۵ فیلم کلاسیک کالت برتر دهه‌ی ۷۰ میلادی
دهه‌ی ۱۹۷۰ اساسا مفهومی به نام کلاسیک کالت را به دنیای سینما معرفی کرد. این دهه اغلب به‌عنوان دوران تعیین کننده‌ی سینمای مدرن در نظر گرفته می‌شود، دوره‌ای که فیلم کلاسیک به فیلم مدرن تبدیل شد. بین اکران فیلم‌های کلاسیک مانند «پدرخوانده» (The Godfather)، «بعد از ظهر سگی» (Dog Day Afternoon) و «جنگ ستارگان» (Star Wars)، هیچ کمبودی در ساخت فیلم با کیفیت در این دوره‌ی زمانی وجود نداشت. با این حال، این دهه اساسا به دلیل تعریف کلاسیک‌های کالت قابل توجه است، که بسیاری در این زمان ظاهر می‌شوند و مخاطبان خارج از جریان اصلی را درگیر می‌کنند.
تعدادی از این فیلم‌ها سطح مناسبی از تحسین و توجه را در دوره‌ی خود دریافت کرده‌اند، در حالی که برخی دیگر سال‌ها بعد و برخی در حال حاضر جلب توجه می‌کنند. در ادامه نگاهی به بعضی از قابل توجه‌ترین فیلم‌های کالت دهه‌ی ۷۰ می‌اندازیم.
۵. سلحشوران (The Warriors)
- کارگردان: والتر هیل
- بازیگران: مایکل بک، جیمز رمار، دورسی رایت
- محصول: ۱۹۷۹
- امتیاز متاکریتیک: ۶۵ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷٫۶ از ۱۰
«سلحشوران»، فیلم کلاسیک محصول ۱۹۷۹ به کارگردانی والتر هیل، همچنان یکی از درخشان‌ترین، کوبنده‌ترین و چشم‌نوازترین فیلم‌های دهه‌ی خود باقی مانده است. این فیلم که در محله‌های خشن برانکس و کانی آیلند نیویورک می‌گذرد، در حال و هوای آن دوران غوطه‌ور است و هیل واقعا از تفریحات شبانه‌ی مهیج و متنوعی که شهر ارائه می‌دهد در فیلمش بهترین استفاده را می‌کند. این فیلم همچنین دارای طنز تیره و چند سکانس واقعا مهیج است که منجر به تجربه‌ای پیوسته هیجان‌انگیز و پرتعلیق می‌شود.
سلحشوران عاقلانه از هرگونه تظاهر اجتناب می‌کند و به فیلم خود اجازه می‌دهد تا در کانون و مرکز قرار گیرد، اما با دوزی از هنر و ذوقی که همیشه در فیلم‌های اکشن مدرن امروزی دیده نمی‌شود. سلحشوران با ترکیبی از اکشن مبتکرانه، داستان‌سرایی واضح و رئالیسم ناخوشایند، همچنان یک دستاورد سخت و در عین حال به شکل غیرقابل انکاری فریبنده است و برای بسیاری یک کالت محبوب به حساب می‌آید.
سلحشوران در ابتدا با نقدهای منفی مواجه شد اما در سال‌های بعد توجه منتقدان را جلب کرد و به یک فرنچایز موفق تبدیل شد که بر بازی‌های ویدیویی، کتاب‌های مصور و اسپین‌آف‌ها تأثیر گذاشته است و فیلم‌های بیشتری همیشه از آن الهام می‌گیرند. از نظر ارتباط با مخاطب، سلحشوران همچنان طرفداران فیلم را درگیر خود می‌کند و هنوز هم پس از گذشت سال‌ها با استقبال مواجه می‌شود.
۴. جادوگر (Sorcerer)
- کارگردان: ویلیام فریدکین
- بازیگران: روی شایدر، برونو کرمر، فرانسیسکو رابال
- محصول: ۱۹۷۷
- امتیاز متاکریتیک: ۶۸ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷٫۷ از ۱۰
«جادوگر» به کارگردانی ویلیام فریدکین، بازسازی فیلم کلاسیک فرانسوی «مزد ترس» (The Wages of Fear)، یک فیلم مهیج و پرتنش با بازیگران ستاره است که اگرچه پس از اکران در رقابت با فیلم‌های بزرگ‌تر کنار گذاشته شد، اما به‌تدریج تحسین بیشتری شد که شایسته‌ی آن هم هست. این فیلم درباره‌ی گروهی از محکومان است که وظیفهی رانندگی کامیون‌های پر از مواد منفجره را در آمریکای جنوبی بر عهده دارند. این طرح به زندگی درونی و انگیزه‌های آن‌ها می‌پردازد و در عین حال شرایط شکننده و مرگباری را که با آن روبه‌رو هستند برجسته می‌کند.
با گروه بازیگرانی که روی شایدر نقش اصلی را در بین آن‌ها بر عهده می‌گیرد، جادوگر یک تجربه‌ی پرتنش و قدرتمند، پیچیده و سرگرم کننده است و در عین حال ایده‌های بزرگی را هم در این بین ارائه می‌دهد. کافی است سکانس‌های دلهره‌آور و کارگردانی بی‌نقص آن را در نظر بگیرید تا متوجه شوید که یک فیلم مهیج درجه یک پیش روی خود دارید.
جادوگر اکنون به‌عنوان یکی از بهترین فیلم‌های مهیج دهه‌ی ۷۰ و یکی از بهترین فیلم‌های ویلیام فریدکین شناخته می‌شود. کارگردان «جن‌گیر» (The Exorcist) درباره‌ی «جادوگر» می‌گوید: «این تنها فیلم من است که تغییرش نمی‌دهم (این فیلم را همان‌طور که هست دوست دارم).» متأسفانه، این فیلم دقیقا هم‌زمان با جنگ ستارگان اکران شد و در نهایت در رقابت با آن شکست خورد و در نتیجه عملکرد ضعیفی در گیشه داشت. با این حال، زمان با جادوگر مهربان بوده است. ۳۵ سال بعد و حالا به‌عنوان یک فیلم مهیج، هوشمندانه و غم‌انگیز و موفق در نظر گرفته می‌شود.
۳. کله پاک‌کن (Eraserhead)
- کارگردان: دیوید لینچ
- بازیگران: جک نانس، شارلوت استوارت، جین بیتس
- محصول: ۱۹۷۷
- امتیاز متاکریتیک: ۸۷ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷٫۳ از ۱۰
دیوید لینچ خالق چندین کلاسیک کالت (و شاهکارهای واقعی) است، اما «کله پاک‌کن» مسلما بیشترین پیروان را بین همه‌ی آن‌ها دارد. این فیلم محصول ۱۹۷۷ یک تجربه‌ی روان‌شناختی پیچیده و سورئال است که به صورت سیاه و سفید و با کنتراست بالا فیلم‌برداری شده است. کله پاک‌کن یک مراقبه‌ی طنز سیاه و گوتیک درباره‌ی مسأله‌ی پدر شدن و احساس ناامنی و همچنین ویترینی از تخیل و سبک سورئال آثار لینچ است.
این فیلم لینچ را به‌عنوان یک استعداد واقعی معرفی کرد و با رویکرد تجربی خود بر تعدادی دیگر از فیلم‌سازان هم تأثیر گذاشت. پس از انتشار مانند بسیاری دیگر از آثار کلاسیک کالت، برای کله پاک‌کن هم سوءتفاهم به وجود آمد و توسط منتقدان و مخاطبان جریان اصلی با بی‌مهری مواجه شد.
در سال‌های پس از آن، کله پاک‌کن تنها رشد کرده و اکنون به‌عنوان یک قطعه‌ی تأثیرگذار از سینمای آمریکا در نظر گرفته می‌شود که توسط بسیاری مطالعه و تجزیه و تحلیل می‌شود. این فیلم در کارنامه‌ی درخشان دیوید لینچ، یکی از نمادین‌ترین آثار او باقی مانده است و هنوز هم تا به امروز طرفدارانی را به خود جذب می‌کند. به طور کلی، کله پاک‌کن یکی از فیلم‌های بدون شک کالت دهه‌ی ۷۰ است و عموما به‌عنوان یک شاهکار پیشگام شناخته می‌شود.
۲. هارولد و ماد (Harold and Maude)
- کارگردان: هال اشبی
- بازیگران: روث گوردون، الن گیر، باد کورت
- محصول: ۱۹۷۱
- امتیاز متاکریتیک: ۶۲ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷٫۹ از ۱۰
«هارولد و ماد»، داستانی بسیار جذاب و تکان دهنده درباره‌ی دوران بلوغ است. این فیلم یکی از خنده‌دارترین فیلم‌های کمدی تمام دوران، از زمان اکران خود طرفداران وفاداری به دست آورده است. این فیلم با پیش‌فرض‌های عجیب و کمیک خود، دوستی بعیدی را بین هارولد تنها و افسرده و ماد سالخورده و در عین حال پر از شیطنت نشان می‌دهد. این فیلم بسیاری از موضوعات مربوط به دوران بلوغ را زیر و رو می‌کند و موقعیت‌های تخیلی زیادی را برای قهرمانان ما به منظور کاوش فراهم می‌کند.
هارولد و ماد با وجود مشخصه‌های تیره‌ی پنهانش، همچنان با استقبال تماشاگران روبه‌رو می‌شد و در نهایت منتقدان هم شروع به ارزیابی مثبت از آن کردند. از زمان انتشار، هارولد و ماد به‌عنوان یک داستان کلاسیک در نظر گرفته شده است و بسیاری آن را به‌عنوان یکی از بهترین داستان‌های دوران بلوغ تمام دوران فهرست کرده‌اند. برای طرفداران خالص سینما، این فیلم واقعا یک تجربه‌ی فراموش نشدنی و منحصربه‌فرد است که به طرز قابل توجهی قدمت پیدا کرده و تا به امروز به رسمیت شناخته شده است.
۱. فیلم راکی هارور (The Rocky Horror Picture Show)
- کارگردان: جیم شارمن
- بازیگران: تیم کوری، تل کمپبل، پیتر هینوود
- محصول: ۱۹۷۵
- امتیاز متاکریتیک: ۶۵ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷٫۴ از ۱۰
یکی از بدنام‌ترین فیلم‌های کالت تمام دوران، «فیلم راکی هارور» به پدیده‌ای تبدیل شده است که بر سینما، تلویزیون و تیاتر موزیکال هم تأثیر گذاشته است. داستان حول محور زوج آرامی به نام برد و جانت می‌چرخد که در یک اجرای افسانه‌ای از تیم کوری، خود را در قلعه‌ی دگرباش مهربانی به نام دکتر فرانک فورتر می‌بینند. نحوه‌ی روایت فیلم چندان مهم نیست، زیرا جذابیت اصلی آن صحنه و طراحی لباس، موسیقی القا شده‌ی راک اند رول، و حساسیت کم و در عین حال مهیج آن است. فیلم راکی هارور از خودش تأثیر می‌گیرد و در حالی که برخی ممکن است بپرسند که آیا این فیلم منسجمی است یا خیر، باید گفت این که یک چیز باعث شده تا فیلم در این حد نمادین باشد، غیرقابل انکار است.
از این فیلم به خاطر شخصیت‌های طرفدار LGBT آن استقبال شده است و اگرچه در اولین اکران تأثیری بر جای نگذاشت، اما «راکی هارور» از آن زمان به یک فیلم اصلی نیمه‌شب (فیلم‌هایی که از ساعت ۱۲ شب به بعد پخش می‌شوند و تنها مناسب بزرگسالان هستند) تبدیل شده است که همچنان طرفداران خود را جذب می‌کند. از لحاظ کلاسیک کالت واقعی بودن، راکی هارور عنوانی است که قطعا باید در صدر این فهرست قرار بگیرد و اگرچه برای همه مناسب نیست، اما هرچه که باشد، کاملا به یاد ماندنی است.
منبع: movie web
