رزیدنت اویل ۳ رویکرد سری را برای همیشه تغییر داد؛ کابوسی به نام نمسیس

«رزیدنت اویل ۳: نمسیس» (Resident Evil 3: Nemesis) آخرین بازی از سه‌گانه‌ی رزیدنت اویل روی پلی‌استیشن ۱ است. توسعه‌ی این بازی در ابتدا با نام بایوهزارد گایدن (Biohazard Gaiden) در استودیوی تازه تاسیس Capcom Production Studio 4 که همچنین رزیدنت اویل ۴، سری داینو کرایسیس، سه‌گانه‌ی اصلی Ace Attorney و دویل می کرای را نیز ساخت، آغاز شد. ساخت این بازی برای مدتی کنار گذاشته شده بود تا اینکه کپکام مجبور شد به قرارداد خود با سونی در رابطه با ساخت سه بازی رزیدنت اویل برای پلی‌استیشن عمل کند. این قضیه در واقع منجر به تاخیر در عرضه‌ی رزیدنت اویل: کد ورونیکا شد؛ اثری که در ابتدا قرار بود به عنوان سومین بازی مجموعه منتشر شود. بایوهزارد گایدن سپس به Biohazard 3: Last Escape تغییر نام داد و در ۲۲ سپتامبر ۱۹۹۹ در ژاپن عرضه شد و چند ماه بعد در آمریکا و اروپا با نام نمسیس در دسترس قرار گرفت.

داستان

رزیدنت اویل ۳، روایتگر داستان جیل ولنتاین و فرار او از شهر راکون سیتی در طول شیوع ویروسی است که قبل از وقایع رزیدنت اویل ۲ همه‌گیر شده است. داستان از این نظر منحصر به فرد است که هم قبل و هم بعد از وقایع نسخه‌ی دوم جریان دارد. در واقع نیمه‌ی اول بازی در زمان شیوع بیماری اتفاق می‌افتد، در حالی که نیمه‌ی دوم تقریبا یک روز بعد از این اتفاق، جریان دارد. با این حال داستان سرراست‌تر از داستان رزیدنت اویل ۲ است و پیچش‌ها یا اسرار بسیار کمی در مورد آنچه در شهر راکون اتفاق می‌افتد، وجود دارد، زیرا همه‌ی این موارد در نسخه‌ی قبلی توضیح داده شده بودند.

گرافیک و صداگذاری

از نظر جلوه‌های بصری، رزیدنت اویل ۳ به راحتی بهترین نسخه از سه‌گانه‌ی این سری روی پلی‌استیشن است. مدل‌های شخصیت‌ها در کات‌سین‌ها بسیار بهتر کار شده و شاهد چندضلعی‌های رزیدنت اویل ۲ نیستیم. رنگ‌ها شفاف‌تر و نورپردازی غیرطبیعی نیز بهتر کار شده است. گرافیک درون بازی از تکنیک‌های مشابهی در مناطق خاصی استفاده می‌کند، اما بسیاری از پس‌زمینه‌ها همچنان از نورپردازی دراماتیک استفاده شده در رزیدنت اویل ۲ بهره می‌برند. صداگذاری بازی نیز در حد و اندازه‌ی بازی دوم است. این یک گام در مسیر درست محسوب می‌شود و ثابت می‌کند که کپ‌کام به دنبال تبدیل این مجموعه به چیزی شایسته‌ی احترام بوده است.

گیم‌پلی

همانطور که قبلا ذکر شد، داستان و روایت بازی ساده است و کات‌سین‌ها تنها موردی برای نشان دادن مسیر بعدی به بازیکن هستند. با این حال بزرگترین کمک این بازی به سری رزیدنت اویل، گیم‌پلی آن بوده است. این اثر بسیاری از مکانیک‌های مجموعه را تغییر داد و یکی از منحصربه‌فردترین و سرگرم‌ کننده‌ترین تجربه‌های ترس و بقا را ارائه داد.

یکی از بهترین مراحل اولیه در بازی‌های ویدیویی

افتتاحیه

بخش‌های ابتدایی یک بازی رزیدنت اویل می‌تواند در مورد روند آن اطلاعاتی به بازیکن بدهد. در نسخه‌ی اول، بازیکن در یک اتاق خالی بزرگ قرار می‌گیرد تا به سبک کنترل عجیب و غریب بازی عادت کند. در نسخه‌ی دوم بازیکن به طور مستقیم وارد لحظات اکشن می‌شود و از او انتظار می رود که از قبل با نحوه‌ی کنترل بازی آشنا باشند. با این حال بخش ابتدایی بازی سوم ترکیبی از این دو است. زمانی که بازیکن کنترل جیل را بدست می‌گیرد، باید قبل از اینکه در یک فضای خالی بزرگ قرار بگیرد و در آن بچرخد، از کنار یک زامبی در مسیر خود عبور کند. از طرفی پله‌های نزدیک ورودی نشان می‌دهند که دیگر لازم نیست برای استفاده از آن‌ها یک دکمه‌ی خاص را فشار دهید.

ابزار ساخت مهمات و مقداری باروت نیز در اطراف وجود دارند تا نحوه‌ی عملکرد سیستم را نشان دهند و حتی یک پازل وجود دارد که نشان می‌دهد که چگونه کلیدها را می‌توان در زمانی که دیگر به آن‌ها نیازی نیست، دور انداخت. منطقه‌ی ابتدایی رزیدنت اویل ۳، یکی از بهترین‌ها در این مجموعه است که در عرض چند دقیقه اکثر مکانیک‌های مهم بازی را به بازیکن آموزش می‌دهد.

طراحی مراحل متفاوت

طراحی مرحله در نسخه‌ی سوم نیز حداقل در نیمه‌ی اول آن بسیار متفاوت از دو بازی اول است. در این بازی راهروها و پیچ و خم‌های کوچک کمتری وجود دارد و مسیریابی به گونه‌ای است که بازیکن از یک منطقه به منطقه‌ی دیگر می‌رود و نیازی است به مناطقی که قبلا سر زده بازگردد و در این بین با دشمنان احتمالی درگیر شود. بازی در واقع می‌تواند به دو بخش قبل و بعد از پازل قطار مشهور بازی تقسیم شود. هدف نهایی بازی در یک نیمه‌ی آن این است که جیل به همراه گروهی با تعمیر یک وسیله‌ی نقلیه از مرکز شهر فرار کند. کلیت بازی تا اینجا بسیار خطی است و بخش‌های مختلف شهر را به بازیکن معرفی می‌کند.

بخش بعد از پازل در مورد بازگشت به نقاط مختلف شهر برای جمع آوری قطعات مورد نیاز برای تعمیر وسیله‌ی نقلیه و خروج است. در حالی که یک بازیکن بی‌تجربه زمان زیادی را صرف جمع‌آوری قطعات به صورت یکی پس از دیگری می‌کند، بازی به کسانی که می‌توانند اینونتوری خود را مدیریت کنند، با قرار دادن جعبه‌های آیتم در مکان‌های خاص پاداش می‌دهد. این سبک از طراحی مرحله برای سری رزیدنت اویل تازه بود و نشان می‌دهد که تیمی نسخه‌ی سوم را ساخته که تحت تاثیر بازی‌های گذشته قرار نگرفته است.

نمسیس

پرسه زدن جیل در شهر راکون سیتی البته بدون مانع و مشکل نیست و «نمسیس» مشهور در این راه او را اذیت خواهد کرد. نمسیس که به نوعی تکاملی در داستان و طراحی مستر ایکس از رزیدنت اویل ۲ است، یک سلاح بیولوژیکی از کلاس تایرانت است که به دنبال حذف اعضای S.T.A.R.S به عنوان شاخه‌ای از پلیس راکون سیتی است. متاسفانه جیل تنها عضو باقی مانده از این واحد در شهر است. نمسیس در نقاط تعیین شده در اطراف شهر راکون ظاهر شده و به سرعت به او نزدیک می‌شود. این موجود همچنین جیل را در مناطق مختلف دنبال می‌کند که دوری از او آسان نیست و با خروج و بازگشت، به سادگی نمی‌توان از دست او در یک منطقه گریخت.

نمسیس یکی از ترسناک‎ترین شخصیت‌ها در تاریخ بازی‌های سبک ترس و بقا و در طول بازی حسابی جیل و بازیکنان را آزار خواهد داد. با این حال نمسیس شکست‌ناپذیر نیست و اگر در مواقعی که به شما حمله می‌کند با سلاح خود حسابی به او آسیب برسانید، می‌توانید او را برای مدتی متوقف کرده و از آیتم‌هایی که رها می‌کند، استفاده کنید. در واقع تنها در پایان بازی مرگ او به واقعیت می‌پیوندد.

مکانیک‌های جدید

البته جیل نیز در مواجهه با نمسیس و دیگر دشمنان از ویژگی‌هایی برخوردار است که به او کمک خواهند کرد. یک سری از دستورات (Reaction commands) در رزیدنت اویل ۳ معرفی شدند که در زمان خود بسیار تازه بودند. در واقع جیل در بازی می‌تواند از یک حمله جاخالی داده یا به سرعت دشمن را از خود جدا و دور کند. بیشتر بازی حول این مکانیک‌ها طراحی شده بود. به عنوان مثال، راهروها در این نسخه بزرگتر هستند و به همین دلیل دشمنان بیشتری برای مقابله با آن‌ها وجود دارد. در این میان، ساده‌ترین و موثرترین راه برای دور زدن انبوهی از زامبی‌ها شلیک به آن‌ها است، اما یادگیری زمان‌بندی صحیح جاخالی می‌تواند به بازیکن کمک کند تا مهمات خود را ذخیره کند. از طرفی این زمان‌بندی مورد نیاز برای انجام موفقیت‌آمیز جاخالی، به بازیکن استرس زیادی وارد می‌کرد زیرا از دست دادن یک جاخالی به معنای ضربه خوردن است. برای حل این مسائل، آیتم‌های سلامتی بسیار بیشتری در بازی وجود دارد، اما استفاده‌ی زیاد از آن‌ها، امتیاز پایان بازی بازیکن را تحت تأثیر قرار می‌دهد که این می‌تواند روی باز شدن قفل‌ها در دورهای بعدی بازی تاثیر بگذارد.

با این حال در نیمه‌ی دوم، بازی از پیشینیان خود الهام گرفته است. در این نیمه بازی روی همان راهروهای کوچک و طراحی خطی تمرکز دارد که رزیدنت اویل ۲ از آن استفاده می‌کند. این چیز بدی نیست، اما قطعا نسبت به نیمه‌ی اول بازی ضعیف‌تر به نظر می‌رسد. نمسیس نیز در این نیمه تعقیب بازیکن را متوقف می‌کند و فقط برای چند جامپ اسکر و مبارزات اصلی ظاهر می‌شود. به طور کلی، نیمه‌ی دوم رزیدنت اویل ۳ از نظر کیفیت با اولین نیمه‌ی آن مطابقت ندارد، اما مبارزات جالب و سرگرم‌کننده‌ای را به خصوص با نمسیس ارائه می‌دهد.

پس از اتمام بازی، یک حالت اضافی به نام Mercenaries در دسترس قرار می‌گیرد. این یک حالت زمانی است که در آن بازیکنان باید با ک واگن از یک سر شهر به نقطه‌ی شروع در سمت دیگر حرکت کند و با زامبی‌ها درگیر شوند. شخصیت‌های قابل بازی شامل مزدورانی می‌شود که جیل در بازی با آن‌ها ملاقات می‌کند و در واقع به همین دلیل است که عنوان این بخش به این شکل انتخاب شده است.

جالب است بدانید که اگر قفل سلاح‌های ویژه و موارد دیگر را در این بخش باز کنید، می‌توانید در بخش اصلی از آن‌ها استفاده کنید. با این حال، ارزش تکرار بالای رزیدنت اویل ۳ فقط به Mercenaries ختم نمی‌شود. بسیاری از عناصر پازل‌های بازی تصادفی هستند، بنابراین می‌توانید هر بار با ترتیب متفاوتی به مناطق مختلف بازی بروید تا صحنه‌های مختلفی را ببینید که این مورد در زمان خود تحسین زیادی را به همراه داشت.

جمع‌بندی

برای بسیاری از طرفداران سری، تاثیرهای مثبت رزیدنت اویل ۳ روی این مجموعه در مقابل روایت جذاب نسخه‌ی دوم ناچیز است، با این حال این بازی رویکردی را برای گیم‌پلی خود در نظر گرفت که آن را به یکی از بهترین نسخه‌های سری از این حیث تبدیل کرده است. رویکرد اکشن محور آن یکی از مؤثرترین راه‌ها برای خروج از المان‌های قدیمی نسخه‌های ابتدایی رزیدنت اویل بود و نشان داد که دور شدن از یک روند ثابت شده و اجازه دادن به توسعه‌دهندگان جهت پیاده‌سازی خلاقیت‌هایشان، می‌تواند به خوبی نتیجه دهد.

بیشتر بخوانید: رزیدنت اویل ۳؛ از بازی فرعی تا دنباله‌ای بزرگ

منبع: Goomba Stomp