گونه‌ی جدید کشف شده در استرالیا می‌تواند بزرگترین دایناسور زمین باشد
دانشمندان گونه‌ی تازه‌ای از دایناسورهای عظیم‌الجثه را کشف کرده‌اند که بزرگترین گونه‌ی دایناسور کشف شده در استرالیا است و برخی فسیل‌های آن که مشابه نمونه‌های یافت شده در نقاط دیگر است، می‌تواند آن را به بزرگترین گونه‌ی ساکن خشکی در تمام دوران‌ها تبدیل کند.
طی دو دهه‌ی گذشته آبراهی در استرالیا که به‌عنوان آبراه دایناسورها شناخته گرفته می‌شود، نشان داده که این کشور دارای بقایای بسیاری از خزنده‌پایان (Sauropods) بزرگ است. اکنون کشف «استرالوتایتان کوپرنسیس» (Australotitan Cooperensis) که ۹۲ تا ۹۶ میلیون سال پیش زندگی می‌کرده، حاکی از آن است که جانداران غول‌پیکری که زمین زیر پایشان می‌لرزیده، یک پدیده‌ی جهانی بوده‌اند.
تصور می‌شود که کوپرنسیس ۲۵ تا ۳۰ متر طول داشته و دارای پاهایی به ارتفاع ۵ تا ۶٫۵ متر بوده است و این میزان حداقل یک سوم بلندتر از گونه‌ی شناخته شده‌ی دیگر در همین قاره است. به گفته‌ی «دکتر اسکات هاکنول» (Dr. Scott Hocknull) یکی از کاشفان این گونه‌ی جدید دایناسوری از موزه‌ی کوئینزلند، طول این دایناسور به اندازه‌ی یک زمین بسکتبال و ارتفاع آن دوبرابر تریلی‌های جاده‌ای بوده است.
درباره‌ی وزن آن قطعیت کمتری وجود دارد و تقریبا بین ۲۳ تا ۷۴ تن تخمین زده شده است. هم‌اکنون رکورددار جهانی بزرگترین گونه‌ی دایناسورها «پاتاگوتایتان مایورم» (Patagotitan Mayorum) است که طول آن به ۳۷ متر می‌رسد. با یافته‌های فعلی استرالوتایتان در میان ۱۰ تا ۱۵ گونه‌ی بزرگ دایناسور در جهان یافت شده قرار می‌گیرد اما هاکنول گفت: «در نمونه‌هایی که تا کنون کشف شده تغییرات قابل توجهی وجود دارد و احتمال وجود غول‌هایی حتی بزرگتر از دایناسورهای عظمی‌الجثه‌ی آمریکای جنوبی هم هست.»
نام این گونه‌ی دایناسور تازه کشف شده که مقاله‌ی مرتبط با آن در نشریه‌ی «پیرجی» (PeerJ) منتشر شده، از «کوپر کریک» (Cooper Creek) گرفته شده که یک آبراه موقتی پرماجراست. تمام گونه‌های استرالوتایتان تا کنون در نزدیکی یکی از سرشاخه‌های این رود که صدها کیلومتر در جنوب کشفیات قبلی خزنده‌پایان قرار دارد، یافت شده‌اند.
هاکنول گفت: «ما سه گونه‌ی کشف شده در شمال، نزدیک وینتون را با غول بزرگ خود در موزه‌ی تاریخ طبیعی ارومانگا مقایسه کردیم و به‌نظر می‌رسد که بزرگترین دایناسورهای استرالیا همگی بخشی از یک خانواده‌ی بزرگ خوشبخت بوده‌اند. ما دریافتیم که استرالوتایتان بزرگترین خانواده است و پس از آن «وینتوتایتان» (Wintonotitan) با لگن‌های بزرگ و پاهای بلند قرار دارد.»
مدل‌سازی سه‌بعدی از فسیل‌های کشف شده‌ی استرالوتایتان
Credit: Rochelle Lawrence
هاکنول و همکارانش در مسافتی یک کیلومتری هم ۵ خزنده‌پا کشف کرده‌اند که معتقدند که همه‌ی آن‌ها استرالوتایتان هستند اما برخی از این استخوان‌ها برای تأیید این موضوع بسیار پراکنده‌اند. اسکلت باقی‌مانده از این گونه با نام مستعار کوپر، بیشتر شامل بازوها، اندام‌های عقب و لگن دایناسور می‌شود.
نخستین استخوان‌های استرالوتایتان در سال ۲۰۰۴ پیدا شد اما بخشی از تأخیر ۱۷ ساله تا انتشار نتایج این پژوهش، مربوط به خارج کردن این نمونه‌های از سنگ‌هایی بود که در آن‌ها مدفون شده بودند. به گفته‌ی هاکنول ساختار زمین‌شناسی استرالیا، استخوان‌ها را در سنگ‌هایی محبوس کرده که بسیار سخت‌تر از نمونه‌ها هستند و برای خارج کردن ایمن آن‌ها، سال‌ها زمان نیاز است. بدین ترتیب هر بار که استخوان تازه‌ای از سنگ‌ها بیرون آورده می‌شود، نظریه‌های هاکنول هم درباره‌ی چیزی که کشف شده، باید بازنگری شود.
چالش دیگر برای این تأخیر طولانی در انتشار نتایج، تأیید این نمونه‌ها به‌عنوان یک گونه‌ی جدید بود. برای این کار هاکنول و همکارانش نسخه‌های سه‌بعدی دیجیتالی از هر فسیل ایجاد کردند تا بتوانند با پژوهشگران سراسر جهان به اشتراک بگذارند و آن‌ها بتوانند کشف‌های تازه را با نمونه‌های موجود در مجموعه‌ی خود، مقایسه کنند.
هاکنول گفت: «تیم موزه‌ی کوئینزلند نخستین جایی است که به‌طور مرتب مدل‌سازی‌های دیجیتالی سه‌بعدی انجام می‌دهد و این موضوع ارزیابی سرعت کشف‌های آینده را بیشتر می‌کند.»
کودکان در موزه‌ی تاریخ طبیعی ارومانگا؛ ایجاد مجموعه‌ی گردشگری می‌تواند به توسعه‌ی کاوش‌ها کمک کند.
Credit: Steve Young
با وجود این پیشرفت، هنوز موانع زیادی برای آشکار کردن ذخیره‌ی فسیل خزنده‌پایان در استرالیا وجود دارد. مسطح بودن این قاره و گردش نداشتن عوارض سطحی بر اثر فعالیت‌های آتشفشانی یا جابه‌جایی یخچال‌ها به این معنی است که استخوان‌های روی سطح، کمتر هستند. جمعیت کم در مناطقی با شانس بالاتر، احتمال یافتن تصادفی نمونه‌های را هم کاهش می‌دهد. نخستین استخوان‌های استرالوتیتان توسط دامداران استرالیایی زمانی کشف شد که سوار بر وسایل خود، متوجه چیزی غیرعادی شدند.
علاوه بر این طبق گفته‌ی هاکنول، او تنها کسی در استرالیا است که دارای شغلی دائمی در زمینه‌ی مطالعه‌ی دایناسورهاست. افراد دیگر این کار را به‌عنوان یک پروژه‌ی جانبی یا پروژه‌ی فوق دکتری انجام می‌دهد که به عقیده‌ی او زمان اندکی برای کشف یک گونه‌ی جدید است. با این وجود او امیدوار است که ایجاد یک مجموعه‌ی گردشگری در اطراف سایت‌هایی که فسیل در آن‌ها کشف شده، بتواند موقعیت بیشتری برای کاوش فراهم کند.
عکس کاور: طرحی گرافیکی از دایناسور غول‌پیکر استرالوتایتان کوپرنسیس در استرالیا
Credit: Vlad Konstantinov, Scott Hocknull, Queensland Museum
منبع: IFL Science
بزرگترین دایناسور آمفی سیلیاس هست با طول تقریبی ۶۰ متر.
وقتی خودتون میگید که از این بزرگتر هم هست چه معنی میده که میگید بزرگترینه
همین‌طور که در منبع هم ذکر شده و در نوشتار هم تأکید شده، با توجه به ادامه‌ی کاوش‌ها و بقایایی که تا کنون کشف شده، این احتمال که این گونه، بزرگترین باشه هم مطرحه و هیچ جای متن گفته نشده که قطعا بزرگترینه.