پرواز آزمایشی فضاپیمای استارلاینر بوئینگ بهار ۲۰۲۲ انجام می‌شود
با تصمیم‌گیری ناسا و بوئینگ برای تغییر ماژول خدماتی مأموریت، دومین پرواز آزمایشی فضاپیمای بدون سرنشین استارلاینر می ۲۰۲۲ انجام خواهد شد.
بر اساس این طرح تجدیدنظر شده، ماژول خدماتی مأموریت «آزمایش پرواز سرنشین‌دار» (CFT) بوئینگ که برای حمل خدمه در نظر گرفته شده بود، اکنون برای مأموریت بدون سرنشین «آزمایش پرواز مداری» (OFT) شماره ۲ استفاده خواهد شد. در عوض مأموریت CFT از ماژول خدماتی نخستین مأموریت عملیاتی (پرواز هدف‌گذاری شده‌ی بعدی) به نام «استارلاینر-۱» (Starliner-1) استفاده خواهد کرد.
این رویکرد جدید، به مأموریت OFT-2 اجازه می‌دهد تا در بهار پرتاب شود و بدین ترتیب پرواز آزمایشی فضاپیمای بدون سرنشین استارلاینر CST-100 برای ۲۰۲۲ برنامه‌ریزی شد. بوئینگ همچنین با «ائتلاف پرتاب و راه‌اندازی» (ULA) که موشک «اطلس ۵» آن، پرتابگر فضاپیمای استارلاینر است و همچنین «محدوده‌ی شرقی» (Eastern Range) برای بررسی فرصت پرتاب در ماه می همکاری خواهد کرد. این تاریخ، هم به آمادگی فضاپیما و هم به برنامه‌ی دیگر فضاپیماها برای ملاقات با ایستگاه فضایی بین‌المللی بستگی دارد.
«جان والمر» (John Vollmer) معاون برنامه‌ی سرنشین‌دار تجاری بوئینگ گفت: «هدف ما این بود که به‌طور ایمن و هر چه زودتر به پرواز بازگردیم. با درنظر گرفتن این هدف، ما راهکارهای موازی را آغاز کردیم؛ هم در مسیر اصلاح دریچه‌ها برای حفظ گزینه‌ی استفاده از ماژول خدماتی فعلی (SM2) گام برمی‌داریم و هم برای سرعت بخشیدن به روند ساخت ماژول خدماتی بعدی (SM4) تلاش می‌کنیم.»
او ۱۳ دسامبر (۲۲ آذر) در بیانیه‌ای گفت: «بر اساس نتایج فعلی تصمیم گرفتیم که در مأموریت بعدی با SM4 پرواز کنیم و آزمایش‌های طولانی‌مدت‌تری را با سخت‌افزار SM2، روی فضاپیما و در تأسیسات آفلاین ادامه دهیم.»
بوئینگ پرتاب مأموریت OFT-2 را در ماه آگوست (مرداد) و هنگامی که دریچه‌های سیستم پیشرانه‌ی ماژول خدماتی باز نشدند، متوقف کرد. بررسی علت این مشکل، در حال حاضر بر روی اکسیدکننده‌ی نیتروژن تتراکسید متمرکز شده است که در آب‌بندی تفلون دریچه‌ها نفوذ کرده و با رطوبت در سمت دیگر واکنش داده است. این نشت، باعث ایجاد نیتریک اسید شده است که در نهایت به خوردگی آب‌بندی و بسته ماندن آن‌ها انجامید.
با این وجود، ماهیت دقیق مشکل در مأموریت اصلی OFT در دسامبر ۲۰۱۹ دیده نشده بود و بنابراین نحوه‌ی رفع آن نامشخص است. هرچند ناسا اعلام کرد که «تلاش‌های تحقیقاتی در حال انجام برای تأیید محتمل‌ترین علت مربوط به واکنش‌های اکسیدکننده و رطوبت ادامه دارد.» اما درباره‌ی موضوعاتی از جمله منبع رطوبت و نحوه‌ی حل مشکل توضیحی نداد.
فضاپیمای استارلاینر بوئینگ
Credit: Boeing
ناسا و بوئینگ همچنان مشغول انجام فعالیت‌های اصلاحی پیشگیرانه برای ماژول خدماتی جدید مأموریت OFT-2 هستند. مهندسان همچنین قبل از ادامه‌ی روند تعویض ماژول‌های سرویس، ماژول جدید را آزمایش کردند تا تأیید کنند که در شرایط مناسب قرار دارد.
«استیو استیچ» (Steve Stich) مدیر برنامه‌ی سرنشین‌دار تجاری ناسا اعلام کرد که آژانس و بوئینگ برای بررسی این مشکل از جمله آزمایش‌ها در تأسیسات ناسا با یکدیگر همکاری کرده‌اند. او افزود: «به دلیل کار مشترک، ما درک بهتری از عواملی که منجر به مشکلات دریچه‌ها شدند و راه‌هایی برای جلوگیری از وقوع آن در آینده داریم. بوئینگ در تصمیم‌گیری خود کوشاست و بر اساس داده‌ها مراحل را دنبال می‌کند تا از آماده بودن سیستم استارلاینر در هنگام انجام مأموریت‌های آزمایشی خود در سال ۲۰۲۲ اطمینان داشته باشد.»
در حالی که این نظر نشان می‌دهد ناسا و بوئینگ همچنان برای انجام مأموریت CFT پیش از پایان سال ۲۰۲۲ همکاری می‌کنند، اما حتی اگر OFT-2 در ماه می ۲۰۲۲ پرواز کند، ادامه‌ی برنامه‌ی استارلاینر چالش‌برانگیز خواهد بود.
برای نمونه، بیش از یک سال میان دو پرواز آزمایشی «کرو دراگون» اسپیس‌ایکس زمان بود. مأموریت دمو-۱ سرنشین‌دار در مارس ۲۰۱۹ و پرتاب سرنشین‌دار در می ۲۰۲۰ صورت گرفت. باید دید روند پرتاب‌های آزمایش استارلاینر چگونه پیش خواهد رفت. هم‌اکنون ناسا مشغول بررسی تاریخ‌های پرتاب احتمالی CFT است.
عکس کاور: فضاپیمای آزمایشی استارلاینر بوئینگ سوار بر موشک اطلس ۵
Credit: NASA/Aubrey Gemignani
منبع: Space News
