همه‌ی آنچه از Far Cry 6 می‌دانیم
مجموعه بازی‌های «فار کرای» سال‌هاست که در پی موفقیت سومین قسمت این سری، روندی یکسان ولی صد البته سرگرم کننده و جذاب را دنبال کرده‌اند. شرکت یوبی‌سافت هم تابستان امسال، از ششمین قسمت این مجموعه بازی‌ها رونمایی کرد. فار کرای ۶ قرار است مثل قسمت‌های قبلی، یک اکشن اول شخص محیط باز در محیطی جنگلی باشد و بازی‌کننده‌ها را در مقابل یک ضد قهرمان بزرگ و افراد او قرار دهد. با این حال، انتظار داریم در این شماره یکی دو تغییر بزرگ، ایده‌هایی تازه را به مجموعه‌ی فار کرای بیاورند.
رونمایی از فار کرای ۶ در حالی انجام شد که تریلر بازی، یکی دو روز قبل از معرفی رسمی آن، در شبکه‌های اجتماعی به بیرون درز کرد؛ تیزری که حضور یکی از بازیگران مطرح حال حاضر سریال‌های امریکایی را در خود جای داده بود. این موضوع، از همان ابتدای کار شاید جذاب‌ترین بخش فار کرای ۶ باقی مانده باشد، چون در واقع چیزی از خود بازی نشان داده نشده است و فعلا روی همان «جیانکارلو اسپوزیتو» و شخصیت او مانور داده شده.
فار کرای ۶ را شعبه‌ی تورنتو یوبی‌سافت می‌سازد. استودیوی «یوبی‌سافت تورنتو» در چند سال اخیر توسعه‌ی جدیدترین قسمت مجموعه بازی‌های «واچ داگز» را برعهده داشته؛ بازی‌ای که به خاطر ایده‌های جدید (و البته ناپخته‌اش) توسعه‌ی آن بسیار بیشتر از آنچه پیش‌بینی شده بود، در این استودیو طول کشید. به همین دلیل هم برنامه‌های یوبی‌سافت برای ساخت و عرضه‌ی فار کرای ۶ کاملا تغییر کرده است. یوبی‌سافت تورنتو پیش از این در ساخت فار کرای ۵ همکار اصلی استودیوی یوبی‌سافت مونترال بود و برای اولین بار است که تمام و کمال می‌خواهد یک بازی فار کرای را از پایه و اساس، خودش تولید کند.
با تمام این اوصاف، بازی‌های یوبی‌سافت سال‌هاست که نه توسط بازی‌سازان و بلکه توسط مدیران و تهیه‌کنندگان ساخته می‌شوند؛ یعنی نه‌تنها خبری از ایده‌های جدید و تازه نیست، بلکه اگر ایده‌ای تازه هم از سوی تیم سازنده‌ی بازی مطرح شود، ایده‌ها رد می‌شوند تا خدشه‌ای به فرمول همیشگی یوبی‌سافت وارد نشود. می‌توانید انتظار داشته باشید تا فار کرای ۶ هم این روند تکراری را کاملا دنبال کند.
داستان
موفقیت فار کرای ۳ در قرار دادن یک ضد قهرمان بسیار خوب در مرکزیت داستان بازی، یوبی‌سافت را برانگیخته است تا بخواهند بازی‌های بعدی این مجموعه را هم با محوریت همین نکته، ادامه دهند. در فار کرای ۴ با «پاگان مین» روبرو شدیم، فار کرای ۵ با «جوزف سید» قصه را پیش برد و در فار کرای ۶ هم قرار است ریشه‌ی تمام اتفاقات به «آنتون کاستیو» بازگردد.
ضد قهرمان‌های قسمت‌های قبلی فار کرای یعنی همان «پاگان مین» و «پدر» شخصیت‌هایی بسیار جذاب و درگیرکننده بودند و انتظار داریم تا نویسندگان بازی، این بار به کمک بازیگر کارکشته‌ی آنتون کاستیو، حتی بیشتر از گذشته ما را جذب ضد قهرمان قصه‌ی خود کنند.
قصه‌ی فار کرای ۶ برگرفته از تاریخ کوبا و انقلاب‌ها و جنبش‌های سیاسی این کشور است. بازی کشوری به نام «یارا» در امریکای جنوبی اتفاق می‌افتد که آنتون کاستیو بر آن حکومت می‌کند. مردم یارا علیه حکومت دیکتاتوری کاستیو بلند شده‌اند و شورش‌ها و اعتراضات مختلفی در شهر جریان دارد. در این میان هم کاستیو، که شخصا خود را تنها راه نجات یارا می‌بیند، می‌خواهد تا پسرش «دیگو» را برای جانشینی خود تعلیم دهد.
بازی‌کننده‌ها قصه‌ی فار کرای ۶ را از دید یک شهروند شورشی عادی تجربه می‌کنند. می‌توانیم از بین یک شخصیت زن یا مرد یکی را انتخاب کنیم، دقیقا مثل آنچه در فار کرای ۵ با آن روبرو شدیم. با این حال، برخلاف آن بازی، در فار کرای ۶ شخصیت اصلی صداگذاری شده است. این موضوع مشخصا در یک بازی اکشن نکته‌ای مثبت محسوب می‌شود و شخصیتی که صداگذاری شده باشد، به ارتباط بیشتر مخاطب با دنیا و محیط بازی کمک می‌کند.
نقش آنتون کاستیو، دیکتاتور حاکم بر جزیره‌ی یارا، به «جیانکارلو اسپوزیتو» سپرده شده است. این بازیگر امریکایی-دانمارکی را بیشتر به خاطر ایفای نقش در سریال بریکینگ بد و مندلورین می‌شناسیم. او که توانایی‌اش را در اجرای شگفت‌انگیز ضد قهرمان‌ها ثابت کرده است، در فار کرای ۶ هم قرار است مخاطب را برانگیزد تا برای نابود کردنش، تمام نقشه‌ی بازی را از بالا تا پایین خالی کند.
از نظر داستانی، به نظر می‌رسد که با روندی مشابه قسمت‌های قبلی روبرو شویم؛ یعنی دقیقا همان ابتدای بازی، مواجهه‌ای با ضد قهرمان داریم، او نطقی برای ما می‌کند تا ضمن اینکه با او آشنا می‌شویم، از او بدمان بیاید و نهایتا در داخل نقشه‌ای بزرگ رها می‌شویم تا افراد مختلفی را برای از پا در آوردن ضد قهرمان، با خود همراه کنیم.
گیم‌پلی
روند فار کرای ۶ بسیار شبیه به قسمت قبلی این مجموعه خواهد بود. می‌توانید انتظار یک اکشن اول شخص محیط باز را داشته باشید که در نقشه‌ی بسیار بزرگ آن به دنبال ماموریت‌های مختلف می‌گردید، منابع جمع می‌کنید و با کسب امتیاز تجربه، مهارت‌های خود را ارتقا می‌دهید.
فار کرای ۶ ظاهرا مثل فار کراری ۵ آزادی عمل بیشتری به بازی‌کننده در انتخاب مراحل می‌دهد؛ یعنی همان ابتدای کار که بازی را آغاز می‌کنید، مشخصا بعد از صحنه‌ی افتتاحیه و چیزهایی شبیه به آن، می‌توانید آزادانه در نقشه گردش کنید و به هر سمتی بروید. هر سمت نقشه هم متعلق به یک گروه خاص است و مراحل خود را دارد. این نکته، با اینکه می‌تواند در ابتدای کار سردرگمی زیادی ایجاد کند، اما نهایتا موضوع چندان بدی نیست و کاری می‌کند تا بازی کردن فار کرای ۶ هر بار تجربه‌ای متفاوت را رقم زند.
با این حال، از نظر گیم‌پلی، انتظار تغییر بزرگی را نداریم. شاید سلاح‌ها و تجهیزات عجیب و غریب‌تری در مقایسه با فار کرای ۵ نصیب‌مان شود، مثل یک سلاح که صفحه‌ی موسیقی پرتاب می‌کند و آهنگ می‌زند، اما نهایتا با یک اکشن اول شخص طرف هستیم که روندش و پیشرفت در آن، به تناسب وسعت نقشه، بزرگ نیست.
اینکه بازی چند گروه مختلف در نقشه‌اش دارد، کمی ما را امیدوار می‌کند تا از نظر داستانی امکان انتخاب و همکاری با یکی از آن‌ها را داشته باشیم. اما نهایتا تصور می‌کنیم با همان فرمول همیشگی یوبی‌سافت روبرو شویم و این چند گروه، هر بخش نقشه را گرفته باشند، ما هم تک تک تمام بخش‌های نقشه را فتح کنیم تا در نهایت به خود آنتون کاستیو برسیم. مثل تمام بازی‌های یوبی‌سافت.
همانطور که گفتیم، فار کرای ۶ قرار است یک شهر بزرگ داشته باشد. این شهر، آن‌طور که گفته شده متفاوت از محیط‌های قبلی فار کرای است و محیطی بزرگ، شلوغ و پرجزییات را مقابل بازی‌کننده می‌گذارد. ساختمان‌ها معمولا مراحل فار کرای را تشکیل نداده بودند و این بار ظاهرا قرار است به بخشی مهم از بازی تبدیل شوند. بدمان نمی‌آید گشت و گذار در شهر فار کرای ۶ را ببینیم و جزییات آن را با زیباترین شهری که به صورت اول شخص اکشن در آن گشت و گذار کرده‌ایم، یعنی نایت سیتی، مقایسه کنیم.
مثل قسمت قبل، می‌توانید انتظار یک حالت چند نفره‌ی آنلاین همکاری را هم داشته باشید و تمام مراحل را به صورت چند نفره تمام کنید. بازی کردن فار کرای به صورت چند نفره واقعا تجربه‌ی سرگرم‌کننده و لذت‌بخشی است و می‌تواند روند تکراری آن را حسابی بهبود بخشد.
پلتفرم‌ها و تاریخ انتشار
فار کرای ۶ یک بازی میان نسلی است؛ یعنی هم برای پلی‌استیشن ۴ و ایکس‌باکس وان و هم برای پلی‌استیشن ۵ و ایکس‌باکس سری عرضه می‌شود. گیم‌پلی بازی را هنوز ندیده‌ایم، اما با اطمینان می‌گوییم که فار کرای ۶ یک بازی نسل جدید نیست و بر پایه‌ی همان پلی‌استیشن ۴ ساخته شده است. مطمئنا روی کنسول‌های نسل جدید با وضوح تصویر بالاتر یا نرخ فریم بیشتر روبرو خواهیم شد و از نظر گرافیکی، تجربه‌ی یکسانی را روی هر دو نسل خواهیم داشت.
با این حال، امیدواریم سازندگان فار کرای ۶ مثل قسمت اخیر سری بازی‌های واچ داگز، قابلیت‌های گرافیکی بیشتری را روی کنسول‌های نسل جدید ممکن کنند؛ مثل نورپردازی بهتر یا بازتاب نور به کمک ری تریسینگ. نسخه‌ی کامپیوتر فار کرای ۶ هم مثل همیشه سر جای خود است و بدون شک امکان تجربه‌ی بازی را با بالاترین کیفیت ممکن فراهم می‌کند.
تاریخ انتشار بازی در ابتدا برای بهمن ماه امسال مشخص شده بود، اما به دلیل مشکلات ناشی از بحران جهانی کووید ۱۹ به زمانی نامعلوم، تغییر پیدا کرد. در حال حاضر نمی‌دانیم فار کرای ۶ در چه تاریخی عرضه می‌شود، اما احتمالا می‌توانیم تا پایان سال ۲۰۲۱ انتظار عرضه‌ی آن را داشته باشیم. تا آن زمان انتظار داریم تا بیشتر از بازی ببینیم و بشنویم.
سلام. خیلی از این مطلب ممنونم. سازندگان “فارکرای ۳” به صراحت از تاثیر “اینک آخرالزمان” بر بازی گفته بودند. نشانه ی قدرتمندش هم ضدقهرمانی بود که حضور فیزیکی اش کم بود ولی سنگین اش به شدت حس می شد. تاثیرپذیری از این فیلم در بازی های بعدی هم ادامه پیدا کرد (مثلا در ایده ی جذابِ حضور ضدقهرمان در پوسترهای رسمی بازی). این تاثیرپذیری یک جنبه ی مثبت داشته و بک جنبه ی منفی که به نظر سازندگان بازی نکته اش را نگرفته اند: نکته ی مثبت صداست. به جز طراحی صدای فوق العاده ی محیط، صدای ضد قهرمان ها (چه از طریق نوارها و تماس های رادیویی و چه از طریق حضور فیزیکی) کاملا منکوب کننده و به لحاظ روانی وحشتناک است. اما نکته ی منفی این است که ضدقهرمان را همان اول نشان می دهند. در دو سوم فیلمِ کاپولا ضدقهرمان را نمی بینیم و حضورش را از طریق صدا درک می کنیم و در یک سوم پایانی هم، با نورپردازی که ظاهرا پیشنهاد خودِ براندو بوده، پیکر ناقص و در تاریکی را می بینیم که حضورش باز از طریق صدا درک می شود (ایده ای که مستقیما از خودِ رمان منبع اقتباس آمده). به ج ان ها، فار کرای ۵ با آن حال و هوا و آدم ها من را به یاد “کارآگاه حقیقی – فصل اول” انداخت. شما را نمی دانم. خلاصه، با همه ی این ها، فار کرای ۲ تا ۵ فوق العاده لذت بخش و با تاثیر شدید روانی است؛ طوری که آدم برای لحظاتی احساس می کند جای شخصیت اصلی فیلمِ کاپولا و رمان جوزف کنراد قرار گرفته.