اژدهای اسپیس‌ایکس با موفقیت به زمین بازگشت
کپسول دراگون اسپیس ایکس موفق شد در ساعت ۲۳:۱۸ امشب با موفقیت فضانوردان ناسا را به زمین بازگرداند و بدین ترتیب چرخه‌ی نخستین مأموریت سرنشین‌دار خصوصی به ایستگاه فضایی بین‌المللی تکمیل و عصر تازه‌ای در سفرهای رفت‌وبرگشت به فضا آغاز شد.
صبح امروز به وقت تهران فضاپیمای دمو-۲ کرو دراگون یا به عبارتی اژدهای آزمایشی اسپیس ایکس، یک گام مهم دیگر برداشت و با جدایی موفق از ایستگاه فضایی بین‌المللی سفر بازگشت خود به زمین را آغاز کرد. این جدایی در ساعت ۱۹:۳۵ منطقه‌ی زمانی شرقی (۴:۰۵ به وقت تهران) انجام شد. اما هنوز یک گام بزرگ دیگر باقی بود؛ فرود موفق فضاپیما در آب. چیزی که سرانجام دقایقی پیش انجام شد و خبر از پایان موفقیت‌آمیز و کامل مأموریت این فضاپیما داشت.
با اندکی جابه‌جایی زمانی نسبت به برنامه‌ریزی قبلی، در ساعت ۲:۴۸ بعد از ظهر منطقه‌ی زمانی شرقی (۲۳:۱۸ دقیقه به وقت تهران) باب بنکن و داگ هارلی با کپسول «تلاش» (Endeavour) دمو-۲ دراگون در آب‌های خلیج مکزیک در سواحل پنساکولا کالیفرنیا فرود آمدند و با بیرون آمدن موفق از کپسول، لحظه‌ای تاریخی را ثبت کردند.
پس از جدایی از ایستگاه فضایی بین‌المللی و رها شدن در فضا، کپسول دراگون طی چهار مرحله آتش مستقل از آن فاصله گرفته بود. چند ساعت بعد یک مرحله آتش جداگانه‌ی دیگر، کپسول را در مدار مناسب برای قرارگیری در خط سیر به محدوده‌ی فرود قرار داد. در این مدار فضانوردان برای ساعاتی خوابیدند و با صدای پسرانشان که توسط پایگاه زمین پخش شد، برای ادامه‌ی مأموریت بیدار شدند. در مدت قرار داشتن در مدار، فضانوردان چندین دور پیرامون زمین گشتند و از روی ایران نیز عبور کردند.
مسیر عبور دراگون از روی ایران در راه بازگشت به زمین
اندکی پیش از آخرین مرحله‌ی تغییر مداری توسط موتورها، در ساعت ۱۳:۵۲ منطقه‌ی زمانی شرقی (۲۲:۲۲ تهران) بدنه‌ی پایینی فضاپیما از آن جدا شد و با سقوط در جو، سوخت تا وزن کپسول سرنشین‌دار را به ۹۶۰۰ کیلوگرم کاهش دهد. در هنگام گردش در مدار، بیشینه سرعت دراگون به بیش از ۲۸۰۰۰ کیلومتر بر ساعت رسید. همچنین هنگام ورود به جو با توجه به دمای ۱۹۰۰ درجه‌ی سلسیوسی بدنه‌ی فضاپیما، به مدت ۶ دقیقه ارتباط آن با ایستگاه زمینی قطع شد.
دراگون با گذر موفق از این مرحله وارد مرحله‌ی باز کردن چترهای نجات شد تا یک بار در ارتفاع ۵٫۸ کیلومتری (۱۸۰۰۰ پا) با دو چتر فرعی و بار دیگر در ارتفاع ۱٫۸ کیلومتری (۶۰۰۰ پا) با چهار چتر اصلی سرعت خود را کاهش دهد. سرعت فضاپیما در ابتدای باز شدن چترها در هر مرحله به ترتیب حدود ۵۶۰ کیلومتر بر ساعت و ۱۹۲ کیلومتر بر ساعت بود.
برنامه‌ی زمانی دراگون پس از قرارگیری در مسیر بازگشت (به منطقه‌ی زمانی شرقی) به ترتیب زیر درنظر گرفته شده بود که در برخی مراحل با اندکی فاصله‌ی زمانی نسبت به برنامه‌ریزی، به طور کامل با موفقیت اجرا شد.
- ۱۳:۵۱ (۲۲:۲۱ تهران) جدا شدن ارتباط‌دهنده‌ی اجزای سیستم از بدنه‌ی پایینی فضاپیما
- ۱۳:۵۱ (۲۲:۲۱ تهران) جدا شدن بدنه‌ی پایینی
- ۱۳:۵۶ (۲۲:۲۶ تهران) آغاز آتش تغییر مداری
- ۱۴:۰۸ (۲۲:۳۸ تهران) پایان آتش تغییر مداری
- ۱۴:۱۱ (۲۲:۴۱ تهران) بسته شدن دماغه‌ی کپسول
- ۱۴:۳۲ (۲۳:۰۲ تهران) آماده شدن فضانوردان برای مانور ورود
- ۱۴:۴۴ (۲۳:۱۴ تهران) باز شدن چترهای نجات فرعی
- ۱۴:۴۵ (۲۳:۱۵ تهران) باز شدن چترهای نجات اصلی
- ۱۴:۴۸ (۲۳:۱۸ تهران) فرود در آب
هم‌زمان با نزدیک شدن دراگون به لحظه‌ی فرود در ساعت ۹:۲۰ منطقه‌ی زمانی شرقی (۱۷:۵۰ به وقت تهران) کشتی «ناوبر برو» (Go Navigator) نیز از ساحل فلوریدا به سوی خلیج مکزیک رفت. این کشتی ۴۰ خدمه‌ی ناسا و اسپیس ایکس را در خود داشت که شامل مهندسان فضاپیما، متخصصان بازیابی از آب، متخصصان پزشکی، خدمه‌ی کشتی می‌شد. قرار بود این کشتی یک ژنراتور پشتیبان را نیز با خود ببرد اما به برنامه‌ی زمانی نرسید و بنابراین کشتی با ژنراتور اصلی خود که کاملا عملیاتی بود بندر را ترک کرد و موفق شد عملیات را به‌خوبی انجام دهد.
با فرود دراگون تصاویر دریافت شده از درون کپسول وضعیت فضانوردان را خوب نشان می‌داد اما برای اطمینان، تیم کنترل باید تا خروج فضانوردان در سلامت و انجام تست‌های پزشکی منتظر می‌ماندند. با توجه به درجه حرارت بالا در پی گذر از جو، آب‌های اطراف آن بخار می‌شود و دمای آن‌ها بالا می‌رود. یکی از دو قایق بازیابی که از کشتی اصلی راهی منطقه‌ی فرود شده بودند، ضمن اعلام پایان یافتن بخار و مطلوب بودن شرایط، فضاپیما را برای قرارگیری در کشتی آماده کرد. هم‌زمان قایق بازیابی دیگر، چترهای نجات را از سطح آب جمع‌آوری کرد و پس از آن، با رسیدن به کشتی Go Navigator، دراگون بر روی آن قرار گرفت تا همه منتظر لحظه‌ای تاریخی باشند؛ خروج از کپسول و سلامت فضانوردان.
کپسول دراگون بر روی کشتی بازیابی Go Navigator
سپس تیم‌های بازیابی به باز کردن در دراگون مشغول شدند و این عملیات با توجه به لزوم پیش‌گیری از نشتی گازهای درون کپسول و در نتیجه جلوگیری از انفجار، حدود یک ساعت طول کشید. در نهایت در ساعت ۱۵:۵۹ منطقه‌ی زمانی شرقی (۰۰:۲۹ بامداد دوشنبه به وقت تهران) در کپسول باز شد و فضانوردان با موفقیت به بیرون آورده شدند.
لحظه‌ی باز شدن در کپسول دراگون
بیرون آوردن فضانوردان از کپسول دراگون
متخصصان پزشکی نیز در آزمایش‌های اولیه سلامت فضانوردان را تأیید کردند. در ادامه نیز بالگردی فضانوردان را از کشتی به ساحل برد و بدین ترتیب اسپیس ایکس موفق شد مأموریت دمو-۲ کرو دراگون را که نخستین تجربه‌ی پرتاب سرنشین‌دار به ایستگاه فضایی بین‌المللی بود با موفقیت به پایان برساند.
با بازگشت دراگون و پایان یافتن موفق این مأموریت آزمایشی، باید منتظر آغاز عصر تازه‌ای در مأموریت‌های فضایی از سوی شرکت‌های خصوصی کشورهای گوناگون باشیم. دورانی که با مأموریت‌های عملیاتی و غیر آزمایشی دراگون اسپیس ایکس که از هم‌اکنون برنامه‌ریزی شده‌اند، در ماه سپتامبر (شهریور) آغاز می‌شود و شرکت‌های دیگری مانند بویینگ، بلو اوریجین و ویرجین گلکتیک نیز در این مسیر گام خواهند گذاشت تا در زمینه‌ی قیمت، نوآوری و ایمنی با هم رقابت کنند و برنامه‌های فضایی را در زمینه‌های گوناگون پیش ببرند.
منبع: NASA
منم میخوام برم اما نمیدونم چجوری باید برم توخونه ی۴ه سه،چهارتاکپسول دارم اما نمیدونم چجوری باید اینارو باهم جوش بدم و برم داحلشون بعدش برم مریخ و برگردم تازه من توافیاموس ارام نمیوفتم چون به خونمون دورهستش من همین سد تَهم یاکرج سقوط میکنم ودوسه تااز دوستانم هم رو هماهنگ میکنم از کپسول در بیارن مثل ابول‌داداش و شمس وبیات ورضامحمدی سریع از کپسول‌ها منو خارج میکنن فقط نمیدونم چجوری بایدبرم رفتنش رو اگه بگید برگشتن‌اش رومیتونم خودم برگردم امانمیدونم چجوری برم چهارتاهم کپسول دارم ۲تااز اوناپرسی‌گاز یکی بوتان ویکی هم‌آذرگاژهستش دمتون گرم فقط بگیدچجوری باید یه کپسول بزرگ مثل همین بالایی درست کنم بایدهمشون رو برش بدم بعدش جوشکاری کنم یافقط ببندم به خودم کفایت میکنه خب بایداصولی باشه دیگه وگرنه خطرناکه یهواز اون بالامیوفتم پایین خلاصه بگین چیکارکنم این ۴تاکپسول‌الان۶سال هستش که رو دستم مونده نمیدونستم چیکارکنم تااین که این کپسول بالایی رو گفته بود رفته مریخ فکر کردم دیدم منم بهتره بااین کپسول ها برم مریخ هم افتخارایران وایرانی ها هستش هم یه تفریخ سالم البته تو مریخ خطر حیوانات وحشی یا ازاین قبیل خطرهانباشه چون من از عقرب و مار وکفتارخیلی میترسم از خفاش‌هم میترسم اینااگه تومریخ نباشه میرم اگه باشه با این کپسول‌ها همون کره‌ی ماه میرم هم نزدیکه هم این حیوانات رو نداره پس ممنون از شما منتظر پاسخ هستم که بگید چجوری بااین کپسول‌هام برم مریخ درعوض منم هم شماهارو دعای حیرمیکنم ویک عدد کله‌ی گازپیکنیکی شیتیل میدم دستحوش خودتون