نگاهی دوباره به اوپو N1؛ گوشی دارای دوربین چرخان
مدتی بعد از آنکه دوربین به گوشی‌ها راه پیدا کرد، کاربران با پدیده دوربین سلفی برای عکس گرفتن از خود روبه‌رو شدند. در آن دوران شرکت‌ها نوآوری‌های مختلفی را در زمینه‌های گوناگون عملی می‌کردند و یکی از گوشی‌های نوآورانه اوپو N1 بود که از دوربین چرخان بهره می‌برد.
در تبلیغات گوشی اوپو N1 عبارت «اولین گوشی دارای دوربین چرخان» توجه را جلب می‌کند که البته چنین ادعایی صحت ندارد؛ زیرا نوکیا ۵۷۰۰ که ۶ سال قبل از آن روانه‌ی بازار شده، این عنوان را در اختیار دارد. در هر صورت این اولین گوشی در جهان بود که دوربین آن با بهره‌گیری از یک موتور می‌چرخید. اوپو برای این مشخصه از مکانیسم پیچیده‌ای بهره می‌برد که از ۶۸ قطعه مختلف تشکیل شده بود و طبق آزمایش‌های انجام شده، می‌توانست ۱۰۰ هزار چرخش را دوام بیاورد.
این دوربین ۱۳ مگاپیکسلی از لنزی با دیافراگم F/2.0 بهره می‌برد که نسبت به دیگر دوربین‌های مشابه می‌توانست نور قابل توجهی را ثبت کند. همچنین مکانیسم آن با چرخش ۲۰۶ درجه‌ای می‌توانست دوربین اصلی و فلش دوگانه آن را به سمت کاربر برگرداند. این قابلیت به گوشی اجازه می‌داد که نسبت به بسیاری از گوشی‌های رقیب عکس‌های سلفی جذاب و روشن‌تری را ثبت کند.
از دیگر امکانات این دوربین می‌توانیم به قابلیت ثبت پانوراما با چرخش دوربین اشاره کنیم که البته در این زمینه حرف زیادی برای گفتن نداشت ولی این مشکل بیشتر نرم‌افزاری بود.
از دیگر نکات قابل توجه این گوشی، تعبیه تراشه اختصاصی برای پردازش تصاویر بود که به طور مشترک توسط اوپو و فوجیتسو تولید شده بود. البته این تراشه هم نتوانست قابلیت‌های جذابی برای این گوشی ارائه کند زیرا اگرچه کیفیت تصاویر خوب بودند، اما علاوه بر کیفیت پایین عکس‌های پانوراما این گوشی برای فیلم‌های ۱۰۸۰p به جای سرعت ۳۰ فریم در ثانیه می‌توانست ویدیوها را با سرعت حدود ۲۷ فریم در ثانیه ضبط کند. برای روشن‌تر شدن این ضعف باید بگوییم که اولین گوشی‌های دارای قابلیت فیلم‌برداری ۱۰۸۰p در سال ۲۰۱۰ عرضه شدند و اوپو N1 در سال ۲۰۱۳ روانه‌ی بازار شد.
در ادامه باید به نرم‌افزار این گوشی بپردازیم. اوپو N1 با اندروید ۴.۲ روانه‌ی بازار شد که بر روی آن نسخه اولیه ColorOS قرار گرفته بود. اما اگر به این رابط کاربری علاقه‌ای نداشتید، به لطف CyanogenMod می‌توانستید از اندروید خام بهره ببرید. اوپو N1 اولین گوشی هوشمندی بود که رسما از CyanogenMod پشتیبانی می‌کرد.
هر دو رابط کاربری ColorOS و CyanogenMod از قابلیت O-Touch پشتیبانی می‌کردند که به کاربران اجازه می‌داد فرمان‌های حرکتی مختلفی را بر روی پنل پشتی اجرا کنند. کاربران در کنار این گوشی می‌توانستند یک جاکلیدی بلوتوثی به نام O-Click را هم خریداری کنند که با بلوتوث به گوشی وصل می‌شد و برای ریموت عکاسی استفاده می‌شد. همچنین اگر فاصله آن از گوشی از حد معینی بیشتر می‌شد، در نمایشگر گوشی هشدار به نمایش درمی‌آید و خود جاکلیدی به لرزه می‌افتاد.
اوپو N1 مجهز به نمایشگر ۵٫۹ اینچی ۱۰۸۰p بود که برای آن دوران اندازه بسیار بزرگی محسوب می‌شد. باید خاطرنشان کنیم در آن زمان نمایشگرها از نسبت تصویر ۱۶:۹ بهره می‌بردند و بنابراین این گوشی با داشتن عرض ۸۲٫۶ میلی‌متری بسیار عریض به حساب می‌آمد و استفاده یک‌دستی از آن کار ساده‌ای نبود.
اسنپ‌دراگون ۶۰۰ به‌عنوان قلب تپنده این گوشی انجام وظیفه می‌کرد و انرژی آن از جانب باتری ۳۶۱۰ میلی‌آمپر ساعتی تأمین می‌شد. اوپو N1 از جمله گوشی‌هایی بود که این شرکت را به شهرت رساند. اوپو همچنان مشغول نوآوری در زمینه‌ی گوشی‌های هوشمند است و کماکان شاهد عرضه گوشی‌های جذابی از طرف این شرکت هستیم.
منبع: GSM Arena
