شما بگویید؛ کدام نوع هدفون را بیشتر می‌پسندید؟
در حال حاضر هدفون‌های زیادی در بازار وجود دارند که هر یک از آن‌ها را می‌توان به دو دسته‌ی عمده‌ی روگوشی و توگوشی تقسیم کرد. اگر شما قصد خرید یک هدفون را داشته باشید، آن هدفون از کدام دسته خواهد بود؟
همانطور که می‌دانید، به صورت کلی دو نوع هدفون در بازار وجود دارد؛ رو گوشی و تو گوشی. هر کدام از این مدل‌ها هم زیرمجموعه‌های خاص خود را دارند. برای مثال مدل‌های رو گوشی را می‌توان در دو مدل بلوتوثی و سیمی تهیه کرد و هدفون‌های تو گوشی هم دقیقا با همین دو مشخصه در دسترس قرار دارند. از لحاظ نوع طراحی هم هدفون‌های تو گوشی انواع مختلفی دارند؛ هندزفری‌های سیمی، ایربادزها و هندزفری‌های بلوتوثی گردنی.
به صورت کلی هدفون‌های رو گوشی به محصولاتی گفته می‌شود که کاپ‌های آن‌ها معمولا کل گوش را می‌پوشاند. این نوع هدفون‌ها همچنین تنوع بیشتری در مدل‌های گیمینگ خود دارند که این موضوع سبب می‌شود گیمرها بیشتر به سراغ آن‌ها بیایند. البته هدفون‌های رو گوشی یک نوع دیگر هم دارند که فقط خود گوش را می‌پوشاند و آن را در بر نمی‌گیرد. این محصولات کمتر باعث عرق کردن گوش می‌شوند و در نتیجه برای برخی از افراد گزینه‌ی مناسب‌تری هستند.
هندزفری‌های سیمی هم که برای همه‌ی ما آشنا هستند. این مدل از هندزفری‌ها سیم نسبتا کوتاهی دارند و از طریق همان سیم و رابط جک ۳.۵ میلی‌متری یا USB-C و لایتنینگ به گوشی متصل می‌شوند. در مقایسه با مدل‌های بلوتوثی ارزان‌قیمت، در این محصولات خبری از زمان تأخیر طولانی نیست و همچنین به خاطر اتصال سیمی، دیگر خبری از باتری نیست که بخواهید هر چند وقت یک بار آن را شارژ کنید یا بعد از دو یا نهایتا سه سال بلااستفاده شوند.
هدفون‌های بی‌سیم گردنی محصولاتی هستند که اتصال آن‌ها به منبع صدا از طریق بلوتوث صورت می‌گیرد ولی تفاوت آن‌ها با ایربادز این است که در این هدفون‌ها یک سیم، سری سمت چپ را به راست متصل می‌کند تا بدین ترتیب کاربر آن را دور گردن خود قرار دهد و برخلاف ایربادز، نگرانی از بابت افتادن از درون گوش و گم شدن وجود نداشته باشد. این محصولات برای دویدن و ورزش کردن گزینه‌ی مناسب‌تری هستند و می‌توانند نیاز کاربران را از این حیث به شکل بهتری برطرف کنند.
در نهایت می‌رسیم به ایربادزها، محصولاتی بر پایه‌ی بلوتوث که شارژی هستند و این روزها محبوبیت بسیار زیادی در بین کاربران پیدا کرده‌اند. این محصولات بسیار کوچک هستند، وقتی درون گوش قرار می‌گیرند خبری از سیم اضافه در هیچ قسمت نیست، کیفیت آن‌ها بسیار زیاد است و بسیاری از افراد برای گوش دادن به موسیقی و انجام مکالمه آن‌ها را انتخاب می‌کنند. این محصولات به خاطر بهره‌مندی از باتری، پس از گذشت دو یا نهایتا سه سال (حداکثر) با مشکل مواجه شده و عملا کارایی خود را از دست می‌دهند. این یکی از بزرگ‌ترین ضعف‌های این نوع هدفون‌ها در مقایسه با هندزفری‌های سیمی است. همچنین معمولا برای ورزش‌های سنگین و پرتحرک نظیر بدن‌سازی یا دویدن مناسب نیستند چون ممکن است از درون گوش خارج شده و گم شوند و یا در صورت افتادن به زمین آسیب ببینند.
حال شما بگویید؛ اگر قصد خرید یک هدفون را داشته باشید، به سراغ کدام نوع می‌روید؟
منبع: PhoneArena
گروناشو که پولشو ندارم … ):
فقط گلکسی بادز ۲ پرو 🔥
هندزفری بدون سری سیلیکونی فقط !