افزایش قیمت پلی‌استیشن ۵ از جریانی مشابه در آینده خبر می‌دهد
ممکن است سونی در گیمزکام ۲۰۲۲ حاضر نشده باشد اما این شرکت هنوز هم توانسته در صدر اخبار این نمایشگاه قرار بگیرد – هرچند احتمالاً ترجیح می‌داد که این اتفاق نمی‌افتاد.
اعلام افزایش قیمت پلی‌استیشن ۵ در اغلب بازارهای جهانی در نوشته‌ای در بلاگ رسمی پلی‌استیشن، خبری بود که به‌یک‌باره توجه غالب اخبار را به خود اختصاص داد و حتی اعلام این خبر در بحبوحه‌ی برگزاری گیمزکام هم باعث نشد که توجه به آن کمتر شود.
بنابراین بیایید درباره‌ی افزایش قیمت صحبت کنیم – نه فقط افزایش قیمت سونی، بلکه مسأله گسترده‌تر فشارهای افزایشی بر قیمت‌گذاری‌های مختلف در این صنعت که با تصمیم سونی به‌شدت موردتوجه قرار گرفته است. در دیدگاه مخاطبان نگرانی‌های زیادی در خصوص افزایش قیمت پلی‌استیشن ۵ وجود دارد که البته با شوخی‌های تلخی عجین شده‌اند که به عدم تفاوت خاص در سختی تهیه‌ی پلی‌استیشن ۵ (به خاطر مشکلات در تأمین موجودی) اشاره می‌کنند. این اولین باری نیست که شاهد افزایش قیمت سخت‌افزارهای بازی در ماه‌های اخیر هستیم و بسیار بعید است که آخرین آن هم باشد.
در واقع، میزان افزایش قیمت پلی‌استیشن ۵ به طور قابل‌توجهی کمتر از افزایش ۲۵ درصدی قیمت هدست کوئست ۲ شرکت متا در ماه گذشته بوده است. به‌خصوص با توجه به اینکه قیمت هدست کوئست ۲ قبل از آن هم گران بوده است. به نظر نمی‌رسد که شاهد چنین افزایش‌‌های زیادی باشیم و نرخ‌های ملایم‌تری را ببینیم، با این حال ایده‌ی کلی افزایش قیمت با توجه به شرایط فعلی عجیب نیست و ممکن است تازه شروع شده باشد.
در حالی که ممکن است مصرف‌کنندگان این کار را اساساً ناشی از طمع و زیاده‌خواهی شرکت‌ها به حساب آورند، واقعیت این است که این امر ناشی از تورم است که هزینه‌ها را به طور چشمگیری افزایش داده است. مطمئناً بعضی از شرکت‌ها در زنجیره‌ی تأمین محصول وجود دارند که از فضای ایجادشده برای افزایش حاشیه‌ی سود خود سوءاستفاده می‌کنند اما معمولاً شرکت‌های بازی که در تقابل مستقیمی با مشتریان قرار دارند، شامل این دسته نمی‌شوند.
تورم هم تنها عامل این افزایش قیمت نیست. این واقعیت که ایالات متحده علی‌رغم فشارهای تورمی شاهد جهش قیمت نبوده، نشان می‌دهد که تا چه حد بازارهای آشفته و ناآرام ارز در این امر مقصر هستند. قدرتمندی دلار به طور مؤثر در برابر فشار تورمی برای مصرف‌کنندگان آمریکایی تأثیر خودش را نشان می‌دهد، در حالی که ضعف نسبی ارزها مانند یورو و ین هزینه‌های اضافی را به مصرف‌کنندگان در آن مناطق تحمیل می‌کند.
برخی از این مصرف‌کنندگان که بیشترین ضررها را متحمل شده‌اند، در بازارهای حاشیه‌ای با ارزهای ضعیف کنونی مانند استرالیا و نیوزیلند هستند که سخت‌افزار و نرم‌افزار بازی تقریباً همیشه گران‌تر از بازارهای مرکزی مانند ایالات متحده آمریکا بوده است.
در حال حاضر هیچ عامل واحدی برای مقصر دانستن افزایش هزینه‌ای که به مصرف‌کنندگان تحمیل می‌شود، وجود ندارد و تقریباً همه آن به اقتصاد کلان مربوط می‌شود که بسیار بالاتر از مدیران تصمیم‌گیرنده در شرکت‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری است. فشارهای تورمی در همه حوزه‌ها چه به‌صورت مستقیم و چه به‌صورت غیرمستقیم با تجارت بازی‌ها وجود دارد و نشانه‌ای از فروکش کردن این فشارها در ماه‌های آینده هم دیده نمی‌شود.
نظرات و حرف‌هایی که توسط برخی از افراد در اینترنت گفته می‌شود و گرانی قیمت و وضع عدم موجودی کنسول را در کنار هم قرار می‌دهند، بیشتر جنبه‌ی شوخی دارد اما یک سوی فرعی و پنهان جدی نیز درون این حرف‌ها نهفته است. این واقعیت که بازار سیاه همچنان می‌تواند قیمت بیش از حدی برای کنسول پلی‌استیشن ۵ در نظر بگیرد، به این معنی است که افزایش قیمت سونی احتمالاً حداقل در ابتدای کار تأثیر قابل‌توجهی بر منحنی فروش دستگاه نخواهد داشت.
اگر سونی خوش‌شانس باشد، تا زمانی که بتواند موجودی کنسول را به‌گونه‌ای انجام دهد که به طور مداوم بتواند تقاضای مخاطب را پوشش می‌دهد، تورم تحت کنترل در خواهد آمد و کاهش قیمت ممکن خواهد بود و کنسول را به قیمت اصلی یا حتی پایین‌تر از آن باز می‌گرداند و وضعیت را از شرایط فعلی که قیمت کنسول پلی‌استیشن ۵ بیشتر از نزدیک‌ترین رقیبش است، تغییر دهد.
همه افزایش قیمت‌ها لزوماً به شکل افزایش قیمت مستقیم برای محصولات موجود نخواهد بود. بسیاری از شرکت‌های حوزه‌ی الکترونیک و سرگرمی رویکرد ظریف‌تری را در پیش می‌گیرند و قیمت محصولات موجود را ثابت نگه می‌دارند اما دستگاه‌های جدید یا نسخه‌های بهبودیافته‌ی دستگاه‌های قبلی را با قیمت بالاتری عرضه می‌کنند – در نتیجه ساختار کلی قیمت‌گذاری خود را به سطح بالاتری منتقل می‌کنند بدون اینکه مجبور باشند تصمیم ناخوشایندی همچون افزایش قیمت یک محصول فعلی را انجام دهند و طرفداران را عصبانی کنند.
این گزینه برای سونی واقع‌بینانه نیست، زیرا بعید است که سخت‌افزار جدید از پلی‌استیشن ۵ را حداقل تا یک یا دو سال آینده عرضه کند. به همین ترتیب، احتمالاً برای مایکروسافت هم این تصمیم واقع‌بینانه‌ای نیست.
از سوی دیگر، ممکن است این کار برای نینتندو کاملاً منطقی باشد. آن‌ها مدت زیادی است که کنسول نینتندو سوییچ را منتشر کرده‌اند و به احتمال زیاد اکنون در حال توسعه‌ی کنسول بعدی خود یا نسخه‌ی جدیدی از کنسول آینده خود هستند و می‌توانند این افزایش قیمت را به‌صورت عادی در زمان عرضه‌ی کنسول بعدی خود اعمال کنند و قیمت کنسول فعلی سوییچ را تغییر ندهند.
افزایش قیمت سخت‌افزار برای مصرف‌کنندگانی که در بازار کنسول‌های جدید یا دستگاه‌های دیگر حضور دارند، اتفاق بزرگی است اما تأثیرات مخربی نیز در این صنعت دارد. حداقل در تئوری، آن‌ها بخش قابل‌توجهی از مخاطب گسترده‌ی صنعت را کاهش می‌دهند، به‌خصوص اگر قرار باشد قیمت نرم‌افزارها هم افزایش پیدا کند که به نظر می‌رسد شواهد محکمی برای این قضیه وجود داشته باشد. این موضوع نباید به‌عنوان یک عنصر غافلگیر‌کننده مطرح شود، هر چند که بدون شک برای بسیاری از مصرف‌کنندگان غافلگیر‌کننده خواهد بود. قیمت بازی‌ها در معرض بسیاری از همان فشارهای تورمی است که سخت‌افزارها را تهدید می‌کند. همچنین افزایش مداوم هزینه توسعه و پیچیده‌تر شدن بازی‌ها از نظر نیازهای فنی این امر را شدیدتر می‌کنند.
در طرف دیگر این معادله، اکثر نرم‌افزارهای بازی در واقع با قیمت بسیار پایینی در شرایط واقعی به فروش می‌رسند – افزایش قیمت گاه‌وبیگاه ۱۰ دلاری در زمان عرضه نسل‌های جدید کنسول حتی با تورم دهه‌های اخیر نیز همخوانی ندارد و حتی اگر قرار باشد نرخ تورم حساب شود، نرخ‌های فعلی بسیار کمتر است. این را قبلاً در مقاله‌ی دیگری به‌صورت مفصل‌تری توضیح داده‌ایم.
تا حدی، فشارهای فزاینده بر قیمت‌گذاری نرم‌افزار در طول آن دهه‌ها با افزایش پیچیدگی در ساختار قیمت‌گذاری به جای افزایش قیمت پوشش داده شده است؛ بازی‌ها در حال حاضر در طیف گسترده‌تری از قیمت‌ها به فروش می‌رسند، افزایش سیزن پس‌ها و رایج‌تر شدن نسخه‌های ویژه دیجیتال و مدل‌های تجاری پیچیده مانند پرداخت‌های درون برنامه‌ای بخشی از شکاف درآمدی ایجاد شده را پر می‌کنند. تا حدودی، فشارهای صعودی بر قیمت‌گذاری نرم‌افزار طی دهه‌های اخیر به جای افزایش قیمت‌ها، با افزایش پیچیدگی در ساختار قیمت‌گذاری پوشش داده شده است. چیزی که البته طرفداران علاقه‌مند به آن نبوده‌اند و این موضوع هر روز شدیدتر از گذشته می‌شود.
بدون شک خشم مصرف‌کنندگان از افزایش قیمت نرم‌افزار، حتی بیشتر از افزایش قیمت سخت‌افزار خواهد بود (برای مصرف‌کنندگانی که در حال حاضر صاحب کنسول‌ها و کارت‌های گرافیک پیشرفته هستند، به هر حال، افزایش قیمت سخت‌افزار معنای کمی خواهد داشت).
این خشم در بازارهای آسیب‌دیده مانند استرالیا و اروپا که افزایش قیمت در آن‌ها از سایر نقاط جهان پیشی گرفته است، دوچندان خواهد شد. با این حال، راه‌حل جایگزین ممکن است حتی ناخوشایندتر باشد زیرا ممکن است شرکت‌های بزرگ را به استفاده‌ی شدیدتر از سیستم‌های کسب‌وکاری دیگر و چیزهای مثل محتوای بسته‌های الحاقی روز اول ترغیب کند.
بیشتر بخوانید: افزایش قیمت پلی‌استیشن ۵ کمترین تأثیر را روی فروش کنسول خواهد داشت
هیچ راه‌حل خوبی در اینجا وجود ندارد که همه را خوشحال کند – هزینه‌ها به‌صورت طبیعی در حال افزایش هستند و تورم هم روبه‌رشد بوده و حتی تحت‌فشار بودن مخاطبان هم این موضوع را عوض نمی‌کند. این پول باید از جایی تأمین شود، این یعنی در این شرایط بهترین امید ما این است که راه‌حلی که شرکت‌ها در خصوص این موضوع در نظر می‌گیرند، لطمه‌ی کمتری را به مصرف‌کنندگان وارد کند و همچنین این رویکردها از چشم‌انداز روبه‌رشد صنعت در آینده محافظت کنند.
منبع: GameIndustry.biz
