خواندن کتابهای استیون کینگ را از کجا شروع کنیم؟
بسیاری از طرفداران ژانر وحشت، با استیون کینگ و آثارش از سنین پایین آشنا میشوند چون کینگ از جمله نویسندگان معروفی است که به خاطر انتشار کتابهای جدید، اقتباسهای سینمایی از آثارش، رویدادهای خبری یا هر موضوع دیگری از این دست خبرساز میشود. مثلا به جدیدترین پروژههای سینمایی مرتبط با کینگ توجه کنید. اقتباس عجیب و خونین آز پرکینز از داستان کوتاه «میمون» (The Monkey) در زمان نگارش این مقاله در سینماها در حال اکران است. مایک فلانگان، خالق سریال کوتاه «مراسم نیمهشب» (Midnight Mass) در حال کار بر روی اقتباسی از کتابهای «برج تاریک» (Dark Tower) است و یک اقتباس دیگر به نام «زندگی چاک» (The Life of Chuck) هم قرار است به زودی در سینماها اکران شود.
ادگار رایت هم کارگردان دیگری است که قرار است یک فیلم اقتباسی از کتاب «مرد فراری» (The Running Man) بسازد. خود استیون کینگ هم رمان جدیدی به نام «هرگز عقبنشینی نکن» (Never Flinch) به زودی منتشر و یک کتاب تصویری برای کودکان هم راهی بازار میکند. اینطور که معلوم است در هر لحظه حداقل نیم دوجین فیلم یا سریال جدید بر اساس کتابهای استیون کینگ در حال تهیه و تولید است.
این سطح از تولیدات فرهنگی میتواند برای کسانی که میخواهند برای اولین بار سراغ آثار یک نویسنده بروند گیجکننده و حتی ترسناک باشد. از طرفی هم کاتالوگ عظیم آثار کینگ تا کنون و در طول 50 سال شامل بیش از 60 رمان و بیش از 125 داستان کوتاه میشود.
قطعا برای طرفداران استیون کینگ چنین کتابخانهی پرباری بسیار هیجانانگیز است. وقتی شروع به خواندن آثار کینگ میکنیم میتوجه میشویم که یک مجموعه کامل از کتابهایی وجود دارد که میتوانیم در آن غرق شویم و عطشمان را نسبت به داستانهای ترسناک و معمایی سیراب کنیم. در ادامه شما را راهنمایی میکنیم که خواندن کتابهای استیون کینگ را از کجا آغاز کنید.
بسته به اینکه سلیقهی شما در ادبیات ژانر وحشت بیشتر به سمت فانتزی، درام جنایی، تریلر معاصر، ترسناک ماورایی یا یک کلیشه خاص و آشنا مانند ارواح، خونآشامها یا گرگینهها متمایل باشد، نقاط شروع زیادی برای آثار استیون کینگ وجود دارد. اما اگر واقعا میخواهید خالصترین تجربه را با آثار کینگ داشته باشید، آن را در بهترین شکل در رمان «میزری» او که در سال 1987 منتشر شد خواهید یافت. این رمان درباره نویسندهای است که به دست بزرگترین طرفدار خود اسیر میشود، که از او میخواهد شخصیت مورد علاقهاش را که در داستان مرده است دوباره برگرداند و یک قسمت جدید از مجموعه کتابهای محبوبش را بنویسد. در غیر این صورت با عواقب بدتر از مرگ مواجه خواهد شد.
استیون کینگ همیشه از بخش زیادی از شخصیت و زندگی خود در آثارش استفاده کرده است. بسیاری از شخصیتهای اصلی کینگ نویسندگان یا افراد خلاقی هستند که شباهت زیادی با خودش دارند. بعضی مثل او که در اوایل کارش درگیر اعتیاد بود، با این معضل درگیرند و بسیاری از آنها در ایالت زادگاهش یعنی مِین زندگی میکنند. کینگ در سال 1999 به خاطر تصادف با یک ون به شدت آسیب دید و نزدیک بود جانش را از دست بدهد. او این واقعه را در چندین داستانش گنجاند و حتی بهعنوان یک شخصیت در کتابهای «برج تاریک» خود ظاهر شد، که شخصیتهایش برای نجات جانش مداخله میکنند.
با این حال «میزری» هنوز هم بهعنوان شخصیترین اثر استیون کینگ شناخته میشود، چون به وضوح درباره نویسندهای است که با آنچه او را مشهور کرده و شکلی که او ترجیح میدهد شناخته شود درگیر است. این درگیری به عدم تطابق بین آنچه او میخواهد و آنچه طرفدارانش میخواهند و مشکل وجودی نویسندگان مربوط میشود که باید به طور مداوم برای یک مخاطبِ قضاوتگر خلاق باشند وگرنه همه چیز را از دست میدهند.
کینگ در این کتاب شخصیت اصلیاش را یک رماننویس به نام پل شلدون انتخاب میکند که در معرضِ خواستههای یک طرفدارِ بیمارِ روانی به نام آنی ویلکس قرار گرفته است. چنین انتخابی این امکان را بوجود میآورد که با جزییات بیشتر به حساسیتهای نویسندگی بپردازد و از نخستین شکلگیری یک ایده تا فرآیند توسعه و به پایان رساندن داستان، بخش زیادی از تجربیات خود را با مخاطب به اشتراک بگذارد.
این دینامیک باعث میشود که «میزری» بینشمند و جذاب باشد و اینطور به نظر برسد که واقعا پنجرهای به ذهن کینگ است. اما آنچه که این کتاب را به یک اثر خواندنی نفسگیر و روان تبدیل میکند، این است که به وضوح در دنیای واقعی اتفاق میافتد. هیچ عناصر فانتزی برجستهای در داستان وجود ندارد و نیازی به تعلیق برای غلبه بر موجودات ترسناک و جادویی نیست. آنی ویلکس به این خاطر ترسناک نیست که قدرتهای ماورایی دارد، بلکه او ترسناک است به این خاطر که باور ساده و واقعی بر پل دارد و یک طرفدار سمی و حقطلب کلاسیک است.
«میزری» قبل از پدیده اینترنتی دوران ما که شامل طرفداران جنجالی، حقبهجانب و همیشه عصبانی میشود نوشته شده است. افرادی که دنیای آنلاین را تسخیر کردهاند و با اعتمادبهنفس کامل درباره هر چیزی نظر قطعی میدهند و خود را محق میدانند. اما با تمام اینها آنی هنوز هم قابل درک و آشنا و نسبتا قابل باور است، بهویژه در اعتقادش به اینکه سلیقهاش مقدس است و نظرات دیگران اهمیتی ندارد. با اضافه شدن کنترل مطلق آنی بر زندگی پل و اینکه معلوم نیست چه کارهایی از این زن دیوانه میتواند سر بزند، «میزری» بهطور موثری کابوس یک نویسنده را به تصویر میکشد. پیچشهای داستان شگفتانگیز و واقعا ترسناک هستند.
استیون کینگ به خاطر داستانهای پر از جزییات و شخصیتهای بزرگ و بهدقت طراحیشدهاش در کتابهای حجیمی مانند «آن» (IT) یا «ایستادگی» (The Stand) شناخته شده است، اما «میزری» به شکل فشردهای بر دو شخصیت متمرکز است که در نبردی مرگبار گرفتار شدهاند و تنها یک ماشین تحریر و یک داستان مشترک بهعنوان مانع بین آنها وجود دارد. این سادهترین نسخه از ویژگی آثار کینگ در هیجانانگیزترین حالت ممکن است.
اگر از «میزری» خوشتان آمد، چند مسیر مختلف برای ادامه وجود دارد. اگر به داستانهای کوتاه علاقهمند هستید، «خدمه اسکلت» (Skeleton Crew) که شامل برخی از بهترین داستانهای کوتاه کینگ است (از جمله «مه» (The Mist) که پایان بسیار متفاوتی نسبت به نسخه سینمایی فرانک دارابونت دارد) یک مقدمه کارآمد برای آثار اوست. مجموعهای شامل داستانهای علمی-تخیلی، چند شعر، چند داستان درباره موجودات خیالی و قصههایی که در آن انسانها از هیولاها ترسناکترند و داستان پرطرفدار «نوع بازمانده» (Survivor Type) که درباره مردی است که در یک جزیره کوچک و بی آب و علف گیر افتاده است و چیزی برای خوردن جز خودش ندارد و حدس میزنید چه میکند؟!
اگر تنها به جنبه ترسناک آثار استیون کینگ علاقهمند هستید، رمان تحسینشدهی «درخشش» (The Shining) در اکثر فهرستهای رتبهبندی بهعنوان یکی از ترسناکترین کتابهای او معرفی شده است. این کتاب به طرز چشمگیری با اقتباس سینمایی معروف آن که توسط استنلی کوبریک کارگردانی شده متفاوت است. (که کینگ اغلب در زمان انتقاد از فیلم کوبریک به آن اشاره میکند، هرچند سریال اقتباسی که کینگ آن را تایید میکند یک مجموعه آشفته به تمام معنا است که تمام عناصر کلیدی و مهم کتاب را به بدترین شکل ممکن تضعیف میکند.)
«درخشش» علاوه بر یک رمان، یک کلاس درس چگونگی ایجاد ترس و پیشگویی در داستان است؛ انباشت مداوم رویدادهای تهدیدآمیز که تعطیلات یک خانواده در یک هتل برفی در زمستان را به تمرینی درباره ترس تدریجی و تعلیق تبدیل میکند و با یک پایان بینظیر پروندهشان را میبندد.
اگر از طرف دیگر بخواهید آثار استیون کینگ را از طریق رمانهایش دنبال کنید، او در طول دوران حرفهایاش بارها به ژانرهای مختلفی پرداخته و فهرست آثارش پر از پروژههای منحصربهفرد است که سرک کشیدن در میانشان لذت خاص خودش را دارد. «چشمهای اژدها» (The Eyes of the Dragon) یک فانتزی تاریک است که در دنیایی از قلعهها، پادشاهیها و اژدهایان اتفاق میافتد. «ایستادگی» یک ماجرای حماسی درباره نبردهای واضح و نمادین خیر و شر است؛ این رمان بهعنوان یکی از داستانهای واقعگرایانهتر او آغاز میشود تا اینکه یک پاندمی در سرتاسر جهان میرسد و آن را به شکلی جدید بازسازی میکند.
استیون کینگ برداشتهای بهیادماندنی از داستانهای سفر در زمان دارد مثل کتاب «11.22.63». یا داستانهای اخلاقی مثل فروشگاه ترسناکی که به مردم هر چیزی که میخواهند میفروشد اما بهای وحشتناکی را به آنها تحمیل میکند مثل کتاب «چیزهای ضروری» (Needful Things) و البته داستانی درباره هیولایی که از ترسهای وجودی جان میگیرد مثل «آن» که اقتباس سینمایی و سریالی موفقی هم دارد.
یکی از جدیدترین رمانهای جذاب و خواندنی او «بیگانه» (The Outsider) است که در فهرست ترسناکترین آثارش قرار دارد و بیشتر یک داستان پلیسی است تا یک رمان کلاسیک ترسناک، هرچند که بر اساس یک هیولا از داستانهای فولکلور ساخته شده است. در حالی که «بیگانه» کتابی است که به تنهایی حرفهای زیادی برای گفتن دارد، هر کسی که از این سبک داستانهای پلیسی و هیولایی لذت میبرد میتواند سراغ سایر آثار این مجموعه برود که بر روی یک کارآگاه آماتور عجیب به نام هالی گیبنی متمرکز است.
در نهایت، اگر از 20 طرفدار استیون کینگ دربارهی محبوبترین کتابهای او نظرسنجی کنید، احتمالا حداقل دوازده پاسخ متفاوت خواهید گرفت، بهویژه اگر مشهورترین و پربحثترین کتابهایش را از فهرست خارج کنید. کتاب «پیادهروی طولانی» (The Long Walk) هم یکی دیگر از آثار محبوب این نویسنده است که در سال 1979 تحت نام مستعار ریچارد باخمن منتشر شد. دورانی که کینگ در حال آزمایش بود تا ببیند آیا نوشتههایش بدون نام شناختهشدهی او همچنان مخاطب پیدا میکند یا خیر.
«پیادهروی طولانی» یک داستان ترسناک دیگر است که حتی نشانهای از عناصر فراطبیعی ندارد؛ داستانی از آیندهای دیستوپیایی درباره یک مسابقه سالانه. در این داستان صد نوجوان در یک مسابقه دو و میدانی شرکت میکنند که گروهی از سربازان آنها را زیر نظر دارند و اگر سرعتشان از حد مجاز کمتر شود آنها را میکشند. در نهایت برنده میتواند بهعنوان جایزه هر چه دوست داشت درخواست کند.
مدتها پیش از آنکه «بازیهای گرسنگی» (The Hunger Games) نوشتهی سوزان کالینز آیندههای دیستوپیایی و مسابقات بقا در میان نوجوانان را به یک ترند جهانی تبدیل کند، «پیادهروی طولانی» به فرضیهای مرتبط با این نوع مسابقات مرگبار پرداخته بود. اینکه چرا جوانان برای آن داوطلب میشوند و تجربه آن چگونه خواهد بود را باید در کتاب بخوانید. این اثر دیگری است از ایدههای کارآمد و توصیفشده در مورد سرنوشت، ترس و اجبار که تجربهای پرشتاب و درگیرکننده در ذهن خواننده بر جا میگذارد.
تمام کتابهای برتر استیون کینگ در یک چیز مشترک هستند؛ حس عمیقی از ایدهها و توجه نزدیک به جزئیات کوچک و واقعگرایانه. غرق شدن در دنیای استیون کینگ اجتنابناپذیر است چون این داستانها همزمان سریع پیش میروند و فضایی برای ساختن دنیای قانعکننده و شخصیتپردازی قابل درک فراهم میکنند. اگر تازه به خواندن کتابهای استیون کینگ مشغول شدهاید، زمان خوشی در پیش دارید. استیون کینگ یکی از نویسندگان برتر ژانر وحشت است که اغلب در مصاحبههایش میگوید چطور به راحتی و به طور کامل در نوشتن غرق میشود و چگونه در این فرآیند دنیای اطرافش را از یاد میبرد. خواندن بهترین آثار او هم دقیقا همین طور است.
منبع: polygon













