۴۰ درصد از دانشجویان در یک تحقیق به گوشی هوشمند خود معتاد بودند
با توجه به نتیجه‌ی یکی از تحقیقات کالج دانشگاهی لندن، به نظر می‌رسد حدودا ۴۰ درصد از دانشجویان بین ۱۸ تا ۳۰ سال به گوشی هوشمند خود اعتیاد دارند.
گوشی‌های هوشمند چند سالی است که به بخش جدانشدنی از زندگی ما تبدیل شده‌اند. با افزایش قدرت پردازشی و گرافیکی این محصولات و همچنین افزایش اندازه‌ی نمایشگر و تولید مدل‌های گوناگونی نظیر گوشی‌های تاشو و …، کمتر کاری است که بخواهیم انجام دهیم و گوشی هوشمند برای آن مناسب نباشد.
اما همه‌ی ما می‌دانیم استفاده‌ی بیش از حد یکی از بهترین اختراعات بشر، ممکن است زیان‌هایی داشته باشد. با این حال بسیاری از کاربران این موضوع را نادیده می‌گیرند. اعتیاد به گوشی هوشمند مدت‌هاست که به یک معضل تبدیل شده که خب بعید به نظر می‌رسد به این زودی‌ها هم بتوانیم جلوی پیشرفت آن را بگیریم.
در همین راستا، کالج دانشگاهی لندن اخیرا تحقیقی در این زمینه انجام داد که در نهایت نتیجه‌ی بدست آمده تا حدودی نگران‌کننده بود. هدف محققین از انجام این آزمایش، یافتن رابطه‌ی بین کیفیت خواب و اعتیاد به گوشی هوشمند بود که طی آن، ۱۰۴۳ کاربر بین سن‌های ۱۸ تا ۳۰ سال مورد بررسی قرار گرفتند. از این کاربران جوان خواسته شد تا به یک پرسشنامه در رابطه با اعتیاد به گوشی هوشمند پاسخ دهند، پرسشنامه استاندارد سنجش کیفیت خواب پیتزبورگ را کامل کنند و در نهایت قبل از بررسی پاسخ‌ها، طی یک دوره‌ی ۴۰ روزه، هم به صورت حضوری و هم آنلاین به تعدادی سوال پاسخ دهند.
نتیجه اما تا حدودی نگران‌کننده بود. مطالعات نشان داد ۳۹ درصد از این کاربران احتمالا به گوشی‌های هوشمند خود معتاد هستند و به همین خاطر از کیفیت خواب پایینی برخوردار هستند. در این تحقیق، میزان ساعتی را که کاربران هر روز از گوشی خود استفاده می‌کردند به علاوه الگو‌های خواب آن‌ها اندازه‌گیری شد. در نهایت این نتیجه بدست آمد که معاشرت‌های اجتماعی این کاربران کاهش پیدا کرده و همچنین اگر به گوشی خود دسترسی نداشته باشند، دچار احساسات منفی نظیر اضطراب می‌شوند.
آمار کلی اعتیاد به گوشی هوشمند، ۳۸.۹ درصد اعلام شده که ۳۵.۷ درصد آن را آقایان و ۴۰.۱ درصد آن را بانوان تشکیل می‌دهند. در بین آن دسته از کاربرانی که کمتر از ۲۱ سال سن داشتند، ۴۲.۲ درصد به گوشی‌های خود معتاد بودند در حالی که کاربران بین ۲۲ تا ۲۵ سال و بالای ۲۶ سال به ترتیب ۳۴.۲ و ۲۸ درصد به گجت خود اعتیاد داشتند که خب فاصله‌ی نسبتا زیادی را نشان می‌دهد.
اما آن دسته از کاربرانی که ۲ ساعت یا کمتر از گوشی خود در طول روز استفاده می‌کنند، خیلی به آن معتاد نیستند چون نتایج نشان داده در این بین تنها ۲۰.۳ درصد به استفاده از گوشی‌های هوشمند خود اعتیاد دارند. اما در بین کاربرانی که استفاده‌ی آن‌ها به بیش از ۵ ساعت در طول روز می‌رسد، تعداد معتادان به ۵۳.۹ درصد افزایش پیدا می‌کند. همچنین این تحقیق مدت زمان استفاده نکردن از گوشی قبل خواب را هم مورد بررسی قرار داد که طی آن، بین کاربرانی که بیش از ۱ ساعت قبل از خواب از گوشی خود استفاده نکردند، ۲۳.۸ درصد معتاد به گوشی وجود داشت در حالی که این میزان برای آن کاربرانی که کمتر از ۳۰ دقیقه قبل خواب از گوشی استفاده نکردند، به ۴۲ درصد افزایش پیدا کرد.
این مطالعه ادعا می‌کند که ابزار مورد نیاز برای سنجش میزان اعتیاد کاربران به گوشی هوشمند باید کاملا معتبر و تایید شده باشد که خب به نظر می‌رسد کالج دانشگاهی لندن در این زمینه تمام تلاش خود را انجام داد تا از پرسشنامه، سوالات و به طور کلی رویه‌ی درستی در راستای انجام این تحقیق استفاده کند تا بتواند عوامل تاثیرگذار در اعتیاد کاربران به گوشی هوشمند را شناسایی کند. حتی برای مطالعات بیشتر، به ۴۷ مقاله با موضوع نسبتا مشابه هم در بخش رفرنس اشاره شد.
با این حال مطالعات این چنینی باید به گونه‌ای باشند که حداقل نشان دهند در طول روز، زمانی که می‌توانیم کارهای مفید زیادی انجام دهیم، تا چه اندازه از گوشی خود استفاده می‌کنیم (بدون دلیل) و در واقع وقت‌مان را هدر می‌دهیم. این در حالی است که مطالعه‌ی کنونی تنها به رابطه‌ی مدت زمان استفاده از گوشی قبل خواب و کیفیت خواب پرداخت که در نهایت نتیجه‌ی بدست آمده رابطه‌ی عکس آن‌ها را نشان داد.
الگوی استفاده از گوشی هوشمند برای شما چگونه است؟ آیا شما هم از اعتیاد به گوشی هوشمند خود رنج می‌برید؟
منبع: PhoneArena
