۱۵ مادر به یاد ماندنی در فیلم‌ها و سریال‌های محبوب

تقریبا همه‌ی ما از کودکی، شکل‌های مختلفی از رابطه‌ی مادر و فرزندی را علاوه بر دنیای واقعی، در دنیای فیلم و سریال و انیمیشن‌های متفاوت، دیدیم و حس کردیم. از داستان‌هایی با موضوع گم کردن مادر و بدون آغوش گرم او بزرگ شدن و تنبیه شدن به دست نامادری گرفته تا لذت بردن از دیدن مادر و فرزندهای شاد و دوست‌داشتنی و گاهی هم ترسیدن از آن‌ها در فیلم‌های ترسناک!

از آنجا که روابط والدین و فرزندان تنوع و تفاوت بسیاری دارد، بنابراین تعجب‌آور نیست که تنوع زیادی از چهره‌های مادرانه هم در فیلم‌ها دیده شود. شاید فیلم‌هایی که در ادامه معرفی می‌کنیم تنها با محوریت مادر نباشند اما به نظر می‌رسد نقش آن‌ها در این فیلم‌ها به یاد ماندنی است. در برخی از این فیلم‌ها به مسائل و روابط مادران پرداخته شده و در برخی دیگر نقش‌های کوچک مادر توانسته تأثیر بسزایی در روند داستان داشته باشد. دیدن مادران متفاوت در فیلم و سریال‌ها به ما یادآوری می‌کند که آن‌ها قبل از هرچیزی یک انسان هستند و می‌توانند صبور و در عین حال عجول، مهربان و در عین حال بدجنس، دوست‌داشتنی و در عین حال ترسناک باشند. تمامی این احوالات در آثار به یاد ماندنی بسیاری با حضور بازیگران مطرح و کارگردان‌ها و نویسندگان نامی به زیبایی به تصویر کشیده شدند.

پس از کند‌و‌کاو بسیار در دنیای فیلم و سریال و انیمیشن، در آخر به ۱۵ فیلم با امتیاز نسبتا خوب رسیدیم که ممکن است نقش مادر در همه‌ی آن‌ها شیرین و دوست‌داشتنی نباشد، اما هر یک از آن‌ها چیزهای خنده‌دار، ترسناک یا واقعیت‌های دیگری راجع به طبیعت عشق مادر را نشان می‌دهند. اگر قصد داشتید که در کنار مادرتان ساعتی را به تماشای یک فیلم بگذرانید، بد نیست نگاهی هم به لیست ما بیاندازید.

۱. بامبی (Bombi)

کارگردان: دیوید هند
محصول: ۱۹۴۲

سریع‌تر! سریع‌تر بامبی! به عقب نگاه نکن، به دویدن ادامه بده! به دویدن ادامه بده!

شاید داستان کلی فیلم را به خاطر نداشته باشیم، اما این دیالوگ به یادماندنی و پر از اضطراب انیمیشن زیبای بامبی که ما آن را با صدای گرم و زیبای بانو شمسی فضل‌الهی شنیدیم را به یاد داریم. دردی که از مرگ مادر بامبی احساس کردیم فراموش نشدنی است.

شاید شروع این مطلب با مرگ یک مادر ایده‌ی خوبی نباشد، اما علاوه بر اینکه ما با داستان‌های تلخ و آموزنده غریبه نیستیم! تأثیرگذاری این انیمیشن زیبا را نمی‌توان نادیده گرفت. داستان بامبی در مورد زندگی یک گوزن جوان است، که مادرش (با صدای پائولا وینزلو در نسخه‌ی ارجینال) توسط یک شکارچی مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرد. نقطه‌ی عطف داستان دقیقا همین جا است و بامبی مجبور است به طور ناگهانی استقلال یابد. از صحنه‌ی مرگ، غالبا به‌عنوان یکی از غم‌انگیزترین لحظات فیلم در تمام دوران‌ها یاد می‌شود. آن‌قدر بر بینندگان تأثیر می‌گذارد که به‌سختی خود بامبی را به یاد می‌آورند. مادر بامبی نه به خاطر شخصیت او بلکه به خاطر مرگش واقعا به یاد ماندنی است.

• دیزنی انیمیشن «بامبی» را هم بازسازی می‌کند

۲. یک مکان ساکت (A Quiet Place)

امیلی بلانت در نقش اِوِلین آبوت
کارگردان: جان کرازینسکی
محصول: ۲۰۱۸

تصور کنید در دنیایی زندگی می‌کنید که تولید کوچکترین صدایی از جانب شما منجر به مرگتان شود! بله داستان عجیب و ترسناک فیلم یک مکان ساکت همین است. در این فیلم امیلی بلانت مادر دو فرزند است که به همراه همسرش سعی در فراهم کردن شرایط متعادل برای زندگی در این دنیای عجیب و ترسناک دارد. وی در نقش مادری مهربان و دلسوز، به کودکانش یاد می‌دهد که چگونه به خود متکی باشند و مدام شجاع بودن را به آن‌ها گوشزد می‌کند که در این شرایط، این اولین قانون زندگی هر کسی است. در سکانسی نفس‌گیر او به تنهایی و بدون تولید هیچ صدایی فرزندی که در شکم دارد را به دنیا می‌آورد، آن هم در شرایطی که موجودات فضایی نابینا اما به‌شدت حساس به صدا در اطرفش پرسه می‌زنند. واقعا نوشتن از این سکانس هم نفس را در سینه‌ حبس می‌کند! با دیدن این فیلم شما هم او را هرگز از یاد نخواهید برد.

• دنباله فیلم ترسناک «یک مکان ساکت» مخاطبان را هیجان‌زده کرده است

۳. تالی (Tully)

شارلیز ترون در نقش مارلو
کارگردان: جیسون رایتمن
محصول: ۲۰۱۸

مادر بودن سخت است، آن هم در ۴۰ سالگی. فیلم تالی داستان زندگی زنی ۴۰ ساله به نام مارلو با بازی زیبای شارلیز ترون است. زنی که مادر ۲ بچه است و فرزند دیگری هم در شکم دارد. در کل فیلم چهره‌ی خسته و غمزده‌ی مارلو به‌راحتی قابل تشخیص است. او با تمام خستگی‌ به وظایف مادریش به‌خوبی عمل می‌کند. رابطه‌اش با همسرش رو به افول است و بیشتر مکالمات آن‌ها در طول فیلم محدود به بچه‌ها و زندگی روزمره می‌شود. البته با ورود یک پرستار به نام تالی به زندگیشان شرایط کمی تغییر می‌کند.

مارلو به‌عنوان یک مادر برای ما بسیار ملموس است. چرا که اکثر ما مادرانمان را همین‌گونه دیده‌ایم. آماده به خدمت، صبور و از خود گذشته که آرزوها و اهدافشان را به خاطر خانواده و فرزندان نادیده گرفتند. این فیلم سختی‌های مادر بودن، نیاز یک زن باردار به کمک و توجه و بسیاری از نکات ریز و قابل توجه در زندگی روزمره را به زیبایی به تصویر می‌کشد.

۴. دانی دارکو (Donnie Darko)

مری مک‌دانل در نقش رز دارکو
کارگردان: ریچارد کلی
محصول: ۲۰۰۱

از بین تمام مادران سینما، تعداد زیادی وجود ندارند که به یاد ماندنی باشند، اما رز دارکو (با بازی مری مک دانل) مطمئنا یکی از آن‌ها است. رز در این فیلم یک زن باهوش، قاطع و برازنده است. او به‌عنوان یک والد، لیبرال است، در برابر فرزندانش ایستادگی می‌کند، از آن‌ها حمایت می‌کند و در عین حال در خانه‌ی خود قدرتمند است. او به نیازهای خانواده‌اش می‌اندیشد و برای همسرش (با بازی هولمز آزبرن) یک شریک صادق است.

اگر این فیلم را دیده باشید حتما می‌توانید دردی را احساس کنید که آن‌ها، به ویژه کاراکتر رز در پایان تجربه کرد. در این فیلم شاهد یک رابطه‌ی مادر و پسر واقعی و به همین دلیل بسیار خاطره‌انگیز خواهیم بود. رز دارکو در این فیلم تحسین برانگیز است، اما به دلیل نحوه‌ی پایان فیلم، شاید هرگز دوست نداشته باشیم که جای او باشیم.

۵. کارولاین (Coraline)

کارگردان: هنری سیلیک
محصول: ۲۰۰۹

علاقه‌مندان انیمیشن حتما این فیلم را به خاطر دارند. در این انیمیشن خواهیم دید که کارولاین به دلیل مشغله‌ی زیاد پدر و مادرش به خانه‌ی جدیدی نقل مکان می‌کند و به نسخه‌ی دیگری از خانه، با نسخه‌های متفاوتی از والدینش که چشم‌های دکمه‌ای دارند، مواجه می‌شود. مادر چشم دکمه‌ای (با صدای تری هچر) بر این دنیای خیالی حاکم است و کارولاین را با غذاهای خارق‌العاده و توجه زیاد، وسوسه به ماندن می‌کند. اما او تقریبا مانند یک جادوگر افسانه‌ای با شخصیتی تاریک است که به تدریج ظهور می‌کند.

مادر کارولاین بسیار ترسناک است. بعد از دیدن فیلم، فراموش کردنش غیر ممکن است و کارولاین هرگز او را مادر واقعی خود نمی‌داند. جدا از کارولاین، چه کسی قادر است چنین مادری را واقعی بداند؟

۶. نابودگر ۲؛ روز داوری (Terminator 2: Judgment Day)

لیندا همیلتون در نقش سارا کانر
کارگردان: جیمز کمرون
محصول: ۱۹۹۱

آیا مادر شما هم اسلحه دارد؟ شاید سؤال خنده‌داری باشد اما تصورش بد هم نیست! در فیلم نابودگر ۲؛ روز داوری، سارا کانر (با بازی لیندا همیلتون)، هم شاتگان دارد و هم ماهیچه‌های برجسته و ورزیده. همیلتون در قسمت اول فیلم «نابودگر» از دختری معمولی به مادر سخت جان پسری به نام کانر (با بازی ادوارد فورلونگ) در ترمیناتور ۲ تغییر شکل می‌دهد. در حالی که آرنولد شوارتزنگر ممکن است بیشترین حضور و تأثیر را به‌عنوان T-800 در فیلم داشته باشد، همیلتون به کاراکتر سرسخت پروژه‌ی جیمز کمرون تبدیل می‌شود. نکته‌ای که درباره‌ی نمایش همیلتون از سارا وجود دارد این است که او سخت‌گیر اما شکست‌ناپذیر است، که باعث می‌شود از نظر روانی برای نجات پسرش بیش از ربات‌های جنگنده‌ی دیگر توانایی داشته باشد. نقاط ضعف، لطافت و خصوصیات مادرانه‌ی او باعث برجسته‌تر شدن ابعاد انسانی وی می‌شود، ویژگی‌هایی که در صورت غلبه‌ی اسکای‌نت ممکن است از بین بروند.

هنگامی که ما برای اولین بار لیندا همیلتون را در نقش سارا کانر در اولین دنباله‌ی فیلم ترمیناتور دیدیم، به نظرمان بسیار تحسین‌برانگیز بود. او از یک نوجوان لرزان تبدیل به یک بازمانده‌ی سخت‌گیر و یک کاراکتر تأثیرگذار شد. او مصمم به انجام هر کاری برای محافظت از پسرش بود. بالاخره جان کانر باید زنده می‌ماند تا در آینده از نژاد بشر دفاع کند!

اما نقاط قوت سارا از زمان پارانویا و کابوس‌هایش به وجود آمد. او خوشبخت است که پسرش شرایط روانی او را درک می‌کند، و می‌فهمد که مادرش همیشه او را در ذهن دارد. بله، والدین تقریبا هر کاری برای فرزندان خود انجام می‌دهند. اما به ندرت اتفاق می‌افتد که این محافظت در مواجهه با شکار شدن توسط یک ربات به ظاهر معصوم باشد!

۷. سه بیلبورد خارج از ابینگ، میزوری (Three Billboards Outside Ebbing, Missouri)

فرانسیس مک‌دورمند در نقش میلدرد هِیز
کارگردان: مارتین مک‌دونا
محصول: ۲۰۱۷

میلدرد مادر یک زن جوان است که پس از تجاوز به قتل رسید. او از بی‌نتیجه ماندن تحقیقات پلیس ناامید و خشمگین است و تمام تلاشش را برای پیدا کردن قاتل دخترش به کار می‌گیرد. نقش او در این فیلم به یاد ماندنی است. او خاکی، متعهد و پرشور است و تنها فرانسیس مک‌دورمند می‌توانست چنین باشد.

کنار آمدن با هر نوع آسیبی (و بدون شک قتل یکی از عزیزان در صدر همه) می‌تواند مدت‌ها طول بکشد. از دست دادن تنها کسی که با او در ارتباط هستیم، سخت و دردناک است. حال تصور کنید که مادری فرزندش را این‌چنین از دست بدهد.

۸. اتاق (Room)

بری لارسون در نقش جوی نیوسام
کارگردان: لنی آبراهامسن
محصول: ۲۰۱۶

اگر بری لارسون را در نقش ما (مامان) در فیلم اتاق دیده باشید، هر توضیح دیگری اضافه خواهد بود. لارسون مادری فراموش نشدنی و خیره‌کننده است.

اما برای کسانی که این فیلم را ندیدند باید بگوییم که فیلم اتاق درباره‌ی رابطه‌ی یک زن جوان با پسر پنج ساله‌اش است. این پسر هرگز خارج از اتاقی که در آن زندگی می‌کنند نبود. زیرا مادرش چند سال پیش توسط کسی ربوده و در آن مکان حبس شد و این پسر بچه محصول تجاوز همان رباینده است. علی‌رغم این توصیف تلخ، فیلم پر از گرما و امید است. مادر در این فیلم، تحت شرایط سخت، تنها متمرکز بر پرورش پسرش با مثبت‌اندیشی است و جهان را به شکل واقعی برایش تعریف می‌کند. البته داستان پس از پیدا شدنشان تغییر می‌کند.

لطفا این فیلم را تماشا کنید. فیلم‌نامه‌ی زیبا، بازی‌های برجسته و تأثیرگذار به شما دید تازه‌ای از زندگی ارائه می‌دهد.

• بری لارسون برنده‌ی اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن

۹. پروژه‌ی فلوریدا (The Florida Project)

بریا وینیت در نقش هالی
کارگردان: شان بیکر
محصول: ۲۰۱۸

هالی (با بازی بریا وینایت)، چهره‌ی مادر در فیلم پروژه‌ی فلوریدا، به این خاطر به یادماندنی است که کودکش را در فقر و فساد بزرگ می‌کند. در این فیلم فضای واقع‌گرایانه‌ی شدیدی وجود دارد، بنابراین گرچه این داستان خیالی است اما جبهه‌گیری در این زمینه کم نیست. خانواده‌ی کوچک و افراد اطراف آن‌ها به همان سادگی که هستند دیده می‌شوند.

اگر فیلم را دیده باشید، تابش آفتاب، شیطنت بچه‌ها و ویلم دافو را به خاطر خواهید آورد. هالی را بخاطر می‌آورید که جرات داشت شرایطش را بپزیرد در حالی که دخترش را هم تشویق می‌کند تا خودش باشد.

۱۰. جونو (Juno)

الن پیج در نقش جونو
کارگردان: جیسون رایتمن
محصول: ۲۰۰۷

جونو مک‌گاف (با بازی الن پیج) نوجوانی است که با بارداری ناخواسته‌ای روبه‌رو شده است. این فیلم پر از بحث و گفت‌و‌گو در مورد بهترین انتخاب یک مادر نوجوان و نوزاد ناخواسته‌اش است. سقط جنین، فرزندخواندگی، یا بزرگ کردن فرزند به دست خودش گزینه‌هایی است که جونو با آن‌ها رو‌به‌رو می‌شود. بلوغ جوانی و فضای مدرسه به اندازه‌ی کافی دردسرساز هست، حال تصور کنید بارداری هم به آن‌ها اضافه شود! جونو برای برنده شدن در این قمار بزرگ کار خیره کننده‌ای انجام می‌دهد.

در جونو موضوع‌های زیادی برای بحث وجود دارد. این فیلم اساسا بحث درباره‌ی نوجوانان را پیش می‌کشد که درام بیشتری دارد. اما ما الن پیج جوانی را داریم که با صداقت و انرژی زیادی کاراکترش را بازی می‌کند و دیدگاه بسیار متفاوتی نسبت به مادران فیلم‌های دیگر دارد.

۱۱. ورود (Arrival)

ایمی آدامز در نقش لوئیس بنکس
کارگردان: دنی وینلوو
محصول: ۲۰۱۶

لوئیز بنکس (با بازی ایمی آدامز)، یک زبان‌شناس و یک مادر است. وضوح تفکر، خوش ذوق بودن، خلاقیت و ذهنیت باز او حتما شما را به‌‌عنوان بیننده جذب خواهد کرد.

داستان زیبای فیلم ورود، چیزی نیست که به‌راحتی توصیف شود و من توصیه می‌کنم که هر کسی حداقل یک‌بار آن را تماشا کند. این فیلم با موضوع ورود سفینه‌های فضایی و موجودات بیگانه به زمین، داستان جذابی را روایت می‌کند. در اواسط فیلم بیننده متوجه می‌شود که یادگیری زبان فضایی‌ها، بنکس را قادر به درک زمان آن‌ها کرده است. در نتیجه، وقتی او داستان زندگی دخترش را در نظر می‌گیرد، دیگر مجبور نیست که آن را در شکل خطی زمان ببیند. داستان به طور مداوم با بیماری دخترش غمگین‌تر می‌شود. این شیوه‌ی جدید تفکر، او را قادر می‌سازد که زندگی دخترش را به طور کلی مشاهده کند، که عنصری از واقع‌گرایی را به‌آرامی به رابطه‌ی آن‌ها اضافه می‌کند.

۱۲. سریال وایکینگ‌ها (Vikings)

کاترین وینیک در نقش لاگرتا
سازنده: مایکل هرست
محصول: ۲۰۱۳

حتما با شنیدن نام سریال پرطرفدار و جذاب وایکینگ‌ها تنها اسمی که در ابتدا به ذهنتان می‌رسد راگنار است. اما صبر کنید، بی انصافی است که نقش مهم و تأثیرگذار لاگرتا را با بازی کاترین وینیک نادیده بگیریم. زنی جنگجو، جاه‌طلب، شجاع و زیبا که پسرش را از همسرش بیشتر دوست داشت و با آمدن زن دیگری به زندگی همسرش و به خاطر غرور شکسته شده‌اش او را ترک کرد. لاگرتا با پسرش همراه شد و برای رسیدن او به خواسته‌هایش از انجام هیچ کاری کوتاهی نکرد.

داستان مفصل سریال وایکینگ‌ها به همین سادگی و در چند جمله قابل توصیف نیست، و اگر از علاقه‌مندان سریال‌های تاریخی و اکشن هستید دیدن این سریال را به شما پیشنهاد می‌کنیم. این سریال ۶ قسمتی است و قسمت آخر آن به‌تازگی منتشر شده است.

• سریال وایکینگ‌ها از اسطوره تا واقعیت؛ ریشه‌های تاریخی حماسه‌ی رگنار لوث‌بروک

۱۳. بچه‌ی رزماری (Rosemary’s Baby)

میا فارو در نقش رزماری
کارگردان: رومن پولانسکی
محصول: ۱۹۶۸

رزماری وودهاوس واقعا در فیلم بچه‌ی رزماری ساخته‌ی رومن پولانسکی کار مادرانه‌ی زیادی انجام نمی‌دهد. بیشتر فیلم در دوران بارداری او اتفاق می‌افتد، اما فیلم موضوعی جذاب‌تر درباره‌ی وحشت مادرانه را به تصویر می‌کشد. احساس بیگانه‌ی حمل کودک، اتفاقات غافلگیر کننده، ویتامین‌های مرموز و توصیه‌های مداوم که او را تحت فشار قرار می‌دهند. فارو که حتی از لحاظ ظاهری هم مانند یک مادر به نظر نمی‌رسد، آسیب‌پذیری رزماری را خیلی عالی بازی می‌کند. اما او حتی در زمان تنهایی به خوبی طبق غرایز مادری‌اش عمل می‌کند. در پایان، رزماری آنچه را که لازم است انجام می‌دهد و نوزاد خود را آرام می‌کند. فرزند عجیبی که فقط یک مادر می‌تواند دوستش داشته باشد. فارو در این فیلم به یکی از مادران محبوب هالیوود تبدیل شد.

۱۴. مادر (Mother)

 هی‌جا کیم در نقش مادر
کارگردان: بونگ جون هو
محصول: ۲۰۰۹

اگر عبارتی برای تعریف برجسته‌ترین ویژگی مادران وجود داشته باشد، واضح است که «محافظ» بهترین انتخاب است.

بیشتر مادران آن‌قدر به فرزندان خود علاقه دارند که برای آن‌ها هر کاری می‌کنند، حتی برخی دست به خشونت می‌زنند. این قضیه درباره‌ی شاهکار «مادر» به کارگردانی بونگ جون هو در سال ۲۰۰۹ هم صادق است که هی‌جا کیم در آن بازی می‌کند. او به‌عنوان یک متخصص طب سوزنی و گیاهان دارویی از پسر بالغ و معلول ذهنی خود مراقبت می‌کند. هنگامی که پسر به قتل یک دختر جوان متهم می‌شود، مادرش برای رفع اتهام او وارد عمل می‌شود و تحقیقات خود را دنبال می‌کند، در حالی که پلیس با تنبلی برای دستگیری پسرش نتیجه‌گیری می‌کند. مانند اکثر فیلم‌های بونگ جون هو، «مادر» یک حس شوخ طبعی پوچ‌گرایانه و خشک دارد و کیم قادر است در هر دو حالت نمایشی و کمیک بازی کند. او تجسم عزم و اراده است، و چهره‌ی کشیده‌اش تصویری است که مدت‌ها پس از پایان فیلم به یادتان خواهد ماند. عشق او به پسرش غیرقابل توصیف، کور و تا حد زیادی غیر منطقی است. اما در او چیزی نسبتا ناب ​​و زیبا وجود دارد. همچنین تکان دهنده‌ترین صحنه‌ای که در فیلم «مادر» دیده می‌شود، رقص مادر در ابتدا و انتهای فیلم است که فقط با دیدنش می‌توان آن را درک کرد.

۱۵. موروثی (Hereditary)

تونی کولت در نقش آنی گراهام
کارگردان: آری استر
محصول: ۲۰۱۸

آنی، با بازی تونی کولت که هم در فیلم کرامپوس (Krampus) و میس سان‌شاین کوچولو (Little Miss Sunshine) به زیبایی نقش مادر را بازی می‌کرد شخصیت اصلی فیلم ترسناک ارثی است. او کانون توجهش نسبت به هر کدام از فرزندانش را در بعضی مواقع جابجا می‌کند. آنی بیش از هر چیز انعطاف‌پذیر است. او مادرش را از دست داده. واضح است که هر کسی یک روش طبیعی برای پاسخ به از دست دادن عزیزی دارد، اما آنی فراموش کرده است که واکنش طبیعی واقعا چگونه است.

آنی در این فیلم آسیب دیده است. آسیب دیده از مادری که اکنون مرده و او حتی نمی‌تواند به شکل واقع‌گرایانه درباره‌اش صحبت کند. او مادری است که فرزندانش را می‌پرستد و هر کاری که از دستش بر می‌آید برای آن‌ها انجام می‌دهد اما فرار از تأثیرات مادرش برای او بسیار دشوار است. اگر فیلم را ببینید، دلیل آن را خواهید فهمید.