۱۰ ترانه‌ی برتر انیمیشن‌های غیرپرنسسی دیزنی را بشنوید؛ از «افسون» تا «پینوکیو»
معمولاً وقتی صحبت از انیمیشن‌های دیزنی می‌شود، همه ترانههای به‌یاد ماندنی‌اش را به خاطر می‌آورند؛ اصلاً تصور انیمیشن‌های دیزنی که بخشی جدانشدنی از زندگی تمام بچه‌های طبقه‌ی غیرمحروم تمام جهان است، بدون ترانههایش سخت است. این دیزنی بوده است که انیمیشن موزیکال و قصه‌گویی از طریق ترانه را باب کرده است. این ترانههای به‌یاد ماندنی دیزنی بر سر بزنگاه‌ها از زبان قهرمان‌ها و شخصیت‌هایی که گاه دوست داریم و گاه دوست نداریم، برای ما لحظات ویژه‌ای را خلق کرده‌اند و تأثیرگذار بوده‌اند. بنابراین هر کدام از ما ممکن است در ذهن خود چندین ترانه‌ی برتر دیزنی داشته باشیم.
بدیهی است که همچون تمام اجزای کارهای دیزنی، ترانه‌ها هم چه به لحاظ کلام و چه ملودی زیبا و باکیفیت هستند، چرا که بعضی نوابغ موسیقی در ساخت و اجرای آن‌ها دخیل بوده و هستند. اما معمولاً چنین است که اگر از کسی بخواهی فهرست ترانههای محبوبش را از انیمیشن‌های دیزنی کنار هم بچیند، نخستین ترانه‌هایی که به ذهنش خطور می‌کند، ترانههای انیمیشن‌های پرنسس‌محور خواهد بود؛ که البته همه کارهای ماندگاری هستند، اما تمام ترانههای به‌یاد ماندنی دیزنی به این‌ها محدود نمی‌شود.
یکی از دلایل محبوبیت و ماندگاری بیشتر ترانه‌هایی که متعلق به قهرمان‌های شاهزاده و شاهزاده‌خانم است، این است که انیمیشن‌های قصه‌ی پریان به خاطر تم عاشقانه‌اش جذاب‌تر و محبوب‌تر است. هرچه باشد، یک شاهزاده‌خانم زیبا در حال آواز خواندن بیشتر در خاطر می‌ماند تا حیوانی که به زبان انسان حرف می‌زند و مثل انسان آواز می‌خواند. اما همه‌ی این ترانه‌ها زیبا هستند و ترانههای انیمیشن‌های دسته‌ی اول بر ترانههای خوب سایر انیمیشن‌های دیزنی سایه انداخته و آن‌ها را مهجور کرده‌اند.
اما اگر قرار است انیمیشنی موزیکال برای بچه‌ها ساخته شود، ترانههایش باید الهام‌بخش و برای همراهی کردن آسان باشند. بدون جذابیت یک شاهزاده‌خانم، موسیقی باید بسیار خوب باشد و خود فیلم هم باید به‌یاد ماندنی باشد. از میان تمام ترانه‌هایی به‌یاد ماندنی دیزنی که به عیار و اعتبار انیمیشن‌ها می‌افزاید، بعضی‌ها بهتر و بالاتر از سایرین قرار می‌گیرند.
۱. ترانه‌ی برتر دیزنی «Go The Distance» از انیمیشن «هرکول»
- سال اکران: ۱۹۹۷
- کارگردان: ران کلمنتس، جان ماسکر
- صداپیشگان: تیت داناوان، دنی دویتو، جیمز وودز، سوزان ایگن، ریپ تورن، باب‌کت گولدث‌ویت، چارلتون هستون
- خلاصه داستان: زئوس، شاه خدایان برای به دنیا آمدن پسرش هرکول، جشنی میان خدایان برگزار می‌کند. هادس برادر زئوس که خدای جهان مردگان است، به زئوس حسودی می‌کند و طی نقشه‌ای فرزندش را می‌دزدد و تقریباً قدرت خدایی او را از بین می‌برد. پیرزن و پیرمردی او را پیدا کرده و بزرگ می‌کنند، تا اینکه او روزی با رفتن به معبد زئوس متوجه زادگاه اصلی خود می‌شود.
«هرکول» (Hercules) انیمیشن محصول ۱۹۹۷ یکی از آن کارهای دیزنی است که اغلب نادیده گرفته می‌شود. البته در سالهای اخیر بیشتر توجه‌ها را به خود جلب کرده است اما هنوز به اندازه‌ای که لایق آن است نیست. ترانه‌ی بسیار زیبا و احساسی «Go The Distance» که «من به دوردست‌ها خواهم رفت» می‌تواند ترجمه‌ی مناسبی برای آن باشد، همان ابتدای فیلم زمانی که توانایی هرکول در جامعه‌اش غیرعادی به نظر می‌آید، از زبان قهرمان قصه که خود هرکول است خوانده می‌شود.
هرکول که مورد تمسخر مردم قرار گرفته است و خانواده‌اش او را از رازی بزرگ آگاه می‌کنند، تصمیم می‌گیرد به سفری برود تا ریشه‌های واقعی‌اش را پیدا کند. این ترانه‌ی زیبا را که آلن منکن ملودی‌اش را ساخته و دیوید زیپل ترانه‌اش را نوشته است، درباره‌ی خودشناسی و اعتماد به نفس فردیت و هویت خود را یافتن است. ترانه را راجر بارت که به جای شخصیت هرکول در انیمیشن حرف می‌زند اجرا کرده است. اما برای تیتراژ پایانی فیلم مایکل بولتون نسخه‌ی دیگری از این ترانه را با تنظیم پاپ اجرا کرده و همچنین ریکی مارتین که در دوبله‌ی لاتین انیمیشن به جای هرکول حرف می‌زند، نسخه‌ی اسپانیایی‌زبان ترانه را خوانده است.
«Go The Distance» بهترین ترانه‌ی ساندترک نه‌چندان قوی انیمیشن «هرکول» به حساس می‌آید که خصوصیات یک ترانه‌ی برتر دیزنی را به‌خصوص از نظر ملودی دارد که البته به خاطر اجرای خواننده‌ای که در خود انیمیشن آن را می‌خواند، مورد انتقاد قرار گرفته است اما ملودی زیبایش به‌خصوص در نسخه‌ی ریکی مارتین بیشتر به چشم می‌خورد.
۲. ترانه‌ی «We Don’t Talk About Bruno» از انیمیشن «افسون»
- سال اکران: ۲۰۲۱
- کارگردان: جیرد بوش، بایرون هاوارد
- صداپیشگان: استفانی بیاتریز، ماریا سیسیلیا بوترو، جان لگویزمائو، مائورو کاستیو، جسیکا درو، آنجی سپدا، کارولینا گایتان، دایان گررو، ویلمر والدرام
- خلاصه داستان: دختری به نام میرابل در خانواده‌ای کلمبیایی تنها عضوی است که هیچ قدرت جادویی‌ای ندارد و این میان او و مادربزرگ سختگیرش اختلاف به وجود می‌آورد.
همچون «موآنا» (Moana) تمام موسیقی «افسون» (Encanto) را لین مانوئل میراندا نوشته است؛ همان نابغه‌ای که نمایش موزیکال «همیلتون» (Hamilton) هم مال اوست. از آنجا که استعداد فوق‌العاده‌ای دارد که ما در موسیقی «افسون» شاهد آن هستیم، انتخاب یک ترانه‌ها از میان تمام قطعات فیلم کار بسیار دشواری است. اما «We Don’t Talk About Bruno» یا همان «ما از برونو حرف نمی‌زنیم» به‌قدری میان طرفداران محبوب شد که جریانی را در شبکه‌ی اجتماعی تیک‌تاک راه انداخت. جدای ملودی و ریتم خوبی که این ترانه دارد، چون در جای مهمی از قصه اجرا می‌شود و در واقع، کمی از گره‌ی داستان می‌گشاید و تمام شخصیت‌ها در اجرای آن نقش دارند که باعث می‌شود مخاطب بیشتر با هر یک از آن‌ها آشنا شود، این ترانه تبدیل به ترانه‌ی محبوب انیمیشن «افسون» شده است.
معمولاً ترانههای جمعی برای مخاطب موسیقی جذاب است و در انیمیشن‌ها وقتی تمام شخصیت‌ها کنار هم قرار می‌گیرند، چه بسا جذاب‌تر می‌شود و این ترانه واقعاً برای همه چیزی در چنته دارد. این ترانه‌ی رکوردشکن که یکی از صدها ترانه‌ی برتر دیزنی به حساب می‌آید، موفق‌ترین ترانه‌ی چندسبکی (ترکیبی از سالسا و پاپ و هیپ‌هاپ و مؤلفه‌های موسیقی برادوی) استودیو هم هست. و به لحاظ متن ترانه، با اینکه درباره‌ی برونو، شخصیت در ظاهر شرور قصه است، غیرمتعارف عمل می‌کند.
هر یک از شخصیت‌هایی که اعضای خانواده‌ی میرابل، دختر نوجوان قهرمان قصه که در میان خانواده‌ای دارای توانایی معجزه‌آسا، هیچ توانایی‌ای ندارد، هستند و در این ترانه حضور دارند، چیزی درباره‌ی برونو می‌گویند؛ در واقع دلیل این را که چرا خانواده از او، از زمانی که خانه را ترک کرده است، اسمی نمی‌برند به میرابل می‌گویند اما به جای نفرت از برونو مخاطب با او هم‌ذات‌پنداری می‌کند. و ویژگی این ترانه در کنار سایر ویژگی‌هایی که نام برده شد، «ما از برونو حرف نمی‌زنیم» را تبدیل به یک ترانه‌ی برتر دیزنی کرده است.
۳. ترانه‌ی برتر دیزنی «Circle of Life» از انیمیشن «شیر شاه»
- سال اکران: ۱۹۹۴
- کارگردان: راجر آلرز، راب مینکاف
- صداپیشگان: جان تیلور توماس، متیو برودریک، جیمز ارل جونز، جرمی آیرونز، مویرا کلی، نیکتا کالام، ارنی سابلا، ناتان لین، روان اتکینسون، کتی کاوادینی
- خلاصه داستان: شیری به نام اسکار که در صدد پادشاهی جنگل است (که این سمت به برادرش موفاسا رسیده و در آینده به پسر موفاسا، سیمبا می‌رسد) از برادرش که شاه و برادرزاده اش که جانشین موفاست، کینه به دل دارد و در صدد تصاحب قدرت اوست. اسکار موفاسا را می‌کشد و برادرزاده‌اش سیمبا را با مقصر جلوه دادن در قتل شاه، فراری می‌دهد. سیمبا در جنگل با گرازی به نام پومبا و یک موش صحرایی به نام تیمون آشنا و با آن‌ها دوست می‌شود. او در آینده بزرگ می‌شود و می‌آید تا انتقام تاج و تختش و البته پدرش را از اسکار بگیرد. و جنگل را از دست اسکار و کفتارها، که هم‌پیمانان اسکار هستند، نجات دهد.
«شیر شاه» یکی از محبوب‌ترین انیمیشن‌های دیزنی و طرفداران انیمیشن است. یکی از دلایل اصلی محبوبیت این انیمیشن که سال ۱۹۹۴ اکران شد، ترانههای بی‌نظیر و کمکی که به سیر روایی قصه می‌کنند است. به عنوان مثال ترانه‌ی «The Circle Of Life» یا «چرخه‌ی زندگی» که ابتدای فیلم و در لحظه‌ی معرفی سیمبا به ساکنان جنگل آن را می‌شنویم، یکی از معروف‌ترین صحنه‌های تاریخ فیلم‌های انیمیشنی را رقم زده است. این ترانه که همراه با صحنه‌های زیبایی از جنگل و ساکنانش به نمایش گذاشته می‌شود، در واقع پیرنگ قصه را برای مخاطب مشخص می‌کند.
التون جان، خواننده و آهنگساز معروف بریتانیایی و تیم رایس، غول ترانه‌نویسی فیلم و نمایش موزیکال، این قطعه را ساخته‌اند. خود التون جان هم نسخه‌ی دیگری از این قطعه را با تنظیم پاپ و کلامی متفاوت اجرا کرده است. قطعه‌ی «چرخه‌ی زندگی» که شروع بسیار نفسگیری دارد، به جز نامزدی بهترین ترانه‌ی اسکار، نامزد بهترین ترانه‌ی سال گرمی هم بوده است.
۴. ترانه‌ی «Hellfire» از انیمیشن «گوژپشت نوتردام»
- سال اکران: ۱۹۹۶
- کارگردان: گری تروزدیل، کرک ویس
- صداپیشگان: تام هولس، دمی مور، آنتونی جی، کوین کلاین، جیسن الکساندر، چارلز کیمبرو، ماری ویکس، دیوید اوگدن استایرس
- خلاصه داستان: کازیمودو، ناقوس‌زن بدشکل و بی‌قواره‌ی کلیسای نتردام، دلباخته‌ی دختری کولی به نام اسمرالدا می‌شود و جان او را نجات می‌دهد.
انیمیشن «گوژپشت نتردام» که بر اساس رمان ویکتور هوگو ساخته شده است، در زمان اکران به خاطر فضای تاریکی که داشت، چندان مورد توجه مخاطبان و طرفداران دیزنی قرار نگرفت. برای یک انیمیشن دیزنی زیادی نامأنوس بود. فرولو که می‌توان گفت پلیدترین شخصیت شرور و ضدقهرمان در تاریخ دیزنی است، کازیمودو را در برج ساعت کلیسا زندانی می‌کند. کازیمودو فرار می‌کنند و وقتی به میان مردم می‌رود به خاطر چهره و هیکل بدقواره‌اش همه از او فاصله می‌گیرند، به جز اسمرالدا‌ی زیبا و مهربان.
فرولو از اسمرالدا می‌خواهد که با او ازدواج کند اما ازمرالده رد می‌کند. ترانه‌ی «Hellfire» که به معنای آتش جهنم است، در واقع خشم فرولو از ازمرالده است که او را جلوه‌ی شیطان می‌داند و از درگاه خدا می‌خواهد که او را در آتش بسوزاند. این قطعه‌ی زیبا و فاخر که یک دسته کر کلیسایی آن را همراهی می‌کنند، بسیار تاریک اما تأثیرگذار و به زیبایی نوشته شده و یکی از زیباترین آهنگ‌هایی است که در انیمیشن‌های دیزنی یک شخصیت شرور آن را می‌خواند. فرولو در این قطعه به عشق گناه‌آلودش به اسمرالدا به درگاه خدا اعتراف می‌کند و با تقاضای از بین بردن او، از خداوند می‌خواهد که او را بیامرزد و نجات دهد.
۵. ترانه‌ی برتر دیزنی «I Wan’na Be Like You» از انیمیشن «کتاب جنگل»
- سال اکران: ۱۹۶۷
- کارگردان: ولفگانگ رایترمن
- صداپیشگان: بروس رایترمن، فیل هریس، سباستین کبت، لوئیس پریما، جرج سندرز، استرلینگ هالووی، جی. پت آمالی
- خلاصه داستان: نوزادی به نام موگلی در جنگل‌های هندوستان گم می‌شود، اما پلنگی سیاه به نام باگیلا او را پیدا کرده و از حضور یک بچه‌ی آدم شگفتزده می‌شود و بی‌درنگ او را پیش گرگ‌ها می‌برد. یک زوج گرگ که چند توله دارند، موگلی را به فرزندی قبول می‌کنند. اما ده سال بعد جلسه‌ای تشکیل می‌شود و حالا تصمیم بر این است که موگلی از قبیله‌ی گرگ‌ها برود. چرا که بعد از سال‌ها شیر خان، ببر آدم‌خوار جنگل، دوباره برگشته است و ممکن است موگلی را بخورد.
موگلی با بابلو خرس سر از جاهای زیادی درمی‌آورد و این دو در این مسیر با شخصیت‌های جدیدی آشنا می‌شود. یکی از شخصیت‌های به‌یاد ماندنی پادشاه لویی، اورانگوتانی است که در خرابه‌هایی باستانی امپراتوری خودش را دارد. از آنجا که لوئی دوست دارد در جامعه مثل انسان‌ها باشد و رفتار کند، به موگلی علاقه پیدا می‌کند. ترانه‌ی «I Wan’na Be Like You» که معنایش می‌شود «دوست دارم مثل تو باشم» شروع شاد و سرگرم‌کننده‌ای دارد اما خیلی زود وقتی مشخص می‌شود که موگلی انسانی است که نمی‌داند چطور آتش درست کند، تهدیدآمیز می‌شود. پادشاه لوئی از این موضوع عصبانی می‌شود، چرا که فکر می‌کرد معامله‌ای میان آن‌ها در کار بوده است و حالا این بچه دارد می‌زند زیر میز. به خاطر تمام این ماجراها، این ترانه بسیار سرگرم‌کننده است و رقصیدن با آن هم آسان است.
این ترانه را که حال و هوای جز دارد، رابرت و ریچارد شرمن ساخته‌اند، و لوئیس پریما که به جای پادشاه لوئی در فیلم حرف می‌زند، آن را اجرا کرده است و همین‌طور فیل هریس که به جای بابلو حرف می‌زند و یک سری آوا در قطعه می‌خواند.
۶. ترانه‌ی «When You Wish Upon A Star» از انیمیشن «پینوکیو»
- سال اکران: ۱۹۴۰
- کارگردان: بن شارپستین، همیلتون لاسک، نورمن فرگوسن، تی.هی، ویلفرد جکسون، جک کینی، بیل رابرت
- صداپیشگان: کلیف ادواردز، دیکی جونز، کریستین راب، مل بلانک، والتر کتلت، چارلز جودلز، اولین ونیبل، فرانکی دارو
- خلاصه داستان: نجار پیری که فرزندی ندارد، یک عروسک چوبی می‌سازد و فرشته‌ی آرزوها به این عروسک جان می‌دهد.
معمولاً از ترانه‌ی «When You Wish Upon a Star» که به معنای «آرزو با دیدن یک ستاره است» (آرزویی که با دیدن ستاره امیدواری به حقیقت تبدیل شود) به عنوان ترانه‌ی امضای کمپانی والت دیزنی یاد می‌کنند که در ابتدای بسیاری از فیلم‌های دیزنی همراه با معرفی لوگوی کمپانی پخش می‌شود. اما خود قطعه در واقع ترانه‌ی آغازین انیمیشن محصول ۱۹۴۰ «پینوکیو» (Pinocchio) است که شخصیت جیمینی کریکت (با صدای لطیف و زیبای کلیف ادوادز) آن را می‌خواند. ملودی این قطعه را لی هارلین ساخته و کلامش را ند واشنگتن نوشته است.
این ترانه‌ی به‌یاد ماندنی را هر شب در دیزنی ورلد پخش می‌کنند و در واقع به اندازه‌ی میکی ماوس نمادین است. ملودی قطعه و صدای خواننده به قدری زیباست که انگار دارد با مخاطب حرف می‌زند و خیلی سریع در قلب‌ها نفوذ می‌کند. پینوکیو آرزو دارد که تبدیل به انسان شود و چنانچه در ترانه و عنوانش آمده است، این آرزو به حقیقت تبدیل می‌شود. ترانه‌ی « When You Wish Upon a Star» امیدوارکننده و روح‌بخش است و بهترین سرودی که می‌شد به عنوان نماد کمپانی بزرگ دیزنی ساخت.
۷. ترانه‌ی برتر دیزنی «Strangers Like Me» از انیمیشن «تارزان»
- سال اکران: ۱۹۹۹
- کارگردان: کریس باک، کوین لیما
- صداپیشگان: تونی گلدوین، مینی درایور، روزی اودانل، گلن کلوز، برایان بلسید، لانس هنریکسن، وین نایت، نایجل هاثورن
- خلاصه داستان: تارزان، مرد جنگلی، زندگی راحتی دارد تا اینکه با پروفسور پورتو، دخترش، جین و راهنمایشان، کلیتن آشنا می‌شود و می‌فهمد که خودش هم انسان است. حالا تارزان بین دوراهی تمایلش به ماندن با هم‌نوعانش و وفاداری و پایبندی به خانواده‌ی گوریلی که بزرگش کرده‌اند، گیر کرده است.
فیل کالینز واقعاً برای ساندترک این انیمیشن زحمت کشید و جهان پاسخ زحمات او را داد. «تارزان» حقیقتاً بدون ترانههای به‌یاد ماندنی‌اش هرگز به این اندازه صمیمانه از آب درنمی‌آمد. اصلاً تنها نکته‌ی مثبت این انیمیشن ترانههای ماندگارش است و یکی از این‌ها که در بازبینی‌های دوباره به قلب طرفداران دیزنی و انیمیشن نفوذ کرده «Strangers Like Me» است.
ترانه‌ی «Strangers Like Me» یا «غریبه‌هایی چون من» از آن ترانههای مونتاژ است که در فیلم، زمانی که تارزان دارد جنگل را به جین نشان می‌دهد، آن را می‌شنویم. این ترانه همچنین روی صحنه‌هایی پخش می‌شود که در آن‌ها تارزان دارد با فناوری آشنا می‌شود و یاد می‌گیرد که چطور کارهای انسانی را انجام دهد که برایش بسیار شگفت‌انگیز است و حس کنجکاوی را در او بیدار می‌کند.
این ترانه نقدهای مثبتی را دریافت کرد و فیل کالینز آن را به زبان‌های فرانسه، آلمانی و ایتالیایی هم اجرا کرده است. کالینز برای ساخت ساندترک این انیمیشن جایزه‌ی اسکار را دریافت است اما نه برای این ترانه، برای ترانه‌ی دیگری به نام « You’ll Be in My Heart» (تو در قلب من خواهی بود) که به رابطه‌ی متأثرکننده‌ی مادر پسری میان کالا و تارزان می‌پردازد.
۸. ترانه‌ی «He’s A Tramp» از انیمیشن «بانو و ولگرد»
- سال اکران: ۱۹۵۵
- کارگردان: کلاید جرونیمی، ویلفرد جکسون، همیلتون لاسک
- صداپیشگان: باربارا لودی، لری رابرتز، بیل تامپسون، دالاس مک‌کنون، بیل باکوم، ورنا فلتون، پگی لی
- خلاصه داستان: یک کوکر اسپانیل امریکایی به نام لیدی که با خانواده‌ای باصفا و از طبقه‌ی متوسط رو به بالا زندگی می‌کند، با سگی به نام ترمپ آشنا می‌شود. و این دو وارد ماجراهای زیادی می‌شوند که در نهایت باعث می‌شود عاشق هم شوند.
ترانه‌ی «He’s a Tramp» یا «اون یه ولگرده» از انیمیشن محصول ۱۹۵۵ دیزنی «بانو و ولگرد» (Lady and the Tramp) یکی از پانزده ترانه‌ی برتر دیزنی و [یکی از] هفده ترانه از فیلم‌های انیمیشنی است که نامزد دریافت جایزه شده است. این ترانه‌ی بسیار کوتاه را که پگی لی خوانده و در نسخه‌ی بازسازی محصول ۲۰۱۹ هم از آن استفاده شده است، پگ، سگی می‌خواند که تنها در یک صحنه‌ی فیلم حضور دارد.
او از دسته‌ی شخصیت‌های دوست و همراه قهرمان قصه نیست اما از آن شخصیت‌هایی است که صحنه را می‌رباید. او همچنین به بانو زمانی که مأمور شهرداری او را گیر می‌اندازد کمک می‌کند. پگ حضور بسیار کوتاهی در فیلم دارد و ولگرد را هم خوب می‌شناسد. او داناست و شخصیتی مادرانه دارد اما مثل یک خاله‌ی باحال رفتار می‌کند. ترانه‌ی «اون یه ولگرده» بسیار جذاب و گرم است و قطعه‌ی بسیار مناسبی برای انیمیشنی است که تنها دو یا سه ترانه دارد.
۹. ترانه‌ی برتر دیزنی «Remember Me» از انیمیشن «کوکو»
- سال اکران: ۲۰۱۷
- کارگردان: لی آنکریچ
- صداپیشگان: آنتونی گونزالس، گائل گارسیا برنال، بنجامین برت، آلانا اوباک، رینی ویکتور، آنا اوفلیا مورگیا، ادوارد جیمز آلموس
- خلاصه داستان: پسر دوازده سالهای به نام میگل به موسیقی علاقه دارد اما خانواده‌اش موسیقی را نسل به نسل ممنوع کرده‌اند. او آرزو دارد مانند هنرمند و الگویش ارنستو دِلا کروز به یک نوازنده حرفه‌ای تبدیل شود. بر اثر یک سری اتفاقات او سر از دنیای مردگان درمی‌آورد و حالا باید به دنبال راهی برای بازگشت به جهان زندگان باشد.
ترانه‌ی «Remember Me» از انیمیشن محبوب محصول پیکسار و دیزنی که رابرت لوپز و کریستن اندرسون لوپز آن را نوشته‌اند، جایزه‌ی بهترین ترانه‌ی اورجینال را از آکادمی اسکار برده است. به طور کلی، موسیقی انیمیشن «کوکو» (Coco) که درباره‌ی موسیقی و عشق به آن است و جایزه‌ی بهترین انیمیشن بلند اسکار را هم برده است، فوق‌العاده است. ترانه‌ی «مرا به خاطر بسپار» حاوی پیامی است که خیلی‌ها با آن ارتباط برقرار می‌کنند و ملودی گوشنواز و کلام تأثیرگذارش به مخاطب احساس خوبی می‌دهد.
این انیمیشن درباره‌ی از دست دادن است، به طور ویژه از دست دادن پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها، و این غم را با ترانه و موسیقی به مخاطب منتقل می‌کند که انتخاب بسیار هوشمندانه‌ای است. این ترانه که در فیلم معروف‌ترین کار ارنستو دلا کروز (بنجامین برت)، بت قهرمان جوان قصه، است که به همراه شریک موسیقایی‌اش هکتور ریورا (گائل گارسیا برنال) ساخته است، در طول انیمیشن چند بار اجرا می‌شود. بنابراین هم آن را با صدای بنجامین برت می‌شویم و هم گائل گارسیا برنال و همین‌طور آنتونی گونزالس.
۱۰. ترانه‌ی «Cruella De Vil» از انیمیشن «۱۰۱ سگ خالدار»
- سال اکران: ۱۹۶۱
- کارگردان: کلاید جرونیمی، همیلتون لاسک، ولفگانگ رایترمن
- صداپیشگان: راد تیلور، بتی لو گریسون، بیل لی، بن رایت، لیزا دیویس، مارتا ونتورث
- خلاصه داستان: یک دسته سگ خالدار نوزاد را شخصیتی بدذات به نام کروئلا دویل می‌رباید. او قصد دارد از پوست آن‌ها پالتو درست کند. پدر و مادر سگ‌ها پانگو و پردیتا برای نجات آن‌ها دست به کار می‌شوند و در طول ماجرا هشتاد و چهار توله دیگر را که از فروشگاه‌های حیوانات خانگی خریداری شده‌اند نیز نجات می‌دهند و در مجموع تعدادشان به صد و یکی می‌رسد.
ترانه‌ی «Cruella De Vil» به معنای «کروئلای شیطان» را راجر رادکلیف سال ۱۹۶۱ برای انیمیشن «۱۰۱ سگ خالدار» (۱۰۱ Dalmatians) نوشت که در نسخه‌ی لایواکشن فیلم- که گلن کلوز در آن نقش کروئلا را بازی می‌کرد- هم یک بار دیگر استفاده شد. این ترانه را رادکلیف که نام یکی از شخصیت‌های فیلم هم هست، بر اساس یک ملودی که از اسم کروئلا به او الهام شده بود نوشت و در واقع اصلاً قرار نبود در نسخه‌ی انیمیشن باشد.
متن ترانه در وصف شرارت کروئلا، که یکی از شخصیت‌های شرور نمادین دیزنی است، نوشته شده است و یکی از معدود قطعاتی درباره‌ی شخصیت شرور قصه است که یکی از شخصیت‌های اصلی در آن شخصیت شرور را مسخره می‌کند. (البته در نسخه‌های دیگری که از این قطعه وجود دارد، متن بارها تغییر کرده است.) شخصیت کروئلا به خاطر لباس‌های منحصربه‌فرد و این حقیقت که او واقعاً و ذاتاً پلید و خبیث است، معروف است و متن قطعه «کروئلای شیطان» کاملاً با شخصیت او هم‌خوانی دارد. این ترانه‌ی زیبا را که حال و هوای جز دارد، نخستین بار بیل لی خواند و خواننده‌های دیگری از جمله سلنا گومز بعدها آن را بازخوانی کرده‌اند.
منبع: cbr
