۷ نقش‌آفرینی عالی لئوناردو دی‌کاپریو که باید نامزد اسکار می‌شدند

لئوناردو دی‌کاپریو یکی از بزرگ‌ترین بازیگران حال حاضر است. او در فیلم‌های زیادی ظاهر نمی‌شود اما وقتی در یک فیلم حضور داشته باشد، می‌دانید که بهترین بازی خود را ارائه خواهد کرد.

آخرین فیلم او «روزی روزگاری در هالیوود» نامزدی بهترین بازیگر مرد را برای او به ارمغان آورد، جایزه‌ای که او پنج بار نامزد دریافت آن شده و تنها یک بار برای بازی در فیلم از گور برخاسته، برنده آن شده است. او همچنین برای بازی در فیلم چه چیزی گیلبرت گریب را آزار می‌دهد، در ۱۹ سالگی، نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد.

• ۷ فیلم شبیه میان‌ستاره‌ای با ماجراهای علمی‌-تخیلی فلسفی
• ۷ فیلم مانند جزیره شاتر با داستان‌های اسرارآمیز و فضاهای وهم‌آور
• ۷ فیلم مانند تایتانیک با داستانی عاشقانه یا غمناک از یک فاجعه

به نظر می‌رسد او هر بار که در یک فیلم ظاهر می‌گردد نامزد دریافت جایزه می‌شود. با این حال، بسیاری از اجراهای او توجه آکادمی اسکار را جلب نکردند. او چه در این سال‌ها که مورد عنایت بیشتری قرار گرفته و چه در مواقعی که کاملا مورد بی‌مهری واقع می‌شد، اجراهایی داشت که سزاوار تحسین بیشتری بودند و ۷ مورد از آن‌ها را که نامزد اسکار نشدند با هم بررسی می‌کنیم. 

۷. دار و دسته‌های نیویورکی (Gangs of New York)

• کارگردان: مارتین اسکورسیزی
• بازیگران: لئوناردو دی‌کاپریو، دنیل دی لوئیس، کامرون دیاز
• تاریخ انتشار: ۲۰۰۲
• امتیاز راتن تومیتوز: ۷۳ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۷٫۵ از ۱۰

به‌راحتی می‌توان از بازی دی‌کاپریو در این فیلم مارتین اسکورسیزی چشم پوشی کرد، زیرا دنیل دی لوئیس تمام صحنه‌ها را از آن خود می‌کند. با این حال، دی کاپریو پا به پای دی لوئیس در دار و دسته‌های نیویورکی پیش می‌رود و صلابت اجرای خود را حفظ می‌کند و بازی او بسیار چشمگیر است، در حالی که هنوز در اوایل کارش بود. شخصیت او به دنبال انتقام گرفتن از شخصیت دی لوئیس است اما دائما مجبور است وانمود کند که شخص دیگری است تا اعتماد دی لوئیس را جلب کند. دی‌کاپریو در پنهان کردن خشم خود و بازی با روان و ذهن دی لوئیس فوق‌العاده است. در نهایت، هویت او فاش می‌گردد و عملکرد او آزادتر و برونگراتر می‌شود. دی لوئیس و دی کاپریو هر دو از بهترین بازیگران نسل خود هستند و تماشای مبارزه آن‌ها با یکدیگر، یک تجربه عالی است. 

۶. خاطرات بسکتبال (The Basketball Diaries)

• کارگردان: اسکات کالورت
• بازیگران: لئوناردو دی‌کاپریو، مارک والبرگ، لویی دیوید
• تاریخ انتشار: ۱۹۹۵
• امتیاز راتن تومیتوز: ۴۵ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۷٫۳ از ۱۰

دی‌کاپریو در خاطرات بسکتبال ثابت کرد که می‌تواند در نقش اصلی یک فیلم، خوش بدرخشد. او نقش جیم کارول، نوجوانی را بازی می‌کند که اعتیادش به مواد مخدر منجر به سقوط و نابودی او می‌شود و مدرسه را رها می‌کند و در نهایت در خیابان به زندگی خود ادامه می‌دهد. دی کاپریو به خوبی سقوط این شخصیت و زندگی تراژیک او را به تصویر می‌کشد. شخصیت او مرتکب جنایات مختلفی می‌شود اما با این حال، قلب پاکی دارد. او پسری جوان و ترسیده است که در موقعیتی وحشتناک قرار دارد و دی کاپریو غم و اندوه و ناامیدی را که این شخصیت احساس می‌کند به زیبایی نشان می‌دهد. این شخصیت یک نمونه اولیه از طیف گسترده عاطفی بود که دی‌کاپریو در قالب یک نقش به نمایش گذاشت. 

۵. جزیره‌ی شاتر (Shutter Island)

• کارگردان: مارتین اسکورسیزی
• بازیگران: لئوناردو دی‌کاپریو، مارک روفالو، بن کینگزلی
• تاریخ انتشار: ۲۰۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز: ۶۸ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۸٫۲ از ۱۰

اجرای دی‌کاپریو در جزیره‌ی شاتر اجرایی دشوار است، زیرا او نقش مردی را بازی می‌کند که برای حفظ سلامت عقل خود تلاش می‌کند. در سرتاسر فیلم نکاتی وجود دارد که نشان می‌دهد او سر عقلش نیست اما وی اعتقاد دارد که عاقل است. دی کاپریو باید یک بازی متعادل در قالب شخصیتی ارائه دهد که از نظر روانی، هم سالم و هم ناسالم است. او گذشته‌ای دردناک دارد که آن را کتمان می‌کند اما به محض اینکه آن را به یاد می‌آورد، دوباره به حالت بی‌ثباتی برمی‌گردد. عملکرد او نه تنها جذاب است، بلکه آنچه را بعدا قرار است درباره‌ی شخصیت او فاش شود، به نوعی نشان می‌دهد. جزیره‌ی شاتر فیلمی است که نیاز به چندین بار تماشا دارد و اجرای دی‌کاپریو هم نیازمند تحلیل بسیار است. 

۴. تلقین (Inception)

• کارگردان: کریستوفر نولان
• بازیگران: لئوناردو دی‌کاپریو، جوزف گوردون لویت، تام هاردی
• تاریخ انتشار: ۲۰۱۰
• امتیاز راتن تومیتوز: ۸۷ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۸٫۸ از ۱۰

دی‌کاپریو در نقش کاب در فیلم تلقین کریستوفر نولان، بازی باثبات‌تر و محتاطانه‌تری ارائه داد. کاب کسی است که در ابتدا چیز زیادی درباره او نمی‌دانیم و با ادامه فیلم و دریافت اطلاعات بیشتر، به فردی آسیب‌پذیرتر تبدیل می‌شود و اینجاست که عملکرد دی‌کاپریو بیشتر به چشم می‌آید. او با ادامه فیلم، احساسات بیشتری از خود بروز می‌دهد. شخصیت او نمی‌خواهد گذشته‌اش را بازتاب دهد. با این حال، او عمیق‌تر در ذهن خود فرو می‌رود و مجبور می‌شود با آن مقابله کند. تلقین تعداد زیادی صحنه اکشن دارد و بازی دی‌کاپریو وزن احساسی بیشتری به داستان می‌بخشد که ترکیبی بی‌نظیر با سکانس‌های مهیج فیلم است. 

۳. رفتگان (The Departed)

• کارگردان: مارتین اسکورسیزی
• بازیگران: لئوناردو دی‌کاپریو، جک نیکلسون، مت دیمون
• تاریخ انتشار: ۲۰۰۶
• امتیاز راتن تومیتوز: ۹۰ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۸٫۵ از ۱۰

خود فیلم رفتگان با استقبال زیاد مخاطبان و منتقدان و آکادمی اسکار مواجه گردید اما عملکرد دی‌کاپریو به طرز جالبی توسط آکادمی اسکار نادیده گرفته شد. دی‌کاپریو در این فیلم، در میان گروهی از بازیگران ماهر قرار دارد اما باز هم خوش می‌درخشد و متمایز است. او نقش بیلی کاستیگان را بازی می‌کند که پلیسی است که مخفیانه به یک گروه اوباش بوستونی که توسط فرانک کاستلو (جک نیکلسون) اداره می‌شود نفوذ می‌کند. او بیشتر وارد عمق ماجرا می‌شود و ترس و پارانویا و احساسات منفی، تمام وجودش را فرا می‌گیرد. نیکلسون او را امتحان می‌کند تا بفهمد که آیا او پلیس است یا نه. دی‌کاپریو می‌ترسد اما به خوبی آن را پنهان می‌کند.

او پلیس خوبی است اما سابقه خانوادگی جنایی دارد و از مرتبط بودن با آن، خسته شده است. بیلی می‌خواهد فرار کند و تنها راه برای او این است که با سر، در چالشی بزرگ، شیرجه بزند. دی‌کاپریو طرز فکر و ناامیدی و استرس کاستیگان را کاملا عالی به تصویر می‌کشد. 

۲. اگه می‌تونی منو بگیر (Catch Me if You Can)

• کارگردان: استیون اسپیلبرگ
• بازیگران: لئوناردو دی‌کاپریو، تام هنکس، ایمی آدامز
• تاریخ انتشار: ۲۰۰۲
• امتیاز راتن تومیتوز: ۹۶ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۸٫۱ از ۱۰

حالا که صحبت از تطبیق‌پذیری شد باید از این فیلم هم یاد کنیم. بازی دی‌کاپریو در نقش فرانک ابگنیل جونیور، مهارت و توانایی او به‌عنوان یک بازیگر را به‌خوبی نشان داد. او در سرتاسر فیلم باید وانمود کند که فرد دیگری است. دی کاپریو نه تنها ابگنیل، بلکه چندین شخصیت مختلف را به زیبایی‌ به تصویر می‌کشد. با این حال، او در قالب هر شخصیت، همان هسته اصلی کاراکتر ابگنیل را حفظ می‌کند. لایه‌های زیادی در درون این شخصیت وجود دارد و دی کاپریو هم به بهترین شکل ممکن، از پس اجرای آن برمی‌آید. 

۱. جانگوی زنجیرگسسته (Django Unchained)

• کارگردان: کوئنتین تارانتینو
• بازیگران: لئوناردو دی‌کاپریو، جیمی فاکس، کریستوف والتز
• تاریخ انتشار: ۲۰۱۲
• امتیاز راتن تومیتوز: ۸۷ از ۱۰۰
• امتیاز IMDb به فیلم: ۸٫۴ از ۱۰

دی‌کاپریو معمولا نقش شخصیت‌هایی را بازی می‌کند که میانه‌رو اما مایل به بد هستند اما در جانگوی زنجیرگسسته، اولین باری بود که او تبدیل به یک شرور تمام عیار شد. بازی او در نقش کالوین کندی، یک برده‌دار بی‌رحم، واقعا نفرت انگیز و خشونت‌آمیز است. او نه تنها با بردگان خود، بی‌رحمانه رفتار می‌کند، بلکه به طرز عجیبی از خود راضی است و اعتقاد دارد که به دلیل موقعیت و جایگاهش، شکست ناپذیر است.

دی‌کاپریو کاملا به ذات و خصوصیات این شخصیت شنیع، متعهد است، تا جایی که حتی در صحنه‌ای از فیلم، خود را مجروح می‌کند. او در حین اجرای مونولوگ خود در سکانس ناهارخوری، دست خود را بر روی شیشه شکسته کوبید و به جای توقف صحنه، با آن همراه شد و همین مسأله، صحنه را ده برابر تأثیر‌گذار‌تر کرد. خوشبختانه دی‌کاپریو به همه نقش‌های خود متعهد است و این اجرا هم یکی از بهترین‌های او بود.

منبع: collider