۱۰ فیلم علمی-تخیلی مدرن که باید ببینید
در جامعه‌ای که به لحاظ پیشرفت در عرصه‌ی فناوری دستاوردهای زیادی داشته است، ساخت فیلم علمی-تخیلی مدرن با ایده‌های تازه و جذاب کار آسانی نیست و به سادگی می‌توان در دام تکرار ایده‌های قدیمی افتاد. اما بسیاری حاضر نیستند برای جذب مخاطب و درآمدزایی از این حربه استفاده کنند؛ بنابراین دست به نوآوری می‌زنند، مخصوصاً حالا که بازار ژانر علمی-تخیلی دوباره داغ شده است. آن‌قدر داغ که جایزه‌ی بهترین اسکار امسال به یک فیلم علمی-تخیلی رسید.
فهرستی که در این مطلب جمع‌آوری شده است، به بعضی از بهترین فیلمهای علمی-تخیلی می‌پردازد که نگاهی نفسگیر به آینده دارند؛ چه آن‌ها که آینده را ویران‌شهر تصور می‌کنند و چه آن‌ها که نگاهی مثبت‌اندیشانه به آن دارند. صرف‌نظر از هر آنچه به نمایش می‌گذارند، هر ۱۰ فیلم علمی-تخیلی مدرن این فهرست فیلمهای شاخصی هستند که توجه منتقدان را به خود جلب کرده‌اند.
- ۸ فیلم علمی-تخیلی سرخوشانه که حال شما را خوب می‌کنند
- ۱۰ فیلم علمی-تخیلی برتر دهه ۲۰۱۰ که نادیده گرفته شده‌اند
۱۰. بازیکن شماره یک آماده (Ready Player One)
- سال اکران: ۲۰۱۸
- کارگردان: استیون اسپیلبرگ
- بازیگران: تای شرایدن، اولیویا کوک، بن مندلسون، تی جی میلر، سایمون پگ، مارک رایلنس
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۷۲ از ۱۰۰
طبعاً در فهرستی از بهترین فیلمهای علمی تخیلی باید جایی برای استیون اسپیلبرگ، استاد ژانر، باشد. البته از آنجا که این فهرست به بهترین فیلم علمی تخیلی مدرن اختصاص داده شده است، نمی‌توان نامی از شاهکارهای کمی قدیمی‌تر این فیلمساز آورد. اما این فیلم محصول ۲۰۱۸ اسپیلبرگ که بر اساس رمانی به همین نام نوشته‌ی ارنست کلاین ساخته شده است، طرفداران خودش را دارد. فیلم دنیای متاورس را به مخاطب و دنیا نشان می‌دهد. جهان در سال ۲۰۴۵ جای بی‌رحمی است.
وقتی سازنده‌ی واقعیتی مجازی به نام «اوعیسیس» می‌میرد، با برنامه‌ای از پیش تعیین‌شده به همه اعلام می‌کند که هر کسی تخم‌مرغ عید پاک او را در این دنیای مجازی پیدا کند، صاحب دنیا می‌شود و می‌تواند کنترلش کند. وید واتس (با بازی تای شرایدن) تنها وقتی به این جهان فرار می‌کند، احساس زنده بودن می‌کند. در این جهان تو به همه‌جا می‌توانی سفر کنی، هر کاری دلت می‌خواهد بکنی و هر کسی دلت می‌خواهد باشی، تنها محدودیت تصورات توست. فیلم یک علمی تخیلی تمام‌عیار است که طرفداران دوآتیشه‌‌ی این ژانر حتماً از آن لذت می‌برند. جلوه‌های و طراحی‌های بصری بی‌نظیر است و ترکیب درست واقعیت و انیمیشن، فیلم را تبدیل به سفری حماسی کرده است.
۹. میان‌ستاره‌ای (Interstellar)
- سال اکران: ۲۰۱۴
- کارگردان: کریستوفر نولان
- بازیگران: متیو مک‌کانهی، ان هتوی، جسیکا چستین، بیل اروین، الن برستین، مایکل کین
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۷۳ از ۱۰۰
بلایای طبیعی، قحطی و خشکسالی آینده‌ی زمین را تحت تأثیر قرار داده است. سفر بین ستاره‌ای تنها راه تضمین بقاء بشریت است. یک کرم‌چاله که به تازگی در منظومه‌ی شمسی کشف شده، به یک تیم فضانورد اجازه می‌دهد به جایی بروند که تاکنون هیچ انسانی نرفته است، به سیاره‌ای که ممکن است آب و هوای لازم برای حفظ زندگی انسان را داشته باشد.
«میان‌ستاره‌ای» در تلفیق تصاویر خیره‌کننده و موسیقی مو بر اندام سیخ‌کن هانس زیمر، که حسی فرازمینی به مخاطب می‌دهد، فوق‌العاده عمل کرده است. فیلم به لحاظ احساسی هم بسیار تأثیرگذار است. کریستوفر نولان مثل همیشه فیلمی خارق‌العاده را کارگردانی می‌کند که به‌تدریج اما به‌طور مؤثر دنیایی تیره و تار را خلق می‌کند که در آن بشریت باید نجات پیدا کند.
۸. آواتار (Avatar)
- سال اکران: ۲۰۰۹
- کارگردان: جیمز کامرون
- بازیگران: سم ورثینگتون، زوئی سالدانیا، استیون لانگ، میشل رودریگز، سیگورنی ویور
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۸۲ از ۱۰۰
در اواخر قرن بیست و دوم میلادی، جیک سالی سرباز فلج نیروی دریایی به مأموریتی در پاندورا، قمر یکی از سیارات دوردست می‌رود. او متوجه می‌شود که که انسان‌ها قصد دارند موجودات شبه‌انسان پاندورا را که «ناوی» نام دارند، نابود کنند تا منابع باارزش آن‌ها را که در جنگل‌هایشان نهفته است، به دست آورند. جیک با یک هویت «آواتار» به داخل مردم ناوی نفوذ می‌کند، و از طرفی هم به سرهنگ کوارتیچ قول می‌دهد با ارتش همکاری کند.
هر صحنه، هر شات این فیلم بی عیب و نقص است. مخاطب به جهان دیگری منتقل می‌شود و کاملاً در فیلم غرق می‌شود. «آواتار» وقتی سال ۲۰۰۹ به نمایش درآمد، با جلوه های بصری فوق‌العاده‌اش، البته برای زمان خودش، مخاطبان و منتقدان را انگشت به دهان گذاشت. قسمت دوم «آواتار: راه آب» که به تازگی اکران شد، به لحاظ جلوه‌های بصری بی‌عیب و نقص‌تر است.
۷. تلماسه (Dune)
- سال اکران: ۲۰۲۱
- کارگردان: دنی ویلنوو
- بازیگران: تیموتی شالامی، ربکا فرگوسن، اسکار آیزاک، جاش برولین، استلان اسکاشگورد، دیو باتیستا، استیون مک‌کینلی هندرسون، زندایا، چانگ چن، شارون دانکن-بروستر، شارلوت رمپلینگ، جیسون موموآ، خاویر باردم
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۸۳ از ۱۰۰
پل اتریدیز (تیموتی شالامی)، مرد جوان باهوش و بااستعدادی که با سرنوشتی فراتر از درکش متولد شده است، مسیح جوانی است که باید به سیاره‌ی خطرناک جهان سفر کند تا آینده‌ی خانواده و مردمش را تضمین کند. در حالی که قدرت‌های شرور در حال جنگ بر سر منبع باارزش و منحصربه‌فرد موجود این سیاره -منبعی که بزرگترین پتانسیل بشریت را شکوفا می‌کند- هستند، تنها کسانی که می‌توانند بر ترس خود غلبه کنند زنده می‌مانند کالایی که قادر است بزرگترین پتانسیل بشریت را باز کند.
فیلمبرداری، موسیقی و طراحی‌های این فیلم همه آثار هنری هستند. فیلم دو ساعت و نیم است و در پایان مخاطب دوست دارد فیلم داشته باشد. ریتم «تلماسه» مدرن از فیلمهای معمول ژانر علمی تخیلی کندتر است اما این کاملاً به نفع قصه است. قسمت اول «تلماسه» تازه مقدمه‌ی این حماسه‌ی شگفت‌انگیز بود؛ باید منتظر قسمت دوم بود که نوامبر همین امسال اکران خواهد شد.
۶. نابودی (Annihilation)
- سال اکران: ۲۰۱۸
- کارگردان: الکس گارلند
- بازیگران: ناتالی پورتمن، جنیفر جیسن لی، اسکار آیزاک، جینا رادریگز، تسا تامپسون، تووا نووُتنی
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۸۸ از ۱۰۰
گروهی سرباز وارد منطقه‌ی یک فاجعه‌ی زیست‌محیطی می‌شوند و تنها یک نفر از آن‌ها جان سالم به در می‌برد؛ اگرچه او نیز به شدت مجروح می‌شود. همسر او (ناتالی پورتمن) که یک زیست‌شناس است و چند دانشمند دیگر داوطلبانه عازم سفری به این منطقه که در آن قوانین طبیعت پایدار نیست می‌شوند، اما نمی‌دانند چه چیزی در انتظارشان است. آن‌ها در تلاشند بشناسند و بفهمند چرا هیچ‌کس از آن برنمی‌گردد. این‌ها سطوح غیرعادی و غیرقابل درکی از تغییرات ژنتیکی را در حیوانات، گیاهان و انسان‌ها را در این منطقه کشف می‌کنند. «نابودی» که با الهام از رمانی به همین نام اثر جف واندرمر ساخته شده، در واقع یک فیلم علمی تخیلی ترسناک است که نفس شما را می‌برد. بازی ناتالی پورتمن به‌خصوص فوق‌العاده است.
۵. من مادر هستم (I Am Mother)
- سال اکران: ۲۰۱۹
- کارگردان: گرنت اسپیوتر
- بازیگران: هیلاری سوانک، رز بیرن
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۸۹ از ۱۰۰
«من مادر هستم» نمونه‌ای از فیلمهای خوب نتفلیکس است. پس از نابودی بشریت، دختری نوجوان زیر دست رباتی پرورش می‌یابد که برای آبادسازی دوباره‌ی زمین ساخته شده است. با این حال، زمانی که غریبه‌ای با خبرهای ناراحت‌کننده از راه می‌رسد، رابطه‌ی ویژه‌ی آن‌ها به خطر می‌افتد. این تریلر علمی تخیلی نشان می‌دهد که چگونه می‌توانید با بودجه‌ای اندک یک فیلم علمی تخیلی جذاب بسازید.
فیلم بازیگر زیاد ندارد؛ کلارا روگارد و هیلاری سوانک، و رز بیرن که فقط صدای مادر است؛ همین‌ها برای جذابیت فیلم کافی است. فیلم درباره‌ی هوش مصنوعی پیشرفته به انسان هشدار می‌دهد که تماشایش بر همه‌ی ما واجب است. به‌خصوص این روزها که همه‌جا صحبت از پیشرفت هوش مصنوعی است. بهتر است فیلم را چند بار تماشا کنید؛ تفسیرهایی زیادی می‌توان از آن داشت.
۴. مریخی (The Martian)
- سال اکران: ۲۰۱۵
- کارگردان: ریدلی اسکات
- بازیگران: مت دیمون، جسیکا چستین، کریستن ویگ، جف دانیلز، مایکل پنیا، شان بین، کیت مارا، سباستین استن، اکسل هنی، مک‌کنزی دیویس، بندیکت وانگ، دونالد گلاور، چن شیو، ادی کو، چیویتل اجیوفور
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۱ از ۱۰۰
بعد از یک مأموریت سرنشین‌دار به مریخ، فضانورد مارک واتنی (مت دیمون) بعد از اینکه تیمش او را مرده فرض می‌کنند، در مریخ جا می‌ماند و حالا باید با تکیه بر هوش، نبوغ و تدبیر خود با زمین ارتباط برقرار و خودش را نجات دهد. فیلم، بر اساس رمانی به همین نام نوشته‌ی اندی ویر، خوانشی احساسی و کمدی از تنها ماندن انسان در یک جزیره است که البته اینجا جزیره نیست، مریخ است. «مریخی» متداول‌ترین نگرانی‌ها درباره‌ی آینده و جهان ناشناخته را کم‌اهمیت جلوه می‌دهد، در عوض بر تلاش انسان و علمی که می‌تواند تمدن را نجات دهد تأکید می‌کند. و مت دیمون همان‌طور که از او انتظار می‌رود، بازی بی‌عیب و نقصی را از در این نقش از خود به نمایش گذاشته است.
۳. فرا ماشین (Ex Machina)
- سال اکران: ۲۰۱۴
- کارگردان: الکس گارلند
- بازیگران: دامنل گلیسون، آلیسیا ویکاندر، اسکار آیزاک، سونویا میزونو، قانا بایارسایخان
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۲ از ۱۰۰
کالب (دامنل گلیسون)، برنامه‌نویس بیست‌وشش ساله‌ای که برای بزرگترین سازمان اینترنتی جهان کار می‌کند، برنده‌ی مسابقه‌ای به مدت یک هفته در مخفیگاه کوهستانی ناتان (اسکار آیزاک) مدیر عامل مردم‌گریز شرکت می‌شود. وقتی کالب به این مخفیگاه می‌رسد، متوجه می‌شود که باید در پروژه‌ای عجیب و هیجان‌انگیز شرکت کند که در آن باید با آوا (آلیسیا ویکاندر)، اولین هوش مصنوعی واقعی جهان، صحبت کند.
«فراماشین» با وجود بودجه‌ی اندک اما بازیگران و دست‌اندرکاران فوق‌العاده‌اش یک اثر هنری تجسمی خیره‌کننده خلق کردند. برخلاف فیلمهای اکشن علمی تخیلی متعارف این فیلم دیالوگ‌های سنگینی دارد. فیلم با پیچ و تاب‌های فراوانش به سمت یک تریلر روان‌شناختی علمی-تخیلی گرایش پیدا می‌کند که در آن رابطه‌ی میان سه شخصیت اصلی بسیار مهم است.
۲. جنگ برای سیاره میمون‌ها (War for the Planet of the Apes)
- سال اکران: ۲۰۱۷
- کارگردان: مت ریوز
- بازیگران: اندی سرکیس، وودی هرلسون، استیو زان، توبی کبل، کارین کانووال، جودی گریر
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۴ از ۱۰۰
دنباله‌ی «سیاره‌ی میمون‌ها» (The Planet of the Apes) سزار (اندی سرکیس) و میمون‌هایش را دنبال می‌کند که مجبور می‌شوند در نبردی مرگبار با یک ارتش انسانی به رهبری سرهنگی بی‌رحم بجنگند. پس از تلفات غم‌انگیزی که میمون‌ها در این جنگ می‌دهند، سزار با سویه‌های تاریک‌تر خود مبارزه می‌کند و ماجراجویی اسطوره‌ای خود را برای گرفتن انتقام آن‌ها از دشمنان آغاز می‌کند. همه‌چیز در این فیلم در خدمت شخصیت‌ها و قصه است. بله، مرگ، درد و بدبختی دارد، اما قهرمانی، همدلی و قدرت همبستگی هم دارد. جلوه‌های بصری فوق‌العاده‌اند و بیننده به‌سرعت با دنیای میمون‌ها ارتباط برقرار می‌کند.
۱. همه‌چیز همه‌جا به یکباره (Everything Everywhere All at Once)
- سال اکران: ۲۰۲۲
- کارگردان: دانیل کوان، دانیل شاینرت
- بازیگران: میشل یئو، استفانی شو، که هوی کوان، جنی سلیت، هری شام جونیور، جیمز هنگ، جیمی لی کرتیس
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۴ از ۱۰۰
اولین وانگ (میشل یئو) زنی چینی امریکایی است که بیش از حد کار می‌کند، با لباسشویی‌اش که در آستانه‌ی ورشکستگی و رابطه‌ی زناشویی با همسرش ویموند (که هوی کوان) که به بن‌بست رسیده است، تلاش می‌کند با همه‌چیز کنار بیاید. اما به یکباره غرق یک ماجراجویی دیوانه‌وار می‌شود که در آن او تنها کسی است که می‌تواند با سفر به جهان‌های موازی و ارتباط با زندگی‌هایی که می‌توانست داشته باشد، هستی را نجات دهد.
کمدی درام ابسورد «همه‌چیز همه‌جا به یکباره» که امسال جوایز را یکی پس از دیگری درو کرد، به جواهر درخشان فیلمهای علمی تخیلی مدرن تبدیل شده است. (البته فیلم وام‌دار چند فیلم بزرگ دیگر این ژانر است که اسمشان را زیاد در جریان اصلی نمی‌شنویم.) این فیلم که عمیقاً احساسی، فوق‌العاده سرگرم‌کننده، بسیار مبتکرانه و از نظر بصری خیره‌کننده است، نگاهی عمیق به اگزیستانسیالیسم دارد و در پایان بینندگان را گریه‌کنان در یک آشفتگی رها می‌کند.
منبع: collider
اصلا از فیلمهای ساخت کشورهای چشم بادومی خوشم نمیاد خیلی خیلی مصنوعی و چرت بازی میکنن!
همه‌چیز همه‌جا به یکباره
در طول عمرم هرگز فیلمی به این مزخرفی ندیدم.واقعا عجیبه واسم اکادمی چرا انقد به همچین فیلمی بها داده.البته دلیل کاملا واصحی هم داره.توی فیلم هم شخصیت فمنیست هم همجنسگرایی هم نژادای مختلف ستن.که متاسفان افت جدید سینما هستن این موصوععات.و ر فیلمی که به این مضامین مربوط بشن جدیدا خیلی ستایش میشن.واقعا متاسفم واسه اکادمی بخاطر جوایز کیلویی که داره این چندسال اخیر اهدا میده.