شرکت داینتکیس مدلی از ماه‌نشین خود برای بازگشت انسان به ماه ساخت
شرکت داینتیکس (Dynetics) ماکتی در مقیاس کامل از ماه‌نشین خود ساخته است تا برای طراحی و ساخت نهایی نسخه‌ی اصلی که انسان را بر سطح ماه فرود خواهد آورد، آماده شود.
این شرکت مستقر در آلاباما در روزهای گذشته از مدل کاوشگر پیشنهادی خود رونمایی کرد. نمونه‌ی اولیه با جزئیات کمتر، شامل یک واحد خدمه، آرایه‌های خورشیدی جمع‌شونده و مخزن‌های پیشرانه برای نشست و برخاست در سطح ماه است و به منظور بازبینی طراحی نهایی از آن استفاده می‌شود.
«کیم دویرینگ» (Kim Doering) معاون سامانه‌های فضایی شرکت داینتیکس با اشاره به اینکه از ساخت این سامانه خوشحال هستیم، افزود: «رویکرد قابل بازیابی و پایدار ما آماده‌ی تحویل سخت‌افزاری ایمن و موفق برای مأموریت ناسا است.»
این مأموریت ناسا، برنامه‌ی آرتمیس است که برای فرستادن دو فضانورد به ماه تا سال ۲۰۲۴ و حضور انسانی پایدار بر روی ماه تا سال ۲۰۲۸ برنامه‌ریزی شده است.
ناسا قصد دارد برنامه‌ی آرتمیس را با کپسول فضایی اوریون (Orion) و سامانه‌ی پرتاب فضایی (SLS) اجرایی کند. با این وجود برای فرستادن خدمه از مدار به سطح ماه و بازگردانی آن‌ها، از شرکت‌های خصوصی استفاده خواهد کرد. برنامه‌ی بلندمدت ناسا قرار دادن ایستگاهی با نام گیت‌وی (Gateway) در مدار ماه است اما شاید در مأموریت سال ۲۰۲۴ از این مدارگرد استفاده نکند.
در آوریل امسال (اردیبهشت) ناسا اعلام کرد که با سه شرکت خصوصی داینتیکس، اسپیس‌ایکس (SpaceX) و شورای ملی فضا (The National Team) به رهبری شرکت بلو اوریجین جف بزوس، قرارداد بسته تا ایده‌های خود را برای ساخت ماه‌نشین توسعه دهند. این قراردادها در مجموع ۹۶۷ میلیون دلار را برای ۱۰ ماه فعالیت تأمین می‌کند.
مقایسه‌ی مدل ساخته شده با طراحی اصلی ماه‌نشین
Credit: Dynetics
انتظار می‌رود که ناسا یکی از سه طرح این شرکت‌ها را در اوایل سال ۲۰۲۱ برای توسعه و آزمایش بیشتر انتخاب کند. این آژانس می‌خواهد حداقل یکی از این فضاپیماها تا سال ۲۰۲۴ برای نخستین مأموریت سرنشین‌دار آرتمیس به ماه که با نام «آرتمیس ۳» شناخته می‌شود، آماده و عملیاتی باشد. این در حالی است که مأموریت‌های آرتمیس ۱ و آرتمیس ۲ پرتاب‌هایی بدون سرنشین به دور ماه خواهد بود.
ناسا برنامه‌ی فرود بر ماه را با استفاده از خدمات شرکت یا شرکت‌هایی انجام خواهد داد که قادر به انجام سراسر عملیات به طور کامل باشند. این کار مشابه رویکردی است که ناسا برای برنامه‌های تجاری باری و سرنشین‌دار دارد و مأموریت‌های خود را توسط فضاپیماهای خصوصی به مقصد ایستگاه فضایی بین‌المللی انجام می‌دهد.
اسپیس‌ایکس هم قصد دارد از سامانه‌ی حضور انسانی مریخ خود برای فعالیت‌های ماه استفاده کند و آزمایش‌هایی را با نمونه‌ی ابعاد کامل فضاپیمای استارشیپ خود ترتیب داده است که در آخرین تلاش قرار است پروازی ۱۸ کیلومتری را به صورت رفت‌وبرگشت تجربه کند. همچنین نشنال تیم از عناصر طراحی ماه‌نشین «بلو مون» متعلق به بلو اوریجین، فضاپیمای باری سیگنوس (Cygnus) نورثروپ گرامن و کپسول اوریون ناسا استفاده خواهد شد که لاکهید مارتین پیمانکار اصلی آن است.
ماه‌نشین چهار نفره‌ای که توسط داینتیکس به‌عنوان شرکت فناوری و مهندسی زیرمجموعه‌ی لیدوس (Leidos) توسعه می‌یابد، تقریبا هم‌اندازه‌ی ماه‌نشین آپولو خواهد بود.
این فضاپیما توسط موشک ولکان ائتلاف پرتاب و راه‌اندازی (ULA) پرتاب خواهد شد. در حقیقت برای هر مأموریت سه پرتاب موشک ولکان لازم است که یکی برای ماه‌نشین و دو موشک برای مخازن سوخت خارجی آن خواهد بود.
پیش از مأموریت اصلی، داینتیکس قصد دارد یک مأموریت بدون سرنشین را برای نمایش فناوری‌های لازم مانند سوخت‌گیری خارج از زمین انجام دهد.
عکس کاور: مدل ساخته‌شده از ماه‌نشین شرکت داینتیکس
Credit: Dynetics
منبع: Space
