بازی‌های تیراندازی قهرمانی چگونه فضای رقابتی این سبک را متحول کردند؟
شش سال پیش، بازی اورواچ ژانر تیراندازی را به طور کلی تغییر داد. در حالی که بلیزارد به نوعی اولین شرکتی بود که این کار را انجام می‌داد، اما از بازی‌هایی مانند تیم فورترس ۲، Monday Night Combat و کل ژانر MOBA الهام گرفت تا شوتری قهرمانی و باکیفیت را در دسترس بازیکنان قرار دهد؛ بازی‌هایی تیمی که در آن گروه‌های مختلف از شخصیت‌های متمایز با قابلیت‌های متفاوت و با لباس‌های پر زرق و برق، با یکدیگر به مبارزه می‌پردازند.
اکنون در سال ۲۰۲۲، اورواچ ۲ در حال آماده شدن برای عرضه است. با این حال با دیدگاهی کاملا متفاوت نسبت به بازی نسل قبلی خود، قرار است بار دیگر ما را تحت تاثیر خود قرار دهد. گفتنی است که اکنون در دنیایی زندگی می‌کنیم که در آن بازی‌هایی نظیر Battlefield، بتلفیلد و حتی کانتر استرایک نیز شخصیت‌های متمایزی را در اختیار بازیکنان قرار می‌دهند. برداشت بدبینانه این است که این سبک، راه‌های بسیار بیشتری را از لباس‌ها و انیمیشن‌های شخصیت گرفته تا اسکین‌های سلاح برای کسب درآمد ارائه می‌دهد، اما روی آوردن به قهرمانان، اساسا نحوه‌ی تجربه‌ی بازی‌های تیراندازی، ظاهر آن‌ها و داستان‌هایی که می‌توانند روایت کند را تغییر داده است. در اینجا قصد داریم به طراحی و سبک بازی اورواچ ۲ و آنچه که می‌توان از بازی‌های پس از آن آموخت، بپردازیم.
شکل‌گیری بازی‌های قهرمانی
تیم فورترس ۲ (Team Fortress 2)
بازی‌های تیراندازی قهرمان محور، در سال‌های اخیر وضعیت خوبی را پشت سر گذاشته و عملا به نماد بازی‌های تیراندازی چند نفره در سال ۲۰۲۲ تبدیل شده‌اند. با این حال آن‌ها به این راحتی به محبوبیت دست پیدا نکرده‌اند. تیم فورترس ۲ با ۹ کلاس شخصیتی خود، مسلما شروع‌کننده‌ی بازی‌های تیراندازی‌های قهرمانی مدرن است. این بازی پلی بین سبک قدیمی آرنا شوتر (Server-Browser) و بازی‌های سرویس محور مدرن محسوب می‌شود و الهام‌بخش خرید‌های درون برنامه‌ای، لوت باکس‌ها و آیتم‌های تزئینی در بازی‌ها بود. موردی که در بازی بتل رویال فورتنایت به اوج خود رسید.
با این حال در سال ۲۰۲۲، تیم فورترس ۲ هیچ نشانی از گذشته‌ی خود ندارد و پنج سال از آخرین به‌روزرسانی اصلی بازی می‌گذرد. بازی اکنون برای مدتی طولانی با هجوم ربات‌ها و مشکلات آن‌ها روبرو شده و تعداد قابل توجهی از سرورهای قابل تجربه در حال حاضر توسط یک کاربر یوتیوب با هزینه‌ی شخصی بسیار زیاد میزبانی می‌شوند. ممکن است تعداد بازیکنان بازی مثل همیشه بالا باشد، اما تیم فورترس ۲ دیگر آن بازی سابق نیست.
این که تیم فورترس ۲ هنوز وجود دارد، یک شاهکار برای بازی ۱۵ ساله محسوب می‌شود. همانطور که می‌دانید، تعداد زیادی بازی‌های قهرمان محور وجود دارند که در سال‌های قبل و بعد از اورواچ عرضه شدند با این حال کسی آن‌ها را به یاد نمی‌آورد. از بین این بازی‌ها می‌توان به بتل‌بورن، Gigantic یا Lawbreakers و Bleeding Edge اشاره کرد.
بازی Bleeding Edge اثر استودیوی نینجا تئوری، یکی از ضعیف‌ترین آثار ژانر شوتر قهرمانی است که در سال ۲۰۲۰ منتشر شد.
رینبو سیکس (Rainbow Six: Siege)
این شکست‌ها، این واقعیت که بازی‌های تیراندازی قهرمانی به چهره‌ی کل ژانر تبدیل شده‌اند را زیر سوال نبرده‌اند. اورواچ نماد این ژانر در عصر معاصر است و در این بین بازی Rainbow Six: Siege نیز بی‌تاثیر نبوده است. این بازی که یک سال قبل از اورواچ منتشر شد، با ترکیبی بسیار از مردان و زنان عمدتا نظامی که انگار به صورت مستقیم از کانتر استرایک بیرون آمده‌اند، عرضه شد.
با این حال با نگاهی به لیست اپراتورهای بازی در سال ۲۰۲۲، می‌توان دریافت که شخصیت‌های بازی مشابه‌ی شخصیت‌های پر زرق و برق بازی‌های شوتر قهرمانی شده‌اند. در واقع چهره‌ها و جنسیت‌ها متنوع شده و شاهد اپراتورهایی با ملیت‌هایی مختلف هستیم و این بسیار فراتر از آن چیزی است که از این مجموعه انتظار داشته‌ایم. بازی همچنین اکنون داستان‌های فصلی دارد و به بازی شخصیتی داده که به شدت مورد نیاز بود. این همچنین باعث شده تا بازیکنا بیشتر از قبل با آواتارهای خود ارتباط برقرار کنند.
ایپکس لجندز (Apex Legends)
در نیم دهه‌ی گذشته، المان‌های شوتر قهرمانی روی طراحی مدرن بازی‌های تیراندازی تاثیر زیادی داشته‌اند. برای مثال بازی ایپکس لجندز را در نظر بگیرید. زمانی که استودیوی ریسپاون با ترکیب المان‌های سری تایتان فال و این ژانر، اثر ذکر شده را در سال ۲۰۱۹ منتشر کرد، فضای ژانر بتل رویال به نوعی اشباع شده بود. با این حال هیچ استودیویی سعی نکرده بود که اورواچ را به این ژانر متصل کند.
ریسپاون با پیاده‌سازی گروه‌های سه نفره با قابلیت‌های متمایز در نقشه‌ای زیبا به همراه مکانیک‌های ارتباطی جدید و منحصربه‌فرد، تحولی را در این ژانر ایجاد کرد. این بازی با اینکه در ابتدا از شخصیت‌های زیادی برخوردار نبود، اما در طول سه سالی که منتشر شده به خوبی توانسته رشد کند و اکنون به عنوان یکی از بهترین بازی‌های سبک خود شناخته می‌شود.
ولورانت (Valorant)
در سال ۲۰۲۰، رایوت گیمز با ولورانت، کانتر استرایک را به ژانر شوتر قهرمانی متصل کرد و از چندین دهه تجربه‌ی خود در ژانر MOBA استفاده کرد تا شخصیت‌های جذابی را برای بازی خود فراهم کند. ولورانت مکانیک‌هایی مشابه اثر تیراندازی و محبوب کمپانی ولو دارد، با این حال با شخصیت‌های متنوع به همراه قابلیت‌های جذاب، عمق جدیدی به این سبک داده است. خوشبختانه این اثر از نظر شخصیت‌های متنوع در ابتدای عرضه خوب عمل کرد و به این روند ادامه داده است. با این حال نکته‌ای که باید به آن توجه کرد، این است که بازی بیشتر از آن روی قدرت‌های قهرمان‌ها متمرکز باشد، همچنان مهارت تیراندازی را اولویت قرار داده است.
کال آو دیوتی، بتلفیلد و غیره
حتی بازی‌هایی که در ابتدا قهرمان محور نبوده‌اند، در حال الهام گرفتن از این سبک هستند. اپراتورهای نسخه‌های جدید کال آو دیوتی قابلیت‌های مختلفی دارند و در این بین بتلفیلد ۲۰۴۲، به طرز عجیبی کلاس‌های خود را با شخصیت‌های متمایز تغییر داد. حتی کانتر استرایک، به عنوان سنتی‌ترین بازی تیراندازی اول شخص، اکنون دارای اسکین‌هایی برای شخصیت‌ها است. ورود CS:GO شاید واضح‌ترین نشانه از این موضوع باشد که استودیوها در حال حرکت به سمت این ژانر هستند. قهرمان‌ها علاوه‌بر سودآوری زیاد، المان‌های جدیدی را به گیم‌پلی اضافه می‌کنند که این خود در طولانی مدت بازی را تازه نگه می‌دارد.
از طرفی آن‌ها به بازی چیزی فراتر از جذابیت مکانیکی می‌بخشند. قهرمان‌ها دنیاهایی را می‌سازند که می‌توان با آن‌ها داستان‌های مختلفی را به صورت مداوم روایت کرد. چیزی که تنها با بازی‌های سرویس محور قابل پیاده‌سازی است. ایپکس لجندز حتی به طرفداران در گفتن این داستان‌ها کمک می‌کند و هنرمندان و انیماتورها را برای کمک به ارائه‌ی داستان علمی‌تخیلی آن به کار می‌گیرد.
با این حال سوال اینجاست که اورواچ ۲ قرار است دوباره برای ژانر چه کاری انجام دهد؟ نسخه‌ی اول مدتی است که در حال درجا زدن بوده و از بسیاری جهات، توسط بازی‌هایی که به ساخت آن‌ها کمک کرده، اندکی کنار زده شده است. بازی‌هایی مانند ایپکس، ولورانت و رینبو سیکس در طول سال‌ها ایده‌ها و تغییرات بیشتری را روی بازی خود اعمال کرده‌اند و فراتر از اورواچ از این حیث عمل کرده‌اند.
با توجه به نسخه‌ی بتای اورواچ ۲، به نظر می‌رسد که این بازی به دنبال موفقیت در ورزش‌های الکترونیک و قابل دسترس بودن است. از المان‌های بازی‌های سرویس محور گرفته تا یک حالت داستانی اپیزودیک و تغییر حالت اصلی بازی به ۵v5، به نظر می‌رسد که بلیزارد در حال بازی کردن با ژانری است که در سال ۲۰۱۶ آن را دوباره تعریف کرد.
احتمالا اورواچ ۲ مانند نسخه‌ی قبلی خود صنعت را تحت تاثیر قرار نخواهد داد. از طرفی به عنوان یک دنباله‌ی نسبتا تکراری، ممکن است این انتظار حتی امکان‌پذیر نباشد. البته که لازم نخواهد بود چرا که میراث اورواچ هرگز قرار نبود در دنباله‌اش تکرار شود. میراث اورواچ یک فضای تیراندازی رقابتی است که پر از اپراتورها، مامورها و البته قهرمانان است.
منبع: PCGamer
