طولانی‌ترین فیلم‌های جهان؛ آیا آماده‌ی تماشای یک فیلم ۸۵۷ ساعته هستید؟
اگر شما هم در آن دسته از بینندگان قرار می‌گیرید که فکر می‌کنند مدت زمان فیلم «آواتار: راه آب» (Avatar: The Way of Water) طولانی است، به احتمال زیاد از دانستن مدت زمان طولانی‌ترین فیلم‌هایی که تاکنون در جهان ساخته شده‌اند، بیش از حد شگفت‌زده خواهید شد.
اگر طولانی‌ترین فیلم‌های یک دهه‌ی اخیر را کنار بگذاریم، در سینمای این روزها به ندرت می‌توان یک فیلم ۹۰ دقیقه‌ای پیدا کرد. در عصری که فرنچایزها بر آن حکمرانی می‌کنند و ارزش فیلم‌ها با ابعاد عظیم و بودجه‌های هنگفت سنجیده می‌شود، تولید فیلم‌هایی که بیش از ۳ ساعت طول دارند، مدام رایج و رایج‌تر می‌شود.
در سال ۲۰۲۲ به تنهایی، چند فیلم تقریباً ۳ ساعته داشتیم، از «بتمن» (The Batman) و «بابیلون» (Babylon) به کارگردانی دیمین شزل تا «آواتار: راه آب» به کارگردانی جیمز کامرون. در حال حاضر شایعاتی وجود دارد مبنی بر اینکه سومین فیلم از مجموعه علمی-تخیلی کامرون، «آواتار»، یک نسخه ۹ ساعته خواهد داشت. یا وجود این که تماشاگران تقریباً به تجربه‌های سینمایی طولانی عادت کرده‌اند٬ با این حال برخی از فیلم‌ها در طولانی بودن زمان‌شان افراطی عمل کرده‌اند (به استثنای فیلم‌های مستند و سینمای تجربه‌گرا). چنین فیلم‌هایی واقعاً محدودیت‌های یک زمان پخش معمولی را پشت سر گذاشته‌اند و خیلی از آن‌ها را نمی‌توان در یک نشست یا حتی در یک روز تماشا کرد. با این اوصاف ممکن است برای تعداد زیادی از مخاطبان این سؤال به وجود بیاید که طولانی‌ترین فیلم‌های جهان چند ساعت هستند؟ می‌توان به جرأت گفت که پاسخ این سؤال همه را شوکه خواهد کرد.
لازم به ذکر است که اگر یک فیلم طولانی باشد، به این معنا نیست که فیلم بهتری است. برخی از فیلم‌سازان مدت زمان طولانی فیلم‌ها را به عنوان نشانه‌ای از اعتبار بیشتر و پرستیژ می‌دانند، این در حالی است که برخی دیگر هر کاری از دست‌شان برمی‌آید می‌کنند تا مدت زمان فیلم را کوتاه کنند؛ حتی اگر مجبور شوند، فیلم خود را به دو قسمت مجزا تبدیل می‌کنند. وقتی مدت زمان فیلم‌ها از میزان استاندارد طولانی‌تر می‌شود، به نظر تعداد کسانی که بلیت آن فیلم به خصوص را خریداری یا آن را رزرو می‌کنند، کاهش قابل توجه‌ای پیدا می‌کند. همان‌طور که پیش‌تر گفته شد، برخی از فیلم‌ها به اندازه‌ای یک داستان را کش می‌دهند که محدودیت‌های طولانی بودن برای یک فیلم سینمایی را پشت سر می‌گذارند و ساعت‌های زیادی به درازا می‌کشند.
۱. ساعت خوش (Happy Hour)
- سال تولید: ۲۰۱۵
- کارگردان: ریوسوکی هاماگوچی
- بازیگران: ساچی تاناکا، هازوکی کیکوچی، مایکو میهارا، ریرا کاوامورا
- مدت زمان: ۵ ساعت و ۱۷ دقیقه
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۶ از ۱۰
ریوسوکی هاماگوچی یک فیلم‌ساز برجسته ژاپنی است که فیلم‌های اخیرش مانند «سوزاندن» (Burning) و «ماشینم را بران» (Drive My Car) در سطح بین‌المللی دیده شده و مورد تحسین جدی منتقدان قرار گرفتند. هاماگوچی در ساختارشکنی‌های طولانی از وضعیت انسانی تبحر دارد. او معمولاً این کار را از طریق نمایش مکالمات روزمره گسترده انجام می‌دهد.
فیلم «ساعت خوش» که یکی از طولانی‌ترین فیلم‌های جهان -و سینمای ژاپن- به شمار می‌آید، به داستان چهار دوست صمیمی در شرف چهل سالگی می‌پردازد. پس از آنکه یکی از آن‌ها اعتراف می‌کند تصمیم گرفته از شوهر خود طلاق بگیرد، دوستانش شوکه می‌شوند. هیچکدام از آن‌ها نمی‌تواند باور کند نزدیک‌ترین دوست‌شان چطور تمام این مدت چنین رازهای بزرگی را از آن‌ها پنهان کرده. بخش اعظم فیلم «ساعت خوش» صرف کشف زندگی این چهار زن می‌شود و حمایت آن‌ها از یکدیگر را به تصویر می‌کشد. «ساعت خوش» نگاه قابل توجه و جالبی به دوستی‌های زنانه دارد و از طریق داستان زندگی چهار شخصیت اصلی و متزلزل شدن و احیای دوباره پیوند قدیمی دوستی‌شان، این موضوع را دنبال می‌کند.
۲. از آنچه از قبل بوده (From What Is Before)
- سال تولید: ۲۰۱۴
- کارگردان: لاو دیاز
- بازیگران: پری دیزن، رودر، هیزل اورنزیو، کارنینا هانییل، میلز کینپی
- مدت زمان: ۵ ساعت و ۳۸ دقیقه
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۶ از ۱۰
فیلم «از آنچه از قبل بوده» یکی از جدیدترین فیلم‌های کارگردان فیلیپینی، لاو دیاز، به شمار می‌آید. «از آنچه از قبل بوده» در مقام یک نمونه قوی از فیلم‌شناسی اجتماع‌محور کارگردان عمل می‌کند و نگاهی انتقادی به فیلیپین اوایل دهه ۷۰ میلادی دارد.
این درام طولانی بر هرج و مرج مطلقی تمرکز دارد که پس از کشته شدن وحشیانه یک نفر در سطح کشور به راه می‌افتد و درنهایت به اعمال حکومت نظامی ختم می‌شود. «از آنچه از قبل بوده» در نمایش سرسختانه وحشت خشونت‌آمیز کاملا موثر عمل می کند و همزمان این سؤال را مطرح می‌کند که این تراژدی‌ها کی و کجا شروع شده‌اند و ریشه‌شان دقیقاً به چه چیزی برمیگردد.
۳. کارلوس (Carlos)
- سال تولید: ۲۰۱۰
- کارگردان: اولیویه آسایاس
- بازیگران: ادگار رامیرز، الکساندر شئر، نورا فون والدستتن، احمد کابور، کریستوف باخ، آنا تالباخ، جولیا هامر
- مدت زمان: ۵ ساعت و ۳۴ دقیقه
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۶ از ۱۰
برخی از فیلم‌های زندگی‌نامه‌ای خاص و طولانی وجود دارند که هدف‌شان شرح تمام جنبه‌های زندگی یک فرد است. فیلم «کارلوس» دو دهه از زندگی تروریست ونزوئلایی، ایلیچ رامیرز سانچز، معروف به کارلوسِ شغال را به تصویر می‌کشد. «کارلوس» داستان خود را به خوبی به مخاطب ارائه می‌کند و این مزیت را دارد که در دوره‌های مهم زندگی سانچز عمیقاً کاوش کند.
در فیلم «کارلوس» ادگار رامیرز٬ بازیگر نقش اصلی فیلم٬ اجرای فوق‌العاده‌ای از خود به نمایش می‌گذارد. این فیلم به عنوان یک فیلم انفرادی پنج و نیم ساعته منتشر شد، اما همچنین به صورت جداگانه، در قالب یک سریال کوتاه سه قسمتی و همچنین یک نسخه دو و نیم ساعته از تلویزیون ایالات متحده آمریکا منتشر شده است.
۴. بهترین دوران جوانی (The Best Of Youth)
- سال تولید: ۲۰۰۳
- کارگردان: مارکو تولیو جوردانا
- بازیگران: سونیا برگاماسکو، کلاودیو جوئه، جووانی شیفونی، کامیلیا فیلیپی، استفانو آباتی، لیدیا ویتاله
- مدت زمان: ۶ ساعت و ۶ دقیقه
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶ ساعت و ۱۴ دقیقه
فیلم «بهترین دوران جوانی» در سال ۲۰۰۳ منتشر شد و با بیش از ۶ ساعت، یکی از طولانی‌ترین فیلم‌های درام جهان محصول کشور ایتالیا است که نزدیک به چهل سال از زندگی خانواده‌ای آواره به نام کاراتی را به تصویر می‌کشد. «بهترین دوران جوانی» از مدت زمان طولانی‌اش بیشترین استفاده را می‌کند و نشان می‌دهد که چطور مسیر زندگی دو برادر خانواده، نیکولا و متئو، به تدریج از یکدیگر جدا می‌شود.
شبکه‌ای که «بهترین دوران جوانی» ایجاد می‌کند آن‌قدر گسترده است که دهه‌ها درگیری اجتماعی و سیاسی را در راستا تلاش‌های این خانواده برای دست یافتن به معنا و پیوند دوباره، به تصویر می‌کشد. داستان «بهترین دوران جوانی» روایت تجربه مرگ، فقدان و عشق با وضوحی سترگ و دردناک است؛ چرا که فیلم یک نسل کامل را از طریق داستان درون‌نگر خود به نمایش می‌گذارد.
۵. چرخ (The Wheel)
- سال تولید: ۱۹۲۳
- کارگردان: ابل گانس
- بازیگران: آیوی کلوس، پیر مانیه، ماکس ماکسودیان
- مدت زمان: ۶ ساعت و ۵۷ دقیقه
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۵ از ۱۰
ابل گانس یک فیلم‌ساز فرانسوی است که در طول دهه ۱۹۲۰ در سینما انقلابی به پا کرد. او با استفاده پیشگامانه خود از فنون تدوین و نورپردازی، رسانه را به طور جدی و برای همیشه تغییر داد. از «چرخ» گرفته تا «افسر و جاسوس» (J’accuse) و «ناپلئون» (Napoleon)، ابل گانس فیلم‌های طولانی متعددی را در کارنامه حرفهای خود ثبت کرده است.
فیلم «چرخ» که با نام «La Roue» نیز شناخته می‌شود، در نسخه بازسازی شده خود که سال ۲۰۱۹ انتشار یافت، تقریباً ۷ ساعت است. با وجود اینکه اهمیت بسیار زیاد فیلم «چرخ» به خاطر تکنیک‌های فیلم‌سازی عجیب و غریب ابل گانس بود، اما این فیلم صامت داستان جذاب و درگیرکننده‌ای دارد. داستانی درباره یک عاشق و معشوق که برای به هم رسیدن با چالش‌هایی روبه‌رو می‌شوند.
۶. تانگوی شیطان (Sátántángo)
- سال تولید: ۱۹۹۴
- کارگردان: بلا تار
- بازیگران: میهای ویگ، پوتی هروت، لاسلو لوگوشی، اوا آلماشی آلبرت، یانوش درژی، ایرن سایکی، آلفرد یارایی، میکلوش سکی، ارژیبت گال، اریکا بوک، پیتر برلینگ
- مدت زمان: ۷ ساعت و ۱۹ دقیقه
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۲ از ۱۰
برخی از قابل‌توجه‌ترین داستان‌ها، داستان‌هایی هستند که اراده تسلیم‌ناپذیر یک شخص و تفاوت بزرگی که می‌تواند ایجاد کند را روایت می‌کنند. «تانگوی شیطان» یک فیلم مجارستانی است که بیش از ۷ ساعت طول می‌کشد و براساس رمانی با همین نام ساخته شده که غرق در تراژدی‌های دنیای واقعی است.
یک مزرعه‌دار فروتن که مزرعه‌اش در پرتگاه تعطیلی قرار گرفته، با بازگشت جسورانه همکار سابقی که مُرده تصور می‌شد، هر فرصتی که برای آینده‌ای روشن داشت را از دست می‌دهد. فیلم «تانگوی شیطان» داستان افسرده‌کننده‌ای درباره فقدان است که در دوران سقوط کمونیسم روایت می‌شود و با یک نوشته کوبنده پایان می‌یابد که به وسیله فیلم‌برداری سیاه و سفید فیلم، تأثیر دوچندانی پیدا کرده.
۷. مالیخولیا (Melancholia)
- سال تولید: ۲۰۰۸
- کارگردان: لاو دیاز
- بازیگران: آنجلی بایانی، پری دیزن، دانته پاریز، مالایا
- مدت زمان: ۷ ساعت و ۳۰ دقیقه
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰
فیلم «مالیخولیا» محصول کشور فیلیپین که در سال ۲۰۰۸ منتشر شده است، اغلب با فیلم هم‌نام خود به کارگردانی لارس فون تریر اشتباه گرفته می‌شود. «مالیخولیا» تأملی قدرتمند و عمیق درباره تغییر است که به سه بخش مجزا تقسیم شده که با یک مؤخره، همه آن‌ها به هم پیوند داده می‌شوند. فیلم «مالیخولیا» ۷ ساعت و ۳۰ دقیقه است، بنابراین هر یک از سه بخش آن می‌تواند تحت شرایط مختلف، به عنوان یک فیلم مستقل دیده شود.
هر بخش از «مالیخولیا» داستان یک فرد رنج‌دیده را دنبال می‌کند که سعی دارد از طریق شکل‌های مختلف درمان غیرمتعارف، به یکی از عادت‌های بد خود غلبه کند و به آرامش خاطر برسد. فیلم «مالیخولیا» یک نگاه باورنکردنی به عادت‌ها و روزمرگی‌ها دارد و به عنوان یکی از آثار برجسته لاو دیاز شناخته می‌شود.
۸. کارها و روزهای تایوکو شیوجیری در بندرگاه شیوتانی (The Works & Days Of Tayoko Shiojiri In The Shiotani Basin)
- سال تولید: ۲۰۲۰
- کارگردان: سی. دبلیو. وینتر
- بازیگران: تایوکو شیوجیری
- مدت زمان: ۸ ساعت
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۶ از ۱۰
«کارها و روزها (تایوکو شیوجیری در بندرگاه شیوتانی)» فیلم نسبتاً جدیدی از سینمای ژاپن است که در سال ۲۰۲۰ منتشر شد و در ۸ ساعت روی جزئیات آنچه تایوکو در زندگی خود تجربه می‌کند، تمرکز دارد. شخصیت اصلی فیلم، تایوکو، یک کشاورز پیر در منطقه شیوتانی است. «کارها و روزها» به پنج فصل مختلف تقسیم می‌شود و به همان اندازه که به مشغله‌های تایوکو می‌پردازد، به بی‌تحرکی‌های او هم توجه نشان می‌دهد.
با انجام این کار «کارها و روزها» نه تنها زندگی این پیرزن، بلکه خود منطقه شیوتانی را در یک بازه چهارده ماهه به تصویر می‌کشد. شاید چنین توصیفی از فیلم «کارها و روزها» خسته‌کننده به نظر برسد، اما در بازه زمانی‌ای که فیلم روایت می‌شود، مخاطبان بالا و پایین‌های جذابی مشاهده می‌کنند که تماشا آن در آثار دیگر ممکن نیست.
۹. لالایی برای رازی غم‌انگیز (A Lullaby To The Sorrowful Mystery)
- سال تولید: ۲۰۱۶
- کارگردان: لاو دیاز
- بازیگران: جان لیوید کروز، پیولو پاسکوال، هیزل اورنچیو
- مدت زمان: ۸ ساعت و ۵ دقیقه
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰
لاو دیاز فیلم‌ساز تحسین شده فیلیپینی، «لالایی برای رازی غم‌انگیز» را در سال ۲۰۱۶ منتشر کرد. فیلمی خیره‌کننده که بدون شک یکی از قطبی‌ترین پروژه‌های او به حساب می‌آید. فیلم دیاز که کمابیش ۸ ساعت مدت زمان دارد، تلاش می‌کند تا از آندرس بونیفاسیو، یک شخصیت انقلابی از قرن نوزدهم فیلیپین، ابهام‌زدایی کند.
یک مؤلفه فانتزی رویاگونه در «لالایی برای رازی غم‌انگیز» وجود دارد که این داستان را از یک روایت معمولی جدا می‌کند و درعوض با رویکردی اکسپرسیونیستی و شبیه به داستان پریان، به داستان ساختارشکنانه خود می‌پردازد. «لالایی برای رازی غم‌انگیز» علی‌رغم طولانی شدن مدت زمانش، همچنان در جشنواره بین‌المللی فیلم برلین عملکرد خوبی داشت.
۱۰. هرمایاس: کتاب اول: افسانه شاهدخت مارمولک (Heremias: Book One: Legend Of The Lizard Princess)
- سال تولید: ۲۰۰۶
- کارگردان: لاو دیاز
- بازیگران: رانی لازارو، جوردن و سید لوکرو
- مدت زمان: ۸ ساعت و ۳۹ دقیقه
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰
فیلم «هرمایاس: (کتاب اول: افسانه شاهدخت مارمولک)» سرکش‌ترین درام جنایی جاده‌ای است که تا به امروز ساخته شده. هرمایاس یک کشاورز فقیر است که تصمیم‌های بدی در زندگی گرفته و با گروهی از تبهکاران ارتباط می‌گیرد. اما زمانی که یک دختر بی‌گناه و معصوم به نام هلنا قربانی اقدامات ویرانگر او می‌شود، هرمایاس از اعمال خود پشیمان می‌شود.
هرمایاس که به خاطر این تجربه دردناک با قربانی خود همدل شده، آماده است تا گناهانش را جبران کند و مسیر متفاوتی را در زندگی دنبال کند. فیلم «هرمایاس» علی‌رغم مدت زمان ۹ ساعته خود، به نوعی با یک پایان باز تمام می‌شود. در حالی که در ابتدا برنامه‌هایی برای ساخت دنباله‌ای به نام «هرمایاس: (کتاب دوم: افسانه مرد نامرئی)» وجود داشت، اما این فیلم ساخته نشد و داستان «هرمایاس» ناقص باقی ماند.
۱۱. مرگ در سرزمین انکانتوس (Death In The Land Of Encantos)
- سال تولید: ۲۰۰۷
- کارگردان: لاو دیاز
- بازیگران: رودر کاماناگ، آنجلی بایانی، پری دیزن
- مدت زمان: ۹ ساعت
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۹ از ۱۰
فیلم «مرگ در سرزمین انکانتوس» را نباید با «انکانتو» (Encanto) ساخته دیزنی اشتباه گرفت؛ چرا که یک بار تماشای «مرگ در سرزمین انکانتوس» به اندازه ۵ بار تماشای فیلم دیزنی طول می‌کشد. این فیلم تقریباً ۹ ساعته با ظرافت به شاعر فیلیپینی، بنجامین، اجازه می‌دهد تا به زادگاهش، شهری به نام پادانگ، بازگردد و رابطه پیچیده خود را با این کشور، مردم و گذشته آن قطع کند.
«مرگ در سرزمین انکانتوس» را می‌توان به یک مراسم تشییع جنازه تشبیه کرد. بنجامین به آرامی به مرگ خود نزدیک‌تر می‌شود، اما نه قبل از اینکه با نقاط عطف زندگی خود صلح کند و بالأخره به آرامش خاطر برسد.
۱۲. تکامل یک خانواده فیلیپینی (Evolution Of A Filipino Family)
- سال تولید: ۲۰۰۴
- کارگردان: لاو دیاز
- بازیگران: الریان دی ویرا، انجی فرو، پن مدینا
- مدت زمان: ۱۰ ساعت و ۲۵ دقیقه
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۶ از ۱۰
فیلیپین زادگاه چندین فیلم از طولانی‌ترین فیلم‌های سینمایی جهان است، و رابطه قانع‌کننده‌ای بین این سرزمین و روایت‌های طولانی وجود دارد که در آن می‌توان تمام سنگینی یک تجربه را پردازش کرد. فیلم «تکامل یک خانواده فیلیپینی» یکی دیگر از آثار لاو دیاز است که دلپذیرتر از «لالایی برای رازی غم‌انگیز» ظاهر می‌شود و به نام خود وفادار می‌ماند.
این حماسه تقریباً ۱۰ ساعته، جزئیات مرگ و تولد مجدد احتمالی یک جامعه کشاورزی ساده را به دقت شرح می‌دهد. تلاش پر زحمت دیاز روی موارد خاص متمرکز شده، اما دشواری‌های جامعه کشاورزی درون فیلم، به استعاره‌ای برای بیش از ۱۵ سال درگیری اقتدارگرایانه در فیلیپین در طول دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ تبدیل می‌شود.
۱۳. خروجی شماره ۱: دخالت نکنید (Out 1: Noli Me Tangere)
- سال تولید: ۱۹۷۱
- کارگردان: ژاک ریوت، سوزان شیفمن
- بازیگران: ژان پیر لئو، ژولیت برتو، میشل مورتی
- مدت زمان: ۱۲ ساعت و ۵۶ دقیقه
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۵ از ۱۰
فیلم «خروجی شماره ۱» یک شاهکار در زمینه روایت‌های به هم پیوسته است و مدت زمان آن تقریباً ۱۳ ساعت می‌شود. فیلم چند فرد بی‌وجدان را دنبال می‌کند که پس از ناآرامی‌های مدنی فرانسه در دهه ۱۹۶۰ خود را بر سر دوراهی می‌بییند. «خروجی شماره ۱» در ۸ بخش مجزا که هر یک به اندازه یک فیلم سینمایی معمولی طول می‌کشند، شخصیت‌های محوری خود، از جمله یک کلاهبردار، را به نمایش در می‌آورد.
«خروجی شماره ۱» به طرز درخشانی از قدرت زمان استفاده می‌کند تا خود مفهوم زمان را در فیلم، به یک شخصیت تبدیل کند. از آنجایی که بخش اعظم «خروجی شماره ۱» مستقل از سایر روایت‌های به هم پیوسته است، یک نسخه فشرده ۴ ساعته نیز از فیلم وجود دارد.
۱۴. گل (La Flor)
- سال تولید: ۲۰۱۸
- کارگردان: ماریانو لیناس
- بازیگران: الیسا کریکاجو، والریا کوریا، پیلار گامبوآ، لورا پاردس
- مدت زمان: ۱۳ ساعت و ۲۸ دقیقه
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰
فیلم «گل» مرز بین سینمای روایی و تجربی را محو می‌کند. این فیلم ۶ فصل مجزا دارد که در ظاهر فقط از طریق استفاده از همان ۴ بازیگر زن و مضامین واحدی همچون سرکشی و میراث به هم مرتبط هستند.
برخی از داستان‌های فیلم «گل» روایت سرراستی دارند، اما باقی آن‌ها این‌طور نیستند. این داستان‌ها یا به طور غیرخطی روایت می‌شوند، یا به وادی تجربه‌های متا قدم می‌گذارند؛ طوری که انگار شخصیت‌ها از ساختگی بودن همه‌چیز آگاهند و بازیگرها علیه کارگردان و بینندگان اقدام می‌کنند. فیلم «گل» در بیش از ۱۳ ساعت به یک شاهکار بی‌بدیل تبدیل می‌شود. با این حال، فصل‌های فیلم بسیار بازیگوش هستند و از حملات مومیایی‌های فراطبیعی گرفته تا معجون‌های جاودانگی، هر چیز عجیب و غریبی را می‌توان درون آن‌ها پیدا کرد.
۱۵. معصومیت (The Innocence)
- سال تولید: ۲۰۱۹
- کارگردان: اشرف شیشیر
- بازیگران: رسول اسلام اسد، معصوم عزیز، شادین خسرو
- مدت زمان: ۲۱ ساعت
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰
وقتی درباره طولانی‌ترین فیلم‌های جهان صحبت می‌کنیم، فیلم «معصومیت» حرفهای زیادی برای گفتن دارد. فیلم «معصومیت» که با نام «ما سینما خواهیم ساخت» (We Will Make a Cinema) نیز شناخته می‌شود، بهترین تجربه یک فیلم به شدت طولانی است که تماشای آن تقریباً یک روز کامل طول می‌کشد. «معصومیت» در حال حاضر به عنوان طولانی‌ترین فیلم غیرتجربه‌گرای جهان شناخته می‌شود. این فیلم از قدرت فیلم‌سازی استفاده می‌کند تا از امیدها، رویاها و هویت یک ملت ناامید حمایت کند؛ ملتی که پس از جنگ آزادی‌بخش بنگلادش مجبور بودند با عواقب بی‌ثبات‌کننده آن روبه‌رو شوند.
در «معصومیت» مردم از همه اقشار در زندگی تلاش می‌کنند پیشرفت کنند چرا که فردای نامطمئن و بدون تضمین را درک می‌کنند، هر چند که چنین فردایی بی‌نهایت خوش‌بینانه‌تر از گذشته به نظر می‌رسد.
۱۶. چهار ستاره (****)
- سال تولید: ۱۹۶۷
- کارگردان: اندی وارهول
- بازیگران: بریجید برلین، تالی براون، دیوید کرولند، اریک امرسون
- مدت زمان: ۲۵ ساعت
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۳ از ۱۰
فیلم «****» که با نام «چهار ستاره» هم شناخته می‌شود، ثابت می‌کند برخی از طولانی‌ترین فیلم‌های جهان را حتی در یک روز کامل هم نمی‌توان تماشا کرد. مدت زمان ۲۵ ساعته «چهار ستاره» زمانی منطقی می‌شود که می‌فهمیم اندی وارهول، هنرمند مشهور پاپ در اوج جنبش ضدفرهنگ آن را نوشته و کارگردانی کرده است.
وارهول تا به حال فیلم‌های زیادی ساخته؛ از یک فیلم ابرقهرمانی ۲ ساعته با فیلم‌برداری سیاه و سفید به نام «بتمن دراکولا» (Batman Dracula) گرفته تا یک سری فیلم کوتاه تجربه‌گرا و حتی «دختران چلسی» (Chelsea Girls) که یک موفقیت تجاری ۳ ساعته است و با نقدهای ضد و نقیضی مواجه شد. آنچه فیلم «چهار ستاره» اندی وارهول را نسبت به تمام فیلم‌های دیگرش متمایز می‌کند تنها مدت زمان بسیار طولانی آن نیست. گفته می‌شود که این فیلم عجیب و غریب و به شدت آوانگارد تنها در کتابخانه سینمایی فیلم‌سازان واقع در زیرزمینی در شهر نیویورک و در سال ۱۹۶۷ به طور کامل به نمایش گذاشته شد. «چهار ستاره» یک مجموعه داستان در قالب فیلم است که بعید دانسته می‌شود دوباره به طور کامل نمایش داده شود.
۱۷. سوختن معبد نیلوفر سرخ (The Burning of the Red Lotus Temple)
- سال تولید: از ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۱
- کارگردان: شیچوان ژانگ
- بازیگران: جی تنگ، شیانزای وانگ، باترفلای وو، پیژن چیا
- مدت زمان: ۲۷ ساعت
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۶ از ۱۰
شیچوان ژانگ، پیشگام سینمای چین، فیلم «سوختن معبد نیلوفر سرخ»را یکباره به نمایش در نیاورد. در عوض، این حماسه صامت ۲۷ ساعته را در ۱۸ بخش بلند از سال ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۱ انتشار داد که به یکی از نقاط عطف منحصر به فرد در تاریخ سینما تبدیل شد. هر یک از ۱۸ بخش فیلم در چین به موفقیت تجاری بزرگی دست پیدا کردند و باعث شدند کمپانی Mingxing به یکی از بازیگران اصلی سینمای چین تبدیل شود. علاوه بر این، «سوختن معبد نیلوفر سرخ» به عنوان اولین فیلم بلند ژانر «ووشا» (wuxia) (یک ژانر داستانی چینی که درباره مبارزان چین باستان است که اغلب رزمی‌کاران را مانند ابرانسان‌ها به تصویر می‌کشد) نیز شناخته می‌شود. بنابراین صحنه‌های اکشن تماشایی آن طول به شدت زیادش را تا حدی جبران کرده‌اند.
اگرچه «سوختن معبد نیلوفر سرخ» فیلم پر افتخاری است، اما تنها نقطه عطف سینمایی شیچوان ژانگ نیست. او همچنین اولین فیلم بلند چینی، «زوج سرسخت» (The Difficult Couple) را کارگردانی کرد که در سال ۱۹۱۳ اکران و باعث محبوبیت رسانه سینما بین مردم چین شد. فیلم بسیار بلند «سوختن معبد نیلوفر سرخ» براساس یک داستان سریالی روزنامه‌ای به نام «قصه‌های عجیبِ ماجراجو در کشور وحشی» (Strange Tales of the Adventurer in the Wild Country) ساخته شده که درباره نجات یک فرمانده نظامی است که درون یک معبد گرفتار شده.
۱۸. طولانی‌ترین و بی‌معنی‌ترین فیلم دنیا (The Longest Most Meaningless Movie in the World)
- سال تولید: از ۱۹۶۸ تا ۱۹۷۰
- کارگردان: وینسنت پاتویلارد
- بازیگران: باب سیلی
- مدت زمان: ۴۸ ساعت
- امتیاز IMDb به فیلم: ۵.۹ از ۱۰
باز هم با فیلمی روبه‌رو هستیم که در اواخر دهه ۶۰ میلادی تولید شده. «طولانی‌ترین و بی‌معنی‌ترین فیلم دنیا» که عنوان آن به خوبی محتوایش را توصیف می‌کند، و تماشای آن به اندازه ۲ روز کامل طول می‌کشد، به اندازه حرکت یک تی‌رکس روی یک طناب (منظور بندبازی است) ضرباهنگ کندی دارد. این فیلم عجیب و غریب که از پوچ بودن خود آگاه است، به طور انحصاری از اخبار، آگهی‌های بازرگانی، ویدیوهای خبری و انواع ویدیوهایی که پیش‌تر ساخته شده‌اند تشکیل شده که ظاهراً همه با ترتیبی تصادفی و بدون هیچ پیام خاصی، کنار هم تدوین شده است.
این کلاژ بی‌امان از کلیپ‌ها که وینسنت پاتویلارد در سینمای تجربه‌گرای زیرزمینی بریتانیا ساخت، کاملاً ناپدید شده و جز یک پوستر جالب و تصویر یک دایناسور به عنوان فسیل، چیزی از آن باقی نمانده است. «طولانی‌ترین و بی‌معنی‌ترین فیلم دنیا» شاید در زمان خود واقعاً طولانی‌ترین فیلم جهان بوده باشد، اما اینکه واقعاً بی‌معنی‌ترین فیلم بوده یا نه، معمایی است که پاسخی برای آن وجود ندارد.
۱۹. درمانی برای بی‌خوابی (The Cure for Insomnia)
- سال تولید: ۱۹۸۷
- کارگردان: جان هنری تیمیس چهارم
- بازیگران: ال. دی. گروبان (شاعر)
- مدت زمان: ۸۷ ساعت
- امتیاز IMDb به فیلم: ۴.۸ از ۱۰
فیلم «درمانی برای بی‌خوابی» یکی دیگر از فیلم‌های تجربه‌گرا است که صبر مخاطب را به آزمایش می‌گذارد. «درمانی برای بی‌خوابی» شامل خوانش شعری ۴۰۸۰ صفحه‌ای با محتوای بزرگسالانه است که با کلیپ‌های موسیقی هوی متال ترکیب شده و به مدت ۸۷ ساعت طول می‌کشد. شاید پیش از این فکرش را هم نمی‌کردید طولانی‌ترین فیلم جهان بتواند ۸۷ ساعت طول بکشد، اما وقتی از سینمای تجربه‌گرا صحبت می‌کنیم، «درمانی برای بی‌خوابی» در مقایسه با فیلم‌های دیگر چندان هم طولانی نیست. ال. دی. گروبان شاعر و فیلم‌نامه‌نویس و جان هنری تیمیس چهارم کارگردان فیلم است. پس از اواخر ماه ژانویه تا اوایل فوریه سال ۱۹۸۷ که فیلم به نمایش درآمد، مشخص نیست که باز هم «درمانی برای بی‌خوابی» در معرض دید عموم قرار گرفته است یا خیر.
«درمانی برای بی‌خوابی» به عنوان طولانی‌ترین فیلم تاریخ، مهر تأیید رکوردهای جهانی گینس را دریافت کرد؛ اما هنوز ثابت نشده که این فیلم واقعاً بی‌خوابی را درمان می‌کند یا نه. از آنجایی که طبق روند مضحک باقی فیلم‌های به شدت طولانی، «درمانی برای بی‌خوابی» نیز دیگر در دسترس نیست، در حال حاضر نمی‌توان چیزی را ثابت کرد. شاید روزی این فیلم گمشده دوباره برگردد، اما تا آن زمان، افراد معمولی بی‌خواب باید به غول‌های دیگر سینما بسنده کنند تا شاید بی‌خوابی‌شان درمان شود.
۲۰. ماتریوشکا (Matrjoschka)
- سال تولید: ۲۰۰۶
- کارگردان: کارین هورلر
- بازیگران: ناشناخته
- مدت زمان: ۹۵ ساعت
- امتیاز IMDb به فیلم: ۴.۸ از ۱۰
کارین هورلر، نویسنده و کارگردان، کسی است که پشت این آزمایش ۹۵ ساعته آلمانی ایستاده. فیلم «ماتریوشکا» که در سال ۲۰۰۶ منتشر شد، از یک تصویر به خصوص شروع می‌شود: پسری که در خیابان در کنار چند بوته و یک خانه دوچرخه‌سواری می‌کند. سپس این تصویر به آرامی تغییر می‌کند، آن‌قدر آرام تفاوت‌های به وجود آمده برای چشم انسان قابل تشخیص نیست؛ سرعت این تغییر را می‌توان با سرعت رشد مو یا خشک شدن رنگ مقایسه کرد. این توصیف آن چیزی نیست که اکثر بینندگان را به وجد بیاورد، اما به عنوان یک فیلم تجربه‌گرا به خودی خود جالب است. «ماتریوشکا» در حقیقت محدودیت‌های ادراک حسی انسان‌ها را به نمایش گذاشته است.
با این اوصاف اگر «ماتریوشکا» را یک فیلم متحرک (motion picture) خطاب کنیم، دچار یک تناقض شده‌ایم؛ اما ممکن است هدف کارین هورلر دقیقاً رسیدن به چنین تناقضی بوده باشد. عنوان فیلم برگرفته از چیزی است که به عنوان ماتریوشکا شناخته می‌شود، یک عروسک چوبی نیمه استوانه‌ای که باز می‌شود تا یک نسخه کوچک‌تر از خود را نشان دهد، که آن هم باز می‌شود تا یک نسخه کوچک‌تر دیگر را نشان بدهد و این روند ادامه دارد تا وقتی که به کوچک‌ترین عروسک چوبی می‌رسیم. در اصل، به نظر می‌رسد همیشه چیزی در درون پنهان شده است. رویکرد فیلم نسبت به حرکت توانسته مدت زمان طولانی‌اش را توضیح بدهد. «ماتریوشکا» با مدت زمان ۹۵ ساعته خود نشان داده چقدر زمان برای از بین بردن درک انسان‌ها از زمان، لازم است.
۲۱. بدون عنوان شماره # ۱۲۵ (هیکوری) (Untitled #125 (Hickory))
- سال تولید: از ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱
- کارگردان: جاش ازارلا
- بازیگران: ناشناخته
- مدت زمان: ۱۲۰ ساعت
- امتیاز IMDb به فیلم: بدون امتیاز
با کلیپی از فیلم «جادوگر شهر از» (The Wizard of Oz) به وادی فیلم‌هایی که مدت زمان‌شان سه رقمی می‌شود وارد می‌شویم. کارگردان فیلم « بدون عنوان شماره # ۱۲۵ (هیکوری)»، جان ازارلا، تصمیم گرفت شش دقیقه و نیم از این فانتزی کلاسیک (جادوگر شهر از) را بگیرد و آن را به مدت پنج روز کامل کش بدهد. تولید این فیلم دو سال تمام به درازا کشید و درنهایت در سال ۲۰۱۱ انتشار یافت.
برخلاف فیلم «ماتریوشکا» که نیم دهه قبل از «هیکوری» منتشر شد، این فیلم بر مجموعه‌ای از تصاویر با معنای ظاهری تمرکز می‌کند: فیلم از جایی شروع می‌شود که مخاطب شاهد گردباد ویرانگر در کانزاس است که با فیلم‌برداری سیاه و سفید به خانه نزدیک می‌شود و از طریق سفر کابوسناک دوروتی به اُز ادامه پیدا می‌کند. فیلم زمانی پایان می‌یابد که دوروتی با جادوگر خوب شمال در یک دنیای رنگی خارق‌العاده ملاقات می‌کند. فیلم «هیکوری» را می‌توان در یک کلام، با واژه تحول توصیف کرد.
۲۲. پکن ۲۰۰۳ (Beijing 2003)
- سال تولید: ۲۰۰۴
- کارگردان: آی وی‌وی (Ai Weiwei)
- بازیگران: ندارد
- مدت زمان: ۱۵۰ ساعت
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۵ از ۱۰
کارگردان فیلم «پکن ۲۰۰۳»، آی وی‌وی، تصمیم گرفت دوربینی را روی یک ماشین ببندد و در هر خیابانی که در محدوده‌ای تحت عنوان حلقه چهارم پکن (بیجینگ) بود، رانندگی کند. فیلم‌برداری «پکن ۲۰۰۳» به طور خاص در ۱۸ اکتبر آغاز شد و حدود شانزده روز بعد با مقدار زیادی از فیلم به پایان رسید. این فیلم که در سال ۲۰۰۴ منتشر شد، در زمان خود به عنوان طولانی‌ترین فیلم جهان شناخته می‌شد. از دیگر مستندهای آی وی‌وی می‌توان به «Coronation» که درباره قرنطینه ووهان توسط دولت چین در ابتدای شیوع همه‌گیری کوید ۱۹ است و «سوسک» (Cockroach) که درباره اعتراضات سال ۲۰۱۹ هنگ‌کنگ است اشاره کرد.
خنده‌دار است که چگونه یک اثر ۱۵۰ ساعته در چنین زمان کوتاهی تکمیل شده است. اما با این وجود، «پکن ۲۰۰۳» یک مستند آوانگارد با یک ایده نسبتاً ساده به حساب می‌آید: این تلاشی است برای به تصویر کشیدن نامحسوس جغرافیا، فرهنگ و روح زادگاه کارگردان در جهانی مدرن و دائماً در حال تغییر.
۲۳. سینماتون (Cinématon)
- سال تولید: از ۱۹۷۲ تا ۲۰۰۹
- کارگردان: جرارد کورانت
- بازیگران: جرارد کورانت، دیانا لوی، جوزف موردر، بوریس لهمن، تسا ولکین
- مدت زمان: ۲۰۷ ساعت
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰
فیلم سینمایی ۲۰۷ ساعته جرارد کورانت چندین دهه طول کشید تا به پایان برسد. سینماتون به معنای تصویری بی‌صدا است و این غول تجربه‌گرا هزاران مورد از چنین تصاویری را در بر می‌گیرد که هر کدام حدود ۳ دقیقه و ۲۵ ثانیه طول می‌کشند. کورانت هنرمندان، دوستان و افراد دیگر را گرد هم آورد تا در این بازه زمانی نسبتاً کوتاه هر کاری که دوست دارند انجام دهند. وقتی با چیزی جز دوربین روبه‌رو نیستیم، چه کاری انجام می‌دهیم؟ یک سوژه ممکن است به لنز دوربین نگاه کند، به سمت دیگری نگاه کند، سیگار بکشد، بنوشد، شکلک دربیاورد یا همه موارد را با هم انجام دهد. این ایده جای زیادی برای صداقت و شوخ‌طبعی به سوژه می‌دهد.
سوژه‌های فیلم «سینماتون» افراد متنوع و جذابی هستند: کارگردان تحسین شده ژان لوک گدار، بازیگر و فیلم‌ساز جولی دلپی، استاد بزرگ شطرنج جوئل لوتیه، این لیست آن‌قدر ادامه دارد که به نظر بی‌پایان می‌رسد. این مستند که درنهایت در نوامبر ۲۰۰۹ نمایش داده شد، نگاهی اجمالی به هر فرد ارائه می‌کند که ممکن است بیشتر از هر مصاحبه‌ای شخصیت واقعی آن‌ها را نمایان کند.
۲۴. دوران مدرن تا ابد (Modern Times Forever)
- سال تولید: ۲۰۱۱
- کارگردان: بیورنشتیرنه رویتر، کریستینسن، جیکوب فنگر، راسموس نیلسن
- بازیگران: ندارد
- مدت زمان: ۲۴۰ ساعت
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۳ از ۱۰
«دوران مدرن تا ابد» محصول مجموعه‌ای از هنرمندان دانمارکی است که به آرامی زوال آینده ساختمانی به نام استورا انسو در شهر هلسنیکی واقع در کشور فنلاند را به تصویر می‌کشد. تماشای فیلم دقیقاً ۱۰ روز کامل طول می‌کشد، آثار قبلی فهرست که تاکنون ذکر شده در برابر این فیلم غول‌پیکر، بسیار کوتاه به نظر می‌رسند. اگر باعث آرامش خاطرتان می‌شود، گفتنی است که خود خالقان «دوران مدرن تا ابد» نیز انتظار نداشتند کسی تمام فیلم را تماشا کند.
«دوران مدرن تا ابد» در سال ۲۰۱۱ در مقابل ساختمان واقعی استورا انسو بر روی یک صفحه نمایش بزرگ به نمایش گذاشته شد تا نشان بدهد در زمان حال ساختمان چه شکل و شمایلی دارد و در آینده به چه روزی خواهد افتاد. قرار نبود مردم آن‌قدر به آن خیره شوند که گهگاه متوجه تغییر تصویر در طول هفته شوند. این موضوع از نظر فنی برای بیننده مفید بود؛ به این معنا که اگر برخی از مردم در همسایگی ساختمان نبودند، یا اگر مدت زمانی را به تعطیلات می‌گذراندند و آنجا حضور نداشتند، حداقل بعداً می‌توانستند نگاهی اجمالی به فیلم بیندازند و نسخه آینده ساختمان را ببینند.
۲۵. لجستیک (Logistics)
- سال تولید: ۲۰۱۲
- کارگردان: اریکا مگنوسون، دانیل اندرسون
- بازیگران: ندارد
- مدت زمان: ۸۵۷ ساعت
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۶ از ۱۰
نوبتی هم که باشد، نوبت طولانی‌ترین فیلم جهان است. تا به حال این سؤال برای‌تان پیش آمده که یک گام‌شمار چگونه ساخته می‌شود؟ اگر نه، احتمالاً این سؤال هم برای‌تان پیش نیامده که تماشای یک مستند که با زمان‌بندی معکوس (یعنی از آخر به اول پخش می‌شود) ساخته شده و تماشای آن تا ابد طول می‌کشد، چگونه خواهد بود. این فیلم تجربه‌گرای سوئدی، «لجستیک»، را اریکا مگنوسون و دانیل اندرسون در سال ۲۰۱۲ ساخته‌اند تا به هر دو سؤال ذکر شده پاسخ بدهند. «لجستیک» طولانی‌ترین فیلم تمام دوران است که تماشای آن ۳۵ روز کامل طول می‌کشد.
نباید زود قضاوت کرد و برچسب دیوانه به کارگردانان این فیلم زد، چرا که پشت این فیلم ۸۵۷ ساعته دلیل خوبی نهفته است. خانه‌های مدرن مملو از وسایل و تکنولوژی‌های پیچیده است که اکثر مردم آن‌ها را بدیهی می‌دانند. «لجستیک» به خوبی نشان می‌دهد که چقدر انرژی، آلودگی، زمان و نیروی انسانی برای ایجاد و انتقال این وسایل الزامی است تا مردم بتوانند سبک زندگی بی‌تحرک و اتوماتیک خود را ادامه بدهند. هیچ دیالوگی در «لجستیک» وجود ندارد که این مسائل را به صراحت بیان کند، بنابراین همه‌چیز به بینندگان واگذار شده تا معانی مختلف این فیلم را حین تماشای روند کند حمل و نقل در زمان واقعی، استنباط کنند. گفتنی است که یک نسخه ۷۲ دقیقه‌ای از «لجستیک» نیز منتشر شده که تنها چند دقیقه از هر روز از سفرها را نشان می‌دهد تا عده بیشتری بتوانند این مستند را تماشا کنند.
منبع: CBR
