دانشمندان شاید سرانجام در ابرهای زهره حیات یافته باشند
بررسی دوباره‌ی شرایط جوی زهره نشان می‌دهد که یافته‌های قبلی دانشمندان در زمینه‌ی شکل‌گیری فسفین و امکان وجود حیات در این سیاره می‌تواند واقعیت داشته باشد.
سال گذشته پژوهشگران با اعلام کشف منابع قابل توجهی از فسفین (Phosphine) در جو سیاره‌ی زهره، سروصدای زیادی به راه انداختند. در آن زمان ادعا کردند که این گاز بی‌رنگ و بی‌بو می‌تواند نشانه‌ای از حیات باشد، زیرا روی زمین اغلب درنتیجه‌ی تجزیه‌ی مواد آلی تولید می‌شود.
این فرضیه هنوز هم کمی ادامه دارد: اینکه ابرهای موجود در جو غلیظ و سرشار از کربن دی‌اکسید این سیاره می‌توانند شکل‌هایی از حیات را در خود جای دهند که در مقابل قطرات بسیار خورنده‌ی سولفوریک اسید که آن‌ها را دربر گرفته است، مقاوم باشند. از سویی دانشمندان دیگری این فرضیه و داده‌ها را زیر سؤال برده‌اند و احتمال خطای پردازشی را مطرح کرده‌اند.
اما اکنون یک مطالعه‌ی تازه به این فرضیه‌ی هیجان‌انگیز جان تازه‌ای می‌بخشد. به گفته‌ی دانشمندان ام‌آی‌تی سولفوریک اسید می‌تواند با وجود آمونیاک خنثی شود و ستاره‌شناسان بر اساس داده‌های مأموریت کاوشگر «ونرا ۸» (Venera 8) شوروی و «پایونیر» (Pioneer) ناسا در دهه‌ی ۱۹۷۰ میلادی، به وجود آن در جو سیاره مشکوک هستند.
طبق نظر آن‌ها، آمونیاک زنجیره‌ای طولانی از واکنش‌های شیمیایی ایجاد می‌کند که می‌توانند ابرهای سیاره‌ی ناهید را به مکانی پذیرای حیات تبدیل کنند. به بیان دیگر پژوهشگران در این مقاله که در نشریه‌ی Proceedings of the National Academy of Sciences پذیرفته شده است، بیان می‌کنند که «حیات می‌تواند شرایط مناسب خود را روی زهره ایجاد کند.»
بدین ترتیب پژوهشگران نتیجه می‌گیرند: «مدل ما پیش‌بینی می‌کند که ابرهای ناهید بیشتر از آنچه قبلا تصور می‌شد، قابل سکونت هستند و ممکن است حیات در آن‌ها وجود داشته باشد.»
به گفته‌ی نویسندگان، خود گاز آمونیاک هم می‌تواند نتیجه‌ی فرآیندهای زیستی باشد؛ به جای رعدوبرق یا فوران‌های آتشفشانی که در تحقیقات قبلی پیشنهاد شده است.
«سارا سیگر» (Sara Seager) یکی از نویسندگان این مقاله و استاد علوم سیاره‌ای در مؤسسه‌ی فناوری ماساچوست گفت: «محیط‌های بسیار اسیدی روی زمین هست که حیات در آن وجود دارد، اما شبیه به محیط روی زهره نیست، مگر اینکه حیات، برخی از این هواپخش‌ها (قطرات موجود در هوا) را خنثی کند.»
این یک نتیجه‌گیری جالب توجه است اما چیزی جز فرستادن یک کاوشگر به جو ناهید، به‌طور قانع‌کننده‌ای این فرضیه‌ی وسوسه‌انگیز را تأیید نخواهد کرد.
خوشبختانه طی ۱۰ تا ۱۵ سال آینده، ناسا و آژانس فضایی اروپا در حال برنامه‌ریزی برای فرستادن فضاپیماهای ویژه‌ای به نزدیک‌ترین همسایه‌ی سیاره‌ای ما هستند و می‌توانیم امیدوار باشیم تا در نهایت، پاسخی به برخی از این پرسش‌ها داده شود.
عکس کاور: طرحی گرافیکی از مولکول فسفین و سیاره‌ی ناهید
Credit: Getty Images
منبع: Futurism
