ناسا تغییرات یک دهه‌ی آسمان شب را با تایم‌لپس نشان داد
شاید فکر کنید که آسمان بالای سر، حداقل در مقیاس‌های زمانی کوتاه محسوس برای ما انسان‌ها تغییرناپذیر است، اما در حقیقت اینطور نیست. آسمان شب بسیار پویا و در حال تغییر است و این دگرگونی حتی در مقیاس‌های چند ساله قابل مشاهده است.
ناسا به‌تازگی یک ویدیوی تایم‌لپس را به‌اشتراک گذاشته است که تغییرات بخش‌هایی از آسمان شب را در دوره‌ی بیش از یک دهه نشان می‌دهد. با استفاده از داده‌های جمع‌آوری شده توسط فضاپیمای «نئووایز» (NEOWISE) این نقشه، سراسر آسمان را نشان می‌دهد که از زمان پرتاب فضاپیما در سال ۲۰۰۹ تا به امروز چگونه تغییر کرده است.
«امی ماینزر» (Amy Mainzer) پژوهشگر اصلی فضاپیمای نئووایز از دانشگاه آریزونا درباره‌ی این بررسی گفت: «اگر بیرون بروید و به آسمان شب نگاه کنید، ممکن است به‌نظر برسد که هیچ چیز تغییر نمی‌کند، اما اینطور نیست. ستاره‌ها در حال سوختن و انفجار هستند. سیارک‌ها شتابان حرکت می‌کنند. سیاهچاله‌ها ستاره‌ها را از هم می‌پاشند. بنابراین کیهان واقعا مکان شلوغ و فعالی است.»
«کاوشگر نقشه‌بردار فروسرخ میدان گسترده‌ی اجرام نزدیک زمین» (Near-Earth Object Wide Field Infrared Survey Explorer) در اصل مأموریتی برای جست‌وجوی اجرام فراسوی منظومه‌ی شمسی بود.
تلسکوپ فضایی «وایز» (WISE) ناسا از زمان پرتاب خود در سال ۲۰۰۹ تا زمانی که مأموریت اولیه‌ی خود را در سال ۲۰۱۱ به پایان رساند، کل آسمان را در طیف فروسرخ روبید (اسکن کرد)، اما تلسکوپ همچنان قابل استفاده بود، بنابراین در سال ۲۰۱۳ دوباره فعال شد و ضمن تغییر نام، برای جست‌وجوی سیارک‌ها و دنباله‌دارهای اطراف زمین به‌کار گرفته شد.
از جمله «دنباله‌دار نئووایز» (Neowise Comet) که بر اساس همین فضاپیما نامگذاری شده است. از سویی چون این مأموریت برای مدت طولانی در حال فعالیت بوده، داده‌های زیادی را ارائه کرده است که نشان می‌دهد چگونه آسمان در طول زمان چندین سال تغییر می‌کند.
«پیتر آیزنهارت» (Peter Eisenhardt) ستاره‌شناس آزمایشگاه پیشرانش جت (JPL) ناسا و دانشمند پروژه‌ی وایز در این رابطه گفت: «هرگز پیش‌بینی نمی‌کردیم که فضاپیما برای این مدت طولانی کار کند و اکنون هم فکر نمی‌کنم که بتوانیم پژوهش‌های علمی قابل انجام با این حجم از داده‌ها را پیش‌بینی کنیم.»
این مأموریت قادر است هر شش ماه یک تصویر سراسری از آسمان را تکمیل کند و تا کنون از داده‌های آن برای شناسایی ستارگانی که در حال شکل‌گیری هستند و شناسایی کوتوله‌های قهوه‌ای پنهان استفاده شده است.
داده های این رصدخانه‌ی فضایی هم توسط اخترشناسان حرفه‌ای و هم شهروند-دانشمندان سراسر جهان استفاده شده است، مانند پروژه‌ی دنیای حیاط خلوت که تقریبا ۱۰۰ کوتوله‌ی قهوه‌ای نزدیک را شناسایی کرد.
عکس کاور: تصویر موزاییکی از کل آسمان ثبت شده در سال ۲۰۱۲ توسط فضاپیمای وایز
Credit: NASA/JPL-Caltech/UCLA
منبع: Digital Trends
