همه چیز درباره‌ی رفرش ریت نمایشگر؛ ۶۰، ۹۰ و ۱۲۰ هرتز چه معنایی دارد؟
این روزها تقریبا تمام گوشی‌های میان‌رده و پرچم‌دار از نمایشگرهای مبتنی بر رفرش ریت بالا بهره می‌برند. چنین مشخصه‌ای بر روی کاغذ عالی به نظر می‌رسد و این یکی از دیگر از ویژگی‌هایی محسوب می‌شود که شرکت‌های سازنده با بهره‌گیری از آن تمایز بین گوشی‌ها را افزایش می‌دهند. اما آیا هنگام خرید گوشی باید رفرش ریت نمایشگر آن را در اولویت‌های خود قرار دهید؟ در جواب به این سؤال باید بگوییم که بستگی دارد.
بسیاری از کاربران با نحوه‌ی عملکرد رفرش ریت نمایشگر و مزایای آن آشنایی چندانی ندارند. اگرچه با افزایش رفرش ریت گوشی انواع محتوا و بازی‌ها به طور روان‌تری به نمایش در می‌آیند، اما همین روان‌تر شدن منجر به کاهش عمر باتری می‌شود. در ادامه به هر آنچه باید درباره‌ی رفرش ریت نمایشگر بدانید، می‌پردازیم.
رفرش ریت چیست؟
تمام پیکسل‌های موجود در نمایشگر دائما به‌روزرسانی می‌شوند تا بتوانند آخرین محتوای ارائه شده از طرف پردازنده را نمایش دهند. اما چنین کاری به صورت تصادفی انجام نمی‌شود. پنل‌ها محتوای خود را در فواصل زمانی منظم به‌روز می‌کنند که این کار به‌عنوان رفرش ریت شناخته می‌شود. رفرش ریت یا نرخ تازه‌سازی به تعداد دفعاتی که تصویر یک نمایشگر در هر ثانیه می‌تواند تغییر کند، گفته می‌شود و برای اندازه‌گیری آن واحد هرتز استفاده می‌شود.
یعنی اگر این نمایشگر مبتنی بر رفرش ریت ۶۰ هرتز باشد، در هر ثانیه می‌تواند ۶۰ مرتبه به‌روزرسانی شود و ۹۰ هرتز به معنای ۹۰ مرتبه به‌روزرسانی در هر ثانیه است و الی آخر. همچنین با افزایش سرعت رفرش ریت، میزان تأخیر هم کاهش پیدا می‌کند. به‌عنوان مثال به‌روزرسانی کامل نمایشگر ۶۰ هرتز ۱۶٫۶ میلی‌ثانیه طول می‌کشد و این زمان برای نمایشگرهای ۹۰ و ۱۲۰ هرتز به ترتیب ۱۱٫۱ و ۸٫۳ میلی‌ثانیه است. باید خاطرنشان کنیم در زمینه‌ی تأخیر نمایشگر رفرش ریت تنها عامل به حساب نمی‌آید اما مهم‌ترین نقش را ایفا می‌کند.
بسیاری از کاربران فکر می‌کنند که تمام پیکسل‌ها به‌طور هم‌زمان به‌روزرسانی می‌شوند اما این‌طور نیست. در عوض، هر ردیف افقی از پیکسل‌ها به طور جداگانه چنین کاری را انجام می‌دهند و به همین خاطر اگر به طور اسلوموشن از نمایشگر گوشی فیلم‌برداری کنید، می‌توانید چنین چیزی را ببینید. همچنین وقتی که از طریق دوربین گوشی به نمایشگر نگاهی بیندازید، شاهد پرش تصویر خواهید بود که این موضوع هم به همین آپدیت نوارهای افقی پیکسل‌ها برمی‌گردد.
در همین رابطه باید به نرخ نمونه‌برداری لمسی هم اشاره کنیم که یک معیار مرتبط ولی متفاوت به حساب می‌آید. برای اندازه‌گیری این مشخصه هم واحد هرتز استفاده می‌شود و به زبان ساده به تعداد دفعات تشخیص لمس کاربر توسط نمایشگر در یک ثانیه گفته می‌شود. هر چقدر این عدد بالاتر باشد، سرعت تشخیص لمس هم بیشتر می‌شود و در نتیجه فاصله‌ی بین لمس و انجام کار کاهش پیدا می‌کند. این مشخصه به‌خصوص در بازی‌هایی که ریتم سریعی دارند اهمیت قابل توجهی دارد.
اعداد ۶۰، ۹۰ و ۱۲۰ هرتز چه معنایی دارند؟
نمایشگرهای مبتنی بر رفرش ریت بالا انواع محتوا را به صورت روان‌تر و در کل جذاب‌تر نشان می‌دهند. حتی کارهای ساده‌ای مانند چک کردن ایمیل‌ها و گشت‌وگذار در اینستاگرام هم در نمایشگرهای با رفرش ریت بالا لذت بیشتری دارد. اگرچه برای کارهای روزمره و معمولی چنین مشخصه‌ای تجربه‌ی کاربری را متحول نمی‌کند، اما در هر صورت نمی‌توانیم مزایای آن را به‌خصوص برای کارهایی مانند تماشای ویدیو و اجرای بازی‌های مختلف کتمان کنیم.
با این حال، باید خاطرنشان کنیم اکثر ویدیوها با سرعت ۲۴ فریم در ثانیه پخش می‌شوند که به معنای پخش با سرعت ۲۴ هرتز است. به همین خاطر نمایشگر هم یا باید سرعت به‌روزرسانی پیکسل‌های خود را با این عدد تطبیق دهد یا فریم‌ریت را افزایش دهد. در حال حاضر تقریبا تمام نمایشگرهای ۱۲۰ هرتز می‌توانند سرعت به‌روزرسانی پیکسل‌های را بر روی ۶۰، ۳۰ و ۲۴ هرتز تنظیم کنند که با سرعت ۲۴ فریم در ثانیه هماهنگی خوبی دارند.
همان‌طور که گفتیم، نمایشگرهای با رفرش ریت بالا در زمینه‌ی گیمینگ هم جذابیت زیادی دارند زیرا میزان تأخیر بصری بازی‌ها را کاهش می‌دهند و به صورت روان‌تر نمایش داده می‌شوند. گیمرهایی که از کامپیوترها استفاده می‌کنند معمولا به استفاده از مانیتورهای ۱۲۰ و ۱۴۴ هرتزی علاقه‌ی زیادی دارند. حالا بیشتر کاربران گوشی‌های هوشمند هم می‌توانند چنین مزیتی را با گوشی‌های خود تجربه کنند. با این حال برای اینکه فریم‌ریت بازی‌ها با رفرش ریت نمایشگر هماهنگ باشد، باید چیپست قدرتمندی استفاده شود. در همین رابطه باید به تقاوت مفهوم رفرش ریت و فریم‌ریت اشاره کنیم. رفرش ریت به تعداد دفعاتی گفته می‌شود که تصاویر در حال نمایش در نمایشگر می‌توانند تغییر کنند؛ اما فریم‌ریت به تعداد فریم‌ها یا تصاویری گفته می‌شود که در هر ثانیه به نمایشگر راه پیدا می‌کنند.
بالا بودن رفرش ریت نمایشگر، مصرف باتری را افزایش می‌دهد. وقتی که پاسخگویی نمایشگر سریع‌تر باشد، پردازنده و پردازنده‌ی گرافیکی هم متحمل فشار بیشتری می‌شوند و تمام این عوامل منجر به کاهش عمر باتری خواهند شد. در همین زمینه می‌توانیم به وان‌پلاس ۷ پرو اشاره کنیم که در صورت فعال بودن حالت ۹۰ هرتز نمایشگر، عمر باتری حدود ۲۰۰ دقیقه کمتر از حالت ۶۰ هرتز نمایشگر است. از سوی دیگر باید به تفاوت ۹ درصدی عمر باتری گلکسی S20 اولترا در حالت ۶۰ و ۱۲۰ هرتز نمایشگر اشاره کنیم. با این حال برخی از گوشی‌های جدید از قابلیت رفرش ریت متغیر بهره می‌برند که این فناوری نقش قابل توجهی برای کاهش فشار بر باتری دارد.
رفرش ریت متغیر
به دلیل تأثیر منفی رفرش ریت بالا بر عمر باتری، یک تکنولوژی مفید برای پاسخ به این مشکل توسعه یافته است. در حال حاضر برخی گوشی‌ها از نمایشگرهای LTPO بهره می‌برند که این فناوری قابلیت رفرش ریت متغیر را امکان‌پذیر می‌کند. اگرچه بین نمایشگرهای LTPO تفاوت‌های وجود دارد، اما در کل شرکت‌های مختلف در تبلیغات خود ادعای رفرش ریت متغیر بین ۱۲۰ هرتز تا ۱ هرتز را مطرح می‌کنند. اما در واقعیت، تقریبا تمام این نمایشگرها می‌توانند حداقل رفرش ریت را به ۱۰ هرتز برسانند.
به زبان ساده، این نوع نمایشگرها رفرش ریت خود را با توجه به محتوای در حال نمایش تغییر می‌دهند. به‌عنوان مثال اگر یک کاربر در حال تماشای عکس باشد، رفرش ریت نمایشگر به حداقل می‌رسد و زمانی هم که بر روی نمایشگر سوایپ می‌کنید، رفرش ریت آن با سرعت زیادی افزایش می‌یابد تا از این مشخصه بهره‌مند شوید.
از بین گوشی‌هایی که از نمایشگرهای LTPO بهره می‌برند می‌توانیم به گلکسی S22 اولترا و اوپو فایند X3 پرو اشاره کنیم. همچنین سامسونگ برای گوشی‌های گلکسی S22 و S22 پلاس رویکرد جدیدی را در نظر گرفته است. حداقل رفرش ریت نمایشگر این دو گوشی به ۴۸ هرتز می‌رسد اما سرعت ارتباط بین پردازنده و نمایشگر به ۱۰ هرتز هم کاهش پیدا می‌کند که همین رویکرد تا حدی منجر به کاهش مصرف باتری می‌شود.
آیا باید یک گوشی با این مشخصه را خریداری کنیم؟
در حال حاضر نمایشگرهای ۹۰ و ۱۲۰ هرتز دیگر فقط برای گوشی‌های پرچم‌دار استفاده نمی‌شوند و بسیاری از گوشی‌های مقرون‌به‌صرفه و میان‌رده هم چنین نمایشگرهایی دارند. با این حال، رفرش ریت گوشی تنها یکی از ویژگی‌های نمایشگر محسوب می‌شود. به همین خاطر اگر صفحه‌نمایش شما از رفرش ریت بالایی بهره می‌برد، این موضوع لزوما به معنای کیفیت بالای آن نیست. هنگام خرید گوشی و بررسی ویژگی‌های نمایشگر باید به چیزهایی مانند وسعت رنگ، کنتراست، حداکثر روشنایی، قابلیت‌های مربوط به HDR و رزولوشن توجه کنید.
با این حال کاربرانی که از نمایشگرهای مبتنی بر رفرش ریت بالا استفاده کرده‌اند، معمولا دیگر نمی‌توانند از نمایشگرهای فاقد این قابلیت بهره ببرند. اما همان‌طور که گفتیم هنگام بررسی نمایشگر گوشی، به غیر از رفرش ریت به دیگر ویژگی‌ها هم توجه کنید.
منبع: Android Authority
