۱۰ فیلم وس اندرسون از بدترین تا بهترین
فیلمسازان کمی هستند که آثارشان به اندازه وس اندرسون فورا قابل تشخیص باشد. او از به نمایش گذاشتن تاثیرات زیاد خود نمی‌ترسد و سبکی خاص دارد که بسیاری سعی کرده‌اند آن را تکرار کنند اما موفق نبوده‌اند.
او هنرمندی ماهر با لحنی متمایز است، لحنی که دوران کودکی را با حال و هوایی خشک و بی‌روح و مالیخولیایی در هم می‌آمیزد و به نوعی همه این‌ها در تقارن کامل کار می‌کنند. بسیاری از افراد یا عاشق کارهای او هستند یا از آن‌ها متنفرند اما سطح آثار او فراتر از این‌هاست. او نویسنده و کارگردانی است که ۲۲ سال پیش اولین فیلم خود، منور را ساخت و تماشای پیشرفت او بسیار جذاب است. اما فیلم‌های وس اندرسون از بدترین تا بهترین چگونه رتبه‌بندی می‌شوند؟
- کدام نویسندگان نیویورکر الهام‌بخش فیلم «گزارش فرانسوی» وس اندرسون بودند؟
- نقد فیلم جزیره سگ‌ها؛ ادای دین وس اندرسون به سینمای ژاپن
- ۱۶ فیلم که در جشنواره‌های سینمایی پاییز امسال سروصدا خواهند کرد
۱۰. دارجلینگ محدود (The Darjeeling Limited)
- کارگردان: وس اندرسون
- بازیگران: جیسون شوارتزمن، اوون ویلسون، آدرین برودی
- تاریخ انتشار: ۲۰۰۷
- امتیاز راتن تومیتوز: ۶۹ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰
این فیلم با وجود داشتن همان عناصر سایر فیلم‌های اندرسون چندان جالب نیست. دارجلینگ محدود بی‌تردید اثر همین کارگردان است اما بدترین گرایش‌های او مانند تقلیل اقلیت‌ها به کلیشه‌ها، نمادگرایی واضح بصری (مردانی که چمدان‌هایشان را می‌بندند تا به سفری دور و دراز بروند) و شخصیت‌هایی که ویژگی‌های خاصشان، آزاردهنده است را به نمایش می‌گذارد. نقطه عطف و نجات بخش فیلم این است که به نظر می‌رسد قلب و مضمونی وجود دارد که زیر همه این ظواهر می‌تپد و حس هماهنگی و همدلی بین اندرسون و رومن کاپولا و جیسون شوارتزمن، نویسندگان همکارش، حتی در ضعیف‌ترین لحظات فیلم‌نامه نیز به چشم می‌آید. متاسفانه این‌گونه احساس می‌شود که دارجلینگ محدود خودخواهانه‌ترین اثر اندرسون است و بیشتر برای پالایش روانی خود کارگردان ساخته شده است و نه تماشاگر.
۹. منور (Bottle Rocket)
- کارگردان: وس اندرسون
- بازیگران: لوک ویلسون، اوون ویلسون، رابرت ماسگریو
- تاریخ انتشار: ۱۹۹۶
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۵ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷ از ۱۰
منور، پر از امید و دارای همان زوایای خشنی است که از کارگردانی مانند اندرسون در اولین فیلمش انتظار دارید. ریتم فیلم هولناک است اما همان سبک و اعتماد به نفس سایر آثار اندرسون را دارد. این فیلم احتمالا مقدمه درجه یک فیلم آینده خود اندرسون بود و او دوست داشت یک فیلم سرقت‌محور با جنایتکارانی نادان بسازد (چیزی که در فیلم آقای فاکس شگفت‌انگیز دیدیم). منور در واقع تلاش این فیلمساز برای یافتن لحن و سبک خاص خود است. رابطه لوک ویلسون با سرایدار متل، بسیار کسل‌کننده است اما فیلم با ظاهر شدن اوون ویلسون جان می‌گیرد و اوون توجهات را به خود جلب می‌کند. قطعا نمی‌توان پتانسیل منور را انکار کرد اما همیشه احساس می‌شود که این فیلم می‌توانست فیلمی بهتر از آن‌چه هست باشد.
۸. زندگی در آب با استیو زیسو (The Life Aquatic with Steve Zissou)
- کارگردان: وس اندرسون
- بازیگران: بیل مورای، کیت بلانشت، اوون ویلسون
- تاریخ انتشار: ۲۰۰۴
- امتیاز راتن تومیتوز: ۵۶ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۳ از ۱۰
اندرسون در زندگی در آب با استیو زیسو، مانند قطار در حال حرکتی است که کاملا خوب کار می‌کند اما کم‌کم سوختش تمام می‌شود. البته زندگی در آب با استیو زیسو اثری شایسته است و مشکل برجسته‌ای ندارد. این فیلم دارای برخی از زیباترین تصاویر حرفه اندرسون (به ویژه صحنه‌های زیر آب) است، بیل مورای بار دیگر نشان می‌دهد که چرا یکی از قوی‌ترین همکاران این کارگردان است و ویلم دفو اساسا در کل فیلم خوش می‌درخشد. با این حال، با ادامه روند داستان، از محتویات قصه کاسته می‌شود و شما شاهد اثر فیلم‌سازی هستید که به نظر می‌رسد احتمالا حرف‌هایش تمام شده باشد. زندگی در آب به هیچ وجه فیلم بدی نیست اما در مقایسه با فیلم‌های دیگر کارنامه اندرسون، اثری ضعیف محسوب می‌شود.
۷. جزیره سگ‌ها (Isle of Dogs)
- کارگردان: وس اندرسون
- بازیگران: بیل مورای، برایان کرانستون، جف گلدبلوم
- تاریخ انتشار: ۲۰۱۸
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۰ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۹ از ۱۰
بازگشت کارگردان به انیمیشن استاپ موشن بسیار سرگرم‌کننده است و همچنین نشان می‌دهد که او مایل است مضامین خود را جاه‌طلبانه‌تر به نمایش بگذارد. در رابطه بین شهردار کوبایاشی (کونیچی نومورا) و برادرزاده‌اش آتاری (کویو رانکین) کمی شاهد الگوی رفتاری پدر بد هستیم اما تمرکز اصلی فیلم روی زیرمتن سیاسی و به ویژه مهاجرت و چگونگی رانده شدن گروه‌های مردمی است. همه این‌ها در دنیایی غنی و پر جنب و جوش اتفاق می‌افتد و در واقع انیمیشن آقای فاکس شگفت‌انگیز را به سطح بعدی می‌رساند. نقطه ضعف فیلم و جایی که منتقدان تیزبینی مانند جاستین چانگ و کارن هان نیز به آن اشاره کرده‌اند، تملک و تصاحب فرهنگی است. کارگردانان نباید در این باره سهل انگاری کنند (انیمیشن کوکو به دلیل توجه دقیقش به فرهنگ مکزیک، مورد تحسین قرار گرفت) اما به نظر می‌رسد اندرسون به وضوح در این زمینه دچار اشتباه شده است.
۶. گزارش فرانسوی (The French Dispatch)
- کارگردان: وس اندرسون
- بازیگران: تیموتی شالامی، تیلدا سویینتون، بیل مورای
- تاریخ انتشار: ۲۰۲۱
- امتیاز راتن تومیتوز: ۷۳ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۵ از ۱۰
این فیلم موردی عجیب در بین آثار اندرسون است. او اساسا سه فیلم کوتاه ساخت که به واسطه یک قاب بندی ساده و به سبک نگارشی که معمولا در نیویورکر ارائه می‌شود، به هم گره خورده‌اند. از طرف دیگر، باید از اندرسون قدردانی کرد که به دنبال خط فکری خود است. بسیاری از کارگردانان سعی نمی‌کنند تا فیلمی بسازند که علایق واقعی آن‌ها مخصوصا درباره شکل خاصی از نشریه را نشان دهد.
مضامین و برداشت آزادی درباره قدرت هنر و این که چگونه ما را به سمت آینده سوق می‌دهد، در فیلم وجود دارد اما در مجموع، گزارش فرانسوی، اثری شلوغ است که صرفا به دلیل ماهیت گلچین بودن، در پیشبرد حرکت خود کمی مشکل دارد. با این حال، از آن‌جایی که واقعا جایی برای فیلم‌های کوتاه (خارج از پلتفرم‌های استریم) وجود ندارد، این فیلم را می‌توان کسب تجربه اندرسون (یک سکانس انیمیشن دو بعدی فوق‌العاده در یکی از بخش‌های فیلم وجود دارد که آن‌قدر جذاب است که با خود می‌گویید که ای کاش او این فرصت را داشت تا یک فیلم کامل با این سبک بسازد) و بازیگرانی فوق‌العاده دانست که در نوع خود واقعا خوب است.
۵. راشمور (Rushmore)
- کارگردان: وس اندرسون
- بازیگران: جیسون شوارتزمن، اولیویا ویلیامز، بیل مورای
- تاریخ انتشار: ۱۹۹۸
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۰ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۷ از ۱۰
این فیلم همیشه موثر بوده است و بیشتر جذابیت آن به لطف بازی جیسون شوارتزمن رقم می‌خورد. روی کاغذ، مکس فیشر شاید کمی تهوع‌آور محسوب شود. او خودمحور و نیازمند تایید دیگران است و برای خانم کراس بیچاره (اولیویا ویلیامز) کمین کرده است و رقابت ملایم او با دوستش، آقای بلوم (بیل مورای) بر سر علاقه‌اش به خانم کراس، به جنگی تمام عیار تبدیل می‌شود اما از آن‌جایی که شوارتزمن بسیار شیرین و کودکانه است، خودشیفتگی شخصیت او کم‌رنگ می‌شود (البته کمی). راشمور که بازیگر نقش اول با استعدادی دارد، به خوبی اوج می‌گیرد و اندرسون در دومین فیلم خود همان چیزی را که از کارگردان منور انتظار می‌رفت به خوبی به نمایش می‌گذارد.
۴. آقای فاکس شگفت‌انگیز (Fantastic Mr. Fox)
- کارگردان: وس اندرسون
- صداپیشگان: وس اندرسون، جورج کلونی، بیل مورای
- تاریخ انتشار: ۲۰۰۹
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۳ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۹ از ۱۰
اندرسون در واقع حرفه خود را با این فیلم استاپ موشن جسورانه احیا کرد. این اولین باری بود که او یک فیلم کامل را به سبک استاپ موشن می‌ساخت و همچنین اولین باری بود که از اثر شخص دیگری اقتباس می‌کرد و این اثر، کتابی به قلم رولد دال و همنام خود فیلم بود. این فیلم معجزه کرد و جذابیت کار اندرسون به خوبی با کیفیت کتاب دال ترکیب شد. آقای فاکس شگفت‌انگیز دارای تمام عناصر اختصاصی اندرسون است و در عین حال، تازه و جسورانه به نظر می‌رسد. اعتماد به نفس و اطمینان خاصی در آثار دیگر او وجود داشت که به نظر می‌رسید در حال محو شدن است اما در این فیلم، دوباره زنده شد. در آقای فاکس شگفت‌انگیز باز هم همان عنصر پدر بد وجود دارد اما فیلم بیش از حد احساسی نیست و دلیل این موضوع شاید این باشد که شخصیت‌های آن حیوانات جنگلی هستند. آقای فاکس شگفت‌انگیز همچنین یکی از بهترین دیالوگ‌های تمام آثار اندرسون را دارد: «این ترانه واقعا ضعیف است، پیتی! تو ترانه بدی نوشته‌ای.»
۳. قلمرو طلوع ماه (Moonrise Kingdom)
- کارگردان: وس اندرسون
- بازیگران: کارا هیوارد، جرد گیلمن، بیل مورای
- تاریخ انتشار: ۲۰۱۲
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۳ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۸ از ۱۰
اندرسون پیش از این، هرگز از داستان‌های عاشقانه استفاده نکرده بود اما در این فیلم با نشان دادن اولین عشق دو نوجوان طرد‌شده، به این مضمون پرداخت. این فیلم را می‌توان اثری جاده‌ای حساب کرد، زیرا سم (جرد گیلمن) و سوزی (کارا هیوارد) از طبیعتی وحشی عبور می‌کنند تا راه خود را در جهان گسترده پیدا کنند و فیلم آن‌قدر شیرین است که داستان بدون سختی پیش می‌رود. قلمرو طلوع ماه مانند بهترین اثر اندرسون، اقتباسی از یک کتاب بزرگسالان است. با این حال، عناصری هنری در فیلم وجود دارد که نشان می‌دهد اندرسون به عنوان کارگردان به رشد خود ادامه داده است و دیگر راضی به گفتن داستان روابط تیره بین پدران و فرزندانشان نیست. این فیلم، اثری غنی و پر جنب و جوش است که به خوبی زیبایی و جنون عشق اول را به تصویر می‌کشد.
۲. خانواده اشرافی تننبام (The Royal Tenenbaums)
- کارگردان: وس اندرسون
- بازیگران: لوک ویلسون، اوون ویلسون، گوینث پالترو
- تاریخ انتشار: ۲۰۰۱
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۱ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۶ از ۱۰
دو جایگاه برتر این لیست بسیار نزدیک هستند و ممکن است سلیقه فرد دیگری این‌گونه باشد که آن‌ها را جابه‌جا کند. خانواده اشرافی تننبام مسلما شاهکار اندرسون است که در آن، جین هکمن با یک اجرای طنز عالی و ممتاز، نقش پدر خانواده‌ای از نوابغ را بازی می‌کند. تننبام از برخی جهات، فیلمی است که همه فیلم‌های دیگر اندرسون نسبت به آن سنجیده می‌شوند و نشان می‌دهد که اندرسون کاملا بر سبک هنری و حساسیت‌هایش تسلط دارد. با این حال، خود فیلم عمیقا تکان دهنده و یک پارودی پخته است. در این اثر، شاهد پدری هستیم که می‌خواهد از فرصت استفاده کرده و رابطه خود با فرزندانش را احیا کند، حتی اگر نداند که شیوه و روش درست رسیدن به این هدف چیست. چیزی که بسیاری از مقلدین اندرسون نمی‌دانند این است که در زیر لایه همه سبک‌ها و آثار او، معمولا یک قلب تپنده وجود دارد و قلب تپنده خانواده اشرافی تننبام، چگونگی احیای یک خانواده از هم پاشیده است.
۱. هتل بزرگ بوداپست (The Grand Budapest Hotel)
- کارگردان: وس اندرسون
- بازیگران: رالف فاینس، تیلدا سویینتون، آدرین برودی
- تاریخ انتشار: ۲۰۱۴
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۲ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۱ از ۱۰
هتل بزرگ بوداپست در صدر این لیست قرار دارد، زیرا بزرگترین گام رو به جلوی اندرسون در حرفه خود است. او راه را با آقای فاکس شگفت‌انگیز و پادشاهی طلوع ماه هموار کرد اما بوداپست او را به جایگاهی بزرگ‌تر رساند. فیلم، خنده‌دار (و دیالوگ‌هایی بی‌نظیر دارد) و اجرای رالف فاینز، فوق‌العاده است و اندرسون با کانالیزه کردن آثار ارنست لوبیچ و همچنین پاول و پرسبرگر، کمی از منطقه امن خود خارج شد و در عین حال، عناصر خاص سبک خود را هم حفظ کرد. اندرسون همیشه از جنونی خاص به طرز دردناکی در آثارش استفاده می‌کند اما هیچوقت به نمایش گذاشتن این جنون به راحتی نشان دادن آن در هتل بزرگ بوداپست به نظر نرسیده بود. فیلم ترسی از نمایش غم، اندوه، حیله و فریب و عناصر عجیب ندارد و در واقع ویترین کامل این فیلمساز ماندگار در اوج حرفه کاری اوست.
منبع: Collider
