چه تفاوتی بین پردازنده‌های سری K، KF و F اینتل وجود دارد؟
شرکت اینتل طیف گسترده‌ای از پردازنده‌ها را تولید می‌کند که به خانواده‌های مختلفی تقسیم می‌شوند. برای کامپیوترهای رومیزی، خانواده‌های Core i5، Core i7 و Core i9 وجود دارند. پردازنده Intel Core i9-14900K که جزئی از خانواده Core i9 است، یکی از قدرتمندترین تراشه‌های موجود در بازار اینتل می‌باشد. اما حرف K به چه معناست؟ همچنین پردازنده Intel Core i9-14900F نیز وجود دارد، پس کدام پردازنده برای خرید بهتر است؟ در این مقاله به توضیح معنای این حروف و نحوه انتخاب تراشه مناسب برای سیستم شما می‌پردازیم.
سری K در برابر F؛ کدام پردازنده‌های اینتل بهتر هستند؟
وجود یک پسوند خاص در نام پردازنده‌های اینتل، به طور قطعی به معنای برتری آن پردازنده نسبت به سایر مدل‌ها نیست. در این مقاله، به بررسی تفاوت بین دو نوع از این پسوندها، یعنی K و F می‌پردازیم و معنای هر یک را شرح می‌دهیم.
| پسوند | توضیحات |
| F | این عبارت نشان می‌دهد که پردازنده اینتل فاقد گرافیک مجتمع است. برای خروجی ویدئو، به یک پردازنده گرافیکی مجزا (GPU) نیاز خواهد بود. |
| K | پردازنده‌هایی که دارای پسوند K هستند، قفل‌گشایی شده و قابلیت اورکلاک را دارند. در مقابل، تراشه‌های بدون پسوند K قفل شده هستند. |
| KF | این عبارت نشان می‌دهد که پردازنده اینتل هر دو ویژگی ذکر شده در بالا را دارد. به عبارت دیگر، این پردازنده هم قفل‌گشایی شده و هم فاقد گرافیک مجتمع است. |
پردازنده‌ی Core i9-14900K اینتل قابلیت اورکلاک دستی را دارد، به شرطی که خنک‌کننده‌ی CPU بتواند گرمای اضافی تولید شده را مدیریت کند. این امکان برای مدل i9-14900F به دلیل قفل شدن قابلیت اورکلاک توسط اینتل وجود ندارد. همچنین برای استفاده از مدل i9-14900F حتما به کارت گرافیک مجزا نیاز خواهید داشت تا تصویر را بر روی مانیتور مشاهده کنید.
مدل i9-14900KF ترکیبی از این دو مدل است، به این معنا که فاقد کارت گرافیک داخلی بوده اما قابلیت اورکلاک شدن و عملکرد فراتر از محدودیت‌های تعیین‌شده توسط اینتل را دارد. توجه داشته باشید که وجود پسوند “F” در این مدل، درگاه‌های خروجی تصویر مادربرد را غیرفعال می‌کند.
تاثیر اورکلاک بر عملکرد بدون در نظر گرفتن این قابلیت، چندان محسوس نیست. مدل ۱۴۹۰۰K از نظر فرکانس کمی بالاتر قرار می‌گیرد، اما این اختلاف، به خصوص در فرکانس پایه‌ی پردازنده، چندان قابل توجه نیست. حافظه‌ی کش، تعداد هسته، پشتیبانی از رم و استاندارد PCIe 5.0 در هر دو پردازنده یکسان است.
یکی از نقاط قوت پردازنده ۱۴۹۰۰F مصرف برق آن است. به دلیل سرعت کلاک کمی پایین‌تر و عدم وجود پردازنده گرافیکی مجتمع، اینتل توانسته رتبه‌بندی TDP را کاهش دهد و انتظار می‌رود که در هنگام پردازش‌های سنگین‌تر حدود ۴۰ وات کمتر از ۱۴۹۰۰K مصرف کند. هنگام خرید قطعات، قیمت معمولاً عامل تعیین‌کننده است. این موضوع هنگام انتخاب بین پردازنده‌های اینتل با SKU مشابه اما پسوندهای مختلف، باید مورد توجه قرار گیرد.
قیمت متفاوت
در پردازنده‌های اینتل، مدل‌های با پسوند «K» که به معنی «آنلاک» هستند، معمولا گران‌تر از مدل‌های بدون این پسوند به فروش می‌رسند. با این حال، در نسل ۱۴ پردازنده‌های Core i9، مدل Core i9-14900F که فاقد گرافیک مجتمع است، از لحاظ قیمت پیشنهادی (MSRP) اقتصادی‌ترین گزینه به شمار می‌رود. بعد از این مدل، نسخه‌هایی با گرافیک مجتمع (Core i9-14900) و قابلیت اورکلاک (Core i9-14900K) قرار می‌گیرند. حذف گرافیک مجتمع از پردازنده باعث کاهش قیمت آن شده و این مدل را برای کاربرانی مناسب می‌سازد که نیازی به این قابلیت برای اجرای امور خود ندارند. این موضوع خصوصا برای سیستم‌های گیمینگ که تقریبا همیشه از کارت گرافیک مجزا استفاده می‌کنند، کاربردی است.
اما چالش اصلی در حال حاضر، قیمت‌گذاری این پردازنده‌هاست. بسته به محل خرید و موجودی فروشگاه‌ها، ممکن است مدل ۱۴۹۰۰K را ارزان‌تر از مدل‌های ۱۴۹۰۰ و ۱۴۹۰۰F پیدا کنید. در چنین شرایطی، با توجه به عملکرد بالاتر، وجود گرافیک مجتمع و امکان اورکلاک در مدل ۱۴۹۰۰K، تقریبا همیشه انتخاب بهینه‌تری خواهد بود.
چرا بهره‌گیری از گرافیک مجتمع مزیت مهمی است؟
پردازنده‌های اینتل که مدل “F” دارند ممکن است برای شما جذاب باشند، چون فکر می‌کنید از گرافیک داخلی آنها برای بازی یا کارهای دیگر استفاده نمی‌کنید. اما داشتن یک گرافیک مجتمع حتی در صورتی که از آن استفاده نکنید، مزیت دارد. اگر مشکلی در یکی از قطعات کامپیوتر شما ایجاد شود، با وجود گرافیک داخلی می‌توانید راحت‌تر عیب‌یابی کنید و مشخص کنید مشکل از کجاست. در صورتی که پردازنده شما گرافیک داخلی نداشته باشد، برای خروجی تصویر همیشه به یک کارت گرافیک مجزا نیاز خواهید داشت.
مورد دیگری که باید در نظر بگیرید، راه‌اندازی چند مانیتوره است. شاید وصل کردن مانیتور به کارت گرافیک با تعداد درگاه‌های تصویری که دارد، فکر خوبی به نظر برسد، اما در این صورت منابعی که می‌توانستند برای اجرای بازی استفاده شوند، درگیر نمایش تصویر روی مانیتور دوم می‌شوند. اینجاست که گرافیک مجتمع با درگاه‌های HDMI و DisplayPort روی مادربورد به کار می‌آید. با استفاده از این درگاه‌ها، مانیتور دوم توسط گرافیک داخلی اینتل کنترل می‌شود و کارت گرافیک مجزا می‌تواند تمام توان خود را صرف اجرای بازی کند.
در نهایت، اینتل با گرافیک مجتمع خود قابلیت Quick Sync Video را ارائه می‌دهد که باعث بهبود عملکرد کدگذاری و رمزگشایی محتوای ویدیویی می‌شود. حتی اگر هرگز چنین کاری با کامپیوتر خود انجام نمی‌دهید، داشتن این قابلیت می‌تواند در آینده برایتان مفید باشد.
سخن پایانی
اگر قیمت تمام پردازنده‌ها مشابه باشد، نسخه “K” بهترین انتخاب است. این نسخه از بیشترین امکانات، گرافیک قوی‌تر و قابلیت اورکلاک کامل برخوردار است. اگر پردازنده‌های “F” یا بدون پسوند را با قیمتی به طور قابل توجهی ارزان‌تر از مدل “K” پیدا کنید، می‌توانند گزینه‌های منطقی باشند. به طور کلی، هیچ کدام از پردازنده‌های “K،” “KF” و “F” شرکت اینتل انتخاب بدی نیستند. همه آنها پردازنده‌های باکیفیتی هستند که تنها در برخی امکانات، مصرف برق و مشخصات فنی با یکدیگر تفاوت دارند.
منبع: XDA
