شما بگویید؛ تاریخ خودروسازی ایران را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
دو قسمت گذشته‌ی مستند «رینگ‌اسپرت»، به موضوعی متفاوت پرداخته است. پخش مجموعه‌ی دو قسمتی «آن مرد با ماک آمد…» به پایان رسیده است؛ مستندی که به روزهای ابتدایی صنعت خودروسازی در ایران می‌پردازد. برخلاف آن‌چه بیشتر مردم فکر می‌کنند، صنعت خودروسازی در ایران نه با خودروهای سواری و کارخانه‌ی ایران ناسیونال، بلکه با ساخت کامیون‌های ماک در کارخانه‌ی ایران‌کاوه شروع شد.
اگر مجموعه‌ی «آن مرد با ماک آمد…» را ندیده‌اید، پیش از هر چیز از شما دعوت میکنیم که نگاهی به آن بیندازید:
«اصغر قندچی» کسی است که یک تنه کارخانه‌ی کامیون‌سازی ماک را در ایران راه‌اندازی کرد. ایران کاوه با هزاران کارگر، پشت تمام کامیون‌های ماک ایران است؛ کامیون‌هایی که دهه‌‌هاست در جاده‌های ایران مشغول به کار هستند.
مستند «آن مرد با ماک آمد…» می‌تواند دید کلی خوبی از چگونگی شکل‌گیری صنعت خودروی ایران، پیشرفت آن، و تغییرات بزرگی که داشته است، به شما بدهد.
در این قسمت از مجموعه مقالات «شما بگویید» از شما می‌خواهیم که درباره‌ی تاریخ صنعت خودروسازی در ایران نظر خود را بگویید. از شما می‌خواهیم که از پیشرفت‌های صنعت خودروی ایران در دهه‌های گذشته بگویید، از فوایدی که وجود این صنعت برای کشور و جامعه در طول زمان داشته است، و از کاستی‌ها و مشکلات آن.
بدون شک عوامل و عناصر مهمی در چگونگی حرکت صنعت خودرو در ایران نقش داشته‌اند. از شما می‌خواهیم که برای ما و دیگران، از دیدگاه خود درباره‌ی روند این پیشرفت و عوامل تاثیرگذار روی آن بگویید.
در نهایت هم از شما دعوت میکنیم که در هفته‌های آینده، منظر قسمت‌های آینده‌ی مستند رینگ‌اسپرت باشید؛ مستندی که زاویه‌ی دید تازه‌ای در نگاه به خودروها و این صنعت بزرگ را به شما معرفی خواهد کرد.
اصلا در حال حاضر (وضع کنونی) ما خودروسازی نداریم که بخواهیم ارزیابی داشته باشیم الان ما فعلا بساز و بنداز داریم بجای خودروسازی!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
این که مدیر های ما بی کفایتن شکی تو این نیست متاسفانه همیشه در حال پس رفت بودیم با توجه به این که دانشجو مکانیک هستم و البته هنوز خیلی مونده که بخوام نظر کاملا علمی و … بدم ولی البته این نکته رو هم باید در نظر بگیریم که کوچیک ترین تغییر در ماشین بزرگ ترین تغییرات ایجاد میکنه به عنوان مثال فکر میکنم فکر میکنم سال ۷۶ سالش دقیق یادم نیست سپر پیکان از اهنی به پلاستیکی عوض میکنن که این کارشون منجر میشه ۱۴ درصد مصرف سوخت ماشین بره بالا. اینا تونل بادای پیش رفته میخوان که فقط چند کشور داره و این که عرض کنم خدمتتون البته دوستانم از مونتاژ گفتن,مونتاژ خودش یه صنعته و بسیار مهمه خیلی از کشورا از این راه پول در میارن ولی در کل اینا تو این سال ها میتونستن کاری بکنن ولی نکردن کلا اگه علاقه دارین یکم سرچ کنید از شرکتا و ماشینای توی ایران چیزای خنده دار و البته تاسفر بارم میبینید مثلا اگر به ماتیز بال یک متری ببندین و ماشین با سرعت ۱۰۰ کیلومتر حرکت کنه ماشین پرواز میکنه
خلاصه که بدونید سوار چه ماشینایی میشید D:
تاریخ خودرو سازی هم مثل خیلی چیزای دیگه!
متاسفانه تو کشوری زندگی میکنیم که هر چی گذشته و تاریخ خودمون رو بیشتر مرور میکنیم، بغض سنگین تری گلومونو فشار میده(حداقل برای من که اینطوره)،البته به غیر از عده ای که تاریخ و گذشته مون رو مخفی و حتی دستکاریش میکنن؛ بدتر اینه که این جور آدما ویژگی هایی مثل علف هرز و دارن!
اما بی برو و برگرد، این جمله رو قبول دارم که “از ماست که بر ماست”
اگر به جای این وضع خودروسازی پوست سمور فرآوری می کردیم تا الآن سود بیشتری می بردیم … شأن مردم ایران خیلی بالاتر از این بود که یه عده مدیر نالایق مجبورشون کنن که این خودرونما ها رو سوار شن … بعدم n درصد رو خودروهای خارجی تعرفه می بندن تا مردم به زور سوار همین آهن پاره های تولید داخل بشن و کار و کاسبی به اصطلاح خودروساز های داخلی نخوابه …!!
خودروسازی؟ ما در طول این ۳۰ سال نهایتا حتی نتوانستیم مونتاژ کار خوبی باشیم و به جرأت می‌توان گفت چیزی به نام خودروسازی نداریم و هرچه بوده نیز از بین رفته
این صنعت در ایران با توجه به رقابتی نبودن و حمایت همه جانبه دولت تنها زیانبار بوده و هرچند وقت یکبار با اعلام شرف ورشکستگی بودجه ایی به خود اختصاص میدهد
فکر میکنم ایران در این صنعت تنها توانسته از کوبا پیشرفت بیشتری داشته باشد
متآسفانه پیشرفت صنعت خودروسازی ایران نسبت به قدمتش تقریباً صفر مطلق بوده ، و اگر حمایت و هزینه ای که در این صنعت طی این سالها شده در صنایع دیگه میشد به نتایج بهتری میرسیدیم. مثل خیلی از کشورهای صنعتی دنیا (کانادا – استرالیا – نروژ – پرتقال و … ) که ترجیح دادن بجای تولیدکننده خودرو وارد کننده یا نهایتاً دایر تأسیسات خودروسازی در کشورشون باشن ما هم باید یکبار برای همیشه به این صنعت زیان ده و فاجعه آفرین خاتمه بدیم. البته قبول داریم ساختن خودرو در تنها کشوری که به منابع و سیستم های مالی جهانی وصل نیست ( به همراه زیمبابوه و کره شمالی) واقعاً سخته.
????????????
به نظر من که ایکاش ما اصلا صنعت خودروسازی نداشتیم
بهتر بود روی یه سری چیز خاص ایران مثل زعفران و فرش و سنگهای معدنی و…
سرمایه گذاری میشد تا غول این صنایع میشدیم
هم مردم ایران بنز و پورشه به قیمت پراید الان سوار میشدن هم ما اون محصولات خاص و به قیمت بنز به دنیا میفروختیم.
خوب همه چیزمون باید به هم بیاد دیگه!
صنعت خودرو سازی هم نباید و نمیتونه از این قاعده مستثنی باشه!
نگاه خیلی متفاوت به صنعت خودرو در ایران فقط باعث توهم و توقع میشه.
واقعیت توان ما در خودروسازی همینی است که می‌بینیم(تعویض چراغ و جلو پنجره و زیرپایی موکتی با دوخت قرمز!!!) حالا این وسط چه اصراری داریم خودمون رو خودرو ساز جا بزنیم، نمیدونم!!!
خیلی جالب بود کامنتو با جمله همیشگی من شروع کردی
سلام ، واقعا ممنون از ساخت این مستند زیبا من خودم دیدم و به دیگران هم توصیه کردم و همه خیلی دوست داشتند مستند رو البته از لحاظ فنی مستند اصلا خوب نبود ، نه فیلمبرداری نه صدا برداری نه تدوین و … اما انقدر شخصیت و داستان آقای قندچی جذاب بود که اصلا این موارد به چشم نیومد.
در مورد خودروسازی کشور عزیزمون هم به نظرم دو مقصر اصلی وجود داره هم ظالم که خودروسازان هستند و خودرو های به غایت بی کیفیت و مزخرف تولید می کنه هم مظلوم که مردم هستند و به جز غر زدن هیچ کاری نمی کنند و همچنان با رشد مضاعف خودرو های بی کیفیت رو می خرند ، تنها با کمی ادامه دادن پویش خودرو نخریم می تونستند رویه ظالمان رو تغییر بدن ، به قول معروف از ماست که بر ماست
اونموقع وزیر صنعت به مونتاژ “بنز” تو ایران راضی نبوده و میخواسته ماشین کاملا تو ایران تولید بشه.
حالا کارمون به جایی رسیده که برای مونتاژ کردن ماشین های بی کیفیت ۲۰ سال پیش تو کشورمون التماس میکنیم.
متاسفانه میتونم بگم سیر پسرفت ما تو این صنعت شبیه شکل تابع نمایی هست.
کشوری که از نظر منابع بی نظیره ولی مدیریت -۰-
زمانی که ایران صنعت خودروسازی داشت همه کشورهای همسایه و حتی کره جنوبی توانایی چنین کاری نداشتند.برادران خیامی با احداث کارخانه ایران ناسیونال در اواخر سال ۴۲،کار خود را با مونتاژ اتوبوس آغاز کردند و در اردیبهشت سال ۴۶ با افتتاح خط تولید پیکان تحولی عظیم در صنعت خودروسازی ایران ایجاد کردند.در سال ۴۸تعداد زیادی پیکان به امیر نشین قطر فروخته شد یعنی ماشین های ایران جزو بهترین ماشین ها بودند ولی الان چه؟؟پیکان خودروی پنجاه سال پیش است که هنوز ما از موتور آن در برخی محصولاتمان استفاده می کنیم.تا خودمان علاقه و رغبتی حتی بخاطر از دست ندادن بازار برای ایجاد تنوع و تکنولوژی روز و پیشرفت نداشته باشیم،کاری نمیتوان کرد.
شروعش خودرو سازی ایران عالیه وای در ادامه و بعد از ۵۷ پر از شکست و مونتاژ و بی کیفیتی میباشد
افتضاح!!!
زمانی ما امتیاز دسته دوم آریا رو به کره جنوبی فروختیم!!!!!!!!!!!!!!!! اونم کمتر از ۶۰ سال پیش! ما کجاییم؟ کره کجاست؟
کدوم تاریخ خودرو سازی؟ً! ما فقط مونتاژ کار بی کیفیت بودیم و الانم بدتر!