۱۵ خاصیت عجیب آنتیاکسیدانها و ۱۱ ماده‌ی غذایی سرشار از آن‌ها
آنتیاکسیدانها ترکیباتی هستند که در بدن تولید می‌شوند و در مواد غذایی هم وجود دارند. این ترکیبات به محافظت از سلول‌ها در برابر آسیب ناشی از مولکول‌های مضر به نام رادیکال‌های آزاد کمک می‌کنند. زمانی که رادیکال‌های آزاد در بدن جمع شوند، ممکن است منجر به حالتی به نام استرس اکسیداتیو شوند. استرس اکسیداتیو ممکن است به DNA و سایر ساختارهای مهم موجود در سلول‌ها آسیب برساند. استرس اکسیداتیو مزمن می‌تواند احتمال ابتلا به بیماری‌های خطرناک مانند بیماری قلبی، سرطان و دیابت نوع ۲ را افزایش دهد. خوشبختانه دنبال کردن رژیم غذایی غنی از آنتی‌اکسیدان می‌تواند به بالا بردن سطح آنتی‌اکسیدان‌های بدن برای مبارزه با استرس اکسیداتیو و کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های ذکر شده کمک کند. در مقاله‌ای که امروز در دیجی‌کالا مگ برایتان تهیه کرده‌ایم، قصد داریم به بررسی فواید آنتیاکسیدانها بپردازیم و منابع غذایی سرشار از آن‌ها را معرفی کنیم. تا پایان مقاله ما را همراهی کنید.
آنتی‌اکسیدان چیست؟
آنتیاکسیدانها ترکیباتی هستند که از اکسیداسیون جلوگیری کرده و با ترکیبات اکسیدکننده مبارزه می‌کنند. ترکیبات اکسیدکننده مولکول‌هایی هستند که زمانی تولید می‌شوند که بدن غذا را تجزیه می‌کند یا در معرض آلودگی‌ها، سموم یا پرتوهای مضر قرار می‌گیرد. آنتیاکسیدانها در محافظت از سلول‌ها در برابر این رادیکال‌های آزاد مفید هستند. آن‌ها از بدن حفاظت می‌کنند.
فواید آنتیاکسیدانها برای بدن
آنتیاکسیدانها از آنجایی که با رادیکال‌های آزاد و التهاب ناشی از آن‌ها مبارزه می‌کنند، سلامت قلب و عملکرد شناختی را بهبود می‌بخشند. علاوه بر این سیستم ایمنی بدن و بینایی را هم تقویت می‌کنند.
خواص ضدالتهابی آنتیاکسیدانها در مبارزه با بیماری‌های التهابی مانند آرتریت اثرگذار است. مصرف کافی آنتیاکسیدانها همچنین می‌تواند علائم پیری را به تأخیر بیندازد و سلامت موها را بهبود ببخشد. در ادامه بعضی از خواص آنتیاکسیدانها را بررسی می‌کنیم.
۱. سلامت قلبی و عروقی را افزایش میدهند
اگرچه همه‌ی آنتیاکسیدانها از شما در برابر بیماری قلبی محافظت نمی‌کنند، اما تعدادی از آن‌ها مانند ویتامین‌های C و E، سلنیوم، مس و روی برای سیستم قلبی و عروقی بسیار مفید هستند. نشان داده شده که مصرف کافی ویتامین C می‌تواند احتمال ابتلا به سکته را تا ۵۰ درصد کاهش دهد.
صدها مطالعه عنوان می‌کنند که دنبال کردن رژیم غذایی غنی از میوه و سبزیجات تازه می‌تواند از قلب محافظت کرده و از بیماری‌های قلبی و عروقی پیشگیری کند. میوه و سبزیجات غنی از آنتی‌اکسیدان هستند. خوب است بدانید که چربی‌های چند غیراشباع نیاز به آنتی‌اکسیدان را افزایش میدهند. علت این موضوع این است که چربی‌های چند غیراشباع به اکسیداسیون و رادیکال‌های آزاد بسیار حساس هستند و در نتیجه به محافظت بیشتری نیاز دارند.
۲. سلامت شناختی را بهبود می‌بخشند
مطالعات به این نتیجه رسیده‌اند که آنتیاکسیدانها حافظه را تقویت می‌کنند و خطر ابتلا به زوال عقل را کاهش میدهند. ویتامین‌ها و مواد معدنی آنتی‌اکسیدانی مانند ویتامین‌های C و E، سلنیوم و زینک همگی به‌عنوان ترکیبات ضدافسردگی طبیعی عمل می‌کنند. آنتیاکسیدانها همچنین سلامت عروق را افزایش میدهند و به فرآیند انتقال اکسیژن و مواد مغذی به عصب‌ها (سلول‌های مغز) بهبود می‌بخشند.
آنتیاکسیدانها به‌عنوان میانجی در سیستم عصبی مرکزی عمل کرده و از این طریق از التهاب پیشگیری می‌کنند و سلامت شناختی را بهبود می‌بخشند. بیشتر بیماری‌های مرتبط با مغز در اثر استرس اکسیداتیو رخ میدهند. می‌توانید با مصرف مقدار بیشتری از آنتیاکسیدانها از بیماری‌های ذکر شده پیشگیری کنید.
این ترکیبات مفید (آنتیاکسیدانها) در جلوگیری از سایر بیماری‌ها مانند آلزایمر هم اثرگذار هستند. مصرف بیشتر کاروتنوئیدها (که نوعی دیگری از آنتیاکسیدانها هستند) از مواد غذایی حاوی آن مانند سیب‌زمینی شیرین و هویج برای سیستم شناختی مفید است.
۳. به درمان آرتریت کمک می‌کنند
یک مطالعه به این نتیجه رسید که آنتی‌اکسیدان می‌تواند علائم بالینی آرتریت روماتوئید را بهبود ببخشد. علت این موضوع خواص ضدالتهابی آنتیاکسیدانها است. بنیاد آرتریت هم روی اهمیت مصرف آنتیاکسیدانها تأکید می‌کند. آنتوسیانین و ویتامین C موجود در مرکبات می‌تواند به مبارزه با رادیکال‌های آزاد کمک کند که مسؤول علائم آرتریت هستند.
۴. میتوانند از سرطان پیشگیری کنند
آنتیاکسیدانها از آسیب رادیکال‌های آزاد پیشگیری می‌کنند که نشان داده شده منجر به سرطان می‌شوند. بر اساس گزارش‌های مؤسسه‌ی ملی سرطان، مصرف مکمل‌های آنتی‌اکسیدان می‌تواند به درمان سرطان کمک کند، چون با التهاب و استرس اکسیداتیو مبارزه می‌کند.
هر چند توصیه می‌شود برای مصرف آنتی‌اکسیدان جهت درمان سرطان با پزشک مشورت کنید، چون بعضی از مطالعات به این نتیجه رسیده‌اند که مصرف مقدار زیادی آنتی‌اکسیدان ممکن است با ریکاوری و همچنین بعضی از روش‌های درمانی سرطان تداخل پیدا کند.
۵. بینایی را بهبود می‌بخشد
مصرف دوز بالایی از ویتامین‌های آنتی‌اکسیدانی می‌تواند از پیشرفت بیماری تباهی لکه‌ی زرد ناشی از افزایش سن و سایر مشکلات بینایی پیشگیری کند. ویتامین‌های C و E میتوانند در کمتر از سه سال پیشرفت آب‌مروارید را کاهش دهند.
سایر آنتی‌اکسیدان‌های مفید برای سلامت بینایی شامل لوتئین و زیگزانتین می‌شود که از بیماری تباهی لکه‌ی زرد در اثر افزایش سن پیشگیری می‌کنند. ویتامین A هم از قرنیه و سایر ساختارهای چشم محافظت می‌کند و در پیشگیری از شب‌کوری مفید است.
۶. سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند
مصرف میوه و سبزیجات بیشتر یک روش عالی برای تقویت سیستم ایمنی بدن به شمار می‌رود. آنتی‌اکسیدان‌هایی مانند ویتامین‌های A ،C و E، همچنین کاروتنوئیدها در تقویت سیستم ایمنی بدن مؤثر هستند. یک گزارش عنوان کرد که مکمل‌های آنتی‌اکسیدان از سیستم ایمنی بدن محافظت می‌کنند. علاوه بر این عارضه‌های مرتبط با ضعف سیستم ایمنی بدن مانند سرماخوردگی و برونشیت را درمان می‌کند.
۷. ممکن است سلامت کبد را افزایش دهند
مشکلات کبدی معمولا زمانی رخ میدهند که کبد در اثر استرس اکسیداتیو شدیدا آسیب می‌بیند. آنتیاکسیدانها از کبد محافظت می‌کنند و فعالیت کبد را به حالت طبیعی برمی‌گردانند.
۸. باروری را افزایش می‌دهد
مطالعات در این زمینه محدود هستند، اما یک مطالعه به این نتیجه رسید که آنتی‌اکسیدان‌هایی مانند ویتامین‌های C و E، روی و سلنیوم میتوانند کیفیت اسپرم و باروری را بهبود ببخشند.
۹. عفونت‌های دستگاه ادراری را درمان می‌کند
مطالعات نشان داده‌اند که عفونت‌های دستگاه ادراری میتوانند منجر به استرس اکسیداتیو و کاهش آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی شوند. به همین دلیل است که مصرف آنتیاکسیدانها می‌تواند عارضه‌ی ذکر شده را بهبود دهد.
پلی‌فنول‌ها هم که دسته‌ی دیگری از آنتیاکسیدانها هستند و در توت‌ها و میوه‌های دیگر به وفور یافت می‌شوند، با عفونت‌های دستگاه ادراری مبارزه می‌کنند. پلی‌فنول‌ها استرس اکسیداتیو و التهاب را کاهش میدهند.
۱۰. برای سلامت کلیه‌ها مفید هستند
مطالعات انجام شده روی حیوانات نشان میدهند که مکمل‌های آنتیاکسیدانها میتوانند سرعت پیشرفت بیماری‌های کلیوی مزمن را کاهش دهند. آنتیاکسیدانها میتوانند به‌طور ویژه برای افرادی که دیالیز می‌شوند، مفید باشند.
۱۱. میتوانند برای بدنسازان مفید باشند
آنتیاکسیدانها به فواید خود در به حداکثر رساندن اثرات مثبت ورزش شناخته می‌شوند. این ترکیبات میتوانند به مدیریت استرس اکسیداتیو ناشی از ورزش کمک کنند. از آنجایی که استرس اکسیداتیو می‌تواند باعث آسیب و مختل کردن فرآیند بهبودی شود، مصرف آنتی‌اکسیدان می‌تواند به ریکاوری و حتی سرعت بخشیدن به فرآیند ریکاوری کمک کند.
آنتیاکسیدانها به‌ویژه ویتامین C میتوانند در ترمیم بافت‌ها مؤثر باشند. ورزش کردن باعث شکل‌گیری رادیکال‌های آزاد می‌شود که این موضوع می‌تواند بافت عضلانی و سرعت ریکاوری را تحت تأثیر قرار دهد.
۱۲. برای افراد سیگاری مفید است
تعدادی از مطالعات نشان میدهند که مصرف میوه و سبزیجات می‌تواند برای افراد سیگاری با فوایدی همراه باشد. افراد سیگاری که افزایش استرس اکسیداتیو را تجربه می‌کنند، با مصرف مواد غذایی حاوی آنتی‌اکسیدان میتوانند از اثرات محافظت‌کننده‌ی آن‌ها بهره‌مند شوند.
۱۳. جوش را درمان می‌کند
رادیکال‌های آزاد در بدن حرکت می‌کنند و الکترون‌ها را از سلول‌های سالم می‌گیرند. طی این فرآیند رادیکال‌های آزاد میتوانند منجر به التهاب شوند که یکی از علل رایج جوش و سایر مشکلات پوستی ناشی از التهاب مثل اگزما و درماتیت به شمار می‌رود. از آنجایی که آنتیاکسیدانها رادیکال‌های آزاد را خنثی می‌کنند، میتوانند به کاهش التهاب کمک کنند و در درمان و پیشگیری از جوش و آکنه مفید باشند.
علاوه بر این از طریق پیشگیری از نفوذ سموم به لایه‌های عمیق، از پوست محافظت می‌کنند. ویتامین‌های C و E دو آنتی‌اکسیدان هستند که میتوانند از طریق پیشگیری از التهاب، با جوش مبارزه کنند. ویتامین E همچنین به ترمیم و بهبود پوست کمک کرده و از این طریق جای جوش را درمان می‌کند.
۱۴. پیری پوست را به تأخیر میندازند
رادیکال‌های آزاد باعث بروز علائم پیری روی پوست می‌شوند. این مولکول‌ها منجر به التهاب و آسیب سلولی می‌شوند و چین‌وچروک و لکه‌های پیری را به همراه دارند. از آنجایی که آنتیاکسیدانها با اثرات منفی رادیکال‌های آزاد مبارزه می‌کنند، میتوانند نقش مهمی در به تأخیر انداختن بروز علائم پیری روی پوست داشته باشند.
۱۵. موها را مستحکم می‌کنند
مکمل‌های آنتی‌اکسیدانی میتوانند سلامت مو را افزایش دهند و کمبود‌های تغذیه‌ای را برطرف کنند که سلامت مو را به خطر میندازند. از آنجایی که موها در معرض نور خورشید و آلودگی‌های مختلف قرار دارند، مدام با رادیکال‌های آزاد مواجه می‌شوند.
آنتیاکسیدانها میتوانند با رادیکال‌های آزاد مبارزه کرده و از فولیکول‌های نرم مو محافظت کنند. این ترکیبات مفید از ریزش مو در اثر استرس اکسیداتیو جلوگیری می‌کنند.
مواد غذایی حاوی آنتیاکسیدانها
در ادامه مواد غذایی را معرفی می‌کنیم که از منابع خوب آنتیاکسیدانها هستند.
۱. شکلات تلخ
شکلات تلخ یک خوراکی مغذی است. این نوع شکلات در مقایسه با شکلات معمولی کاکائو، مواد معدنی و آنتی‌اکسیدان‌های بیشتری دارد. هر ۱۰۰ گرم شکلات حاوی ۱۵ میلی‌مول آنتی‌اکسیدان است. میزان آنتی‌اکسیدان موجود در شکلات حتی از بلوبری و تمشک هم بیشتر است که هر کدام به ترتیب ۹٫۲ و ۲٫۳ میلی‌مول آنتی‌اکسیدان دارند.
علاوه بر این آنتی‌اکسیدان‌های موجود در کاکائو و شکلات تلخ با فواید چشمگیری برای سلامتی بدن همراه هستند که از جمله‌ی آن‌ها می‌توانیم کاهش التهاب و کم کردن عوامل خطر بیماری قلبی را نام ببریم. برای مثال یک تحقیق روی ۱۰ مطالعه به بررسی رابطه‌ی بین مصرف کاکائو و فشار خون در افراد سالم و افراد مبتلا به فشار خون بالا پرداخت.
نتایج این مطالعه نشان داد که مصرف مواد غذایی غنی از کاکائو مثل شکلات تلخ فشار خون سیتولیک و دیاستولیک را به‌طور میانگین به ترتیب ۴٫۵ و ۲٫۵ میلی‌متر جیوه کاهش داشت. یک مطالعه‌ی دیگر به این نتیجه رسید که شکلات تلخ ممکن است از طریق افزایش سطح آنتی‌اکسیدان خون، بالا بردن سطح کلسترول خوب (HDL) و پیشگیری از اکسید شدن کلسترول بد (LDL)، احتمال ابتلا به بیماری قلبی را کاهش دهد.
اکسید شدن کلسترول بد مضر است، چون منجر به التهاب در رگ‌های خونی می‌شود که این موضوع می‌تواند افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی را به دنبال داشته باشد.
۲. گردو
گردو یک نوع مغز است که منبع خوبی از چربی‌های سالم و مواد معدنی، همچنین آنتی‌اکسیدان محسوب می‌شود. ۱۰۰ گرم گردو تقریبا ۱۰٫۶ میلی‌مول آنتی‌اکسیدان دارد. علاوه بر این گردو می‌تواند میزان آنتی‌اکسیدان خون را افزایش دهد. برای مثال یک مطالعه به این نتیجه رسید افرادی که ۲۰ درصد از کالری روزانه‌ی خود را از گردو دریافت کردند، افزایش چشمگیر سطح آنتی‌اکسیدان خون را تجربه کردند.
در یک مطالعه‌ی دیگر نشان داده شد کسانی که گردو مصرف کردند، کاهش ۲۶ تا ۳۳ درصدی اکسید شدن سطح کلسترول بد را طی ۲ تا ۸ ساعت تجربه کردند. سطح بالای کلسترول بد اکسید شده در خون عامل خطر بیماری قلبی به شمار می‌رود. اگرچه گردو منبع عالی چربی‌های سالم محسوب می‌شود، اما کالری زیادی دارد. بنابراین باید به میزان متعادل گردو مصرف کنید تا کالری مصرفیتان بیش از حد بالا نرود.
۳. بلوبری
اگرچه بلوبری کالری کمی دارد، اما سرشار از مواد مغذی و آنتی‌اکسیدان است. هر ۱۰۰ گرم بلوبری تا ۹٫۲ میلی‌مول آنتی‌اکسیدان دارد. چندین مطالعه عنوان کردند که بلوبری حاوی بالاترین میزان آنتی‌اکسیدان در میان تمام میوه و سبزیجات است.
علاوه بر این تحقیقات آزمایشگاهی و مطالعات حیوانی نشان داده‌اند که آنتی‌اکسیدان‌های موجود در بلوبری ممکن است انحطاط عملکرد مغز در اثر افزایش سن را به تأخیر بیندازند. محقان عنوان می‌کنند که آنتی‌اکسیدان‌های موجود در بلوبری ممکن است مسؤول خاصیت ذکر شده هستند.
باور بر این است که آنتیاکسیدانها این کار را از طریق خنثی کردن رادیکال‌های آزاد، کاهش التهاب و تغییر بعضی ژن‌ها انجام میدهند. علاوه بر این نشان داده شده که آنتی‌اکسیدان‌های موجود در بلوبری، به‌ویژه آنتوسیانینها عوامل خطر بیماری قلبی را کاهش میدهند و سطح کلسترول بد و فشار خون را کم می‌کنند.
۴. توت‌فرنگی
توت‌فرنگی جزء معروف‌ترین توت‌ها به شمار می‌رود. این میوه شیرین بوده و غنی از ویتامین‌های C و آنتیاکسیدانها است. ۱۰۰ گرم توت‌فرنگی ۵.۴ میلی‌مول آنتی‌اکسیدان دارد. علاوه بر این توت‌فرنگی حاوی نوع خاصی از آنتی‌اکسیدان به نام آنتوسیانین است که به آن رنگ قرمز می‌دهد. توت‌فرنگی که رنگ آن قرمزتر است، آنتوسیانین بیشتری دارد.
تحقیقات نشان داده‌اند که آنتوسیانین ممکن است از طریق کاهش سطح کلسترول بد و افزایش میزان کلسترول خوب، به کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی کمک کند. یک بررسی روی ۱۰ مطالعه به این نتیجه رسید که مصرف مکمل آنتوسیانین سطح کلسترول بد را کاهش داد.
۵. کنگرفرنگی
کنگرفرنگی یک سبزی خوشمزه و مغذی است. در قدیم افراد از کنگرفرنگی به‌عنوان یک ترکیب مفید برای درمان بیماری‌های کبدی استفاده می‌کردند. کنگرفرنگی منبع عالی فیبر غذایی، مواد معدنی و آنتیاکسیدانها هم به شمار می‌رود. ۱۰۰ گرم کنگرفرنگی تا ۴٫۷ میلی‌مول آنتی‌اکسیدان دارد.
کنگرفرنگی به‌طور ویژه سرشار از نوعی آنتی‌اکسیدان به نام کلروژنیک اسید است. مطالعات عنوان می‌کنند که خواص آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی کلروژنیک اسید ممکن است احتمال ابتلا به بعضی از انواع سرطان‌ها، دیابت نوع ۲ و بیماری قلبی را کاهش دهد. میزان آنتی‌اکسیدان موجود در کنگرفرنگی با توجه به نحوه‌ی مصرف آن متفاوت است.
آبپز کردن کنگرفرنگی ممکن است میزان آنتی‌اکسیدان آن را ۸ برابر افزایش دهد. این در حالی است که بخارپز کردن آن این میزان را ۱۵ برابر بیشتر می‌کند. از طرف دیگر، سرخ کردن کنگرفرنگی ممکن است میزان آنتی‌اکسیدان آن را کاهش دهد.
۶. تمشک
تمشک میوه‌ای نرم و مقوی است و منبع عالی فیبر غذایی، ویتامین C، منگنز و آنتی‌اکسیدان به شمار می‌رود. ۱۰۰ گرم تمشک حاوی ۴ میلی‌مول آنتی‌اکسیدان است. چندین مطالعه به این نتیجه رسیده‌اند که آنتیاکسیدانها و سایر ترکیبات موجود در تمشک خطر ابتلا به سرطان و بیماری قلبی را کاهش میدهند.
یک مطالعه‌ی آزمایشگاهی نشان داد که آنتیاکسیدانها و دیگر ترکیبات تمشک ۹۰ درصد از سلول‌های سرطان معده، روده‌ی بزرگ و سرطان را از بین بردند. یک بررسی روی پنج مطالعه به این نتیجه رسید که خواص ضدالتهابی و آنتی‌اکسیدانی تمشک سیاه ممکن است اثرات انواع سرطان‌ها را به تأخیر بیندازند و از آن‌ها پیشگیری کنند.
علاوه بر این آنتی‌اکسیدان‌های موجود در تمشک به‌ویژه آنتوسیانین ممکن است التهاب و استرس اکسیداتیو را کاهش دهند. این موضوع ممکن است احتمال ابتلا به بیماری قلبی را کم کند. با این وجود اطلاعاتی که از فواید تمشک در این زمینه داریم، از مطالعات آزمایشگاهی گرفته شده‌اند. بنابراین به مطالعات انسانی بیشتری نیاز است تا بتوانیم نظر قطعی دهیم.
۷. کلم‌برگ
کلم‌برگ جزء سبزیجات صلیبی محسوب می‌شود. از جمله دیگر سبزیجات صلیبی می‌توانیم کلم‌بروکلی و گل‌کلم را نام ببریم. کلم‌برگ به داشتن مقدار زیادی ویتامین‌های A ،C و K شناخته می‌شود. این نوع سبزی غنی از آنتی‌اکسیدان است؛ به طوری که ۱۰۰ گرم از آن ۲٫۷ میلی‌مول آنتی‌اکسیدان دارد. کلم همچنین منبع گیاهی خوبی از کلسیم محسوب می‌شود. کلسیم یک ماده‌ی معدنی مهم است که به حفظ سلامت استخوان‌ها کمک می‌کند.
۸. کلم قرمز
کلم قرمز ارزش غذایی قابل‌توجهی دارد. علاوه بر این سرشار از ویتامین‌های C ،A و K است. ۱۰۰ گرم کلم قرمز به بدن ۳٫۵ میلی‌مول آنتی‌اکسیدان می‌دهد. این میزان چهار برابر بیشتر از کلم معمولی پخته شده است. علت این موضوع این است که کلم قرمز آنتوسیانین دارد. آنتوسیانینها گروهی از آنتیاکسیدانها هستند که به کلم رنگ قرمز می‌دهد. آنتوسیانین در توت‌فرنگی و تمشک یافت می‌شود.
آنتوسیانینها با فواید زیادی برای سلامتی بدن در ارتباط هستند. این نوع آنتی‌اکسیدان ممکن است التهاب را کاهش دهد، از شما در برابر بیماری قلبی محافظت کند و احتمال ابتلا به بعضی از انواع سرطان‌ها را کاهش دهد. علاوه بر این کلم قرمز سرشار از ویتامین C است که به‌عنوان آنتی‌اکسیدان عمل می‌کند.
ویتامین C ممکن است سیستم ایمنی بدن را تقویت کند و پوست را سفت نگه دارد. جالب است بدانید که نحوه‌ی مصرف کلم قرمز می‌تواند روی میزان آنتی‌اکسیدان آن اثر بگذارد. آبپز و سرخ کردن کلم قرمز ممکن است میزان آنتی‌اکسیدان آن را تا تقریبا ۵۰ درصد کاهش دهد.
۹. لوبیا
لوبیاها گروهی از حبوبات هستند که گزینه‌های سالم و ارزان برای دریافت مواد مغذی به شمار می‌روند. علاوه بر این فیبر به شدت زیادی دارند. فیبر شما را برای مدت زمان طولانی سیر نگه می‌دارد. لوبیا یکی از بهترین منابع گیاهی آنتی‌اکسیدان محسوب می‌شود؛ به طوری که ۱۰۰ گرم از آن ۲ میلی‌مول آنتی‌اکسیدان دارد.
بعضی از انواع لوبیا حاوی نوعی آنتی‌اکسیدان به نام کائمفرول هستند. این نوع آنتی‌اکسیدان فواید چشمگیری برای سلامتی بدن دارد که از جمله‌ی آن‌ها می‌توانیم به کاهش التهاب و جلوگیری از رشد سرطان‌ها اشاره کنیم.
بعضی از مطالعات انجام شده روی حیوانات به این نتیجه رسیده‌اند که کائمفرول ممکن است از رشد سرطانهای سینه، مثانه، کلیه و ریه پیشگیری کند. توجه داشته باشید که بیشتر مطالعات انجام شده، آزمایشگاهی یا حیوانی هستند. بنابراین به مطالعات انسانی بیشتری در این زمینه نیاز است.
۱۰. چغندر
چغندر نوعی سبزی با مزه‌ی ملایم است که منبع عالی فیبر، پتاسیم، آهن، فولات و آنتی‌اکسیدان محسوب می‌شود. چغندر حاوی ۱٫۷ میلی‌مول آنتی‌اکسیدان است. چغندر به‌طور ویژه سرشار از نوعی آنتی‌اکسیدان به نام بتالائین است. این نوع آنتی‌اکسیدان به چغندر رنگ می‌دهد و فواید زیادی برای سلامتی بدن دارند.
علاوه بر این چندین مطالعه‌ی آزمایشگاهی بین مصرف بتالائین و کاهش خطر ابتلا به سرطانهای روده‌ی بزرگ و دستگاه گوارش ارتباط برقرار کرده‌اند.
چغندر حاوی ترکیبات دیگری هم است که ممکن است به پیشگیری از التهاب کمک کنند. یک مطالعه به این نتیجه رسید که مصرف کپسول بتالائین درست شده با عصاره‌ی چغندر به‌طرز چشمگیری التهاب و درد ناشی از پوکی استخوان را تسکین می‌دهد.
۱۱. اسفناج
اسفناج یکی از مقوی‌ترین سبزیجات است. این سبزی به بدن ویتامین، مواد معدنی و آنتی‌اکسیدان می‌دهد و میزان کالری آن به‌طرز قابل‌توجهی پایین است. ۱۰۰ گرم اسفناج که بخورید، ۰٫۹ میلی‌مول آنتی‌اکسیدان دریافت می‌کنید.
اسفناج منبع عالی لوتئین و زیگزانتین است. این دو ترکیب آنتی‌اکسیدان‌هایی هستند که ممکن است از چشم‌ها در برابر اشعه‌های فرابنفش خورشید (UV) محافظت کنند. آنتی‌اکسیدان‌های ذکر شده به مبارزه با آسیب دیدن چشم‌ها در اثر رادیکال‌های آزاد کمک می‌کنند.
سخن آخر
آنتیاکسیدانها ترکیباتی هستند که بدن آن‌ها را به‌طور طبیعی تولید می‌کند. همچنین می‌توانید این ترکیبات را از مواد غذایی بگیرید. آنتیاکسیدانها از بدن در برابر مولکول‌های مضر به نام رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کنند که میتوانند در بدن جمع شوند و منجر به استرس اکسیداتیو شوند.
استرس اکسیداتیو احتمال ابتلا به دیابت نوع ۲ و بسیاری از دیگر بیماری‌های مزمن را افزایش می‌دهد. دنبال کردن رژیم غذایی غنی از آنتیاکسیدانها می‌تواند رادیکال‌های آزاد را خنثی کند و احتمال ابتلا به بیماری‌های ذکر شده را کاهش دهد. با مصرف مواد غذایی ذکر شده می‌توانید سطح آنتی‌اکسیدان خون خود را افزایش دهید و از خواص آن‌ها برای سلامتی بدن بهره‌مند شوید.
منبع: health line, style craze
