۱۰ فیلم درام برتر دهه ۲۰۲۰ تا امروز از بدترین تا بهترین
در چند سال اخیر صنعت سرگرمی در بسیاری از حوزه‌ها با ناآرامی‌های زیادی مواجه بوده است. از بسته شدن سالن‌های سینما در نتیجه همه‌گیری کووید-۱۹ گرفته تا ایجاد سرویس‌های جدید پخش آنلاین و اعتصابات فعلی اعضای انجمن نویسندگان و بازیگران آمریکا، صنعت فیلم به سرعت در حال تغییر است. با این حال، سینما هنوز زنده است و بازده برجسته‌ترین چهره‌های سینما نه تنها با افول مواجه نبوده که خلاقیت در محدودیت باعث شده به خصوص در ژانر درام آثار شاخصی را تولید کنند. دهه کنونی شاهد اکران چندین شاهکار بوده است که احتمالاً برای نسل‌های بعدی تا سال‌ها به یادگار خواهند ماند. از «میناری» تا «تار» تا «اوپنهایمر»، این‌ها ده درام برتر دهه ۲۰۲۰ هستند که در اینجا فهرست شده‌اند.
۱۰. حرفهای زنانه (Women Talking)
- سال اکران: ۲۰۲۲
- کارگردان: سارا پلی
- بازیگران: رونی مارا، کلر فوی، جسی باکلی، جودیت آیوی، بن ویشاو، فرانسیس مک‌دورمند
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۸ از ۱۰۰
«حرفهای زنانه» مجموعه‌ای است از گفت‌وگوهای دشوار درباره ماهیت تعرض و تجاوز. این فیلم با الهام از رمانی به همین نام نوشته میریام توئس، تصمیمات اجتماع کوچکی از زنان بسیار مذهبی منونیتی را که در یک جامعه منزوی زندگی می‌کنند، روایت می‌کند؛ زنانی که در تعاملاتشان با هم متوجه می‌شوند همگی توسط گروهی از مردان مورد تجاوز جنسی قرار گرفته‌اند.
در حالی که شاید پیش خود فکر کنید صرفاً از یک سری گفت‌وگو نمی‌توان فیلم جذابی ساخت، سارا پولی کارگردان کاری کرده است که هر شخصیت با چیزی بیش از حرفی که در این بحث‌ها می‌زند، تعریف شود. بازی‌های عالی رونی مارا، کلر فوی و جسی باکلی به ارزش این مباحثه صریح درباره خودمختاری زنان از نظر احساسی اضافه می‌کند.
۹. میناری (Minari)
- سال اکران: ۲۰۲۰
- کارگردان: لی ایزاک چانگ
- بازیگران: استیون ین، هان یه-ری، آلان کیم، نوئل کیت چو، یون یو-جانگ، ویل پاتون
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۸ از ۱۰۰
یکی از بهترین ترندهایی که در دهه گذشته در سینما پدیدار شده است، دیدن فیلم‌های مستقلی است که به شکل تعبیر فرهنگ‌های مختلف از «رویای آمریکایی» را می‌پردازند. «میناری» تجربیات سخت و مشکلاتی را که یک خانواده آمریکایی کره‌ای در تلاش برای راه‌اندازی یک مزرعه در خانه جدیدشان در آرکانزاس با آنها روبه‌رو می‌شوند، به تصویر می‌کشد. کارگردان لی ایساک چانگ در فیلمنامه بسیار شخصی خود نشان می‌دهد که قوی‌ترین خانواده‌ها با سختی‌هایی که بر آنها غلبه می‌کنند تعریف می‌شوند. چانگ داستان را احساسی نمی‌کند، اما در موسیقی متن زیبای امیل موسری کیفیتی فرازمینی وجود دارد که سادگی را حتی قدرتمندتر می‌کند.
۸. قدرت سگ (The Power of the Dog)
- سال اکران: ۲۰۲۳
- کارگردان: سلین سونگ
- بازیگران: گرتا لی، ته‌او یو، جان ماگارو
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۸ از ۱۰۰
«قدرت سگ» از آن فیلم‌هایی است که برای درک کامل آن باید چند بار تماشایش کنید. اما نه به آن شکل که باید «تنت» (Tenet) را چند بار تماشا کنید. کارگردان، جین کمپیون، داستان عاشقانه‌ای را در قلب غرب آمریکا بازگو می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه وادار کردن یک نفر به انطباق با شرایط می‌تواند نتایج غم‌انگیزی را در بر داشته باشد.
در حالی که بندیکت کامبربچ برای نقش‌هایی که در فرانچایزهای سینمایی بی‌شماری بازی کرده است، مطمئناً نمادی در جامعه گیک‌هاست، اما در این فیلم موفق می‌شود به شکلی منسجم تصویر پیچیده و تکان‌دهنده‌ای از شخصیت فیل بربانک خلق کند. فیل یک دامدار پرخاشگر است که پسری جوان (کودی اسمیت-مک فی) را، که پسر همسر برادرش است، زیر بال و پر خود می‌گیرد و او را مجبور می‌کند تا هویت خود را زیر سؤال ببرد؛ همزمان عشق به ظریف‌ترین شکل‌ها شروع به شکوفا شدن می‌کند.
۷. زندگی‌های گذشته (Past Lives)
- سال اکران: ۲۰۲۳
- کارگردان: سلین سونگ
- بازیگران: گرتا لی، ته‌او یو، جان ماگارو
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۸ از ۱۰۰
«زندگی‌های گذشته» داستانی را روایت می‌کند که تنها به دلیل شرایط مدرن می‌تواند وجود داشته باشد، اما در رویکردش بی‌زمان احساس بی‌زمانی به مخاطب می‌دهد. چگونه کسی بین دو معشوق، یکی را انتخاب می‌کند، یکی که یادآور پربارترین روزهای جوانی اوست، و دیگری، کسی است که او به عنوان بخشی از واقعیت زندگی‌اش به تدریج یاد گرفته است که دوستش داشته باشد؟ سلین سونگ در این فیلم این گفت‌وگوهای انتقادی را از منظر یک داستان مهاجرت‌محور مورد بررسی قرار داده است. منتظر باشید که اسم دو بازیگر اصلی فیلم، گرتا لی و ته‌او یو را در رقابت‌های فصل جوایز امسال به کرات بشنوید؛ این دو بازیگر برجسته و قدرتمند در نقش عشاق دوران کودکی نورا و هه سونگ، بازی‌ای را از خود ارائه کرده‌اند که به لحاظ عاطفی شما را ویران خواهد کرد.
۶. تار (TÁR)
- سال اکران: ۲۰۲۳
- کارگردان: تاد فیلد
- بازیگران: کیت بلانشت، نوئمی مرلان، نینا هوس، سوفی کائور، جولیان گلاور، آلن کوردانر، مارک استرانگ
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۱ از ۱۰۰
«فرهنگ کنسل» (یا فرهنگ اخراج یا تبعید، نوعی مدرن از تبعید که در آن فرد از حلقه‌های اجتماعی یا حرفهای، چه آنلاین چه در رسانه‌های اجتماعی و چه انفرادی، بیرون رانده می‌شود.) عبارت داغی است که این روزها به طور مکرر در چرخه اخبار به گوشمان می‌رسد، و فیلم های کمی واقعاً این موضوع را مورد بررسی قرار داده‌اند که چرا بعضی افراد مشهور مجبور می‌شوند (یعنی اجتماع مجازی آنها را مجبور می‌کند) با عواقب هر گونه عمل ناشایستی که ممکن است در گذشته انجام داده باشند، روبه‌رو شوند.
تاد فیلد، نویسنده/کارگردان، در اولین فیلمش پس از «بچه‌های کوچک» (Little Children) که سال ۲۰۰۶ اکران شد، با درام فوق‌العاده به‌موقع (و در عین حال شوکه‌کننده) «تار« به این بحث می‌پردازد. اگرچه کیت بلانشت در طول زندگی حرفهای خود نقش شخصیت‌های نمادین و به‌یادماندنی بسیاری را بازی کرده است، لیدیا یک ضدقهرمان است که شبیه هیچ‌کس دیگری نیست. در طول فیلم نمی‌توانی از او که همین‌طور بیشتر و بیشتر در مخمصه فرو می‌رود، چشم برداری.
۵. ماشینم را بران (Drive My Car)
- سال اکران: ۲۰۲۱
- کارگردان: ریوسوکی هاماگوچی
- بازیگران: نیشی‌جیما هیده‌توشی، ریکا کیریشیتا، ماساکی اوکادا، توکو میورا
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۷ از ۱۰۰
چه کسی فکرش را می‌کرد که یک درام سه ساعته که عمدتاً یک سری مکالمه را دربردارد، می‌تواند بر اثر نوعی تبلیغات دهان به دهان بر سر زبان‌ها بیفتد؟ موفقیت «ماشینم را بران» میان تماشاگران آمریکایی یک پیروزی بزرگ برای سینمای جهان است؛ و حقیقتاً این فیلم شایسته این موفقیت است. نویسنده و کارگردان ریوسوکی هاماگوچی نگاهی بدون تاریخ و زمان به مسئله فقدان و از دست دادن یک عزیز انداخته است؛ با اینکه تماشای فیلم در ابتدا سخت است، اما «ماشینم را بران» برای کسانی که روی پیام آن درباره ضرورت درمان سرمایه‌گذاری می‌کنند، تجربه ارزشمندی را رقم خواهد زد. این فیلم به بیننده یادآوری می‌کند که حرکت رو به جلو پس از مرگ یک عزیز کاری دشوار، اما ضروری است.
۴. ارواح اینشیرین (Banshees of Inisherin)
- سال اکران: ۲۰۲۳
- کارگردان: مارتین مک‌دونا
- بازیگران: کالین فارل، برندن گلیسون، کری کندن، بری کیوگن
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۶ از ۱۰۰
«ارواح اینشیرین» یکی از بهترین فیلم‌هایی است که درباره مفهوم جدایی تا کنون ساخته شده است؛ مارتین مک‌دونا، نمایشنامه‌نویس کهنه‌کار، مسیر دو دوست قدیمی به نام کولم (برندان گلیسون) و پادریک (کالین فارل) را بررسی می‌کند که وقتی کولم تصمیم می‌گیرد تمام وقت باقیمانده‌اش از زندگی را به هنرش که موسیقی است اختصاص دهد، از هم جدا می‌شوند. در حالی که در ابتدا جدایی آنها موقعیت کمدی سیاه به وجود می‌آورد، فیلم کم‌کم به تراژدی تبدیل می‌شود. فارل در دهه گذشته بازی‌های خوبی از خود ارائه کرده است اما در این فیلم شاهد بهترین کار او هستیم.. ایده‌آلیسم پادریک وقتی می‌فهمد خوب بودن هیچ پاداشی ندارد، از بین می‌رود.
۳. اوپنهایمر (Oppenheimer)
- سال اکران: ۲۰۲۳
- کارگردان: کریستوفر نولان
- بازیگران: کیلین مورفی، امیلی بلانت، مت دیمون، رابرت داونی جونیور، فلورنس پیو، جاش هارتنت، کیسی افلک، رامی ملک، کنت برانا
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۳ از ۱۰۰
کریستوفر نولان آشکارا یکی از جاه‌طلب‌ترین فیلمسازان نسل خود است، اما «اوپنهایمر» را شاید بتوان بزرگ‌ترین دستاورد او دانست. نولان در این فیلم وسواس جهانی در خصوص سلاح‌های هسته‌ای ویرانگر را از دیدگاه خالق آنها بررسی می‌کند. این فیلم با استفاده از اسطوره یونانی دانته به‌عنوان منبع الهام، روشن می‌سازد که وقتی این نوع قدرت رها شود، ناگزیر باید دوباره مورد استفاده قرار گیرد. بازی کیلیان مورفی به عنوان مردی که لحظه به لحظه بیشتر به پیامدهای اختراع خود پی می‌برد، کاملاً دلخراش است. این فیلم پر از بازی‌های فوق‌العاده است، از جمله نقش مکمل برجسته رابرت داونی جونیور در نقش رقیب پنهانی اوپنهایمر، لوئیس استراوس.
۲. پدر (The Father)
- سال اکران: ۲۰۲۰
- کارگردان: فلوریان زلر
- بازیگران: آنتونی هاپکینز، الیویا کلمن، مارک گیتیس، ایموجن پوتس، روفس سوئل، اولیویا ویلیامز
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۸ از ۱۰۰
هر فیلمی که به یک بیماری حاد می‌پردازد باید این کار را با احترام انجام دهد. فلوریان زلر، نویسنده/کارگردان، با «پدر» موفق می‌شود مخاطب را به جای شخصیت مبتلا به آلزایمر قرار دهد. زلر با این فیلم ثابت کرد که بهترین راه برای نشان دادن اینکه چقدر از دست دادن حافظه می‌تواند شخص مبتلا را ناتوان کند، از طریق روایت و نمایش آن چشمان خود قربانی است؛ «پدر» تغییرات در واقعیتی را که بر یک مرد مسن (آنتونی هاپکینز) مبتلا به فراموشی غلبه می‌کند، مورد بررسی قرار می‌دهد. زلر از تکنیک‌های خلاقانه برای نشان دادن تغییرات در واقعیت استفاده می‌کند و هاپکینز بازی بسیار درخشان و دلخراشی را ارائه می‌کند که در بین بهترین بازی‌های او قرار می‌گیرد.
۱. خانواده فیبلمن (The Fabelmans)
- سال اکران: ۲۰۲۲
- کارگردان: استیون اسپیلبرگ
- بازیگران: میشل ویلیامز، پل دینو، ست روگن، گبریل لابل، جاد هیرش
- امتیاز راتن تومیتوز به فیلم: ۹۲ از ۱۰۰
«خانواده فیبلمن» فیلم شخصی استیون اسپیلبرگ داستانی است که این فیلمساز (همان‌طور که در مراسم اسکار موقع دریافت جایزه برای این فیلم به آن اشاره کرد) در تمام دوران زندگی حرفهای خود منتظر روایت آن بوده است. اسپیلبرگ در این فیلم اطلاعات شگفت‌انگیزی را درباره دوران کودکی خود فاش می‌کند و این فیلم بسیار فراتر از یک ادای احترام خودستایانه به خودش است.
اسپیلبرگ مسائلی را که در تمام عمرش با آنها دست و پنجه نرم کرده است، با کلمات و تصاویری زیبا در این فیلم به نمایش می‌گذارد؛ او سخت در تلاش است تا خانواده‌ای از هم‌پاشیده را گرد هم بیاورد و در عین حال به اعتیادش به قصه‌گویی بپردازد. اگرچه اسپیلبرگ در طول قرن بیست و یکم فیلم‌های بسیار خوبی ساخته است، اما «خانواده فیبلمن» شخصی‌ترین پروژه او تا به امروز است.
منبع: collider
