۷ فیلم تماشایی ناتالی پورتمن که کمتر کسی دیده است
بدون شک یکی از مشهورترین بازیگران زن قرن بیست و یکم، ناتالی پورتمن است که از همان کودکی تا به حال، با ارائه هر نقش به موفقیت خود ادامه می‌دهد. این بازیگر جوان پس از موفقیت در فیلم لئون: حرفه‌ای، نقش‌های متنوعی را در پروژه‌هایی مختلف و در ژانرهای متفاوت به عهده گرفت. نقش مورد انتقاد او به عنوان پادمه آمیدالا در پیش‌درآمدهای جنگ ستارگان، فقط شهرت او را افزایش داد اما فیلم‌های ناتالی پورتمن اغلب مورد تحسین منتقدان قرار گرفته و همچنین جایزه اسکار بهترین بازیگر زن را برای بازی در فیلم قوی سیاه دریافت کرده است.
- ۷ فیلم مارول که طبق فرمول مارول ساخته شدند (و ۷ فیلم که از آن منحرف شدند)
- کریستن استوارت با فیلم اسپنسر برای اسکار خیز برداشته است (جشنواره ونیز ۲۰۲۱)
- ۱۶ فیلم که در جشنواره‌های سینمایی پاییز امسال سروصدا خواهند کرد
پورتمن فراتر از استعدادش به عنوان یک بازیگر، فعالی قوی و نماینده‌ای مناسب در رسانه‌ها بوده و بارها از قدرت و شهرت خود برای جلب توجه مخاطبان به فیلمسازان زن استفاده کرده است. او حتی اولین کارگردانی خود را نیز در سال ۲۰۱۸ با فیلمی به نام روایت عشق و تاریکی تجربه کرد. مشارکت او در فرنچایز ثور، مطمئنا در بین بهترین آثار او قرار نمی‌گیرد اما دیدن بازگشت جین فاستر برای به دست گرفتن ردای فرمانروایی آسگاردیان در دنباله مورد انتظار تایکا وایتیتی، ثور: عشق و تندر، هیجان انگیز خواهد بود.
پورتمن آثار کلاسیک زیادی دارد که جزو بهترین کارهای او هستند اما خیلی دیده نشده‌اند که بد نیست آن‌ها را با هم بررسی کنیم.
۷. مریخ حمله می‌کند! (!Mars Attacks)
- کارگردان: تیم برتون
- بازیگران: ناتالی پورتمن، جک نیکلسون، پیرس برازنان
- تاریخ انتشار: ۱۹۹۶
- امتیاز راتن تومیتوز: ۵۵ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۴ از ۱۰
مریخ حمله می‌کند، فیلمی با مضمون تهاجم بیگانگان به کارگردانی تیم برتون است که متاسفانه در زمان نامناسبی به سینماها رفت و تنها چند ماه پس از شکستن رکوردهای گیشه توسط فیلم روز استقلال منتشر شد. مخاطبان چندان از فیلم برتون که تقریبا درباره بی‌کفایتی آمریکا بود استقبال نکردند. شخصیت‌های مریخ حمله می‌کند به جای این که در برابر تهاجم مریخی‌ها، شجاع و متحد باشند، در شکستی خنده‌دار، تحت فشار قرار گرفتند.
پورتمن در نقش تافی، دختر جیمز دیل (جک نیکلسون) رئیس‌جمهور کارتونیک ایالات متحده و بانوی اول، مارشا (گلن کلوز) بازی می‌کند. تافی به نسبت خانواده عجیبش، کاراکتر نسبتا خوبی دارد و خود را از هرج و مرج و آشفتگی کاخ سفید و سیاستمدارانی که مانند دلقک رفتار می‌کنند جدا می‌کند. آخرین لحظات او با قهرمان شهر کوچک، ریچی نوریس (لوکاس هاس) از لحظات نادر تاثیر‌گذار و صمیمی این داستان دیوانه‌وار است.
۶. کوهستان سرد (Cold Mountain)
- کارگردان: آنتونی مینگلا
- بازیگران: ناتالی پورتمن، جود لا، نیکول کیدمن
- تاریخ انتشار: ۲۰۰۳
- امتیاز راتن تومیتوز: ۷۰ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰
کوهستان سرد به موفقیت قابل توجهی رسید و هفت نامزدی جایزه اسکار را به دست آورد اما کار پورتمن در این حماسه جنگ داخلی به دلیل بینش احساسی که او درباره واقعیت جنگ ارائه می‌دهد شایسته تحسین و توجه بیشتری است. این فیلم درباره یک فراری کنفدراسیون، ویلیام اینمن (جود لا) است که به سفری طولانی و به خانه‌ای در کارولینای شمالی می‌رود تا با معشوقه‌اش، آدا مونرو (نیکول کیدمن) دوباره دیدار کند. در طول راه، او با بیوه جوانی به نام سارا (پورتمن) روبه‌رو می‌شود که برای مدت کوتاهی به او پناه می‌دهد.
نوع برخورد و صحبت‌های اولیه سارا با ویلیام، دلخراش است و او هنوز در وضعیتی بغرنج و نامتعادل پس از مرگ همسرش قرار دارد. خطرات زندگی برای این مادر بیوه افزایش یافته است و در ادامه، سارا با سربازان مسافری مواجه می‌شود که به زور وارد خانه او می‌شوند. این صحنه یکی از احساسی‌ترین سکانس‌های فیلم است و بازی پورتمن، خداحافظی عاطفی او با ویلیام را بیش از پیش جذاب‌تر می‌کند.
۵. برادران (Brothers)
- کارگردان: جیم شریدان
- بازیگران: ناتالی پورتمن، توبی مگوایر، جیک جیلنهال
- تاریخ انتشار: ۲۰۰۹
- امتیاز راتن تومیتوز: ۶۴ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۱ از ۱۰
فیلم‌های مربوط به درگیری‌های افغانستان، به‌طور معمول، خیلی مورد توجه قرار نمی‌گیرند اما برادران (۲۰۰۹) هم نگاهی به زندگی مردانی می‌اندازد که اختلال استرس پس از سانحه را تحمل می‌کنند و هم شرایط خانواده‌هایی را بررسی می‌کند که باید به تنهایی با فقدان مرد خانواده کنار بیایند. توبی مگوایر در نقش کاپیتان سام کیهیل، سربازی که در خارج از کشور دستگیر شده و مورد شکنجه و آزار قرار گرفته است، تلخ‌ترین عملکرد حرفه خود را ارائه می‌دهد. برادر سر به هوای کیهیل، تامی (جیک جیلنهال) نیز از همسر برادرش، گریس (پورتمن) و فرزندان خردسالشان مراقبت می‌کند.
پورتمن پس از ناپدید شدن سم، غم و اندوه ناشی از بیوه بودن خودش را به تصویر می‌کشد. البته او با رفتار بی‌پروای تامی نیز درگیر است. در نهایت، این دو با یکدیگر ارتباط برقرار می‌نمایند و به فرزندان گریس کمک می‌کنند. پورتمن و جیلنهال رابطه‌ای صمیمی و در عین حال، افلاطونی را به تصویر می‌کشند. آن‌ها علی‌رغم برخی صحبت‌های خاص در اوایل کار، عاشق یکدیگر نیستند. با این حال، سم پس از بازگشت به خانه به خیانت همسرش مشکوک می‌شود و در نتیجه، داستان به پایانی جذاب منتهی می‌گردد.
۴. شوالیه جام‌ها (Knight of Cups)
- کارگردان: ترنس مالیک
- بازیگران: ناتالی پورتمن، کریستین بیل، کیت بلانشت
- تاریخ انتشار: ۲۰۱۵
- امتیاز راتن تومیتوز: ۴۷ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۵.۷ از ۱۰
مخاطبان چندان از فیلم شوالیه جام‌ها به کارگردانی ترنس مالیک استقبال نکردند و جذب آن نشدند. این اثر از آن دست فیلم‌های ناتالی پورتمن است که بیش از حد مخاطب را به فکر وامی‌دارد و درباره زندگی یک فیلمنامه نویس الکلی به نام ریک (کریستین بیل) است که سعی دارد از سختی‌ها و دشواری‌های زندگی فرار کند. زندگی ریک در مجموعه‌ای از داستان‌های پراکنده اما مرتبط در فصل‌های مختلف روایت می‌شود. شوالیه جام‌ها زیبایی‌هایی دارد که هر بیننده‌ای از آن استقبال نمی‌کند اما نقش پورتمن در رمزگشایی مضامین مورد علاقه مالیک بسیار مهم است.
او به عنوان زن متاهلی به نام الیزابت در فصل ششم فیلم ظاهر می‌شود و عاشقانه شادی‌بخش او با ریک آینده‌ای درخشان را نشان می‌دهد که ریک واقعا ممکن است شادی خود را در آن پیدا کند. سکانس‌های او جزو لحظات نادری است که داستان، توجه مخاطب را جلب می‌کند و حضور و بازی شایسته پورتمن، آرامشی در این فیلم پر هرج و مرج ایجاد می‌نماید.
۳. ترانه به ترانه (Song to Song)
- کارگردان: ترنس مالیک
- بازیگران: ناتالی پورتمن، رونی مارا، رایان گاسلینگ
- تاریخ انتشار: ۲۰۱۷
- امتیاز راتن تومیتوز: ۴۴ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۵.۷ از ۱۰
فیلم بعدی مالیک پس از شوالیه جام‌ها، ترانه به ترانه، عاشقانه‌ای محکوم به فناست. فیلم با پس‌زمینه موزیکال خود در آستین تگزاس، روی مثلث‌های عشقی متقاطع بین شخصیت‌های خود، کوک (مایکل فاسبیندر)، بی‌وی (رایان گاسلینگ)، آماندا (کیت بلانشت)، فی (رونی مارا) و روندا (پورتمن) متمرکز است. روندا یک معلم مدرسه احساسی است که به رفتار و شخصیت کاریزماتیک کوک علاقه دارد.
علی‌رغم لحظات شاد اوایل رابطه آن‌ها، زیاده‌خواهی‌های کوک به روابط آن‌ها استرس می‌افزاید و روندا غرق این استرس می‌شود. او تا حد زیادی دلسوزترین شخصیت فیلم است و خط داستانی او با توجه به شخصیتش، واقعا دلخراش است. هر بازیگری نمی‌تواند دیالوگ‌های درون‌نگرانه مالیک را ملموس جلوه دهد اما پورتمن به خوبی از پس این کار برمی‌آید.
۲. نابودی (Annihilation)
- کارگردان: الکس گارلند
- بازیگران: ناتالی پورتمن، جینا رودریگز، جنیفر جیسون لی
- تاریخ انتشار: ۲۰۱۸
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۸ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۸ از ۱۰
دهه گذشته با موفقیت چشمگیر بسیاری از فیلم‌های علمی تخیلی همراه بود اما متاسفانه نابودی در میان فیلم‌های ناتالی پورتمن از نظر مالی ضعیف عمل کرد. این اتفاق مایه شرمساری است، زیرا فیلم هیجان انگیز الکس گارلند ترکیبی منحصر به فرد از ژانرهای علمی تخیلی و وحشت جسمی است و نمودی از شفای عاطفی و درون گرایی کوبریکی محسوب می‌شود. پورتمن در نقش پروفسور زیست‌شناسی به نام لنا بازی می‌کند که به دنبال همسرش کین (اسکار آیزاک) به منطقه مرموزی معروف به شیمر می‌رود.
نابودی با توجه به حضور مداوم او در نقش اصلی، یک پروژه عالی برای پورتمن به حساب می‌آید و شخصیت‌ها گروهی کاملا زنانه از دانشمندان متشکل از ونترس (جنیفر جیسون لی)، آنیا (جینا رودریگز)، جوزی (تسا تامپسون) و کاسی (تووا نووتنی) هستند. این منطقه، در نهایت، شیاطین درونی خاص هر یک از شخصیت‌ها را آشکار می‌کند و اتفاقات کابوس‌وار لنا در سکانس آخر، تعجب مخاطبان را برمی‌انگیزد.
۱. وکس لوکس (Vox Lux)؛ از بهترین فیلم‌های ناتالی پورتمن
- کارگردان: بردی کوربت
- بازیگران: ناتالی پورتمن، جود لا، استیسی مارتین
- تاریخ انتشار: ۲۰۱۸
- امتیاز راتن تومیتوز: ۶۲ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۵.۸ از ۱۰
وکس لوکس بینندگان را در لحظات ابتدایی خود با یک اتفاق تکان‌دهنده مواجه می‌کند و یک تیراندازی در مدرسه گرافیک با جزئیات وحشتناکش به تصویر کشیده می‌شود. دو ساعت بعدی فیلم، نگاهی به مسئولیت‌ها، فشارها و خیال‌پردازی‌های شخصیت اصلی برای تبدیل شدن به یک ستاره، در دو خط زمانی متفاوت است. نیمه اول داستان روی بازمانده آن اتفاق، سلست (رافی کسیدی) متمرکز است که پس از نوشتن آهنگی درباره غم خود، مورد توجه رسانه‌ها قرار می‌گیرد. نیمه دوم فیلم، هفده سال بعد و با سلست بزرگ‌تر (پورتمن) شروع می‌شود که بار دیگر خود را درگیر یک تراژدی ملی می‌بیند.
اجرای پورتمن در این فیلم یکی از عجیب‌ترین عملکردهای اوست، زیرا سلست در نتیجه توجه مداوم عمومی، از واقعیت دور می‌شود. او با مدیر خود (جود لاو) جر و بحث دارد و همه این‌ها در حالی اتفاق می‌افتد که وی دختر جوانی (باز هم با بازی کسیدی) را بزرگ می‌کند که حتی او نیز به ثبات مادرانه پورتمن شک دارد. ناتالی در این فیلم، بی‌نظیر است و ماهرانه نشان می‌دهد که غفلت و آسیب‌های دوران کودکی به بزرگسالی نفوذ می‌کنند.
منبع: Collider
