انیمه‌ی ژانر فانتزی سیاه چیست و بهترین‌های آن کدامند؟

ایده‌ی انیمه‌ی فانتزی معمولا بیانگر مفهومی سرگرم‌کننده است. دنیایی مملو از قدرت‌های جادویی، موجودات فراطبیعی و چیزهای دیگری که در دنیای واقعی یافت نمی‌شوند، جالب و هیجان‌انگیز به نظر می‌رسد. با این حال برای هر عنصر فانتزی جذاب، تفسیری نه چندان جذاب هم از آن وجود دارد.

این زیر ژانر عناصر دوست‌داشتنی ژانر فانتزی را به عناصری ناخوشایند، خشن و کاملا وحشتناک تبدیل می‌کند. بیشتر داستان‌های فانتزی باعث می‌شود مخاطبان آرزو کنند که می‌توانستند در دنیای آن‌ها زندگی کنند و بخشی از آن باشند. ولی در مقابل، داستان‌های فانتزی سیاه باعث می‌شود که مخاطب از زندگی مسالمت‌آمیز و پیش پا افتاده خود احساس رضایت داشته باشد.

ژانر فانتزی سیاه هم در این زمینه آکنده از تفاسیر نه چندان جالب از فانتزی است. این زیر ژانر عناصر دوست‌داشتنی ژانر فانتزی را به عناصری ناخوشایند، خشن و کاملا وحشتناک تبدیل می‌کند. بیشتر داستان‌های فانتزی باعث می‌شود مخاطبان آرزو کنند که می‌توانستند در دنیای آن‌ها زندگی کنند و بخشی از آن باشند. ولی در مقابل، داستان‌های فانتزی سیاه باعث می‌شود که مخاطب از زندگی مسالمت‌آمیز و پیش پا افتاده خود احساس رضایت داشته باشد. صرف نظر از این ماجرا، داستان‌های خوب و سرگرم‌کننده زیادی در این زیر ژانر وجود دارد که توسط نویسندگان خیلی خوب گفته می‌شود. اگر به دنبال انتخابی خوب برای شروع کشف دنیای انیمه یا مانگای فانتزی سیاه هستید، این مطلب مخصوص شماست.

یکی از اهداف اصلی فانتزی سیاه، افسون کردن است. نویسنده این داستان‌ها معمولا سعی دارند تا با استفاده از فانتزی سیاه، دنیایی را به تصویر بکشند که در آن‌ها جادو و دیگر عناصر فانتزی ممکن است راه‌های فرار رویاانگیزی نباشند که مخاطبان به آن امیدوار هستند. یکی از مثال‌های خوب این قبیل داستان‌ها می‌تواند Puella Magi Madoka Magica باشد. این سریال از ژانر دختر جادویی استفاده می‌کند که به قبل‌تر در سریال‌هایی مانند ملوان ماه (Sailor Moon) و پریتی کیور (Pretty Cure) شناخته شده است و پیچش‌های وحشتناک خود را به آن می‌افزاید. از یک نظر، سریال‌های فانتزی سیاه را می‌توان به‌عنوان داستان‌های هشداردهنده تعبیر کرد که به مخاطبان اخطار می‌دهند مراقب باشند چه آرزویی می‌کنند.

فانتزی سیاه به طور کلی شخصیت‌های خود را بسیار بیشتر از سایر ژانرها به نابودی می‌کشاند. این مسأله هم تنها درباره‌ی شخصیت‌های منفی یا شخصیت‌های جانبی صادق نیست. برخی از نویسندگان فانتزی سیاه آن‌قدر جسارت دارند که بدون هیچ نشانه یا هشدار قبلی شخصیت‌های اصلی و محبوب طرفداران را بکشند. کسانی که به سریال‌های فانتزی علاقه دارند که در آن سایه‌ی مرگ بر سر هریک از شخصیت‌ها در هر لحظه پرسه می‌زند، احتمالا از دیدن سریال‌هایی مانند قاتل چشم سرخ (Akame ga Kill) یا حمله به تایتان‌ها (Attack on Titan) به وجد خواهند آمد.

• معرفی ۱۱ گونه‌ تایتان مختلف در انیمه‌ی حمله به تایتان‌

یکی دیگر از چیزهایی که می‌تواند انیمه‌ای فانتزی را سیاه کند این مطلب است که چقدر تاریک و دلگیر به نظر می‌رسد. دورو هیدورو (Dorohedoro) نمونه‌ی خوبی برای این موضوع است. در این انیمه نه تنها جادوی جادوگران به صورت دود سیاه و مشمئزکننده‌ای تجسم می‌یابد، بلکه صحنه و شخصیت‌ها همگی ظاهری فرسوده دارند. این حس عمدتا از طریق ترکیب رنگ‌های مات سریال و جزئیات تیره‌ کلی هر پس‌زمینه، به‌ویژه اجساد مرده، مگس‌ها و پاشیده شدن خون به وجود آمده است. همه چیز در دنیای این انیمه، با وجود اینکه کاملا خارق العاده است، منزجرکننده و پس‌زننده هم به نظر می‌رسد. در نظر بگیرید که ما هنوز حرفی از اهریمنی بودن طلسم‌ها یا بی‌اعتنایی کلی شخصیت‌ها به زندگی انسان‌ها و اتفاقات وحشتناک پیرامونشان نزده‌ایم.

هر مانگایی که در مجله شونن جامپ منتشر شده باشد معمولا در این زیر ژانر قرار نمی‌گیرد. مضامین خوش بینانه جامپ از دوستی، تلاش و پیروزی اغلب مغایر با واقع‌گرایی سنگدلانه‌ی موجود در فانتزی سیاه است. ممکن است درباره‌ی حقایق خشن‌تر واقعیت بی‌پرده‌تر بیان شود، اما هدف اکثر قهرمان‌های جامپ یافتن راهی برای عبور از تاریکی است. به این ترتیب، خوانندگان می توانند انتظار داشته باشند که در پایان همه چیز به خیر و خوبی تمام می‌شود.

البته اینکه جامپ بر یافتن راه‌حل‌های مثبت برای مشکلات زندگی تمرکز می‌کند، به این معنا نیست که نمی‌تواند عناصر تیره‌تری داشته باشد. چنین عناصری شامل معامله‌های فاوستی برای قدرت، کسب توانایی‌های خارق‌العاده و انتخاب‌های سخت و البته فرار از مرگند که در هر داستانی پیدا می‌شود. آثاری مانند شکارچی شکارچیان (Hunter x Hunter)، نبرد جادویی (Jujutsu Kaisen) و مرد اره‌ای (Chainsaw Man) همگی عناصر فانتزی سیاه دارند اما همچنان از نظر فنی به موضوعات و آرمان‌های اصلی جامپ پایبند هستند.

دفترچه‌ی مرگ (Death Note)، یکی دیگر از نمونه‌های اصلی جامپ است که با وجود موضوعیت کلی روشن آن، می‌تواند در گروه فانتزی سیاه جای گیرد. داستان سریال در ژاپن مدرن می‌گذرد. شخصیت اصلی داستان از دفترچه‌ای جادویی استفاده می‌کند که با نوشتن نام هر کسی در آن می‌تواند او را بکشد و خود این دفترچه هم از دنیای شینیگامی آمده است، موجودات عجیب و غریبی که بر مرگ تسلط دارند؛ همان خدایان مرگ. این سریال، با وجود محیط واقع‌گرایانه‌اش، به‌عنوان یک فانتزی سیاه شناخته می‌شود، زیرا از قدرت‌های ماوراء طبیعی به روش‌های وحشتناک و کشنده استفاده می‌کند.

البته نباید فراموش کرد که فقط به این دلیل که انیمه‌ای فانتزی سیاه است، به این معنی نیست که هیچ اتفاق زیبایی در آن رخ نمی‌دهد. برای مثال مانگای برزرک (Berserk) را در نظر بگیرید. این سریال به خاطر موجودات اهریمنی، خشونت بیش از حد و ته‌رنگ های جنسی سنگین بدنام است. در اولین صحنه این مانگا، قهرمان داستان، گاتس، به یک شیطان تجاوز می‌کند و سپس او را می‌کشد. این قبیل صحنه‌ها باعث می‌شود که بیشتر این داستان‌ها درباره موضوعات و محتوای بیش از حد بزرگسالانه باشند، اما این مطلب همیشه صادق نیست. مطمئنا اگر ترول‌ها و غول‌ها وجود دارند، تک‌شاخ‌ها و الف‌ها هم وجود دارند. در مقابل هر منظره‌‌ی آزاردهنده، جنگلی مسحورکننده وجود دارد که زیبا و حتی دلپذیر است. یک داستان خوب، خواه فانتزی سیاه باشد یا فانتزی معمولی یا حتی غیرداستانی، می‌داند که چگونه روشنایی و تاریکی را به گونه‌ای منطقی در دنیای خود را به نمایش بگذارد.

• برزرک؛ از مانگا تا انیمه و بازی

به همان اندازه که صحبت از فانتزی تاریک ناخوشایند به نظر می‌رسد، تماشای آن جذابیتی عجیب دارد. این عناوین کنجکاوی بیمارگونه مردم را به گونه‌ای برمی‌انگیزد که ژانرهای دیگر از انجام آن عاجزند. هر کسی که بتواند لحظات دردناک و تاریک این ژانر را درک کند، با داستان‌های جذاب و سرگرم‌کننده پاداش می‌گیرد.

منبع: CBR.com