۲۸ فیلم با روند تولید طاقت‌فرسا که عواملشان تا جهنم رفتند و بازگشتند
بعضی فیلم‌ها هستند که عوامل، برای ساخت آن‌ها تا جهنم می‌روند و بازمی‌گردند؛ کاری که برای ساختن فیلمی ماندگار نیاز است. اگر باور نمی‌کنید از الکساندر اسکارسگارد بپرسید. کسی که چندی پیش، در مصاحبه‌ای، اعلام کرد روند خسته‌کننده‌ی فیلم «مرد شمالی» (The Northman) رابرت ایگرز به‌قدری برایش طاقت‌فرسا بود که می‌خواست گریه کند.
- ۱۰ افتتاحیه‌ی برتر یک‌دهه‌ی اخیر سینما
- ۳۰ چرخش داستانی برتر در آثار سینمایی قرن ۲۱
- ۱۰ فیلم معروف که بین مخاطبان دو دستگی ایجاد کردند
ایگرز در جست‌وجوی خود به دنبال دقت تاریخی، همه جا را زیر و رو کرد و بازیگران خود را مجبور ساخت ده‌ها مرتبه در نماهای طولانی، پیچیده و خسته‌کننده در فضاهای باز مقابل دوربین بروند. خوشبختانه این همه تلاش جواب داد و «مرد شمالی» هم برای کارگردان و هم برای بازیگر خود تحسین فراوانی از سوی منتقدان و مخاطبان همراه داشت.
مانند «آرواره‌ها» (Jaws)، «اینک آخرالزمان» (Apocalypse Now) و «تایتانیک» (Titanic)، مرد شمالی هم روندی سخت و نفس‌گیر را طی کرد تا بتواند تحسین منتقدان را به دست آورد، اگرچه تمام فیلم‌هایی که روندی طاقت‌فرسا را طی کردند، به این اندازه خوش‌شانس نبوده‌اند.
می‌توانید از اعضای فیلم‌های «دروازه بهشت» (Heaven’s Gate) و «دنیای آب» (Waterworld) بپرسید که جهنمی که برای ساخت فیلم‌شان از آن گذشتند، جز یک شکست گیشه‌ای چشم‌گیر، چه نتیجه‌ی دیگری برایشان به همراه داشت؟ در ادامه به ۲۸ فیلم که روند تولیدشان طاقت‌فرسا بوده‌اند، اشاره می‌کنیم:
۱. دروازه بهشت (Gate of Heaven)
- محصول: ۱۹۸۰
- کارگردان: مایکل چیمینو
- بازیگران: کریس کریستوفرسون، نیکلاس وودسان
- امتیاز راتن تومیتوز: ۵۹ از ۱۰۰
روند تولید «دروازه بهشت» که نماد کامل یک شکست سینمایی است، به خوبی در تاریخ ثبت شده است؛ چرا که چیمینو اصرار داست از هر نما، چندین برداشت داشته باشد و این درخواست او نه تنها بودجه‌ی فراوانی مصرف می‌کرد، بلکه برای بازیگران او هم خستگی فراوانی تولید می‌نمود.
به گفته‌ی برد دوریف، بخش زیادی از نماهای «دروازه بهشت» پس از ۳۲ تا ۶۰ برداشت، مورد قبول چیمینو واقع می‌شد. چیمینو هم‌چنین بازیگران کم‌تر شناخته شده را مجبور می‌کرد بدلکاریهای خودشان را در صحنه اجرا کنند و از این طریق آن‌ها را در خطر قرار می‌داد.
خبرنگاری به نام لس گاسپی که توانسته بود نقشی به عنوان هنرور در «دروازه بهشت» به دست آورد، درباره‌ی یکی از سکانس‌های جنگی فیلم نوشت: «به خاطر عجله‌ی دیوانه‌وار، چندین صانحه سر صحنه رخ داد، چرا که صحنه‌ها بارها و بارها، برای چندین روز، تکرار می‌شدند. بعضی از مهاجران که اکثرا به عنوان هنرور در فیلم فعالیت می‌کردند، توسط اسب‌ها ضربه خوردند و به درون گل و لای افتادند.»
۲. مرده شریر (The Evil Dead)
- محصول: ۱۹۸۱
- کارگردان: سام ریمی
- بازیگران: بروس کمپبل، بتسی بیکر
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۵ از ۱۰۰
آخرین فیلمی که الن سندویس، یکی از بازیگران نقش اصلی فیلم، در آن ایفای نقش کرد، «مرده شریر» بود. ریمی درباره‌ی این‌که روند ساخت فیلمش چقدر طاقت‌فرسا بوده است، صادقانه سخن گفته. او در کتاب فیلم «مرده شریر» می‌نویسد: «من در زندگی خود هرگز به این سختی و این همه مدت کار نکرده‌ام.
هوا خیلی سرد می‌شد. بعد از این که تیم فیلو رفت، من مجبور بودم فیلم‌برداری را انجام دهم و در جابه‌جایی دوربین و …، دستیار اول خودم هم باشم. در همان شرایط باید بروس را هم برای فیلم‌برداری آماده می‌کردم. دستم غرق در خون مصنوعی می‌شد و ناگهان به یاد می‌آوردم که باید لنزها را عوض کنم و هرچه زودتر باید این خون‌ها را از دستم پاک نمایم.
هوا تقریبا ۱۵ درجه سانتی‌گراد بود و هیچ وسیله‌ی گرمایشی‌ای وجود نداشت. تنها چیزی که داشتیم قهوه سازی پر از قهوه بود. پس مجبود بودم خون روی دستم را با قهوه بشورم. باید گاهی استراحت می‌کردیم، باید چند روز مرخصی می‌گرفتیم، اما ممکن نبود و گاهی مجبور بودیم بدون توقف، ۱۸ ساعت در روز کار کنیم.»
۳. ایشتار (Ishtar)
- محصول: ۱۹۸۷
- کارگردان: الین می
- بازیگران: داستین هافمن، وارن بیتی
- امتیاز راتن تومیتوز: ۳۸ از ۱۰۰
«ایشتار» به عنوان یکی از بزرگ‌ترین شکستهای هالیوود شناخته می‌شود و حتی خود کارگردان، الین می، هم می‌تواند به میزان طاقت‌فرسا بودن روند فیلم خود اعتراف کند.
او یک‌مرتبه، در مصاحبه‌ای، توضیح داد: «من درباره‌ی بازیگری می‌دانستم، اما درباره‌ی فیلم هیچ‌چیز بلد نبودم تا حدی که در روز اول فیلم‌برداری، یکی از لوازم نور را با دوربین اشتباه گرفتم. تولید این فیلم واقعا افتضاح بود. فیلم‌برداری در بیابان هم باعث شد خرج فراوانی روی دست سازندگان بماند.»
۴. راپا نوئی (Rapa-Nui)
- محصول: ۱۹۹۴
- کارگردان: کوین رینولدز
- بازیگران: جیسون اسکات لی، اسای مورالس
- امتیاز راتن تومیتوز: ثبت‌نشده
پس از ساختن فیلم موفق «رابین هود: شاهزاده دزدان» (Robin Hood: Prince of Thieves)، کوین رینولدز به سراغ پروژه‌ای جاه‌طلبانه رفت. رینولدز در مصاحبه‌ای درباره‌ی این فیلم گفت: «این احتمالا به دنبال شرایط جغرافیایی محل ضبط فیلم و شرایطی که بر ما تحمیل شده بود، سخت‌ترین فیلمی است که ساخته‌ام. چیزی شبیه به فیلم‌های ورنر هرتسوک.»
رینولدز تصمیم گرفت فیلم را در جزیره‌ای دورافتاده بسازد و انتقال ابزار لازم به این جزیره یک چالش بسیار سخت بود. او، در مصاحبه‌ی خود اضافه کرد: «ما به اندازه‌ی پروازی به طول یک هفته از جزیره فاصله داشتیم و گاهی با کمبود غذا مواجه می‌شدیم. همه‌چیز خیلی خیلی بد بود.»
«راپا نوئی» که توسط شرکت برادران وارنر تهیه شد، تبدیل به یکی از بزرگ‌ترین شکستهای هالیوودی شد و با بودجه‌ی ۲۰ میلیون دلاری، تنها ۳۰۵ هزار دلار فروخت.
۵. دنیای آب (world of water)
- محصول: ۱۹۹۵
- کارگردان: کوین رینولدز
- بازیگران: کوین کاستنر، دنیس هاپر
- امتیاز راتن تومیتوز: ۴۵ از ۱۰۰
کارنامه‌ی رینولدز وقتی پس از یک شکست گیشه‌ای، به سراغ «دنیای آب» رفت، بهبود پیدا نکرد. اگرچه رینولدز در این فیلم، دوباره با کوین کاستنر همراه شد، اما فیلم با بودجه‌ی ۱۷۵ میلیون دلاری، تنها ۲۶۴ هزار دلار فروخت.
فیلم‌برداری در آب‌های اقیانوس آرام و طوفانی که یک‌مرتبه تمام صحنه را در هم ریخت، باعث صرف این همه بودجه شد. کاستنر طی فیلم‌برداری دچار جراحات مختلفی شد و تیم بدل‌کاری و بعضی دیگر از بازیگران هم مجروح شدند.
۶. ورطه (The Abyss)
- محصول: ۱۹۸۹
- کارگردان: جیمز کامرون
- بازیگران: اد هریس، مایکل بین
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۸ از ۱۰۰
شرکت کردن در یک فیلم که توسط جیمز کامرون ساخته می‌شود، معمولا به این معناست که قرار است شکنجه شوید. برای ورطه، محفظه‌ی آب بزرگی ساخته شد تا صحنه‌های زیر آب، فیلم‌برداری شوند. بازیگران مجبور بودند برای ساعت‌های طولانی، بدون استراحت کار کنند و خطر مبتلا شدن به بیماری بسیار بالا بود.
در یکی از برداشت‌ها، کلاه محافظتی اد هریس توسط جریان آب از سرش جدا شد و آب وارد بینی وی شد. کامرون در مصاحبه‌ای، درباره‌ی این فیلم گفت: «می‌دانستم که قرار است فیلمی با شرایط سخت باشد، اما خودم هم فکر نمی‌کردم قرار است تا این اندازه سخت باشد. دیگر هرگز نمی‌خواهم چنین چیزی را تجربه کنم.»
۷. اینک آخرالزمان (Apocalypse Now)
- محصول: ۱۹۷۹
- کارگردان: فرانسیس فورد کوپولا
- بازیگران: مارلون براندو، مارتین شین
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۸ از ۱۰۰
روند ساخت حماسه‌ی جنگی کوپولا به قدری سخت بود که سال ۱۹۹۱، برای آن مستندی ساختند؛ «قلب تاریکی: آخرالزمان یک فیلمساز» (Hearts of Darkness: A Filmmaker’s Apocalypse). کوپولا فیلم خود را در فیلیپین ضبط کرد؛ جایی که به دنبال شرایط آب و هوایی نامناسب، چندین بار مجبور شد صحنه‌ها را بازسازی کند و این بازسازی‌ها باعث افزایش چشم‌گیر بودجه گشت.
درگیری‌های کوپولا با براندو بر سر دیالوگ‌هایش، در این فیلم، مشهور است. افزایش وزن براندو هم مسئله‌ای دیگر بود که کوپولا از آن‌جایی که او دیگر برای نقش مناسب نبود، قصد اخراج وی را داشت. مارتین شین هم طی فیلم‌برداری دچار مشکلات زیادی از جمله عارضه‌ی قلبی‌ای نزدیک به سکته شد که نزدیک بود فیلم را به کلی نابود نماید.
۸. بیگانه ۳ (Alien 3)
- محصول: ۱۹۹۲
- کارگردان: دیوید فینچر
- بازیگران: سیگورنی ویور، چارلز دنس
- امتیاز راتن تومیتوز: ۴۶ از ۱۰۰
روند ساخت فیلم «بیگانه ۳»، برای فینچر، به اندازه‌ای دیوانه‌کننده بود که او تا مدت‌ها تلاش می‌کرد نام خود را از تیتراژ این فیلم حذف کند. فینچر نخستین تجربه‌ی کارگردانی خود را از سر می‌گذراند و جایگزین وینسنت وارد شده بود. فینچر از آن‌جایی که فیلم‌نامه، طی فیلم‌برداری بازنویسی می‌شد و نمی‌توانست قریحه‌ی شخصی خود را وارد کار کند، بارها با استودیو درگیر شد.
استودیو در تلاش بود تا فیلم چیزی شبیه به بیگانه‌های پیشین ریدلی اسکات و جیمز کامرون باشد، این فینچر را عصبی می‌کرد. فینچر در مصاحبه‌ای معروف درباره‌ی این فیلم گفته است: «هیچکس بیشتر از من از آن متنفر نیست. تا همین امروز، هیچکس بیشتر از من از آن متنفر نیست.»
۹. بازماندگان (Deliverance)
- محصول: ۱۹۷۲
- کارگردان: جان بورمن
- بازیگران: جان ویت، برت رینولدز
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۹ از ۱۰۰
روند ساخت «بازماندگان» جان بورمن سرشار از داستان‌های وحشتناک است؛ یکی از آن‌ها دعوای سختی است که بین کارگردان و نویسنده، جیمز دیکی، در گرفت و به زد و خورد کشید. یکی دیگر از این داستان‌ها درباره‌ی اصرار بورمن است بر این که بازیگر نقش اصلی باید تمام بدل‌کاری‌ها را خودش انجام دهد؛ درخواستی که با توجه به داستان فیلم، بسیار خطرناک است.
رینولدز در مصاحبه‌ای گفته است که بورمن فیلم را به ترتیب وقایع داستان ضبط می‌کرد، تا اگر یکی از بازیگران فوت کرد، کمترین آسیب به فیلم وارد شود.
۱۰. چهار شگفت‌انگیز (The Fantastic Four)
- محصول: ۲۰۱۵
- کارگردان: جاش ترانک
- بازیگران: مایلز تایلر، کیت مارا
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹ از ۱۰۰
استودیوی فاکس قرن بیستم، در جنگی تمام عیار، ترانک و دیدگاه او را کنار زد. ترانک قصد داشت فیلمی ابرقهرمانی شبیه به فیلم‌های ترسناک کراننبرگ بسازد، اما نتیجه چیزی کاملا درهم و برهم، با بازی‌های بدون احساس، شد.
استودیو مدام فیلم‌نامه را تغییر می‌داد و این باعث درگیری‌های فراوانی بین استودیو و کارگردان شد. گفته می‌شود ترانک هنگام فیلم‌برداری خودش را در انزوای کامل قرار می‌داد و به گونه‌ای خودش و صفحه‌های نمایشگر را پارچه‌پیچ می‌کرد که مجبور نباشد با هیچ یک از عوامل حرف بزند.
۱۱. فیتزکارالدو (Fitzcarraldo)
- محصول: ۱۹۸۲
- کارگردان: ورنر هرتسوک
- بازیگران: کلاوس کینسکی، کلودیا کاردیناله
- امتیاز راتن تومیتوز: ۷۹ از ۱۰۰
داستان این فیلم بر اساس شخصیتی واقعی است که یک کشتی را از رودخانه‌ای به رودخانه‌ی دیگر، از طریق خشکی، منتقل کرد. هرتسوک اصرار داست که همه‌چیز را تا آن‌جا که ممکن است، نزدیک به واقعیت بسازد.
عوامل مجبور شدند یک کشتی ۳۲۰ تنی را روی یک تپه ببرند، چرا که هرتسوک دوست نداشت در فیلم خود از جلوه‌های ویژه استفاده کند. نتیجه مجروح شدن شش نفر از عوامل بود. بعضی از هنرورانی که در فیلم بودند هم مجروح یا فوت شدند.
۱۲. جزیره دکتر مورو (The Island of Dr. Moreau)
- محصول: ۱۹۹۶
- کارگردان: جان فرانکن‌هایمر
- بازیگران: مارلون براندو، وال کیلمر
- امتیاز راتن تومیتوز: ۲۴ از ۱۰۰
هنگام ساخت این فیلم، تنش در بالاترین حد ممکن بود. وال کیلمر، در همان روزهای ابتدایی، با واردکردن نقدهای فراوان به فیلم‌نامه و جایگزین کردن دیالوگ‌های بداهه با دیالوگ‌های نوشته‌شده، نشان داد که قرار است دردسرساز شود.
بازیگر نقش مکمل، راب مارا، التماس می‌کرد که اجازه دهند از فیلم خارج شود. کارگردان اصلی فیلم قرار بود استنلی باشد، اما او اخراج شد و فرانکن‌هایمر جای او را گرفت. کارگردان جدید هم اما نتوانست مشکلات را حل کند.
براندو باز هم در موقعیت‌ها مختلف ثابت کرد که در صحنه غیرقابل پیش‌بینی است و خودش را، در زمان تعیین‌شده، سر صحنه نمی‌رساند. براندو و کیلمر از یک‌دیگر متنفر شدند و فیلم در گیشه با شکست روبه‌رو شد.
۱۳. آرواره‌ها (Jaws)
- محصول: ۱۹۷۵
- کارگردان: استیون اسپیلبرگ
- بازیگران: روی شایدر، رابرت شاو
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۸ از ۱۰۰
اسپیلبرگ قصد داشت فیلم را در آب‌های آزاد فیلم‌برداری کند؛ تصمیمی که منتهی به روندی خسته‌کننده و صرف بودجه‌ای عظیم شد. فیلم‌برداری در دریا، عوامل را مجبور کرد که با موانع پیش‌بینی‌نشده‌ی فراوانی دست و پنجه نرم کنند؛ از جمله ورود قایق‌های بیگانه به داخل قاب و برداشت‌های پیاپی، آسیب دیدن لوازم مختلف و دریازده شدن بسیاری از عوامل.
کوسه‌ی مکانیکی عظیمی که در فیلم از آن استفاده شده نیز بارها طی فیلم‌برداری خراب شد و عوامل مجبور بودند چندین بار به ضبط نماهای تکراری دست بزنند. اسپیلبرگ در مصاحبه‌ای درباره‌ی «آرواره‌ها» گفت: «من در رابطه با اقیانوس ساده‌لوح بودم.
من در رابطه با طبیعت و سختی‌های آن ساده‌لوح بودم و فکر می‌کردم یک فیلمساز اگر کله‌شق باشد، می‌تواند عناصر مزاحم را کنار بزند. من جوان بودم و نمی‌فهمیدم که در واقع وقتی تصمیم گرفتم به جای یک استودیو، فیلم را درون اقیانوس بسازم، کله‌شقی کردم. اگرچه اگر به عقب بازمی‌گشتم، باز هم دریا را انتخاب می‌کردم، زیرا این تنها راهی است که مخاطب می‌تواند به درستی داستان فیلم را درک کند.»
۱۴. فانوس دریایی (The Lighthouse)
- محصول: ۲۰۱۹
- کارگردان: رابرت اگرز
- بازیگران: رابرت پتینسون، ویلم دفو
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۰ از ۱۰۰
ساخت فیلم «فانوس دریایی»، در شرایطی چنان طاقت‌فرسا صورت می‌گرفت که دو بازیگر اصلی فیلم، بیرون از زمان فیلم‌برداری، معمولا هیچ صحبتی با یک‌دیگر نمی‌کردند، چرا که انرژی‌ای برایشان باقی نمانده بود. روند ساخت فیلم به قدری خسته‌کننده بود که چیزی نمانده بود پتینسون مشتی حواله‌ی صورت اگرز کند.
پتینسون در مصاحبه‌ای در این‌باره گفت: «نزدیک‌ترین تجربه به مشت‌زدن به صورت یک کارگردان که داشتم، همین بود.» پتینسون بازیگر جان سختی نیست، اما برای در شخصیت ماندن، هنگام فیلم‌برداری «فانوس دریایی»، تجربه‌های عجیبی را از سر گذراند.
او در یکی از مصاحبه‌های خود گفته‌است که روی زمین می‌نشسته و گل و لای می‌خورده تا بتواند به دیوانگی برسد. او هم‌چنین بارها از مستی بی‌هوش شده است و شلوار خود را خیس کرده است تا بتواند کاملا شخصیت را درک نماید.
۱۵. مکس دیوانه: جاده خشم (Mad Max: Fury Road)
- محصول: ۲۰۱۵
- کارگردان: جرج میلر
- بازیگران: تام هاردی، شارلیز ترون
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۷ از ۱۰۰
«مکس دیوانه: جاده خشم» مدت‌ها پیش از این که مقابل دوربین برود، برای جرج میلر روندی طاقت‌فرسا و خسته‌کننده را تدارک دیده بود. میلر سال‌ها روی فیلم‌نامه‌ی این فیلم کار کرده و پیش از این که بتواند فیلم‌برداری را آغاز کند، دومرتبه دست رد به سینه‌اش خورده بود.
هنگام فیلم‌برداری، هوای خیلی گرم و طراحی بدلکاریهای پیچیده، باعث افزایش تنش بین عوامل شده بود. تام هاردی و شارلیز ترون مدام با هم درگیر می‌شدند. کوئی کراویتز، یکی از بازیگران فیلم، درباره‌ی آن‌ها می‌گوید: «آن‌ها با هم کنار نمی‌آمدند.
این‌که برای مدت طولانی‌ای در بیابان مانده بودیم هم بی‌تاثیر نبود. فکر می‌کنم همه خسته و سردرگم و دلتنگ خانه بودند. ما به مدت شش ماه به جز شن، چیز دیگری نمی‌دیدیم. آدم دیوانه می‌شود.»
۱۶. مونوس (Monos)
- محصول: ۲۰۱۹
- کارگردان: الخاندرو لاندس
- بازیگران: جولیانا نیکلسون، مویزز آریاس
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۲ از ۱۰۰
الخاندرو لاندس تصمیم گرفت فیلم خود را در جنگل‌های کلمبیا مقابل دوربین ببرد؛ در مکان‌هایی که پیش از این هرگز برای ساخت فیلم از آن‌ها استفاده نشده بود. گزارشی از پشت صحنه‌ی فیلم اعلام کرد که در هنگام ساخت فیلم هیچ برق، آب لوله‌کشی و غذای یخچالی‌ای وجود نداشت و هر شب سر و صداهای فراوانی مختل استراحت عوامل می‌شد.
لاندس در مصاحبه‌ای گفت: «همه داشتند از بین می‌رفتند؛ از جمله من. همه سر صحنه‌ی فیلم‌برداری حداقل یک‌مرتبه اشک ریختند. این اتفاقی است که وقتی شش روز در هفته با تمام توان کار می‌کنید، پیش می‌آید.» عوامل مجبور بودند برای کمک‌های پزشکی، شخص آسیب دیده را، تا مکانی دور، روی برانکارد حمل کنند و این پروسه فیلم‌برداری را ۲۰ ساعت عقب می‌انداخت.
۱۷. غارتگر (Predator)
- محصول: ۱۹۸۷
- کارگردان: جان مک‌تیرنان
- بازیگران: آرنولد شوارتزنگر، کارل ویترز
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۰ از ۱۰۰
مک‌تیرنان جنگل‌های مکزیک را برای فیلم‌برداری انتخاب کرد. جنگل به قدری سرد بود که لامپ‌های گرمایشی باید تمام روز و شب روشن می‌ماندند. جنگل و مشکلاتش بارها و بارها فیلم‌برداری را عقب انداختند.
بسیاری از عوامل فیلم به دنبال تغییر آب و هوا و آب غیرپاکیزه‌ی هتلی که در آن اقامت داشتند، بیمار شدند. پتر هال، یکی از بازیگران اصلی فیلم، در جایی گفته است که ساخت «غارتگر»، ساخت یک فیلم نبود، بلکه داستان چگونه زنده ماندن بود.
۱۸. بازگشته (The Revenant)
- محصول: ۲۰۱۵
- کارگردان: الخاندرو گونسالس اینیاریتو
- بازیگران: لئوناردو دی‌کاپریو، تام هاردی
- امتیاز راتن تومیتوز: ۷۸ از ۱۰۰
اینیاریتو اصرار داشت که فیلم را به ترتیب وقایع داستان فیلم‌برداری کند و تا جایی که ممکن است از نور طبیعی استفاده نماید. این اصرارهای اینیاریتو بارها و بارها فیلم را عقب انداخت چرا که او می‌بایست منتظر آب و هوا و نور مناسب می‌شد تا تداوم آن در فیلم حفظ شود.
طی فیلم‌برداری، دمای هوا گاهی به زیر صفر می‌رسید. اینیاریتو در مصاحبه‌ای گفت: «گاهی، در یک روز، دمای هوا هفت مرتبه تغییر می‌کرد. آن‌جا بدترین مکان برای ساخت هرگونه فیلمی است، اما منظره بی‌نظیر است. پس ما چاره ی دیگری نداشتیم.» اینیاریتو بعدتر اعتراف کرد که او و تمام عوامل هنگام ساخت «بازگشته» تا حدی دیوانه شدند.
۱۹. غرش (Roar)
- محصول: ۱۹۸۱
- کارگردان: نوئل مارشال
- بازیگران: تیپی هردن، ملانیا گریفیث
- امتیاز راتن تومیتوز: ۷۱ از ۱۰۰
از «غرش» معمولا با عنوان خطرناک‌ترین فیلمی که تا کنون ساخته شده است، یاد می‌شود. طی ساخته‌شدن این فیلم، ۷۰ نفر زخمی شدند. فیلم داستان خانواده‌ای را روایت می‌کند که در آفریقا، در کنار حیوانات وحشی، زندگی می‌کنند.
مارشال اصرار داشت از حیوانات واقعی استفاده کند و آن‌طور که معلوم شد، بازی کردن در مقابل شیرها، تصمیم خیلی ایمنی نیست. دست مارشال در اولین روز فیلم‌برداری توسط یک شیر گاز گرفته شد. گریفیث هم مورد حمله‌ی شیری قرار گرفت و با پنجاه بخیه راهی خانه شد. بازیگران و عوامل دیگر هم چنین تجربیاتی را از سر گذراندند.
۲۰. درخشش (The Shining)
- محصول: ۱۹۸۰
- کارگردان: استنلی کوبریک
- بازیگران: جک نیکلسون، شلی دووال
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۵ از ۱۰۰
وقتی صحبت از فیلم‌هایی باشد که روند ساختشان، از نظر روانی، دیوانه‌کننده بوده‌اند، فیلم‌های کمی هستند که بتوانند در کنار «درخشش» کوبریک، در رتبه‌های ابتدایی قرار بگیرند. اشتیاق فراوان کوبریک به برداشت‌های زیاد، برای بازیگران تبدیل به یک شکنجه شده بود.
دووال به قدری از درخواست‌های کوبریک کلافه شده بود که پس از اتمام فیلم‌برداری، به مدت چند ماه مریض شد. داستان‌هایی از پشت صحنه‌ی فیلم اذعان می‌کنند که موهای دووال، به دنبال استرس فراوانی که گریبان او را گرفته بود، شروع به ریختن کرده بودند.
۲۱. سکوت (Silence)
- محصول: ۲۰۱۶
- کارگردان: مارتین اسکورسیزی
- بازیگران: اندرو گارفیلد، آدام درایور
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۳ از ۱۰۰
فیلم‌برداری این فیلم اسکورسیزی در تایوان انجام شد و آب و هوا به قدری غیرقابل پیش‌بینی بود که بارها روند فیلم‌برداری را متوقف کرد. آدام درایور برای بازی در این فیلم ۲۳ کیلوگرم وزن کم کرد. در روزهای آخر فیلم‌برداری، گرسنگی شدید درایور، باعث شده بود متوهم شود.
درایور در مصاحبه‌ای گفته است: «فکر نمی‌کنم، پیش از این، هرگز تا این حد زیر فشار بوده باشم. در لحظاتی، شما به قدری گرسنه و خسته هستید که دیگر هیچ‌کاری نمی‌توانید بکنید. شما در حال بهبود بخشیدن نقش‌آفرینی خود نیستید. فقط به اندازه‌ای انرژی دارید که جلوی دوربین بایستید.»
۲۲. جوخه انتحار (Suicide Squad)
- محصول: ۲۰۱۶
- کارگردان: دیوید آیر
- بازیگران: ویل اسمیت، مارگو رابی
- امتیاز راتن تومیتوز: ۲۶ از ۱۰۰
از آن‌جایی که استودیو، پیش از انتخاب کارگردان، تاریخ اکران این فیلم را مشخص کرده بود و بعدتر با عجله دیوید آیر را برای کارگردانی فیلم انتخاب کرده بود، از همان ابتدا محکوم به فنابودن «جوخه انتحار» مشخص بود.
آیر فیلم را با فضایی تیره فیلم‌برداری کرده بود، اما از آن جایی که «بتمن علیه سوپرمن» (Batman v Superman)، با چنین فضایی، نتوانسته بود به موفقیت گیشه‌ای دست پیدا کند، استودیو، در مراحل پس‌تولید، تدوینگرهای فراوانی را استخدام کرد تا فضا را روشن‌تر کنند. نتیجه آن شد که «جوخه انتحار» بعضی از بدترین نقدهای سال ۲۰۱۶ را به دست آورد.
۲۳. تیم آمریکا: پلیس جهانی (Team America: World Police)
- محصول: ۲۰۰۴
- کارگردان: تری پارکر
- بازیگران: تری پارکر، مت استون
- امتیاز راتن تومیتوز: ۷۷ از ۱۰۰
در این فیلم که از ۲۷۰ شخصیت عروسکی استفاده کرده‌است، ۲۰۰ نفر مسئول عروسک‌گردانی بودند، با این‌حال محدودیت‌های حرکتی عروسک‌ها، پارکر و استون را مجبور کرد که در بسیاری از موارد، سر صحنه، فیلم‌نامه را بازنویسی کنند.
استون در مصاحبه‌ای گفت: «بدترین زمان تمام زندگی‌ام بود. دیگر نمی‌خواهم هیچ عروسکی ببینم. شما روزی ۲۰ ساعت کار می‌کنید، برای خوابیدن از قرص‌های خواب‌آور و برای بیدار ماندن از قهوه استفاده می‌کنید، احساس بدی پیدا می‌کنید و هیچ‌کدام از دوستانتان و خانواده‌تان از شما خوششان نمی‌آید، اما در آخر شما یک فیلم ساخته‌اید.»
۲۴. تایتانیک (Titanic)
- محصول: ۱۹۹۷
- کارگردان: جیمز کامرون
- بازیگران: لئوناردو دی‌کاپریو، کیت وینسلت
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۷ از ۱۰۰
ساختن بزرگ‌ترین فیلم تاریخ سینما، می‌تواند باعث شود کمی دیوانه شوید. درست مانند «ورطه»، در این فیلم کامرون هم بازیگران مجبور بودند مدت‌ها در آب بمانند و همین باعث شد خیلی از آن‌ها دچار سرماخوردگی شوند.
کامرون وارد جنگی بزرگ با استودیو شده بود، چرا که بودجه‌ی فیلم هم‌چنان افزایش می‌یافت و فیلم‌برداری از برنامه عقب افتاده بود. یک‌مرتبه یکی از عوامل، سوپی را که همه‌ی عوامل قرار بود از آن بخورند با قرص‌های پی‌سی‌پی مسموم کرد و ۵۰ نفر راهی بیمارستان شدند.
۲۵. جنگ جهانی زد (World War Z)
- محصول: ۲۰۱۳
- کارگردان: مارک فورستر
- بازیگران: برد پیت، میری انوس
- امتیاز راتن تومیتوز: ۶۶ از ۱۰۰
روند ساخت «جنگ جهانی زد» نه برای برد پیت آسان بود و نه برای مارک فورستر. اعضای پس‌تولید، در اتاق تدوین، دریافتند که پرده‌ی سوم فیلم کارایی ندارد، پس دیمن لیندلوف تمام پرده‌ی سوم را بازنویسی کرد و ۳۰ دقیقه‌ی پایانی فیلم، دوباره فیلم‌برداری شد.
همه‌چیز وقتی استودیو یکی از صحنه‌های نبرد با زامبی‌ها را از آن‌جایی که در مسکو به وقوع می پیوست، به دنبال دلایل سیاسی، حذف کرد، پیچیده‌تر هم شد.
۲۶. آکوامن (Aquaman)
- محصول: ۲۰۱۸
- کارگردان: جیمز وان
- بازیگران: جیسون موموآ، امبر هرد
- امتیاز راتن تومیتوز: ۶۵ از ۱۰۰
جیمز وان قسم خورده بود که تا آن‌جا که ممکن است، بدون استفاده از جلوه‌های ویژه، نماهای زیر آب را ضبط کند. چنین تصمیمی قاعدتا مشکلات فراوانی هم به همراه دارد. وان در مصاحبه‌ای گفت: «فیلم‌برداری چنین فیلمی از نظر تکنیکی، چالشی بزرگ است.
کار کردن با آب و خشک و تر بودن صحنه، چیز پیچیده‌ای است.» اگرچه تمام این پیچیدگی‌ها برای وان سخت نبود، چرا که او سال بعد قسمت دیگری از آکوامن به نام «آکوامن و پادشاهی گم‌شده» (Aquaman and the Lost Kingdom) را ساخت.
۲۷. مرد شمالی (The Northman)
- محصول: ۲۰۲۲
- کارگردان: رابرت اگرز
- بازیگران: الکساندر اسکارسگارد، آنا تایلر-جوی
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۹ از ۱۰۰
اگرز هرگز به دنبال میان‌بر نبوده است، اما مرد شمالی حتی طبق استانداردهای اگرز هم فیلمی با روندی طاقت‌فرسا است. اگرز مصمم بود که اعتبار و دقت تاریخی فیلم را به بالاترین حد ممکن برساند.
از همین‌رو با وسواس بیمارگونه‌ی خود در جزئیات، بازیگران و عوامل خود را به دیوانگی می‌کشاند. بازیگران معمولا مجبور بودند در شرایطی سخت، بارها و بارها برداشت‌های تکراری را تاب آورند، اما نتیجه فیلمی شد که می‌توان از آن به عنوان بهترین فیلم وایکینگی تاریخ سینما یاد کرد.
۲۸. زمانی برای مردن نیست (No Time To Die)
- محصول: ۲۰۲۱
- کارگردان: کری فوکوناگا
- بازیگران: دنیل کریگ، لئا سیدو
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۳ از ۱۰۰
دنیل کریگ برای مدت‌ها، خداحافظی‌اش با نقش جیمز باند را عقب انداخت، اما طی فیلم‌برداری «زمانی برای مردن نیست»، اگر شکی هم در وجود او باقی مانده بود، به کلی از بین رفت. فیلم از همان ابتدا نوید فرآیندی دیوانه‌کننده را می‌داد.
ابتدا دنی بویل از کارگردانی فیلم کنار گذاشته شد و کری فوکوناگا در لحظات آخر به فیلم پیوست و بعدتر یکی از انفجارها تقریبا نزدیک بود یکی از صحنه‌های معروفی که بسیاری از فیلم‌های باند در آن فیلم‌برداری شده اند را نابود کند. خوشبختانه فیلم توانست نظر مخاطبان و منتقدان را جلب نماید و کریگ توانست، بعد از ۱۵ سال، خداحافظی‌ای که لایقش بود را دریافت نماید.
منبع: indiewire
