آنتونی هاپکینز با فیلم «پدر» برای دومین جایزه اسکارش خیز برداشت
آنتونی هاپکینز با ایفای نقش اصلی فیلم سینمایی «پدر» (The Father) خود را به یکی از شانس‌های نامزدی و دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اصلی مرد تبدیل کرده است.
مارلون براندو، گری کوپر، تام هنکس، داستین هافمن، فردریک مارچ، جک نیکلسون، شان پن و اسپنسر تریسی سوای قرارگرفتن در میان بهترین بازیگران جهان تعداد معدودی از بازیگران‌اند که در کارنامه کاری خود دریافت دو جایزه اسکار بهترین بازیگری را به ثبت رسانده‌اند. تنها بازیگری که در زمینه دریافت جایزه اسکار از دستاوردهای افراد این جمع فراتر رفت دانیل دی-لوئیس بود که سه بار جایزه اسکار بهترین بازیگری را دریافت کرده.
با توجه به نقشی که آنتونی هاپکینز در فیلم پدر، اولین ساخته کارگردان فرانسوی فلوریان زلر ایفا کرده، شانس خوبی دارد تا به جمع نام‌های فهرست بالا بپیوندد و در میان بازیگران دواسکاره قرار گیرد.
هاپکینز اولین جایزه اسکار خود را در سال ۱۹۹۱ برای ایفای نقش دکتر هانیبال لکتر در فیلم سینمایی «سکوت بره‌ها» (The Silence of the Lambs) به دست آورد. نکته جالب درباره این جایزه هاپکینز میزان حضور او در فیلم سکوت بره‌ها بود. این بازیگر تنها ۱۶ دقیقه در فیلم بازی کرد و همان ۱۶ دقیقه را چنان تأثیرگذار از کار درآورد که اسکار بهترین بازیگر نقش اصلی مرد را تصاحب کرد. هاپکینز دکتر هانیبال لکتر را به شخصیتی سمپاتی‌برانگیز تبدیل کرد که گرچه یک قاتل بی‌نهایت خشن و ترسناک است اما مخاطب را کاملا با خود همراه می‌کند.
تنها بازیگر دیگری که با زمان حضور کمتری موفق شد این جایزه را بگیرد دیوید نیون برای فیلم «میزهای تک‌نفره» (Separate Tables) بود؛ فیلمی که در سال ۱۹۵۸ ساخته شد و نیون در آن حضوری ۱۵ دقیقه‌ای داشت.
هاپکینز علاوه بر دریافت جایزه اسکار برای فیلم سکوت بره‌ها تا کنون برای چهار ایفای نقش دیگر هم نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اصلی مرد شده است که جدیدترین آن‌ها برای ایفای نقش پاپ بندیکت شانزدهم در فیلم سینمایی «دو پاپ» (The Two Popes) بود.
در فیلم سینمایی پدر، هاپکینز نقش مردی ۸۰ ساله به نام آنتونی را برعهده دارد؛ مردی مغرور که با وجود افزایش سن و نیاز فزاینده‌ای که به کمک دخترش دارد یاری او را پس می‌زند. آنتونی به تدریج مرزهای میان واقعیت و خیال را گم می‌کند. حضور هاپکینز در این فیلم و ایفای نقش آنتونی یکی از بهترین کارهای او ظرف سال‌های اخیر است. می‌شود بدون اغراق ادعا کرد که آنتونی هاپکینز تک‌تک صحنه‌ها و لحظه‌های فیلم را عمیقا به تصاحب خود درآورده.
زلر کارگردان تازه‌کار فیلم پدر اثرش را بر اساس نمایش‌نامه‌ای که خودش پیش از این نوشته و به همین نام منتشر کرده بود ساخته است. زلر برای اقتباس نمایش‌نامه و تبدیل آن به فیلم‌نامه با کریستوفر همپتون همکاری داشته. همپتون برای فیلم «روابط خطرناک» (Dangerous Liaisons) جایزه اسکار بهترین فیلم‌نامه اقتباسی را گرفته و نوشتن فیلم‌نامه‌های متعددی چون «یک روش خطرناک» (A Dangerous Method) به کارگردانی دیوید کراننبرگ را هم در کارنامه دارد.
فیلم پدر موفق شده به توازن ظریفی میان نوعی قصه‌گویی روایی ذهنی و به کارگیری لحظات پریشان‌کننده مستقیم و تند و تیز در فیلم دست پیدا کند.
اما الیویا کلمن ستاره دیگر فیلم پدر است که با ایفای نقش دختر آنتونی، درخشش نقش اصلی مرد فیلم را تکمیل کرده و برای خود جایگاهی در رقابت اسکار امسال دست و پا کرده است. کلمن دو سال پیش در رقابتی تنگاتنگ جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اصلی زن را برای فیلم «سوگلی» (The Favourite) گرفت و امسال در صورت نامزدشدن باید در رقابت برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن شرکت کند.
نقش کلمن در فیلم پدر واجد پیچیدگی‌های خاص خود است؛ دختری که بارها و بارها تا آستانه فروپاشی حرکت می‌کند اما با هوشیاری کلمن نقش هرگز به سمت یک بازی یکنواخت نمی‌رود و در آن اغراق و زیاده‌روی هم به چشم نمی‌خورد.
موفقیت کلی فیلم سینمایی پدر تا حد زیادی مدیون تدوین آن است که برعهده یورگوس لامپرینوس بوده؛ شاید نام این تدوینگر را هم در اسکار امسال بشنویم.
فیلم سینمایی پدر در روزهای اخیر در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو که در حال برگزاری است اکران شده؛ این فیلم پیش از این در جشنواره فیلم ساندنس هم نمایش داده شده بود.
تا کنون در وب‌سایت متاکریتیک ۸ نقد درباره فیلم سینمایی پدر گردآوری شده که هر ۸ نقد مربوط به این اثر مثبت است. مجموعه نقدهای این فیلم ۹۷ دقیقه‌ای نمره متا ۸۷ را برای فیلم ایجاد کرده است.
در وب‌سایت راتن تومیتوز هم ۱۹ نقد درباره فیلم پدر جمع‌آوری شده که هر ۱۹ نقد مثبت بوده و به همین دلیل شاخص تومیتومتر این سایت رضایت ۱۰۰ درصدی منتقدان از این اثر سینمایی را نشان می‌دهد.
