بهترین دشمنان بتمن در سینما؛ تصویرگران جنون و هرج‌ومرج
شوالیه‌ی گاتهام در طول حضور پرسود و پرماجرایش روی پرده‌ی سینما با انواع و اقسام ضدقهرمان‌ها و آدم‌های شرور دست‌وپنجه نرم کرده است و هرکدام از آن‌ها ویژگی‌های جالب و جذاب خودشان را داشته‌اند.
همه می‌دانیم معروف‌ترین و قدرتمندترین و حیرت‌انگیزترین دشمن بتمن جوکر است و جدال و دوگانگی تماشایی او و قهرمان شنل‌پوش دنیای دی‌سی دستمایه‌ی قصه‌های هیجان‌انگیز بسیاری شده. اما شرورهای جذاب دیگری هم در دنیای بتمن حضور دارند که در طول این سالیان، با بازیگران مختلف و فیلم‌های متفاوت به تماشاگران سینما معرفی شده‌اند.
در ادامه فهرستی از دشمنان بتمن در سینما به ترتیب اثرگذاری و کیفیت اجرا و خوب بودن فیلمشان ردیف شده‌اند.
۲۷. بِین در فیلم بتمن و رابین (Batman & Robin)
- بازیگر: رابرت سونسون
- کارگردان: جوئل شوماخر
اگر با کمیک‌های دی‌سی آشنایی داشته باشید می‌دانید که بِین یکی از فریبکارترین و باهوش‌ترین ضدقهرمان‌های شوالیه تاریکی است و برعکس تصویری که در این فیلم از او دیدیم، تنها در عضله و بازو و هیکل تنومند خلاصه نمی‌شود.
بینی که در بتمن و رابین می‌بینیم فاصله‌ی زیادی با ضدقهرمان هوشمند کمیک‌ها دارد و شبیه موجود بی‌عقلی تصویر شده است که فقط هیکل گنده کرده و حتی نمی‌‌تواند درست صحبت کند. بتمن و رابین به دلایل متعددی فیلم بدی بود و طرفداران بتمن را کفری و عصبانی کرد، ولی تصویری که از بین نشان داد واقعا نابخشودنی بود؛ چون تنها چند سال قبل از ساخته شدن فیلم، بین در کمیک‌ها معرفی شد و با حضوری قدرتمند کمر بتمن را شکست و هواداران با دیدن چنین تصویری از او سخت مأیوس شدند.
۲۶. جوکر در فیلم جوخه‌ی انتحاری (Suicide Squad)
- بازیگر: جرد لتو
- کارگردان: دیوید آیر
تقریبا از همان ابتدا همه می‌دانستیم که انتخاب‌های جالبی برای ایفای نقش جوکر در جوخه‌ی انتحاری وجود دارند. ولی تصویری که جرد لتو از این ضدقهرمان نشانمان داد ترکیب غریبی بود از یک خلافکار باسابقه و حیوانی به دنبال شکار که صداهای عجیب و غریب از خودش در می‌آورد. کلا تکلیف جرد لتو و فیلم با جوکر مشخص نبود و تماشاگران هم نمی‌دانستند چه حسی به او داشته باشند. حتی حضور او در قصه توجیه خاصی نداشت و نقشی کلیدی ایفا نمی‌کرد.
بنا بود رابطه‌ی او با هارلی کویین مثلا قوت و غنایی به قصه بدهد، ولی به جایش هربار که فلاش‌بکی از او می‌دیدیم حس می‌کردیم ویدیو و آیتمی بی‌ربط وسط قصه در حال پخش است. جرد لتو بازیگر توانایی است، ولی موفق نشد تصویر قانع‌کننده‌ای از این جنایتکار خطرناک و محبوب ارائه کند.
۲۵. دومزدی در فیلم بتمن علیه سوپرمن: طلوع عدالت (Batman v Superman: Dawn of Justice)
- بازیگر: رابین اتکین داونز
- کارگردان: زک اسنایدر
حضور دومزدی در این فهرست یکجورهایی فرمالیته است، چرا که عملا یکی از ضدقهرمان‌های بتمن نیست ولی در این فیلم با او مبارزه می‌کند. یک هیولای طراحی شده با گرافیک کامپیوتری شبیه بی‌شمار هیولای کامپیوتری دیگر.
تنها شباهت این دومزدی با دومزدی مطرح و به یاد ماندنی کمیک‌ها این است که هردو موفق می‌شوند سوپرمن را (موقتا) بکشند.
۲۴. هاروی دنت/ دوچهره در فیلم بتمن برای همیشه (Batman Forever)
- بازیگر: تامی لی جونز
- کارگردان: جوئل شوماخر
بازی تامی لی‌جونز در نقش هاروی دنت به خودی خود مشکل و ایرادی ندارد. کاراکتر را روان‌پریش و نامتعادل در آورده است و به نظر می‌رسد از حضور در فیلم لذت می‌برد. مشکل اینجاست که او اساسا دوچهرهای که می‌شناسیم نیست. هاروی دنت/دوچهره ضدقهرمانی پیچیده است که با خودش و درونیاتش کلنجار می‌رود. در این فیلم دوچهره شبیه نسخه‌ی دست چندم جوکری شده است که جک نیکلسون بازی کرد. کسی که انقدر سکه‌اش را روی هوا می‌اندازد تا نتیجه‌ی دلخواهش را نشان دهد.
در ظاهر، هاروی دنت بتمن برای همیشه یک جنایتکار روانی است که لباس‌های پرزرق‌وبرق می‌پوشد و کارهای عجیب می‌کند. ولی هیچ عمق و پیچیدگی خاصی ندارد.
۲۳. پویزن آیوی در بتمن و رابین
- بازیگر: اوما تورمن
- کارگردان: جوئل شوماخر
همچون اغلب بازیگرانی که جوئل شوماخر برای فیلم بتمنش انتخاب کرد، اوما تورمن هم روی کاغذ گزینه‌ی خیلی خوبی برای ایفای نقش پویزن آیوی به نظر می‌رسید. تورمن منحصربه‌فرد و جذاب است و همزمان قدرتمند و باهوش. اگر متریال درستی در اختیارش قرار می‌گرفت می‌توانست با این نقش شگفتی بیافریند. ولی متأسفانه جوئل شوماخر قصد داشت فیلمی ابلهانه بسازد که هیچ عمقی نداشت.
کاراکتر پویزن آیوی پتانسیل این را داشت که با حضور تورمن عمیق‌تر و دیدنی‌تر شود، ولی قصه خیلی سطحی و بلاهت‌بار جلو رفت و اوما تورمن عملا چیزی نداشت که به آن چنگ بزند و کاراکترش را به چیزی بیش از این که الان می‌بینیم تبدیل کند.
۲۲. مستر فریز در فیلم بتمن و رابین
- بازیگر: آرنولد شوارتزنگر
- کارگردان: جوئل شوماخر
بتمن و رابین حداقل این درایت را داشت که نسخه‌ی بازتعریف‌شده‌‌ی ویکتور فرایز را در فیلم استفاده کند، نسخه‌ای که در سریال انیمیشنی بتمن دیده بودیم؛ یعنی ضدقهرمانی تراژیک که مذبوحانه به دنبال یافتن درمانی برای همسر بیمارش است.
ولی آرنولد شوارتزنگر با اینکه از نظر فیزیکی گزینه‌ی مناسبی به نظر می‌رسید، فاقد حس‌و‌حال لازم برای این نقش بود. اضافه شدن مستر فریز و قصه‌ی تراژیکش به بتمن و رابین تا حدودی آن تأملات حسی را که در سریال انیمیشنی بتمن دیده بودیم وارد داستان کرد، ولی هیچ‌وقت فراتر از یک ابزار برای جلو رفتن قصه نشد.
۲۱. استپن‌ولف در فیلم لیگ عدالت (Justice League)
- بازیگر: کیاران هیندز
- کارگردان: زک اسنایدر
همچون دومزدی، آدم بده‌ی لیگ عدالت هم کاراکتری کامپیوتری است. در نسخه‌ای که از فیلم اکران شد بخش زیادی از قصه‌ی این کاراکتر را نمی‌بینیم، ولی کیاران هیندز موفق شده است بیشترین بهره را از حضور کوتاهش ببرد و اجرای قابل قبولی ارائه دهد و از یک شخصیت شرور بدذات صرف فراتر برود.
استپن‌ولف چیز ماندگار و بهیادماندنی خاصی ندارد، ولی حداقل طراحی‌اش جذاب و دیدنی است و در مقایسه با دومزدی که ظرافت ویژه‌ای نداشت،شکل و شمایل خوبی دارد.
۲۰. سوپرمن در فیلم بتمن علیه سوپرمن
- بازیگر: هنری کویل
- کارگردان: زک اسنایدر
واقعا کسی دلش می‌خواهد ببیند سوپرمن و بتمن با هم مبارزه می‌کنند؟ با اینکه این دو در کمیک‌ها بارها رو در روی هم قرار گرفته‌اند، ولی باز هم تصور چنین ماجرایی سخت است. به هر حال منطقی‌تر این است که ابرقهرمان خداگونه‌ای مثل سوپرمن را طرف خودمان فرض کنیم نه به عنوان یک ضدقهرمان.
در فیلم بتمن علیه سوپرمن، بروس وین با فرضی منطقی برای مقابله با سوپرمن خودش را آماده می‌کند. او که شاهد خرابی‌های به بار آمده توسط او در حین مبارزه‌ی پیشینش بوده، به این صرافت افتاده است که اگر روزی سوپرمن تصمیم بگیرد علیه بشریت اقدام کند هیچ‌چیز جلودارش نیست و باید از الان آماده بود.
پیش‌بینی بروس وین خیلی زود محقق می‌شود، البته نه به صورتی که فکر می‌کرد، و دو ابرقهرمان رو در روی هم قرار می‌گیرند. صحنه‌های مبارزه‌ی این دو جذاب و تماشایی از آب در آمده است و دیدنش خالی از لطف نیست. اگرچه حل اختلاف نهایی‌شان ممکن است کمی شتاب‌زده به نظر برسد، ولی در کل سوپرمن ضدقهرمان قدرتمندی است که پیچیدگی‌های خاص خودش را دارد. راستش اصلا ضدقهرمان نیست، قهرمانی است که تحت شرایطی سخت مجبور به این نبرد می‌شود. همین خودش عمق و ظرافتی جالب به او بخشیده است.
۱۹. زَز در فیلم بتمن آغاز می‌کند (Batman Begins)
- بازیگر: تیم بوث
- کارگردان: کریستوفر نولان
زز یکی از خطرناک‌ترین جانی‌های تیمارستان آرکام است که علاقه‌ی خاصی به چاقو دارد. اگرچه در بتمن آغاز می‌کند از ویژگی‌های شخصیتش چیز زیادی نمی‌بینیم، ولی تیم بوث موفق شده است نقش این روان‌پریش مرگبار گاتهام را خوب اجرا کند و جنون و دیوانگی را در چشمانش می‌بینیم.
ولی متأسفانه زمان بیشتری در فیلم حضور ندارد تا قابلیت‌هایش را ببینیم و جایگاه بالاتری در این فهرست داشته باشد.
۱۸. ریدلر در بتمن برای همیشه
- بازیگر: جیم کری
- کارگردان: جوئل شوماخر
در اواسط دهه‌ی ۹۰ بازیگری محبوب‌تر و پرطرفدارتر از جیم کری نداشتیم، و برای نقش کاراکتر عجیب و ویژه‌ای مثل ریدلر که همیشه دنبال جلب توجه بود انتخابی بهتر از او وجود نداشت.
کاراکتر ریدلر در کمیک‌ها دچار تغییر و تحول‌های زیادی شده است و رفته‌رفته پخته‌تر و عمیق‌تر شده، ولی ریدلری که جوکر بازی کرد در حال‌وهوای سریال کلاسیک بتمن (آدام وست) بود. ادوارد نیگمای «بتمن برای همیشه» پر جنب‌وجوش و پر انرژی است و همه ویژگی‌های کاراکترش را بلند و رسا فریاد می‌زند.
هردو ضدقهرمان‌های «بتمن برای همیشه» نسخه‌ی اغراق‌شده‌ای از کاراکترهایشان به نمایش گذاشته بودند، ولی تماشای جیم کری در نقش ریدلر هنوز هم بامزه و لذت‌بخش است.
۱۷. لکس لوتر در فیلم بتمن علیه سوپرمن
- بازیگر: جسی آیزنبرگ
- کارگردان: زک اسنایدر
بتمن و لکس لوتر هیچ‌وقت در این فیلم با هم مستقیم درگیر نمی‌شوند، ولی با توجه به نقشی که لوتر در جدال معروف بتمن و سوپرمن ایفا می‌کند، او را در این فهرست آورده‌ایم.
بازی جسی آیزنبرگ در نقش لکس لوتر چیزی است بین اجرای تا حدودی کمدی جین هکمن و مدل مایکل رزنبام که او را جدی‌تر و چندلایه‌تر بازی کرده بود، به اضافه‌ی دیوانگی و جنونی که آیزنبرگ همیشه با خودش می‌آورد.
لکس لوتر این فیلم فریبکار و مکار است و شبیه جوان‌های کامپیوتر باز سیلیکون ولی مغرور و ازخودراضی، ویژگی‌هایی که با دنیای مدرن کاملا همخوانی دارد.
۱۶. تالیا الغول در فیلم شوالیه تاریکی برمی‌خیزد (The Dark Knight Rises)
- بازیگر: ماریون کوتیار
- کارگردان: کریستوفر نولان
تا قبل از افشاگری دقایق آخر فیلم، ماریون کوتیار بیشتر دقایق داستان نقش میراندا تیت را بازی می‌کرد، زنی ظاهرا خیرخواه و بی‌آزار که مثلا به کمک بروس وین می‌آمد. ولی وقتی مشخص شد که او در واقع دختر راس‌الغول (لیام نیسون) مربی و اولین ضدقهرمان بتمن بوده است، مخاطب غافلگیری دلچسبی را تجربه می‌کرد.
تنها نکته‌ی منفی این کاراکتر این بود که به نظر نمی‌رسید در داستان نقشی کلیدی ایفا می‌کند. با اینکه مغز متفکر تمام نقشه‌های بِین و کلا ماجراهای فیلم او بوده، ولی چنین حسی به تماشاگر منتقل نمی‌شد و حتی در پایان هم هنوز او را به عنوان زنی بی‌آزار یا خنثی می‌دیدیم. در حالی که در کمیک‌ها رهبری خوش‌فکر است که استراتژی‌های دقیقی می‌چیند.
۱۵. پنگوئن در بازگشت بتمن (Batman Returns)
- بازیگر: دنی دویتو
- کارگردان: تیم برتون
احتمالا همه کسانی که در بچگی و سن کم این فیلم را دیده‌اند، وحشتی که پنگوئن دنی دویتو منتقل می‌کرد را به یاد دارند. پنگوئنی که تیم برتون به تصویر کشید شخصیت جداافتاده و تنهایی بود که حس تلخ طردشدگی و انزوا او را به هیولایی وحشتنک تبدیل می‌کرد و بیشتر از اینکه مثل کمیک‌ها گانگستری باهوش و زشت باشد، شبیه گالم ارباب حلقه‌ها بود. شخصیتی قابل ترحم ولی شدیدا خطرناک.
تعهد عجیبی که دنی دویتو صرف این نقش کرد باعث شد تا برای همیشه ماندگار بماند و خلافکاری ساده را تبدیل به یک کاراکتر گوتیک تراژیک کند.
۱۴. ضدقهرمان‌های فیلم بتمن لگو (The Lego Batman Movie)
- صداپیشه‌ها: زک گالیفیانکیس، جنی اسلیت، زوئی کراویتز
- کارگردان: کریس مک‌کی
واقعا تعداد ضدقهرمان‌های بتمن لگو انقدر زیاد است که مجال نام بردن همه‌ی آن‌ها در این فهرست نیست. از جوکر با صداپیشگی زک گالیفیانکیس تا هارلی کویین جنی اسلیت، یا حتی لرد ولدمورت که ادی ایزارد صدایش را در آورده است. برای همین بهتر است که همه را در کنار هم بیاوریم.
بتمن لگو مشخصا با بقیه‌ی اسامی این فهرست تفاوت دارد، ولی هرکدام از ضدقهرمان‌های این فیلم را با حوصله و وسواسی دوست‌داشتنی طراحی کرده‌اند که واقعا قابل احترام است. کاری که خیلی از فیلم‌های زنده هم قادر به انجامش نیستند. دیگر کجا می‌توانید ضدقهرمان‌های تمام عنوان‌های پرطرفدار را کنار هم ببینید؟
۱۳. رأس‌الغول در بتمن آغاز می‌کند
- بازیگر: لیام نیسون
- کارگردان: کریستوفر نولان
افشاگری هویت دوکارد شاید برای بعضی تماشاگران فیلم غافلگیری به حساب می‌آمد، ولی طرفداران جدی بتمن از همان ابتدا که لیام نیسون با این گریم ظاهر شد می‌دانستند با چه کسی طرف هستند. رأس‌الغول ضدقهرمانی بود که هوادارن بتمن لیاقتش را داشتند و بتمن هم نیازمند آن بود. بعد از فاجعه‌ای که بتمن و رابین به بار آورد، احیای بتمن با ضدقهرمان‌های جذابش ضروری به نظر می‌رسید.
رأس‌الغول به همه نشان داد که نولان با چه رویکردی سراغ بتمن آمده است. لیام نیسون هم کاریزماتیک است هم وحشی و خطرناک، و عقاید تند ولی جالبی دارد. رابطه‌ی بروس وین و رأس‌الغول یکی از جذابیت‌های بتمن آغاز می‌کند است. مربی و شاگردی که همزمان حس پدر و پسری به هم دارند، و در نهایت مجبور می‌شوند مقابل هم بایستند.
۱۲. کت‌وومن در شوالیه تاریکی برمی‌خیزد
- بازیگر: ان هاتاوی
- کارگردان: کریستوفر نولان
از نظر فیزیکی و ظاهری، ان هاتاوی بهترین نمونه برای به تصویر کشیدن سلینا کایل در اقتباس سینمایی بود. البته این نسخه از کت‌وومن نسبت به کمیک‌ها شیطنت و بازیگوشی کمتری داشت و بیشتر روی اغواگری تمرکز کرده بود، ولی شوالیه تاریکی برمی‌خیزد تصویری مدرن از این ضدقهرمان بتمن نشان داد.
کت‌وومن این فیلم کاراکتری است که خودش را به عنوان یک تک‌رو معرفی می‌کند که بیشتر به فکر منافع شخصی است، ولی وقتی شرایط بحرانی می‌شود خودخواهی را کنار می‌‌گذارد و در کنار بتمن برای نجات مردم گاتهام تلاش می‌کند.
رابطه‌ی پرفراز و نشیب بتمن/کت‌وومن به جذابیت و پویایی نمونه‌های قبلی نبود، ولی ان هاتاوی کارش را به خوبی به سرانجام رساند.
۱۱. بِین در شوالیه تاریکی برمی‌خیزد
- بازیگر: تام هاردی
- کارگردان: کریستوفر نولان
هرچقدر هم صدای عجیب‌وغریب تام هاردی پشت آن ماسک ترسناک به نظرتان بد بیاید، نمی‌توانیم منکر تصویر تکان‌دهنده و تأثیرگذاری شویم که او از بین نشانمان داد. تام هاردی به این ضدقهرمان تنومند بعدی انسانی و دردناک بخشید و او را از کمیک‌ها هم فراتر برد.
بین اینجا نه تنها از نظر فیزیکی توانمند و هولناک است، بلکه استراتژی‌های محکمی می‌چیند و موفق می‌شود شهر گاتهام را به زانو در بیاورد، کاری که هیچ‌کدام از شخصیت‌های شرور این فهرست موفق به انجام آن نشدند.
در کنار این ویژگی‌ها، آسیب‌پذیری و دلرحمی بین وقتی با تالیا مواجه می‌شود، چیزی است که بُعد انسانی او را قوی‌تر کرده است.
فقط کاش نحوه‌ی حذف شدنش از ماجرا کمی قدرتمندتر و بهتر به تصویر کشیده می‌شد.
۱۰. اسکرکرو در سه‌گانه‌ی شوالیه تاریکی
- بازیگر: کیلین مورفی
- کارگردان: کریستوفر نولان
یکی از نکات منفی ضدقهرمان‌ها این است که اکثرشان یا می‌میرند یا بعد از اتمام فیلم دیگر خیلی چیزی از آن‌ها نمی‌شنویم. اما دکتر جاناتان کرین با بازی تماشایی کیلین مورفی استثنا بود. اسکرکرو تنها ضدقهرمانی است که در هر سه فیلم بتمن نولان حضور دارد، نشانی از اینکه اسکرکرو همیشه خاری در چشم بتمن بوده است.
کلیدی‌ترین و مهم‌ترین حضور او در همان اولین فیلم و بتمن آغاز می‌کند بود، جایی که با گاز ترس مشهورش کل گاتهام را به هم می‌ریخت. ولی در دو فیلم بعدی هم حضوری کوتاه ولی بامزه و بهیادماندنی داشت.
۹. هارلی کویین در فیلم جوخه انتحاری
- بازیگر: مارگو رابی
- کارگردان: دیوید آیر
راجع به فیلم فیلم جوخه انتحاری هر فکر و نظری داشته باشید، تقریبا همه موافق هستند که هارلی کویین با بازی مارگو رابی نقطه‌ی درخشان و مطرحی بود که تأثیرگذاری‌اش فراتر از خود فیلم رفت.
هارلی کویین کاراکتری بود که نه از کمیک‌ها، بلکه در یکی از اپیزودهای سریال انیمیشنی بتمن به نام «لطف جوکر» (Joker’s Favor) خلق شد و بعدها به کمیک‌ها هم راه یافت. ارائه‌ی تصویری تازه و غیرکلیشه‌ای از چنین کاراکتری سخت بود، ولی مارگو رابی موفق شد مؤلفه‌های جذاب و دوست‌داشتنی این کاراکتر را حفظ کند و همزمان ایده‌های جدید خودش را بیاورد و نقش را مال خود کند.
بعد از جوخه‌ی انتحاری، مارگو رابی بار دیگر در فیلم «پرندگان شکاری» در نقش هارلی کویین ظاهر شد و به زودی قرار است یک جوخه‌ی انتحاری تروتازه و دیوانه‌وار به کارگردانی جیمز گان و حضور مارگو رابی بیاید که همه بی‌صبرانه منتظرش هستیم.
حالا که هارلی کویین از جوکر بلاتکلیف و فاجعه‌بار جرد لتو خلاص شده است، کلی ماجرای شگفت‌انگیز انتظار او و هوادارانش را می‌کشد.
۸. ضدقهرمان‌های بتمن سال ۱۹۶۶ (Batman: The Movie)
بازیگران: سزار رومرو، برجس مردیت، لی مری‌ودر
کارگردان: لسلی اچ. مارتینسون
تا مدت‌های طولانی، هروقت کسی نام بتمن را می‌آورد همه تصویر آدام وست و بتمن خنده‌دارش را به یاد می‌آوردند. هواداران بتمن دل خوشی از این اقتباس نداشتند و سال‌ها طول کشید تا بالاخره ارزش و جایگاه آن را درک کردند. نسخه‌ی سینمایی که از سریال بتمن ساخته شد نمونه‌ی غریبی بود از نمایش ضدقهرمان‌ها.
لی مری‌ودر نقش کت‌وومن را بازی می‌کرد (در سریال جولی نیومار ایفاگر نقش بود)، فرانک گورشین ریدلر بود، برجس مردیت نقش پنگوئن را بازی می‌کرد و سزار رومرو هم که جوکر بود. همگی با فرمولی آشنا تصویری کلیشه‌ای از ضدقهرمان‌ها نشان می‌دادند ولی با گذر زمان، انگار نسخه‌ای کلاسیک از آدم‌های شرور بتمن شده‌اند که با یادآوری‌شان لبخندی به لب‌هایمان می‌آید.
۷. جوکر در فیلم جوکر (Joker)
- بازیگر: واکین فینیکس
- کارگردان: تاد فیلیپس
حضور جوکر واکین فینیکس در این فهرست کمی چالش برانگیز است، چون اساسا با بتمن رو در رو نمی‌شود. اگرچه در صحنه‌ای کوتاه و عجیب مقابل بروس وین نوجوان قرار می‌گیرد. آن ماجرای توماس وین و مادر جوکر هم که پیچیدگی‌های خودش را دارد. ولی با این حال داستانی که فیلم از منشأ و خاستگاه شکل‌گیری جوکر نشانمان می‌دهد تکان‌دهنده و تأثیرگذار است و اثری ماندگار در دنیای دی‌سی به حساب می‌آید.
بازی خیره‌کننده‌ی واکین فینیکس در نقش آرتور فلک؛ مردی آسیب‌دیده و روان پریش که خنده‌های غیرقابل کنترل دارد، به قدری بهیادماندنی و نفس‌گیر است که حیف بود در این فهرست نمی‌آمد. جوکر این فیلم یکی از ترسناک‌ترین جوکرهایی است که تا به حال دیده‌ایم، بدون گرافیک‌های کامپیوتری و انفجار و صحنه‌های اکشن.
جایگاه فعلی جوکر واکین فینیکس در این فهرست تنها به خاطر این است که با بتمن رو در رو نشده است (کسی چه می‌داند، شاید در دنباله‌هایی که خبرش یواشکی پخش می‌شود جدال این دو را ببینیم) در غیر این صورت رتبه‌ی بالاتری لیاقتش بود.
۶. هاروی دنت در شوالیه تاریکی
- بازیگر: آرون اکهارت
- کارگردان: کریستوفر نولان
برخلاف «بتمن برای همیشه»، دوچهرهای که در شوالیه تاریکی می‌بینیم همه چیزش درست جلو رفت. جوکر هیث لجر ضدقهرمان سنتی بتمن در شوالیه تاریکی بود، و هاروی دنت دشمن و ضدقهرمانی بود که بار احساسی ویژه‌ای روی بروس وین می‌گذاشت.
هاروی دنت مردی است که قصد داشت شوالیه سفید گاتهام باشد، شهر را با اعمال قانون از تبهکاران پاک کند و زندگی خوبی برای خودش و بقیه فراهم کند. ولی همه چیز به هم ریخت و پیش‌بینی ترسناکی که جلو بروس وین گفت (یا مثل یه قهرمان می‌میری، یا انقدر عمر می‌کنی که خودتم تبدیل می‌شی به یه آدم منفی و ضدقهرمان) به حقیقت پیوست.
این ایده که از اوایل فیلم لقب هاروی دوچهره را مطرح می‌کنند هوشمندانه بود و آرون اکهارت این دوگانگی و تضاد درونی شخصیت را به بهترین نحو اجرا کرد. با دیدن چهره‌ی او هم مردی صادق و وفادار می‌بینیم، هم کسی که خشونتی نهفته و لجام‌گسیخته درونش دارد. خشونتی که برای رها شدن فقط به ارباب هرج‌ومرج یعنی جوکر نیاز داشت.
۵. جوکر در بتمن: نقاب شبح (Batman: Mask of the Phantasm)
- بازیگر: مارک همیل
- کارگردان: اریک رادومسکی، بروس تیم
مارک همیل در سریال انیمیشنی بتمن اجرایی فوق‌العاده در نقش جوکر داشت و هنوز که هنوز است به عنوان یکی از برترین جوکرها شناخته می‌شود. در این فیلم انیمیشنی که اکران هم شد، مارک همیل نهایت انرژی‌اش را به نمایش گذاشت.
جوکر در این فیلم از دو جهت نقش ضدقهرمان و آدم منفی قصه را بازی می‌کند. یکی نقش همیشگی دشمن سنتی بتمن، و دیگری ضدقهرمانی در زندگی آندره بومونت ملقب به شبح.
همیل همیشه اجرایی بی‌نظیر از شاهزاده‌ی جرم و جنایت گاتهام ارائه می‌دهد، ولی در اینجا و به لطف متر و معیار سینمایی اثر فرصت پیدا کرد تا قدمی فراتر برود.
۴. شبح در فیلم بتمن: نقاب شبح
- بازیگر: دینا دیلینی
- کارگردان: اریک رادومسکی، بروس تیم
دینا دیلینی پیش از آنکه در سریال انیمیشینی سوپرمن برای لوییس لین صداپیشگی کند، یکی از ماندگارترین ضدقهرمان‌های بتمن شد. آندریا کاراکتری است که قصد دارد انتقام پدرش را بگیرد و کسانی که او را به قتل رساندند از بین ببرد، برای همین مشترکات جذاب و دراماتیکی با بروس وین داشت. اصلا بروس و آندریا قرار بود با هم ازدواج کنند ولی آندره خیلی ناگهانی عروسی را لغو کرد، اتفاقی که نقشی کلیدی در ادامه‌ی ماجرا داشت.
تضاد تماشایی و غم‌انگیز آندره و بتمن چیزی است که قصه‌ی این فیلم را شدیدا تکان‌دهنده و تأثیرگذار کرده است.
۳. کت‌وومن در بازگشت بتمن
- بازیگر: میشل فایفر
- کارگردان: تیم برتون
کت‌وومن از زمان انتشار کمیک بتمن شماره‌ی ۱ در سال ۱۹۴۰ پای ثابت دنیای بتمن بود، ولی تصویری که میشل فایفر از او نشانمان داد شبیه هیچ‌چیز دیگری نبود. لباس چرم و مشکی سلینا کایل به قدری به تنش می‌نشست که حس می‌کردید این درواقع یک لباس نیست، بلکه پوست اصلی اوست که تا الان زیر لایه‌ای مصنوعی پنهان بوده.
البته لایه‌ی ماورایی که این فیلم به کت‌وومن و احیای سلینا کایل بخشید ماجرای عجیبی بود، ولی اجرای فایفر کاری می‌کند که همه‌ی نقص‌ها را فراموش کنیم. به این‌ها تقابل و جدال جذاب بتمن/کت‌وومن و بروس وین/سلینا کایل را هم اضافه کنید تا ببینید با چه موقعیت نابی طرف بودیم.
۲. جوکر در فیلم بتمن تیم برتون
- بازیگر: جک نیکلسون
- کارگردان: تیم برتون
برای نزدیک بیست سال، جک نیکلسون نماد تمام‌وکمال جوکر در سینما بود. در فیلم بتمنی که تیم برتون در سال ۱۹۸۹ ساخت جک نیکلسون کاراکتر دیوانه‌وار و خطرناک خودش را گرفت و آن را چندین برابر کرد، تا جوکری انفجاری نشان همه بدهد.
جوکر جک نیکلسون کاملا دیوانه است. بعد از اینکه جک ناپیر در مخزنی از اسید می‌افتد، انگار شخصیت جوکر از زیر لایه‌ای از پوست و گوشت و خون برمی‌خیزد و مردی ترسناک و غیرقابل پیشیبنی پدیدار می‌شود.
جک نیکلسون و اساسا فیلم بتمن تیم برتون کاری کرد تا همه بدانند کمیک‌بوک‌ها چقدر آثار جدی و تأثیرگذاری هستند.
۱. جوکر در فیلم شوالیه تاریکی
- بازیگر: هیث لجر
- کارگردان: کریستوفر نولان
وقتی در آخرین دقایق بتمن آغاز می‌کند جیم گوردون از ظهور جنایتکاری جدید می‌گفت، هیچکس فکرش را هم نمی‌کرد در قسمت دوم فیلم قرار است چه غوغایی به پا شود.
جوکری که در شوالیه تاریکی می‌بینیم و بعد از مرگ هیث لجر اسکار بهترین بازیگر مکمل مرد را نصیبش کرد، تصویری تازه و حیرت‌انگیز از ضدقهرمانی بود که همه می‌شناختند. هیث لجر فقید کاری کرد تا جوکر از شوالیه تاریکی، فیلم‌های بتمن، و کلا آثار ابرقهرمانی فراتر رود و تبدیل به یکی از ماندگارترین، دهشتناک‌ترین و تکان‌دهنده‌ترین شخصیت‌های شرور تاریخ سینما شود.
همه نگران بودند که بعد از جک نیکلسون کسی نتواند جوکر را خوب بازی کند، ولی حالا وقتی اسم جوکر را می‌آوریم تصویری جز هیث لجر و گریمی که با دست خودش روی صورتش می‌کشید به ذهنمان نمی‌آید. حتی واکین فینیکس و بازی بی‌نظیرش نتوانست خدشه‌‌ای در جایگاه جوکر هیث لجر وارد کند.
منبع: ign
شما یه چیزو از قلم انداختین جوکر جان دیمجاو
در سینمایی بتمن پشت نقاب سرخ
این رتبه بندی خیلی اشتباه است. رتبه اول که معلوم بود. ولی بین و راس الگول باید رتبه دوم و سوم قرار می‌گرفتند نه رتبه به این پایینی. بین فقط بخاطر تالیا الگول خراب شد ویکی از بهترین شرور های تاریخ مثل جوکر هیث نپیوست. به هر حال بعد بین و راس باید جوکر جک نیکلسون و بقیه رتبه بندی
کاملا با این نظر موافقم :
حتی واکین فینیکس و بازی بی‌نظیرش نتوانست خدشه‌‌ای در جایگاه جوکر هیث لجر وارد کند.
بی شک جایگاه اول فقط و فقط مختص لجر بزرگه چون هیچکس به اندازه او جوکرو خوب اجرا نکرد هیچکس