معرفی فیلم راکی؛ به مبارزه ادامه دهید (فیلمهای نوروزی قسمت اول)
سری فیلمهای «راکی» که قسمت اول آن سال ۱۹۷۶ ساخته شد از محبوبترین درامهای ورزشی تاریخ سینماست و قسمت اولش بهترین قسمت آن هم محسوب میشود که کارگردانی‌اش با جان جی.آویلدسن بود اما در حقیقت مرد پشت پرده و همه‌کاره‌ی آن سیلوستر استالونه محسوب می‌شد.
فیلم در حقیقت یک افسانه‌ی پریان در باب برآورده شدن رویای آمریکایی است. راکی بالبوا یک بوکسور ایتالیایی-آمریکایی از طبقه‌ی کارگر است. او مردی خوش قلب اما عامی است که در کنار بوکس یکی از کارهایش نقد کردن بدهی‌های یک نزول‌خور است. برای راکی فرصتی پیدا میشود تا در مسابقات قهرمانی سنگین‌وزن آمریکا حضور پیدا کند.
فیلم پرفروش‌ترین اثر باکس آفیس سال ۱۹۷۶ بود. شمایل استالونه را به عنوان ستاره‌ی سینما تثبیت کرد و منتقدان هم تحسینش کردند. به دنبال موفقیت «راکی» هفت دنباله‌ی دیگر روی آن ساخته شد که البته چهارتای آخر فیلمهای ضعیفی از کار درآمدند.
ایده‌ی فیلم موقع دیدن مسابقه‌ی بوکس میان محمدعلی کلی و چاک وپنر به سر سیلوستر استالونه زد که فیلمنامه را در عرض سه روز و نیم نوشت. هر چند بعدترها استالونه تاثیر گرفتن از کاراکتر وپنر را در فیلمنامه‌اش انکار کرد. راجر ایبرت همان موقع نوشت که استالونه در این فیلم برای او یادآور مارلون براندو بوده است.
البته نقدهایی هم به فیلم وارد شد که بیش از حد رویایی است. فیلم اسکار بهترین کارگردانی و بهترین فیلم را علاوه بر تدوین از آن خودش کرد. همه‌ی گروه بازیگران آن هم نامزد دریافت جایزه‌ی اسکار شدند.
الان دیگر خیلی‌ها فیلم را دیده‌اند و می‌دانند برنده‌ی هر کدام از مسابقات چه کسی است اما هنوز هم دیدن فیلم هیجان‌انگیز است. شاید چون یادمان می‌اندازد که در سخت‌ترین لحظات زندگی اگر تسلیم نشویم و به مبارزه ادامه بدهیم می‌توانیم رویاهایمان را به حقیقت تبدیل کنیم. حتی اگر بارها شکست بخوریم. فیلم درسی برای نترسیدن از شکست‌هاست.
سال ۲۰۱۵ رایان کوگلر با فیلمی به عنوان «کرید» دوباره راکی را زنده کرد و روی پرده‌ی سینمای آورد. «کرید» نشان داد که در قرن بیست و یکم هنوز هم داستان‌های راکی هوادار دارد هر چند داستان آن بیشتر واقع‌گرایانه شده و رگه‌هایی از تاریکی قهرمان هم در آن دیده میشود.
