لحظهشماری برای فرود اولین فضانورد زن بر سطح ماه
تنها دو سال پس از سفر یوری گاگارین به فضا والنتینا ترشکووای ۲۶ ساله به عنوان اولین زن به مدار زمین سفر کرد تا نام خود را در تاریخ جاودانه کند. اکنون و پس از گذشت حدود شصت سال از آن زمان لحظهشماری برای قدم گذاشتن اولین فضانورد زن بر سطح ماه آغاز شده است.
واقعیت این است که تا به این جا سهم زنان از سفرهای فضایی بسیار اندک بوده و کمتر از پانزده درصد افرادی که از آغاز عصر فضا تا کنون به فضا سفر کرده‌اند زن بوده‌اند. و جالب این جاست که نتایج برخی از پژوهش‌هایی که در سال‌های اخیر انجام شده حاکی از آن است که برخی ویژگی‌های فیزیکی و ذهنی زنان برای انجام سفرهای فضایی بهتر از مردان است.
خوشبختانه مشارکت زنان در ماموریت‌های فضایی سرنشین‌دار در سال‌های اخیر بیشتر شده است و در ده سال اخیر شاهد رکورشکنی‌ها و ماموریت‌های مهم فضانوردان زن بوده‌ایم. پگی ویتسون در سال ۲۰۰۸ به عنوان اولین فرمانده زن ایستگاه فضایی بین‌المللی ۱۹۲ روز را در مدار زمین سپری کرد. او در سال ۲۰۱۷ و پس از پایان سومین سفر فضایی‌اش با ثبت رکورد ۶۶۵ روز اقامت در ایستگاه فضایی بین‌المللی در میان تمام فضانوردان آمریکایی رکورددار بیشترین زمان حضور در فضا شد. سال گذشته نیز کریستینا کک و جسیکا میر تاریخ‌سازی کردند و اولین راهپیمایی فضایی تمام زنانه تاریخ را با موفقیت انجام دادند.
اکنون گام مهم بعدی برای فضانوردان زن قدم گذاشتن بر سطح ماه است که به احتمال زیاد تنها تا چند سال دیگر شاهد آن خواهیم بود. ناسا در سال‌های اخیر به طور جدی برنامه سفر سرنشین‌دار به ماه را دنبال کرده است. برنامه‌ای که آرتمیس نام گرفته و قرار است در جریان آن فضانوردان آمریکایی در سال ۲۰۲۴ به ماه سفر کنند.
ناسا برنامه آرتمیس را با هدف بازگشت به ماه و با نیم‌نگاهی به سفر به مریخ در دهه ۲۰۳۰ طراحی کرده است.
ناسا پس از اعلام برنامه خود برای بازگشت به ماه بارها به نقش زنان در این برنامه فضایی اشاره کرد و رسما اعلام کرد که در برنامه آرتمیس اولین فضانورد زن به ماه سفر خواهد کرد. مسئله‌ای که به طور هوشمندانه‌ای در نام این برنامه فضایی نیز گنجانده شده است. آرتمیس یکی از اسطوره‌های یونانی و خواهر دوقلوی آپولوست که به الهه ماه نیز معروف است.
ناسا به تازگی اسامی فضانوردان حاضر در برنامه آرتمیس را اعلام کرده است. نیمی از هجده فضانورد منتخب برای برنامه آرتمیس را فضانوردان زن تشکیل می‌دهند که یکی از آن‌ها اولین زنی خواهد بود که بر سطح ماه قدم خواهد گذاشت.
در این فهرست نام فضانوردان باتجربه‌ای همچون کریستینا کک، جسیکا میر، آن مک‌کلین، کیت روبینز و استفانی ویلسون به چشم می‌خورد. علاوه بر این فضانوردان جوانی نیز در این فهرست حضور دارند که از میان آن‌ها می‌توان به یاسمین مقبلی اشاره کرد. یاسمین مقبلی در سال ۱۳۶۲ در آلمان و از پدر و مادری ایرانی متولد شد و پیش از حضور در ناسا خلبان بالگرد نیروی دریایی آمریکا بوده است. او که در سال ۲۰۱۷ در فهرست فضانوردان ناسا قرار گرفت اکنون شانس این را دارد تا به عنوان اولین زن قدم بر سطح ماه بگذارد.
هر چند که هیچ فضانورد زنی در برنامه آپولو حضور نداشت و سالی راید، اولین فضانورد زن آمریکایی، یک دهه پس از پایان برنامه آپولو به فضا سفر کرد، اکنون و در پروژه بازگشت انسان به ماه زنان نقش پررنگ و قابل توجهی را به خود اختصاص داده‌اند. و حالا بسیاری از مردم جهان در انتظار قدم گذاشتن اولین فضانورد زن بر سطح ماه هستند. اتفاقی که اهمیت آن چندان کمتر از فرود نیل آرمسترانگ بر سطح ماه نیست.
” برخی ویژگی‌های فیزیکی و ذهنی زنان برای انجام سفرهای فضایی بهتر از مردان است ”
جالبه، اگه کسی، حتی با دلایل علمی و پژوهشی، ثابت کنه که مثلا فلان کار رو مردان بهتر از زنان انجام می دن، این میشه مرد سالاری، ولی اگه کسی مثل نویسنده این مقاله، چنین چیزی رو منتشر می کنه، میشه حقوق زنان و برابری جنسیتی. واقعا زیبا است مگه نه؟
من به هیچ وجه مخالف حضور زنان در عرصه های مختلف نیستم، اما معتقد به شایسته سالاری هستم و فرد شایسته، چه زن چه مرد، باید درجایگاه خودش قرار بگیره، اما جریان فمینیسم رادیکالی که اخیرا راه افتاده با یک نگرش فاشیستی به موضوع برابری جنسیتی، فقط هیزم توی آتش گروه های محافظه کار و ضدزن انداخته و اگه همینطور این روند ادامه پیدا کنه، این مسئله بیشتر به زیان زنان شایسته خواهد بود تا به نفعشان.
ممنون از نظرتون.
جمله‌‌ای که از این مقاله ذکر کردید ارجاع داده شده به مقاله‌ای در سایت نشنال جئوگرافیک که پیشنهاد می‌کنم اگر علاقه‌مندید مطالعه کنید. در پژوهش‌های علمی صرفا نتیجه پژوهش اعلام میشه، حالا نتیجه هر پژوهش می‌تونه هر چیزی باشه. این مورد به جریان فمنیسم رادیکالی که فرمودید ربطی نداره.