چرا فرنچایز «بتمن» به شخصیت‌های زن بیش‌تری نیاز دارد؟

موفقیت فیلم تازه‌ی بتمن با بازی رابرت پتینسون نشان می‌دهد این شخصیت به عنوان یک ابرقهرمان در ۳۰ سال گذشته موفق عمل کرده است. عملا اهمیت چندانی ندارد که چه کسی نقش بتمن را بازی کند (مایکل کیتون، کریستین بیل، وال کیلمر، جرج کلونی، بن افلک یا در مورد اخیر رابرت پتینسون) در هر صورت این فرنچایز به لطف جذابیت همیشگی مرد خفاشی تماشایی است.

سر و کله‌ی بتمن برای نخستین بار سال ۱۹۳۹ در یکی از کمیک‌های دی سی پیدا شد. سپس به عنوان یک برنامه‌ی تلویزیونی در دهه‌ی ۶۰ میلادی با بازی آدام وست در نقش مرد خفاشی معرفی شد. به طور کلی این شخصیت با گذشت زمان ابعاد تیره‌تری پیدا کرد که بخشی مهمی از آن مدیون تیم برتون پ است که سال ۱۹۸۹ و ۱۹۹۲ بتمن را با ابعاد تاریک‌تری نسبت به سایر ابرقهرمان‌ها تصویر کرد. از آن جا به بعد این تم به نوعی سبک استاندارد در آثار فرنچایز تبدیل شد که بینندگان با آن ارتباط عمیق‌تری برقرار کردند.

شرورهای اصلی بتمن (و گاهی رابین) یعنی جوکر، پنگوئن، ریدلر، دو چهره، مستر فریز، مترسک، راس الغول و بین همگی مرد هستند. زنان ابرشرور عبارت‌اند از هارلی کویین، پویزن آیوی، تالیا الغول و کت وومن اما در همه‌ی این سال‌ها فیلم‌های سینمایی علاقه داشتند آن‌ها را به عنوان ابزارهای عشق‌بازی یا شخصیت‌های فرعی برای همتایان مرد خود معرفی کنند. در این فرنچایز تنها یک بار با بت گرل به عنوان یک ابرقهرمان واقعی زن سر و کار داشتیم، آن هم در «بتمن و رابین» (Batman and Robin) که به عنوان یکی از بدترین فیلم‌های تاریخ فرنچایز شناخته می‌شود و فیلم‌سازان از آن به بعد شخصیت‌های زن جذاب را به کلی فراموش کردند.

در سال‌های اخیر فرهنگ جوامع مختلف به طور قابل‌توجهی تکامل یافته و زنان دوشادوش مردان در حال فعالیت در بخش‌های مختلف هستند و صد البته هنوز راه درازی در پیش رو است؛ با این اوصاف شاید وقت آن رسیده که فرنچایز بتمن یا به طور کلی دی سی تکان اساسی به خودش بدهد و زنان بیش‌تری را وارد داستان‌هایش کند. البته اصلا منظورمان این نیست که به سبک بسیاری از فیلم‌های هالیوودی شخصیت مرد خاطره‌انگیز را به همتای زنانه‌اش تبدیل کنند یا زنان را به زور در فیلم جای دهند بلکه فکر می‌کنیم وقت آن رسیده که دوباره سری به کمیک‌ها بزنند و ابرقهرمان‌ها و ابرشرورهای زن درجه یکی که لابه‌لای صفحات کتاب گم شدند را به دنیای سینما وارد کنند.

از آن جایی که دنباله‌ی تازه‌ی بتمن بسیار موفق ظاهر شده، امیدواریم دی سی این بار شخصیت‌های زن جذاب‌تری را وارد دنیای گاتهام کند اما این کار چرا در نهایت به نفع فرنچایز تمام می‌شود؟

• فیلم بتمن؛ ۲۵ نکته‌ی مخفی و ارجاع مهم
• ۷ فیلم که بتمن مت ریوز از آن‌ها تاثیر گرفته است

۱. شخصیت‌های زن بسیار جذابی در کمیک‌های دی سی پنهان ‌شده‌اند

شخصیت‌های زن زیادی در کمیک‌های دی سی جا خوش کرده‌اند که می‌توانند در فیلم‌ها و سریال‌های آینده حضور پیدا کنند؛ تالیا الغول مادر دیمین وین تنها پسر بتمن، هارپر راو/ پرنده‌ی آبی در کمیک‌ها کنار بتمن جنگیده، بت کین که به عنوان بت گرل اصلی هم شناخته می‌شود، هانترس که یکی از اعضای گروه پرندگان شکاری است و در فیلم سینمایی «پرندگان شکاری» (Birds of Prey) هم حضور پیدا کرده، استفانی براون که به عنوان چهارمین رابین هم شناخته می‌شود، کاساندرا کین که در کمیک‌ها به عنوان دختر دو قاتل بزرگ شناخته می‌شود و خودش را هم به عنوان یکی از مبارزان قدرتمند دنیای دی سی به مخاطبان معرفی کرده، باربارا گوردون دختر رئیس پلیس گاتهام کمیسر جیمز گوردون که یکی از باهوش‌ترین شخصیت‌های دی سی است و در کمیک‌های مختلف به عنوان بت گرل و اوراکل معرفی شده است. کیت کین دختر عموی بتمن که به عنوان بت وومن هم شناخته می‌شود و اتفاقا به اندازه‌ای محبوب بود که در شبکه‌ی CW سریال اختصاصی خودش را هم داشت، لیدی شیوا مادر کاساندرا کین که یک استاد بزرگ هنرهای رزمی است و دشمنی دیرینه‌ای هم با بتمن دارد، خرگوش سفید به عنوان یکی از شخصیت‌های دست کم گرفته شده‌ی کمیک‌ها که می‌تواند به سرعت رشد کند، کت وومن که مرتبا بین شرور و ابرقهرمان جابه‌جا می‌شود و داستانش اگر به درستی روایت شود همیشه جذاب و کنجکاوی برانگیز است و در نهایت هارلی کویین معروف که به عنوان نقش اصلی می‌تواند در کنار یا مقابل بتمن قرار گیرد و لحظات جذابی را خلق کند.

۲. کسب موفقیتی که مارول پیش‌تر به آن دست پیدا کرده است

مارول در معرفی ابرقهرمان‌های زن بسیار موفق تر از دی سی عمل کرده است؛ اسکارلت جوهانسون در نقش ناتاشا رومانوف/ بیوه‌ی سیاه، بری لارسون در نقش کارول دنورز/ کاپیتان مارول، الیزابت اولسن در نقش واندا ماکسیموف/ اسکارلت ویچ، لتیشیا رایت در نقش شوری، ناتالی پورتمن در نقش جین فاستر/ ثور مونث، تاتیانا مازلانی در نقش جنیفر والترز/ شی- هالک، فلورنس پیو در نقش یلنا بلووا/ بیوه‌ی سیاه، زوئی سالدانا در نقش گامورا و کارن گیلان در نقش نبیولا.

این فهرست قطعا طولانی‌تر هم هست مثلا میشل فایفر در نقش جنت ون دین/ واسپ، تیونا پریس در نقش مونیکا رمبو، امیلی ونکمپ در نقش شارون کارتر، تسا تامپسون در نقش والکیری، هیلی استاینفلد در نقش کیت بیشاپ/ هاکای، دانای گوریرا در نقش اوکویه، پام کلمنتیئف در نقش مانتیس، اوانجلین لیلی در نقش جنت ون دین/ واسپ، هایلی اتول در نقش پگی کارتر/ کاپیتان کارتر، جما چان در نقش سرسی، ایمان ولانی در نقش کامالا خان/ خانم مارول، گوئینت پالترو در نقش پیر پاتز/ نجات، سلما هایک در نقش آجاک و در نهایت آنجلینا جولی در نقش تینا.

این لیست می‌تواند باز هم ادامه پیدا کند و این در حالی است که دی سی که قطعا در کمیک‌هایش به همین اندازه شخصیت زن جذاب دارد، از وارد کردن آن‌ها به دنیای سینما خودداری می‌کند هرچند دی سی و بتمن به اندازه‌ی مارول پروژه‌های سینمایی و تلویزیونی در دست ساخت ندارند اما باز هم دلیلی نمی‌شود که برای آثار آینده‌شان به ابرقهرمان‌ها و ابرشرورهای زن متفاوت فکر نکنند.

۳. مخاطبان دوست دارند شخصیت‌های زن بیش‌تری را ببینند

موفقیت‌های فیلم‌هایی مثل «زن شگفت‌انگیز» (Wonder Woman) با بازی گل گدوت و «هارلی کویین: پرندگان شکاری» (Harley Quinn: Birds of Prey) با بازی مارگو رابی نشان داد که مخاطبان به شخصیت‌های رو به گسترش زنان در کمیک‌های دی سی علاقه‌مند هستند؛ بنابراین وقت آن رسیده که فرنچایز بتمن هم با خواست مخاطبان هماهنگ شود. زنان حالا دیگر مثل کمیک‌های چند سال قبل شخصیت‌های صرفا نمایشی ندارند و در آثار تازه‌تر کارهای محیرالعقولی از آن‌ها برمی‌آید. زنان حالا بیش از نیمی از جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند و نمایندگان زیادی در عرصه‌های مختلف از فرهنگ عامه و موسیقی گرفته تا سینما و تلویزیون دارند. پس پتانسیل زیادی برای ورود به فیلم‌های ابرقهرمانی از جمله فرنچایز موفق بتمن دارند.

با تائید ساخت دنباله‌ی بتمن و اسپین آف پنگوئن در HBO Max حالا فرصت زیادی برای معرفی شخصیت‌های تازه از جمله ابرقهرمان‌ها و ابرشرورهای زن در ساخته‌های آتی این فرنچایز محبوب وجود دارد و باید ببینیم از این فرصت استفاده می‌شود یا نه؟

منبع: movieweb