رده‌بندی تمام فیلم‌های ترسناک «جیغ» از بدترین تا بهترین
فرانچایز «جیغ» یکی از محبوب‌ترین مجموعه‌های تمام تاریخ است. همکاری وس کریون و کوین ویلیامسون در اواسط دهه ۹۰ میلادی تغییر و تحول عظیمی در این ژانر ایجاد کرد. شخصیت شرور فیلم با آن ماسک ترسناکش، درست زمانی که ژانر فرعی اسلشر در حال فراموش شدن بود، با چاقو و لباس خاصش خودنمایی کرد و فیلم جیغ در عین پایداری به نمادهای دهه‌های ۷۰ و ۸۰ میلادی، آن فرمول‌ها را با قوانین، ابزارها و عناصر جدید بازنویسی کرد.
فیلم اولیه در سال ۱۹۹۶ الهام‌بخش سازندگان بی‌شماری شد تا آثاری مشابه بسازند و خود سری جیغ هم به رشد خود ادامه داد. دنباله فیلم تنها یک سال پس از اکران اثر اول اکران گردید و پس از مدت کوتاهی قسمت سوم هم منتشر شد که فرنچایز را از مسیر خود خارج کرد. اما همان‌طور که کریون و ویلیامسون در اولین فیلم به ما یاد دادند، قاتل همیشه برمی‌گردد و «جیغ ۴» در سال ۲۰۱۱ و «جیغ ۵» هم در ژانویه ۲۰۲۲ در سینماها اکران شدند.
- ۷ فیلم و سریال ترسناک «جیغ» از بدترین تا بهترین
- نقد فیلم جیغ؛ فیلم‌های ترسناک قاتل‌ها را خلاق‌تر می‌کنند
- بهترین لباس‌های کاراکتر ترسناک شبح از فیلم «جیغ» تا «فیلم ترسناک»
اکنون که جیغ به یک مجموعه پنج فیلمی تبدیل شده است، باید یک ارزیابی مجدد انجام دهیم تا ببینیم فیلم جدید در چه رتبه‌ای نسبت به باقی آثار قرار می‌گیرد و تغییرات را بررسی کنیم. شاید برخی از طرفداران، نسخه خاصی از فیلم‌ها را بیشتر دوست داشته باشند اما ما به هر حال، تمام فیلم‌ها را بسته به حالت و تجربه تماشا و وضعیت فعلی آن‌ها در ژانر وحشت بررسی می‌کنیم.
۵. جیغ ۳ (Scream 3)
- کارگردان: وس کریون
- بازیگران: نیو کمپبل، دیوید آرکت، کورتنی کاکس
- تاریخ انتشار: ۲۰۰۰
- امتیاز راتن تومیتوز: ۴۱ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۵٫۶ از ۱۰
احتمالا یکی از قابل پیش‌بینی‌ترین انتخاب‌های این لیست همین فیلم باشد، مگر نه؟ کل فرنچایز جیغ دوست‌داشتنی به نظر می‌رسد اما باید اعتراف کرد که دفاع از برخی عناصر «جیغ ۳» چالش برانگیز است. البته که این فیلم هم نکات برجسته خود را دارد. برای مثال، پارکر پوزی در نقش جنیفر جولی خوش می‌درخشد. لحن اجرای او کاملا به جا و مناسب است و او یکی از نقاط قوت این فیلم محسوب می‌شود.
اما جیغ ۳ در نهایت، ضعیف‌ترین فیلم این سری است. این فیلم حاصل همکاری کریون و ارن کروگر است، نه کریون و ویلیامسون. به نظر می‌رسد فیلم سعی دارد مسیر آثار قبلی را دنبال کند اما توانایی این کار را ندارد. فیلم‌های قبلی به‌خوبی تعادل بین وحشت و طنز را رعایت می‌کردند اما جیغ ۳ با لحن بسیار متفاوتش کاملا سردرگم است. برای مثال، حتی با وجود این که شاهد بررسی عمیق‌تر تاریخ و گذشته خانواده سیدنی (نیو کمپبل) هستیم اما ملودرام نامشخص فیلم‌نامه، تأثیر و اهمیت داستان را از بین می‌برد.
بنابراین جیغ ۳ قطعا و بدون شک بهترین فیلم این فرانچایز نیست اما ویژگی‌های مثبت زیادی دارد که اغلب نادیده گرفته می‌شوند، چرا که ریتم و لحن فیلم بسیار نامناسب است. گریز به داستان و شخصیت‌های فیلم قبلی به‌خوبی صورت می‌گیرد که با توجه به سیستم هالیوود در آن زمان، جای تقدیر دارد. فیلم از نظر تناسب، جایگاه ویژه‌ای در فرانچایز دارد و در کل سرگرم‌کننده است.
جیغ ۳ به نوعی یادآور پارک ژوراسیک ۳ در فرانچایز ژوراسیک است. آن فیلم هم شاید نسبت به آثار قبلی خود ضعیف‌تر باشد اما ماجراجویی سرگرم‌کننده دیگری را رقم می‌زند و همچنین نکات داستانی خوبی در پی دارد که مضامین فرنچایز را به خوبی ادامه می‌دهند. جیغ ۳ هم چنین نقشی در فرانچایز جیغ دارد. این اثر به کیفیت فیلم‌های قبلی نیست اما چیزهای زیادی برای ارائه دارد. در واقع، ویژگی‌های سرگرم‌کننده و نکات مثبت آن متفاوت از فیلم‌های دیگر است.
۴. جیغ ۲ (Scream 2)
- کارگردان: وس کریون
- بازیگران: نیو کمپبل، تیموتی اولیفانت، کورتنی کاکس
- تاریخ انتشار: ۱۹۹۷
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۱ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶٫۲ از ۱۰
بیایید ابتدا به چیزهای بدیهی بپردازیم. تقریبا غیرممکن است که یک دنباله از نظر کیفیت، به خوبی فیلم اصلی باشد و این نکته دقیقا درباره این فیلم هم صدق می‌کند اما چیزی که «جیغ ۲» را به دنباله‌ای درخشان تبدیل می‌کند، زمان‌بندی و دقت لازم آن برای ادامه مسیر، مضامین و عناصر فیلم اول است. فیلم به خوبی از فرمول خاص اولیه پیروی می‌کند.
یکی از پیام‌های فیلم اصلی ۱۹۹۶ این بود که فیلم‌های ترسناک می‌توانند بر قاتلان تأثیر بگذارند (به گفته بیلی لومیس، نباید شخصیت‌های شرور را فقط ایجاد نکنید، بلکه باید آن‌ها را خلاق‌تر جلوه دهید). بنابراین ما در جیغ ۲ از بلاها و وقایع قبلی که برای سیدنی و دوستانش اتفاق افتاده‌اند آگاه می‌شویم و در عین حال، فیلمی جدید را می‌بینیم که بر اساس تجربیات گذشته آن‌ها روایت می‌شود. پس در واقع دو منبع الهام داریم. همه این ها با توجه به قوانین فرانچایز جیغ، مخاطبان را به وجد می‌آورند.
هزاران سرنخ هوشمندانه در سراسر فیلم وجود دارند که شما را کنجکاو نگه می‌دارند و شخصیت‌های اصلی را یک گام به جلو می‌برند. شما فیلمی را مشاهده می‌کنید که در آن، شرایط برای سیدنی کاملا تغییر می‌کند و دوست او دیگر در کنارش نیست. آیا درک (جری اوکانل) همراه جدید او، شخصیتی مانند بیلی است یا قلبی مهربان دارد؟ گیل وترز (کورتنی کاکس) در نهایت تفاوت بین هیجانات و احساسات لحظه‌ای و منطق و تفکر را درک می‌کند. در ادامه، عوامل سازنده در یک تصمیم هوشمندانه، کاتن وری (لیو شرایبر) را در داستان نگه می‌دارند اما او متحمل هیچ سختی خاصی نمی‌شود و سیدنی است که بار همه مشکلات را به دوش می‌کشد و حتی قتل مادر کاتن را هم گردن می‌گیرد.
عنصر اصلی جیغ ۲ و برجسته‌ترین نقطه قوت آن، نحوه‌ی رونمایی از قاتل است. اولین فیلم جیغ این سوال را مطرح می‌کند که آیا فیلم‌های ترسناک می‌توانند قاتلان خاص خود را خلق کنند؟ پایان‌بندی جیغ ۲ به‌خوبی در سه سطح به این موضوع می‌پردازد. ما میکی (تیموتی اولیفانت) را داریم که شخصیتش اثباتی بر این نظریه است. همچنین دبی سالت (لوری متکالف) را داریم که نه به خاطر روند فیلم، بلکه به خاطر اتفاقات واقعی زندگی و مرگ پسرش، به کشت و کشتار روی می‌آورد اما عامل اصلی دیده شدن «جیغ ۲» سیدنی است که با موفقیت جلوی آن‌ها را می‌گیرد و حرف خود را به کرسی می‌نشاند. سیدنی با کمک گیل و کاتن، به هر زحمتی که شده، به خواسته خود می‌رسد. جیغ ۲ فقط یک فیلم هیجان‌انگیز نیست، بلکه در اصل، مضامین و شخصیت‌پردازی اولین فیلم را به سطح جدیدی می‌رساند.
۳. جیغ ۴ (Scream 4)
- کارگردان: وس کریون
- بازیگران: نیو کمپبل، دیوید آرکت، کورتنی کاکس
- تاریخ انتشار: ۲۰۱۱
- امتیاز راتن تومیتوز: ۶۱ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶٫۲ از ۱۰
جیغ ۴ باید بیشتر از این‌ها جلب توجه کند. آثار اسلشر در زمان اکران این فیلم در سال ۲۰۱۱ در وضعیت بدی قرار داشتند و مضمون فرار از دست قاتل کاملا پوسیده شده بود اما جیغ ۴ یک دنباله ترسناک بود که انتظارات مخاطبان را تا حد زیادی زیر و رو کرد.
این اثر در واقع، این کار را در چند دقیقه اول فیلم و با سکانس ابتدایی هوشمندانه و بی‌نقص خود انجام داد. این سکانس برای طرفداران زیرژانر اسلشر که از سال ۱۹۹۶ مجموعه‌ی جیغ را دنبال می‌کردند بسیار خوشایند بود اما این فقط یک نمونه از مفاهیمی است که کریون و ویلیامسون، آن‌ها را برای بینندگان جوان‌تر (و بدون قربانی کردن شخصیت‌ها و ستون‌های موضوعی فیلم اول) مدرن‌سازی نمودند. در واقع، جیغ ۴ تمام عناصر پیشین را با قوت بیشتر دوباره به نمایش می‌گذارد.
جیغ ۲ تا حد زیادی هنر ساخت دنباله را به تصویر می‌کشد و جیغ ۴ هم همان رویکرد را با بازسازی و بازراه‌اندازی این فرانچایز تکرار می‌کند. جیغ ۴ از قوانین و ابزارهای جدیدی بهره می‌برد و و از این نظر، کمی جلوتر از زمان خود است. قطعا چارلی (روری کالکین) دانش بیشتری در زمینه فیلم‌های ترسناک دارد و کاملا با چهارچوب‌های این فرانچایز گره می‌خورد اما این اما رابرتز در نقش جیل است که بار فیلم جیغ ۴ را به دوش می‌کشد.
اول از همه، باید بگوییم که خط داستانی شخصیت جیل در پرده سوم فیلم واقعا شوکه‌کننده است و این کاراکتر اساسا همه دانسته‌های ما درباره ژانر اسلشر را به چالش می‌کشد. در ابتدا به نظر می‌رسد که او همان دختر معمولی فیلم‌های ترسناک است اما در کمال تعجب و در نهایت متوجه می‌شویم که او رویکردی کاملا متفاوت دارد که ما از آن آگاه نبودیم. هنگامی که فیلم را برای بار اول تماشا می‌کنید حتی یک ثانیه هم به ذهنتان خطور نمی‌کند که جیل یکی از شروران بزرگ فیلم باشد و زمانی که نیت واقعی او فاش می‌شود کاملا شوکه می‌شوید اما اگر قطعات پازل را کنار هم بچینیم می‌بینیم که این روند بسیار هم منطقی است. جیغ ۴ در واقع ما را فقط برای ۱۵ ثانیه شوکه می‌کند. اکنون که به واسطه رسانه‌های اجتماعی و اطلاع‌رسانی گسترده نسبت به دهه ۹۰ میلادی تقریبا از همه چیز آگاه هستیم، می‌فهمیم که ایده فیلم چیزی است که از همان ابتدا هم در فرنچایز وجود داشته است. بیلی و استو در فیلم اول با هیاهوی رسانه‌ای دیده می‌شوند و با هر قتل تا آنجایی که می‌توانند خودنمایی می‌کنند. سپس در جیغ ۲ میکی تصمیم می‌گیرد به واسطه رسانه‌ها به فردی جاودانه تبدیل شود. جیغ ۳ هم داستان رقابت خواهر و برادری دیوانه است و در نهایت در جیغ ۴، ما جیل را داریم که از ابزارهای جدید استفاده می‌کند تا همان داستان قبلی را در مسیری جدید و به طرزی خلاقانه ادامه دهد.
۲. جیغ ۲۰۲۲ (Scream 2022)
- کارگردانان: مت بتینلی اورپین، تایلر ژیلت
- بازیگران: جنا اورتگا، میکی مدیسون، کورتنی کاکس
- تاریخ انتشار: ۲۰۲۲
- امتیاز راتن تومیتوز: ۷۶ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷ از ۱۰
با خیال راحت این قسمت از متن را بخوانید، چرا که هیچ اسپویلی در کار نیست. خیلی از طرفداران امیدوار بودند که استودیوی سازنده، دنباله‌ای عالی از جیغ بسازد که البته کار سختی بود اما عوامل سازنده از عهده آن برآمدند.
فیلم جدید جیغ دنباله‌ای ایدئال است که بهترین‌ها را ارائه می‌دهد. این فیلم احترامی خاص برای فیلم اصلی قائل است و در عین حال، با موفقیت روند فیلم‌های جیغ را ادامه می‌دهد و وضعیت کنونی ژانر ترسناک را دوباره ارزیابی می‌کند و از این تحلیل برای ارتقای فرنچایز و برداشتن گامی معنادار و رو به جلو استفاده می‌کند. جیمز وندربیلت و گای بوسیک، فیلم‌نامه‌نویسان فیلم، با تمرکز بر ذات «ریکوئل» فیلم، این قسمت از فرانچایز را به داستانی با همان عناصر اصیل و قدیمی تبدیل می‌کنند و در عین حال به طوری کارآمد، همه چیز را تغییر می‌دهند.
البته ریکوئل بودن فیلم، به فیلم‌سازان این امکان را می‌دهد تا سه شخصیت اصلی فرانچایز را به داستان بازگردانند و در عین حال گروه جدیدی از شخصیت‌ها را هم معرفی کنند. «جیغ ۲۰۲۲» به نوعی کاری غیرممکن را به سرانجام می‌رساند و طرفداران را برای خداحافظی با سیدنی، گیل و دیوی آماده می‌کند. فعلا هیچ تاییدیه‌‌ای در این رابطه وجود ندارد اما اگر هدف سازندگان این بوده باشد، آن‌ها قطعا در این زمینه موفق بوده‌اند و کاری کرده‌اند که طرفداران با شخصیت‌های جدید هم احساس راحتی کنند.
جیغ ۲۰۲۲ اجراهایی خیره‌کننده، داستانی هوشمندانه، قاتلانی وحشتناک و البته پتانسیل ساخت یک دنباله را دارد اما دلیل اصلی قرار گرفتن آن در این جایگاه (جلوتر از جیغ ۲ و ۴) این است که به ندرت فیلمی در هالیوود وجود دارد که این‌گونه به ارزش‌های یک فرانچایز پایبند باشد. حتی در صحنه‌ای هم که میندی با بازی جزمین ساووی براون در خانه میکی برای دیگر شخصیت‌ها سخنرانی می‌کند، به نظر می‌رسد که در حال صحبت با تمام طرفداران اصیل این فرانچایز است. کمتر دنباله‌ای این‌چنین به قلب طرفداران قدیمی یک فرانچایز رسوخ می‌کند. جیغ ۲ طرفداران سری جیغ را بیشتر از هر زمان دیگری تهییج کرد و باعث شد تا آن‌ها به این که مخاطب این مجموعه هستند افتخار کنند.
۱. جیغ (Scream)
- کارگردان: وس کریون
- بازیگران: نیو کمپبل، دیوید آرکت، کورتنی کاکس
- تاریخ انتشار: ۱۹۹۶
- امتیاز راتن تومیتوز: ۷۹ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷٫۳ از ۱۰
قطعا همه می‌دانند که فیلم اول این فرانچایز بهترین نسخه آن است. این اثر نه تنها محبوب‌ترین فیلم این فرانچایز، بلکه محبوب‌ترین فیلم بسیاری از طرفداران است. جیغ فیلمی است ذائقه سینمایی بسیاری از مخاطبان را شکل داد و همچنین خیلی از آن‌ها را به طرفدار سرسخت ژانر ترسناک و زیرژانر اسلشر تبدیل کرد.
همه چیز در جیغ، اعم از اجراها، دیالوگ‌ها و موسیقی متن بی‌نظیر است و فیلم لحظات وحشتناک ناب زیادی دارد. آن سکانس قتل شرورانه آغازین، قتل تیتوم (رز مک‌گوان) با درب گاراژ و چاقو خوردن بیلی (اسکیت اولریش) و استو (متیو لیلارد) در پایان فیلم، چندین نمونه از این سکانس‌ها هستند اما ویژگی اصلی جیغ این است که اصلا و به هیچ‌وجه فقط یک فیلم پر از کشت و کشتار برای یک هیجان زودگذر نیست. داستان فیلم به قدری خوب نوشته شده است که حتی پرتنش‌ترین لحظات هم با کیفیتی خاص همراه هستند و ژانر وحشت را جلا می‌دهند.
بسیاری از مخاطبانی که فیلم جیغ را در آن زمان در سینما تماشا کردند تحت تأثیر آن قرار گرفتند و معتاد این ژانر شدند. تماشا و تجربه یک فیلم فقط خشونت‌آمیز، آن هم در حالی که سالم و سرحال در یک سالن سینما هستید، اصلا بد نیست اما چیزی که جیغ را در سطح دیگری قرار می‌دهد، قابلیت آن در ارائه تمام این‌ها و در عین حال، ایجاد تأثیری ماندگار است.
اول از همه باید گفت که کریون و ویلیامسون در این فیلم، تمام توجهات را به خود جلب نمی‌کنند. در واقع، تمام شخصیت‌ها، از کنی (ارل براون) همان فیلم‌بردار بیچاره تا کیسی بکر (درو بریمور) هدف خاصی را دنبال می‌کنند و تأثیر خاص خود را بر جای می‌گذارند اما در نهایت، ما یک قهرمان نمادین به نام سیدنی پرسکات (نیو کمپبل) داریم. سیدنی در طول این فیلم سختی‌های زیادی را پشت سر می‌گذارد و کمپبل در هر مرحله، ترکیبی از احساسات، اعتقادات و تلاش را به تصویر می‌کشد، به طوری که شما نه تنها باور می‌کنید که او موفق خواهد شد، بلکه به این عقیده می‌رسید که او قطعا برای هدفی مهم می‌جنگد.
جیغ یک اثر آموزشی در ژانر اسلشر است. تماشای این فیلم که برای تاریخ ژانر و قوانین آن احترام قائل است، مخاطبان را به یادگیری بیشتر درباره آثار اسلشر وامی‌دارد. دیالوگ بیلی: «همه ما گاهی کمی دیوانه می‌شویم، مگر نه؟» واقعا دیوانه‌کننده است و بسیاری از مخاطبان هنوز اعتقاد دارند که فیلم‌های اسلشر قابلیت و پتانسیل زیادی برای ادامه راه خود در آینده دارند. در واقع، استودیوی سازنده با ارائه یک فیلم جدید دیگر از فرانچایز جیغ می‌تواند طرفداران را راضی نگه دارد و همچنان الهام‌بخش نسل دیگری از دوستداران ژانر اسلشر باشد.
منبع: collider
اصلا ترسناک نی ولی… هیجانیه هیجانی منظورم اینه قاتل زنگ میزنه و تهدید میکنه و یهو بیرون میپره از کمد از پنجره از در و و و