۷ فیلم علمی-تخیلی عجیب از گوشه و کنار دنیا که باید ببینید
ژانر علمی تخیلی برخی از نمادین‌ترین شخصیت‌ها، هیولاها و البته داستان‌های به یادماندنی را دارد. مارک همیل همیشه به همراه شخصیت سینمایی خود، لوک اسکای واکر، در یاد و خاطرات خواهد ماند.
خون اسیدی و طرح‌های اسکلتی زنومورف‌ها در سری «بیگانه» هنوز ترسناک و خاص هستند. اما فیلم‌های علمی-تخیلی بین‌المللی که چندان در بین طرفداران سینما شناخته‌شده نیستند چگونه‌اند؟
- ۱۰ ربات برتر فیلم‌های علمی-تخیلی از بدترین تا بهترین
- گزیده نقدهای فیلم «آواز قو»؛ درخشش ماهرشالا علی در درامی علمی-تخیلی
- ۷ فیلم اکشن وسترن علمی-تخیلی که شبیه «کابوی بیباپ» هستند
این‌گونه فیلم‌ها از نروژ گرفته تا اسپانیا، عناصری مانند دانشمندان دیوانه، آزمایش‌های اشتباه و موجودات عجیب و غریب دارند اما چیزی که این آثار را منحصربهفرد و عجیب جلوه می‌دهد این است که این عناصر لزوما تنها برگ برنده این فیلم‌ها نیستند. شخصیت‌های انسانی و روابط آن‌ها و مضامین پیچیده‌ای که اغلب در فیلم‌های پرفروش هالیوود دیده نمی‌شود، بیشتر مدت زمان این آثار را به خود اختصاص می‌دهند. ژانر علمی تخیلی تماما درباره انسانیت، نقص‌ها و به طور کلی همه چیز این مخلوق است. فیلم‌های این لیست از این ژانر برای پرده برداری از انگیزه‌های خوب و بد انسانی استفاده می‌کنند.
۷. استاکر (Stalker)
- کارگردان: آندری تارکوفسکی
- بازیگران: الکساندر کایدانوفسکی، آناتولی سونیتیسم، آلیسا فرندلیش
- تاریخ انتشار: ۱۹۷۹
- امتیاز راتن تومیتوز: ۱۰۰ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸٫۱ از ۱۰
این فیلم آندری تارکوفسکی، فیلم‌ساز روسی، در زمان اکران اولیه، واکنش مثبت چندانی دریافت نکرد. این اثر یک فیلم فلسفی و آرام‌تر از آن چیزی است که بسیاری به آن عادت دارند اما در نهایت اثری تماشایی است. فیلم، داستان گروهی از افراد را در یک مکان خاص دنبال می‌کند که در آن قوانین فیزیک حکمفرما نیستند. به افرادی که از این مناطق ممنوعه دیدن می‌کنند، «استاکر» می‌گویند. این اثر هنوز فیلمی تأثیرگذار در این ژانر است و فیلم «نابودی» هم در سال ۲۰۱۸ اهمیت مضمون آن را ثابت کرد.
این آخرین فیلمی بود که آندری تارکوفسکی در اتحاد جماهیر شوروی و قبل از تبعید خودخواسته‌اش ساخت. جدل بیش از حد با کسانی که سیاست فیلم‌سازی شوروی را هدایت می‌کردند، به این تصمیم او منجر شد. این فیلم فرآیند تولید طاقت فرسایی داشت و از مکان‌هایی خطرناک برای ساخت آن استفاده شده بود. تصور می‌شود که مرگ تارکوفسکی بر اثر سرطان در سن ۵۴ سالگی و مرگ تعدادی دیگر از عوامل سازنده بر اثر سرطان به دلیل شرایط خطرناک ساخت و تولید این فیلم اتفاق افتاده باشد. نکته عجیب این است که تقریبا نیمه اولیه فرآیند تولید به اشتباه اجرا شد و سازندگان مجبور شدند فیلم نهایی را با استفاده از تصاویری که دوباره فیلم‌برداری شده بودند، ویرایش کنند.
۶. من یک سایبورگ هستم ولی مشکلی نیست (I’m a Cyborg But That’s OK)
- کارگردان: پارک چان ووک
- بازیگران: ایم سو جونگ، لی یونگ رو، جونگ جی هون
- تاریخ انتشار: ۲۰۰۶
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۲ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷٫۱ از ۱۰
پارک چان ووک، کارگردان کره‌ای، پس از فیلم انتقام‌جویانه «پسر پیر»، این فیلم عاشقانه و کمدی عجیب و غریب و تلخ را ساخت. یک زن جوان با موهایی سیاه و ابروهایی کم‌رنگ که به نظر می‌رسد کاملا از بین رفته‌اند، خود را یک سایبورگ می‌داند و در بیمارستان بستری می‌گردد. یک بیمار دیگر در آنجا عاشق او می‌شود. مرکز بهداشت و درمان روان که مکانی عالی برای فیلم‌های ژانر علمی تخیلی است، این بار ظاهری منحصربهفرد دارد.
چان ووک همیشه سبک بصری تثبیت‌شده‌ای دارد و نکات متفاوت را در طراحی صحنه لحاظ می‌کند. این فیلم به جای دکور تاریک همیشگی و نورهای فلورسنت وحشتناک، طرح رنگی پاستلی دارد. چان ووک در پاسخ به اینکه چرا از آن فیلم‌های تلخ و تیره به چنین اثر دراماتیکی روی آورد، بیان کرد که فقط می‌خواست فیلمی بسازد که دخترش هم بتواند آن را ببیند.
۵. آن سوی رنگین کمان سیاه (Beyond the Black Rainbow)
- کارگردان: پانوس کاسماتوس
- بازیگران: اوا بورن، مایکل راجرز، اسکات هایلندز
- تاریخ انتشار: ۲۰۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز: ۶۱ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶ از ۱۰
پانوس کاسماتوس اولین فیلم بلند خود را در کانادا و با حال و هوای خشونت‌آمیز فیلم‌های دهه ۷۰ و ۸۰ میلادی ساخت. زنی به نام النا به نوعی حس ششم دارد. قدرت‌های روانی بیشتر مانند یک نفرین هستند تا یک هدیه الهی. به‌خصوص در شرایط النا که یک مرکز تحقیقاتی می‌خواهد از او برای یافتن زمینه مشترک بین علم و معنویت در عصر جدید استفاده کند. حال و هوای متمایز و موسیقی جذاب فیلم، داستان را بیش از دیالوگ‌ها پیش می‌برد.
این فیلم با یک دوربین قدیمی پاناویژن فیلم‌برداری شد تا به ظاهر دلخواه کاسماتوس نزدیک و قابل باور باشد اما این تنها دلیل جذابیت فیلم نیست. کاسماتوس در کودکی در یک فروشگاه اجاره ویدیو کار می‌کرد و در آن اجازه‌ی تماشای فیلم‌های ترسناک را نداشت. او بهترین کار را انجام داد و خلاصه داستان را می‌خواند و از تصاویر روی جلد استفاده می‌کرد و فیلم خودش را در ذهنش می‌ساخت.
۴. پوستی که در آن زندگی میکنم (The Skin I Live In)
- کارگردان: پدرو آلمودوار
- بازیگران: آنتونیو باندراس، النا آنایا، بلانکا سوارز
- تاریخ انتشار: ۲۰۱۱
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۱ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷٫۶ از ۱۰
پدرو آلمودوار، فیلم‌ساز اسپانیایی، یکی از بازیگران محبوب خود، آنتونیو باندراس را به‌عنوان جراح دیوانه، دکتر لدگارد، در این فیلم به کار گرفت. باندراس در این نقش، به دنبال ایجاد پوست مصنوعی بی‌نقصی است که آسیب نبیند. او برای این کار از یک سوژه انسانی، زن جوانی که در خانه‌اش محبوس شده است، استفاده می‌کند. طبق معمول و مانند باقی آثار آلمودوار، پیچش‌های داستانی ملودراماتیک زیادی در این اثر وجود دارند که نشان می‌دهند این فیلم واقعا متفاوت و نامتعارف است.
داستانی که در ظاهر درباره انتقام است، به مضامین جنسیتی کشیده می‌شود و درباره هویت‌های اجباری صحبت می‌کند و لحظاتی خاص و بحث‌برانگیز را می‌سازد. پدرو آلمودوار، با وجود آنچه گفته شد، باز هم سبک و سیاق خاص خود را به نمایش می‌گذارد. واضح است که بیشتر داستان در خانه‌ای اتفاق می‌افتد که به طور عمد به فضایی درمانی تبدیل شده و کارگردان خودش به سبک خودش، بخش‌های دلخواهش را در آن جاگذاری کرده است.
۳. تکامل (Evolution)
- کارگردان: لوسیل حاجی‌هلیلوویچ
- بازیگران: روکسان دوران، مکس بربانت، ژولی پارامنتیر
- تاریخ انتشار: ۲۰۱۵
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۳ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۵٫۹ از ۱۰
این فیلم فرانسوی تلفیقی از داستان‌های تلخ عامیانه، علمی تخیلی و ترسناک است و علاوه بر این، سبک هنری خاص خود را دارد. در جزیره‌ای که فقط زنان و پسربچه‌ها جمعیت آن را تشکیل می‌دهند، یکی از بچه‌ها باور دارد که بزرگسالان در حال انجام کاری شوم هستند. ستاره دریایی قرمزی که در امتداد ساحل پیدا می‌شود، نمادی تاریک است که برای مدتی طولانی دید شما را نسبت به موجودات دریایی تغییر می‌دهد.
«تکامل» بی‌سروصدا اکران شد اما سزاوار است که تماشاگران دوباره به آن توجه کنند، چرا که کارگردان به دنبال سنت‌شکنی و پشت سر گذاشتن جنبه‌های کلیشه‌ای است. در اینجا هم مانند اولین فیلم حاجی‌هلیلوویچ، «بی‌گناهی»، تماشاگران دنیای عجیبی را از دیدگاه یک شخصیت جوان تجربه می‌کنند. ایده «تکامل»، اولین بار، قبل از ساخت اولین فیلم بلندش به ذهن این کارگردان رسید. او پس از بیش از یک دهه وقفه از اولین کار خود در سال ۲۰۰۴، سرانجام بودجه لازم برای اجرای این پروژه را تأمین کرد.
۲. بی‌وقفه (The Untamed)
- کارگردان: امت اسکالانته
- بازیگران: راث راموس، سیمون بوچیو، ادن ویلانووا
- تاریخ انتشار: ۲۰۱۶
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۶ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶٫۱ از ۱۰
این فیلم مکزیکی درباره زن و شوهری است که یک موجود بیگانه را کشف می‌کنند و پس از آن، رابطه ناخوشایند این زوج به رابطه‌ای پر از شور و اشتیاق، جذاب و در نهایت، پوچ تبدیل می‌شود. بیشتر روایت‌های مربوط به بیگانگان، این موجودات را در کانون توجه قرار می‌دهند اما این فیلم، مسائل داخلی و شخصی کاراکترها را در اولویت قرار داد. کارگردان فیلم، امت اسکالانته حتی قبل از این که به اضافه کردن عناصر ترسناک و علمی تخیلی فکر کند، دو روایت واقعی خشونت‌آمیز را در داستان فیلم گنجاند.
اولین موضوع مربوط به مقاله‌ای در یک روزنامه محلی است که عنوان آن حاوی توهین به همجنسگرایان بود. متن آن مقاله درباره غرق شدن یک مرد همجنس‌گرا بود. دومیی هم مربوط به قتل و کشتار زنان بود. اسکالانته با استفاده از نمونه‌های همجنس‌گرا هراسی، تبعیض جنسی و خشونت، پیش‌نویس‌های اولیه فیلم‌نامه را نوشت. حضور موجودی بیگانه هم به کارگردان این امکان را داد تا فیلم را در جهتی متفاوت و با استعاره بصری هدایت و کارگردانی کند.
۱. تلما (Thelma)
- کارگردان: یواخیم تریر
- بازیگران: ایلی هاربو، اوکای کایا، الن دوریت
- تاریخ انتشار: ۲۰۱۷
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۲ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷ از ۱۰
این فیلم نروژی در اسکار ۲۰۱۷ حتی نامزد بهترین فیلم خارجی زبان هم نبود که این مسأله مایه‌ی شرمساری است. این اثر فیلمی هیجان‌انگیز با لحنی تیره و تار و محیط سرد و شامل یک عنصر علمی تخیلی کلیدی، یعنی توانایی ذهنی پنهان شخصیت اصلی است. تلما (ایلی هاربو) که فردی مطرود است، وارد دانشگاه می‌شود و متوجه می‌گردد که توانایی‌های او برای انجا، همکلاسی‌اش، خطرناک هستند.
کارگردان فیلم، یواخیم تریر گفته است که کمیک‌های ژاپنی و افسانه‌های نروژی، الهام‌بخش بیشتر عناصر فراطبیعی این اثر هستند. با این حال، بسیاری از مخاطبان ممکن است در ابتدا فکر کنند که استیون کینگ و آثار ادبی او و فیلم‌های اقتباس‌شده از آن‌ها الهام‌بخش این پروژه باشند اما داستان تلما در مسیری بسیار متفاوت از «کری» و «آتش‌افروز» پیش می‌رود. در این فیلم هیچ شب جهنمی یا مأمور دولتی خاصی وجود ندارد. عنصر جالب فیلم، رابطه پیچیده تلما و پدرش است. پدر او دلیل طرد شدن تلما است و به نوعی می‌تواند باعث نابودی انجا شود.
منبع: collider
این چه مسخره بازی برا باز شدن سایت گوشی باید عمودی باشه
لیست جالبی به نظر میاد، امتیاز هاشون هم اکثرا بالاس. چندتایی رو انتخاب و تماشا میکنم ممنونم❤️❤️❤️