آیا انیمه «وان پیس» ارزش تماشا دارد؟

نیما رمضانپور

۲۶ شهریور ۱۴۰۲ | ۱۱:۱۸ ۲۶ شهریور ۱۴۰۲ زمان مورد نیاز برای مطالعه: ۸ دقیقه

«وان پیس» (One Piece) یکی از محبوب‌ترین انیمه‌های تاریخ است و حتی اگر هیچ‌گاه انیمه تماشا نکرده‌اید، شاید نامش را شنیده یا بخش‌های کوتاهی از آن را تماشا کرده باشید. یکی از اولین واژه‌هایی که در توصیف وان پیس به ذهن می‌آید، «طولانی» است؛ پخش این مجموعه از سال ۱۹۹۹ آغاز شد و همچنان ادامه دارد، این بدین معنا است که باید حداقل هزار اپیزود از آن را تماشا کنید اما آیا ارزش دارد؟

وان پیس قصه‌ی ماجراجویی‌های مانکی دی. لوفی را روایت می‌کند، یک دزد دریایی جوان که رویای پیدا کردن گنجی افسانه‌ای به نام وان پیس را در سر دارد، گنج گمشده‌ای که با یافتن آن می‌تواند به پادشاه دزدان تبدیل شود. این کار اما آسان نیست، او در این سفر با دشمنان متعددی روبه‌رو می‌شود، از آن‌هایی که می‌خواهند نسل دزدان دریایی را منقرض کنند تا دزدان دریایی رقیبی که اهداف مختلفی را دنبال می‌کنند و می‌خواهند رقبا را کنار بزنند.

اگر نسبت به تماشای این انیمه تردید دارید، همان‌طور که در مقدمه هم اشاره شد، اولین نکته‌ای که باید در نظر بگیرید طولانی بودن آن است. تماشای همه‌ی اپیزودها (اگر افراط‌گری نکنید) شاید نزدیک به یک سال طول بکشد و این مدت زمان زیادی است، در حالی که همین زمان را می‌توانید صرف ده‌ها فیلم و سریال دیگر کنید. در نتیجه قابل درک است که چرا بعضی‌ها حتی با اینکه به وان پیس علاقه دارند، تماشای آن را کنار گذاشته‌اند.

و اگر صادق باشیم، بزرگ‌ترین ضعف وان پیس در همین طولانی بودن آن نهفته است. البته اکثر انیمه‌های طولانی از مشکلات مشابه رنج می‌برند، نمی‌توانند یک ریتم خاص را برای مدتی طولانی حفظ کنند، گاهی شدیدا افت می‌کنند و البته با پدیده‌ای به نام «فیلر» پیوند خورده‌اند. فیلرها در حقیقت اپیزودهایی هستند که ارتباط زیادی با قصه‌ی اصلی ندارند و معمولا از مانگا اقتباس نشده‌اند، دلیل اصلی وجود آن‌ها این است که گاهی یک یا چند فصل از یک مانگا در دسترس نیست، بنابراین سازندگان سعی می‌کنند تا پخش انیمه را به‌واسطه‌ی فیلر ادامه دهند و مخاطبان را سرگرم کنند.

وان پیس براساس مانگای پرطرفداری به همین نام اثر ائیچیرو اودا ساخته می‌شود که هر هفته، همراه با هفته‌نامه‌ی شونن جامپ (یکی از پرفروش‌ترین مجلات کشور ژاپن) به چاپ می‌رسد. شونن مانگاهای دیگری همچون «ناروتو» و «دراگون بال زد» نیز از مانگاهای هفتگی اقتباس شده‌اند و به همین دلیل است که اپیزودهای فیلر متعددی دارند (شونن مانگا، به کمیکی گفته می‌شود که مخاطب هدف آن پسرهای نوجوان است).

این نکته را هم در نظر بگیرید که تولید یک اپیزود انیمه، حداقل به سه فصل مانگا نیاز دارد، پس سازندگان راهی ندارند جز اینکه دست به دامان اپیزودهای فیلر شوند (ساخت این اپیزودها به بودجه‌ی بالایی ندارد و آن‌ها اغلب تاثیری بر کلیت قصه نمی‌گذارند). البته همیشه می‌توانید این اپیزودها را کنار بگذارید و تنها قسمت‌های اصلی را دنبال کنید اما بعضی‌ها وسواس به خرج می‌دهند و این احساس را دارند که اگر اپیزودهای فیلر را تماشا نکنند، بعضی از نکات را از دست داده‌اند. اگر این مشکل را ندارید، دلیلی برای تماشای فیلرها وجود نخواهد داشت (البته اگر قصد تماشای نسخه‌های سینمایی وان پیس را دارد، بهتر است که این فیلرها را تماشا کنید تا سردرگم نشوید).

در مقایسه با انیمه‌های مشابه، وان پیس اپیزودهای فیلر کمتری دارد (حدود ۱۰۰ اپیزود) اما مطابق انتظار، در ریتم مجموعه تعادل مناسبی به چشم نمی‌خورد که قابل‌درک است. وان پیس شخصیت‌های متعددی دارد که باید به همه‌ی آن‌ها پرداخته شود و در سوی مقابل، بعضی از بخش‌ها به‌وضوح کش آمده‌اند تا سازندگان بتوانند هزینه‌های ساخت اپیزودهای اصلی بعدی را مدیریت کنند. حتی در نقطه‌ی اوج بعضی از اپیزودها که در بخش‌های پایانی یک آرک داستانی رخ می‌دهند، لحظاتی به چشم می‌خورد که شخصیت‌ها پیش از آنکه مبارزه آغاز شود، نزدیک به یک دقیقه با خشم به یکدیگر نگاه می‌کنند! یا گاهی ۱۰ دقیقه از یک اپیزود ۲۲ دقیقه‌ای به خلاصه‌ داستان اختصاص می‌یابد.

با این حال، طولانی بودن وان پیس را می‌توانیم یکی از نقاط مثبت آن هم در نظر بگیریم زیرا جهان گسترده‌ای دارد. لوفی و دوستانش به جزایر مختلفی قدم می‌گذارند که هر کدام ویژگی خاص خود را دارند و شهروندان گوناگونی در آن‌ها زندگی می‌کنند. با توجه به طولانی بودن انیمه، سازندگان فرصت پیدا کرده‌اند تا از این جزایر و فرهنگ‌های منحصربه‌فرد برداشت مفصل‌تری ارائه دهند. با اینکه قصه در مناطق مختلف رخ می‌دهد اما ناهمگونی‌های آن‌ها معنادار است و شخصیت‌ها بی‌گمان تحت‌تاثیر این محیط‌ها قرار می‌گیرند.

یک نقطه‌ی قوت دیگه وان پیس شخصیت‌های آن است. اگرچه لوفی در کانون توجه قرار دارد اما دوستان و شرکای او نیز به یک اندازه اهمیت دارند و به آن‌ها توجه می‌شود. اعضای گروه به‌‌تدریج رشد می‌کنند و مخاطب با آن‌ها ارتباط برقرار می‌کند، در ضمن آن‌ها به‌شدت سرگرم‌کننده هستند، هر کدام از خصوصیات شخصیتی، نقاط ضعف و قدرت و جاه‌طلبی‌های ویژه‌ای بهره می‌برند و هر بیننده‌ای را جذب خود می‌کنند.

۱۰ قهرمان انیمه‌ها که ماندگارترین طراحی‌ها را دارند

علاوه‌بر این، هرگز احساس نمی‌کنید که سازندگان پتانسیل یک شخصیت را هدر داده‌اند. با جلو رفتن قصه، مشخص می‌شود که همه‌ی آن‌ها نقش مهمی در رویدادها دارند و اگر در یکی از آرک‌ها، یک شخصیت به حاشیه برود، در آرک‌های بعدی به یکی از ارکان مهم قصه تبدیل خواهد شد. همین شخصیت‌ها هستند که وان پیس را به یک اثر تماشایی تبدیل کرده‌اند و به‌سرعت متوجه می‌شوید که آن‌ها عمق غیرمنتظره‌ای دارند و به‌هیچ‌وجه سطحی نیستند، از مبارزه با یک پدیده‌ی آب‌وهوایی عجیب‌وغریب تا قدم گذشتن به یک جزیره‌ی جدید یا رویارویی با یک دشمن خطرناک، این شخصیت‌ها شما را ناامید نمی‌کنند.

با وجود این، تعدد شخصیت‌ها هم گاهی به یک معضل تبدیل می‌شود و مدیریت آن‌ها برای تیم سازنده آسان نیست. با اینکه در وان پیس با لحظات به‌یادماندنی و درخشانی روبه‌رو خواهید شد اما تلاش سازندگان برای اینکه بتوانند در مدت زمان محدود ۲۲ دقیقه به شخصیت‌های گوناگون بپردازند و چیزی از قلم نیفتد گاهی به نتایج مثبتی ختم نمی‌شود. در همین راستا، وان پیس گاهی بیش از حد آرام دنبال می‌شود و باید اندکی منتظر بمانید تا بخش‌های بهتر آن از راه برسد (وقتی به بخش‌های پایانی آرک‌های داستانی برسید، این مشکل تا حد زیادی کنار می‌رود).

تابلو مدل انیمه وان پیس One Piece کد LA-G10501-2

۶۱,۸۱۰ تومان

مشاهده و خرید

اینجا باید به یک ضعف دیگر مجموعه هم اشاره کنیم که به تجربه‌ی کلی شما از تماشای این انیمه آسیب زیادی وارد نمی‌کند اما نباید آن‌ را نادیده گرفت. وان پیس به عناصر کمدی تکیه کرده است و تقریبا در اکثر لحظات قصه با یک یا چند شوخی کوچک و بزرگ روبه‌رو خواهید شد اما این احتمال وجود دارد که بعضی از آن‌ها را درک نکنید یا این لحظات طنز به‌کلی برای شما بی‌مزه باشند.

بالاتر هم اشاره کردیم که وان پیس شونن انیمه به حساب می‌آید، یعنی مخاطب هدف آن کودک و نوجوان است، بنابراین شاید بعضی از شوخی‌ها برای مخاطب بزرگسال جذابیتی نداشته باشد. از طرف دیگر، نویسنده‌ و تصویرگر مجموعه، ائیچیرو اودا به‌وفور از ایهام و اصطلاحات دوپهلوی ژاپنی استفاده می‌کند، برای مثال کلماتی را به کار می‌برد که شباهت زیادی به یک کلمه‌ی دیگر دارد و این قرار است یک بازی با کلمه باشد اما در ترجمه به فارسی یا انگلیسی، این شوخی‌ها رنگ می‌بازند و اغلب بی‌معنا می‌شوند.

به نقاط قوت بازگردیم، یکی از برگ‌های برنده‌ی وان پیس مضامین و جهان‌شمول بودن آن است؛ همه‌ی آدم‌های جهان با هر فرهنگی، می‌توانند با قصه‌ها و شخصیت‌های این انیمه ارتباط برقرار کنند. یکی از درون‌مایه‌های تفکربرانگیز وان پیس را باید تعقیب کردن رویاها بدانیم، گاهی نیاز داریم کسی به ما بگوید نباید رویاهایمان را کنار بگذاریم و تسلیم شویم و وان پیس بهتر از هر کسی این نکته را به شما یادآوری می‌کند. تقریبا در همه‌ی شخصیت‌های اصلی وان پیس جاه‌طلبی به چشم می‌خورد؛ از شخصیتی که می‌خواهد به بهترین شمشیرزن جهان تبدیل شود تا شخصیتی که می‌خواهد یک سلحشور شجاع و محترم باشد.

به‌واسطه‌ی عشقی که در این آدم‌ها وجود دارد و کشمکش‌های آن‌ها، این انیمه به ما چیزهایی را یادآور می‌شود که در زندگی شخصی نیاز داریم؛ هر آدمی می‌خواهد در مسیر زندگی‌اش پیشرفت کند، به خواسته‌هایش برسد و این مسیر بی‌گمان چالش‌برانگیز خواهد بود. وان پیس اما به مفاهیم دیگری هم می‌پردازد، از آزادی و استقلال تا تبعیض نژادی و جنگ. خوشبختانه سازندگان این پیام‌ها را ظریف و در بطن قصه عرضه‌ می‌کنند و خبری از شعار نیست.

وقتی با داستانی تا این اندازه طولانی روبه‌رو هستیم، چندان سخت نیست که سازندگان تمرکز خود را از دست بدهند و هدف نهایی را فراموش کنند. وان پیس اما همیشه متمرکز است زیرا ائیچیرو اودا دقیقا می‌داند که می‌خواهد قصه را به کدام سمت‌وسو ببرد؛ او با هوشمندی، معماها و رازهایی را به روایت اضافه کرده‌ است که وان پیس را از نمونه‌های مشابه متمایز می‌کند. شما درباره‌ی ماهیت واقعی گنج وان پیس و حتی محلی که پنهان شده است، تنها می‌توانید تئوری‌پردازی کنید.

از معماهای دیگر می‌توان به «قرن تهی» (Void Century) – یک دوره‌ی تاریخی عجیب که هیچ اطلاعاتی از آن وجود ندارد – و «اراده‌ی دی.» (Will of D) – یک سرنوشت مرموز برای کسانی که همانند لوفی در نامشان دی. وجود دارد – اشاره کرد. درباره‌ی این معماها چیز زیادی نمی‌دانیم اما در طول قصه، با تعداد زیادی از آن‌ها روبه‌رو می‌شوید که به مخاطب یادآوری می‌کنند وان‌پیس یک مجموعه‌ی بی‌پایان و بی‌هدف نیست بلکه در حال خلق قصه‌ی بزرگی است که در نهایت به یک نقطه‌ی اوج باورنکردنی خواهد رسید.

واقعیت این است که انیمه‌های زیادی مانند وان پیس وجود ندارد. برخلاف بعضی از هم‌نوع‌های آن مثل دراگون بال زد، قصه‌اش هم به چند مجموعه‌ی مختلف تقسیم نشده است. وان پیس که قبلا در کنار «ناروتو» و «بلیچ» با لقب «سه بزرگ» شناخته می‌شد، حالا تنها انیمه‌ای است که همچنان در هفته‌نامه‌ی شونن جامپ به چاپ می‌رسد. شروع کردن این انیمه سخت و تماشای همه‌ی اپیزودهای آن وقت‌گیر است و حتی شاید پس از مدتی متوجه شوید با سلیقه‌ی شما سازگار نیست اما قطعا ارزشش را دارد که به سراغ آن بروید و شاید در نهایت چیزی را تجربه کنید که با همه‌ی تجربه‌های پیشین شما متفاوت است.