دانشمندان منظومه‌های چندسیاره‌ای جدیدی شبیه منظومه‌ی شمسی کشف کردند
ستاره‌شناسان با استفاده از داده‌های فتومتریک مأموریت کی۲ تلسکوپ کپلر ناسا، ۷۴۷ سیاره‌ی احتمالی و ۵۷ منظومه‌ی چندسیاره‌ای را شناسایی کردند که دارای سیاراتی مشابه سیاره‌های منظومه‌ی شمسی هستند.
از این تعداد، ۳۶۶ نمونه حتی قبلا شناسایی نشده بودند؛ ازجمله یک منظومه‌ی چندسیاره‌ای و یک منظومه که دو غول گازی با دوره‌ی چرخش کوتاه دارد.
پروفسور «اریک پتیگورا» (Erik Petigura) اخترشناس دانشکده‌ی فیزیک و نجوم دانشگاه کالیفرنیا گفت: «کشف صدها سیاره‌ی فراخورشیدی جدید جدید به‌خودی‌خود یک دستاورد قابل توجه است اما چیزی که این کار را برحسته می‌کند، این است که چگونه ویژگی‌های جمعیت سیاره‌های فراخورشیدی را از دید کلی، روشن می‌کند.»
یکی از چالش‌های شناسایی سیارات فراخورشیدی جدید این است که کاهش درخشندگی ستاره ممکن است از ابزار یا منبع اخترفیزیکی دیگری که نشانه‌های یک سیاره را از خود نشان می‌دهد، ایجاد شده باشد. تشخیص اینکه کدام گزینه‌ی احتمالی نیاز به بررسی بیشتری دارد که به‌طور سنتی بسیار زمان‌بر بوده است، تنها توسط بازرسی دیداری قابل انجام است.
الگوریتم تشخیص سیاره که توسط پروفسور پتیگورا و همکارانش توسعه یافته است، می‌تواند تشخیص دهد که کدام سیگنال سیارات را نشان می‌دهد و کدام فقط یک نویز است. بدین ترتیب داده‌های مأموریت پایان یافته‌ی تلسکوپ فضایی کپلر دوباره بازخوانی شد.
در این مطالعه‌ی جدید که نتایج آن در «استرونومیکال ژورنال» (Astronomical Journal) آن‌ها کل مجموعه داده‌ی مأموریت «کپلر/کی۲» (Kepler/K2) را که حدود بیش از ۸۰۰ میلیون تصویر از ستارگان به حجم بیش از ۵۰۰ ترابایت است را تجزیه‌وتحلیل کردند تا فهرستی بسازند که به‌زودی در آرشیو اصلی سیارات فراخورشیدی ناسا گنجانده خواهد شد. علاوه بر ۳۶۶ نامزد سیاره‌ای تازه، این فهرست ۳۸۱ سیاره‌ی دیگر را هم که پیش از این شناسایی شده بودند، دربر می‌گیرد.
دکتر «جان زینک» (Jon Zink) پژوهشگر پسادکتری در این مطالعه گفت: «این یافته‌ها می‌تواند گام مهمی در جهت کمک به منجمان باشد تا بفهمند که چه نوع ستارگانی، احتمالا سیاره‌هایی دارند که به دور آن‌ها می‌چرخند و همچنین درباره‌ی بلوک‌های لازم برای تشکیل موفقیت‌آمیز سیاره، چه چیزی نشان می‌دهد. برای درک این موضوع باید به طیف گسترده‌ای از ستارگان، نه فقط ستارگانی مانند خورشید، نگاه کنیم.»
در میان این یافته‌ها، کشف منظومه‌ی سیاره‌ای با دو سیاره‌ی غول‌پیکر گازی هم قابل توجه بود. زیرا به‌ندرت می‌توان غول‌های گازی، مانند زحل در منظومه‌ی شمسی خودمان، را به اندازه‌ای که در این نمونه به ستاره‌ی میزبان خود نزدیک بودند، پیدا کرد.
زینک خاطرنشان کرد: «ما هنوز نمی‌توانیم برای شکل‌گیری این سیارات فراخورشیدی توضیحی داشته باشیم اما این یافته‌ها به‌ویژه از این جهت بسیار مهم هستند که به دانشمندان کمک می‌کنند تا درک دقیق‌تری از پارامترهای چگونگی رشد سیارات و منظومه‌های سیاره‌ای ایجاد کنند.»
عکس کاور: طرحی گرافیکی منظومه‌ی سیاره‌ای HR 858
Credit: Science News
منبع: Science News
