۹ تصویر به‌یادماندنی از خدایان و الهه‌های اساطیری در فیلم و انیمیشن
خدایان، الهه‌ها، نیمه‌خدایان و امثال آن‌ها، همه، موضوعاتی شگفت‌انگیز و حیرت‌آور در انواع رسانه‌های مختلف هستند. شاید به نظر برسد که تصاویر آن‌ها متعلق به خود فیلم‌ها باشند اما منابعی که هالیوود از آن‌ها اقتباس می‌کند، قطعا تاثیرگذارند. از آنوبیس گرفته تا زئوس، ده‌ها خدای اساطیری معابد مختلف متعلق به فرهنگ‌های گوناگون، در دنیای سینما دیده شده‌اند.
این شخصیت‌های (به معنای واقعی کلمه) معنوی و الهی، از ده‌ها سال پیش در بسیاری از آثار و فیلم‌های معروف حضور داشته‌اند. آن‌ها مطمئنا بارها و بارها تفسیر و به تصویر کشیده شده‌اند اما چندین تصویر دقیق‌تر از این شخصیت‌های الهی وجود دارد که حداقل سعی می‌کنند به منبع اصلی خود وفادار بمانند.
- ۱۰ فیلم فانتزی عالی که خارج از سرزمین میانی رخ می‌دهند
- ۱۰ فیلم که بعد از تمام کردن بازی گوست آو سوشیما باید تماشا کنید
- ۱۰ فیلم معمایی که معمایشان در پایان حل‌نشده باقی می‌ماند
۹۹۹۹۹۹۹۹. باکوس در فانتزیا (Fantasia)
- کارگردان: ویلفورد جکسون
- صداپیشگان: والت دیزنی، لئوپولد استوکوفسکی، دیمز تیلور
- سال انتشار: ۱۹۴۰
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۵ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۷ از ۱۰
شاید در نگاه اول، او فقط یک نسخه دیزنی از یک باکانال رومی باشد اما این نسخه از باکوس که در انیمیشن فانتزیا دیده می‌شود، به طرز شگفت‌انگیزی دقیقا همان است که در اساطیر کلاسیک یونانی مشاهده شده است. او مانند یک نقاشی رنسانس، چاق و چله و مست است و هر زمان که وارد تصویر می‌شود، جامی از شراب در دست دارد و در واقع، همان تفسیر و تصویر دقیق اساطیر است.
در اساطیر رومی، باکوس، خدای شراب، نوشیدن، آهنگ و سرگرمی است که دقیقا همان چیزی است که نسخه دیزنی ارائه می‌دهد. برخلاف همتای یونانی خود، دیونیسوس، باکوس کمتر اهل عمل و بیشتر عاشق مهمانی است. او بیشتر در قنطورس‌ها و ساتیرها دیده می‌شود که داستان‌هایی سرشار و غنی از شراب دارند.
۸. مرگ در فیلم‌های دیسک‌ورلد (Discworld Films)
مرگ در داستان‌های اساطیری، چهره‌های بسیاری دارد اما یکی از رایج‌ترین آن‌ها، یک اسکلت پوشیده بر روی اسبی رنگ‌پریده و به همراه یک داس است. این موضوع در دنیای فیلم‌ها چیز جدیدی نیست اما یکی از نسخه‌هایی که بالاتر و برتر از بقیه قرار دارد، همین نسخه است که توسط تری پرچت در سری کتاب‌ها و فیلم‌های دیسک‌ورلد به وجود آمده است.
مرگ دیسک‌ورلد، به این دلیل برتر است که نه تنها تصویری قابل تشخیص از این مفهوم است، بلکه بسیاری از تفاسیر فرهنگی داستان‌ها و معابد گوناگون را به تصویر می‌کشد. او حیوانات و خانه‌ای شبیه به هادس در اساطیر یونانی دارد، مانند سوار مرگ یهودی و مسیحی، بر اسبی رنگ‌پریده سوار است و حتی با افراد فانی مراوده دارد.
۷. زئوس در نبرد تایتان‌ها (The Clash of Titans)
- کارگردان: لوئیس لتریه
- بازیگران: سم ورثینگتون، جما آرتترون، لیام نیسون
- سال انتشار: ۲۰۱۰
- امتیاز راتن تومیتوز: ۲۷ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۵.۸ از ۱۰
وقتی صحبت از زئوس در فیلم‌ها می‌شود، مهم‌ترین نکته‌ای که باید در نظر گرفت، اجرا و بازی بازیگری است که نقش او را بر عهده دارد. او نه تنها ارباب آسمان‌ها، بلکه پادشاه خدایان یونانی نیز هست. او فردی مناسب است که باید بتواند به طور همزمان جادو و رهبری کند، دقیقا همان کاری که لیام نیسون در فیلم نبرد تایتان‌ها در سال ۲۰۱۰ انجام داد.
اکثر تفاسیر، از زئوس به عنوان یک پادشاه با ریش و مویی سفید در توگا یاد می‌کنند اما زئوس نیسون، بیشتر وجهه رهبری او در افسانه‌ها و اساطیر را به نمایش می‌گذارد. زئوس بیش از یک موجود شهوت‌ران و بادافکن و پادشاهی پیچیده، با تمایلات و وظایف خاص خود است.
۶. پوزیدون در اودیسه (The Odyssey)
- کارگردان: نیکولاس میر
- بازیگران: آرماند اسنته، گرتا اسکاچی، ونسا ویلیامز
- سال انتشار: ۱۹۹۷
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۹ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷ از ۱۰
این فیلم تلویزیونی اقتباسی به نام اودیسه، قطعا به خوبی از عناصر اساطیری، از جمله خود خدایان، الهام گرفته است. یکی از منحصر به فردترین کاراکترهای فیلم، دشمن پلید اودیسه، پوزئیدون است. این ارباب اقیانوس‌ها به اندازه‌ای خودجوش، خشن و دائما در حال تغییر است که حتی به دریاها هم فرمان می‌دهد، بنابراین فیلم‌ساز، او را به شکل خود دریا به تصویر کشیده است.
پوزیدون سال‌هاست که به عنوان مردی با تاج و به همراه عصایی با سه دندانه، به تصویر کشیده می‌شود اما این اقتباس، به معنای واقعی کلمه، خیلی بیشتر با تعاریف او هم‌خوانی دارد. او مانند یک اسباب‌بازی با اودیسه روی امواج بازی می‌کند و این فیلم قطعا یکی از دقیق‌ترین وجهه‌های این شخصیت را به نمایش می‌گذارد. جلوه‌های ویژه فیلم، چندان خوب نیستند اما هنوز منحصر به فرد محسوب می‌شوند.
۵. آنوبیس در خدایان مصر (Gods Of Egypt)
- کارگردان: الکس پرویاس
- بازیگران: جرارد باتلر، نیکولای کوستر، الودی یانگ
- سال انتشار: ۲۰۱۶
- امتیاز راتن تومیتوز: ۱۵ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۵.۴ از ۱۰
فیلم خدایان مصر در سال ۲۰۱۶، براساس نمرات سایت راتن تومیتوز، با استقبال چندانی روبه‌رو نشد و حتی اقتباس مناسبی از اساطیر مصر، به حساب نمی‌آید اما قطعا نسخه آنوبیس موجود در این فیلم، از معدود موارد دقیق این پروژه است و حرفی برای گفتن دارد. اقتباس‌های دیگر، او را به عنوان یک هیولای سگ زامبی نشان می‌دهند اما این نسخه، درست مانند اساطیر مصری، او را مانند همان نگهبان ترسناک مردگان به تصویر می‌کشد.
او عصایی بلند و درگاهی برای زندگی پس از مرگ دارد و در واقع، هم راهنما و هم نگهبان دنیای زیرین است. ظاهر سگ‌مانند او، قطعا ترسناک است اما این که او را مانند یک هیولا، وحشی بدانیم، کمی غیرواقعی و دروغین به نظر می‌رسد.
۴. فان در هزارتوی پن (Pan’s Labyrinth)
- کارگردان: گیرمو دل تورو
- بازیگران: ایوان باکرو، داگ جونز، سرجی لوپز
- سال انتشار: ۲۰۰۶
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۵ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۲ از ۱۰
پن به طور کلی، شخصیت جالبی در اساطیر است و اگر نسخه‌ای وجود داشته باشد که ذات زمینی این موجود باستانی را به طرزی کامل به تصویر کشیده باشد، او قطعا کاراکتر فان در فیلم هزارتوی پن گیرمو دل تورو است. او فقط ترکیبی از یک انسان و یک بز پشمالوی بزرگ نیست که با ارواح و پریان در جنگل حضور دارد، بلکه موجودی است که به اندازه خود طبیعت، پیر و گره‌خورده و پیچ‌دار است.
زیبایی عرفانی عجیبی در فان وجود دارد. او هیچ ویژگی خداگونه‌ای نسبت به سایر خدایان ندارد اما فرمانروای بی‌چون و چرای هزارتو و جهان جادویی است. دل تورو قطعا هنگام خلق این شخصیت عجیب و غیر‌عادی، به خوبی از اساطیر کهن، الهام گرفته است.
۳. اودین در ثور (Thor)
- کارگردان: کنث براناگ
- بازیگران: کریس همسورث، تام هیدلستون، آنتونی هاپکینز
- سال انتشار: ۲۰۱۱
- امتیاز راتن تومیتوز: ۷۷ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷ از ۱۰
اودین با توجه داستان‌های اساطیری اسکاندیناوی، یکی از جذاب‌ترین موجوداتی است که جهان به خود دیده است. برای اجرا و بازی کاراکتر او، هوشمندی و زیرکی زیادی نیاز است. اگرچه اسطوره‌ها، کمی برای روایات ابرقهرمانانی نامناسب هستند اما نسخه مارول اودین، به طرز شگفت‌آوری به داستان‌های اصلی او نزدیک است.
اودین، پدر همه خدایان و پادشاه آسگارد است و چندین عنوان دیگر نیز دارد. او حیله‌گر، به طرز خطرناکی باهوش و از همه خدایان، تیزتر است. به نظر می‌رسد نسخه مارول قطعا از لحاظ شخصیتی، تا بیشترین حد ممکن، با او تطابق دارد. اگرچه لباس طلاییش، کمی جای بحث دارد.
۲. آقای چهارشنبه در خدایان آمریکایی (American Gods)
- کارگردان: نیل گیمن
- بازیگران: ریکی ویتل، یان مک‌شین، امیلی برونینیگ
- سال انتشار: ۲۰۱۷
- امتیاز راتن تومیتوز: ۷۵ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۷ از ۱۰
در فیلم خدایان آمریکایی، شخصیت اودین نشان داده می‌شود و قطعا ارزش این را دارد که در این لیست، جای داشته باشد. اگر نسخه‌ای از اودین وجود داشته باشد که ویژگی‌های شخصیت این خدا را کاملا به تصویر بکشد، نسخه‌ای است که توسط نیل گیمن در خدایان آمریکایی خلق شده است. او لباس وایکینگی بر تن ندارد و مدرن است اما دارای تمام خصوصیات اخلاقی اودین اسطوره‌ای است.
او باهوش، حیله‌گر، عاقل و شرور است اما از این شرارت، در مسیر خوبی استفاده می‌کند. او مردی است که می‌داند چه می‌خواهد، چگونه باید به آن برسد و این که رسیدن به خواسته‌اش چه هزینه‌ای برایش در پی دارد. او مرد عمل است و این نسخه از او، همیشه دست برتر را نسبت به سایر خدایان دارد.
۱. المپین‌ها در نبرد تایتان‌ها (Clash Of The Titans)
- کارگردان: دزموند دیویس
- بازیگران: هری هملین، جودی بوکر، مگی اسمیت
- سال انتشار: ۱۹۸۱
- امتیاز راتن تومیتوز: ۶۷ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۹ از ۱۰
فیلم نبرد تایتان‌ها دارای معبدی از خدایان و الهه‌ها است که می‌توانند لیست مخصوص خود را داشته باشند. همه آن‌ها در این فیلم متعلق به دهه ۸۰ میلادی، در اوج شکوه و جلال خود هستند، اگرچه شاید بر اساس استانداردهای امروزی، کمی کلیشه‌ای به نظر برسند. نقش این خدایان را بازیگران فوق‌العاده و بی‌نظیری مانند مگی اسمیت و لارنس اولیویر بازی می‌کنند که به ترتیب تتیس و زئوس هستند.
المپین‌ها در این اقتباس از اسطوره پرسئوس، ویژگی‌های تقریبا متفاوتی با داستان‌های اساطیری دارند و مانند برخی از افسانه‌های اصلی، انگار، گونه چ‌ای جدا از فانیان هستند. آن‌ها جدا از موجودات روی زمین زندگی می‌کنند اما حکمفرمای آنان هستند و در بین این خدایان، زئوس بر تخت پادشاهی نشسته است.
منبع: Screenrant
تا جایی که من می دونم، کارگردان مینی سریال اودیسه، آندری کونچالوفسکی است، نه نیکولاس میر.