۱۰ شخصیت جالب قدرنادیده‌ی انیمیشن‌های دیزنی؛ از تارزان تا گوژپشت نوتردام

کمپانی انیمیشن والت دیزنی را بیش از هر چیز به واسطه‌ی شخصیت‌های به‌یاد ماندنی‌ای که خلق می‌کند، تحسین می‌کنند. دیزنی از ابتدای کارش تا به امروز بعضی از قدرتمندترین شخصیت‌های مثبت و منفی را در حافظه‌ی جمعی مخاطبان خود ثبت کرده است؛ چه شاهزاده‌خانم‌های زیبا و قوی که امروز جایشان را به قهرمانان واقعی‌تر و نزدیک‌تر به زندگی داده‌اند، تا شخصیت‌های شروری که با وجود منفی بودن ردپای خود را محکم در ذهن تماشاگر باقی می‌گذارند. دیزنی در تمام این سال‌ها ثابت کرده است که می‌تواند شخصیت‌های انیمشنی‌‌ای را خلق کند که از هر لحاظ، از طراحی کاراکتر گرفته تا ویژگی‌ها و حتی صداپیشگی، تأثیرگذار و ماندگار باشند. و با وجود شصت فیلم بلند، این غول تولید انیمیشن همچنان با هر پروژه‌ای تازه‌ای که شروع می‌کند، شخصیت خوب و محبوب تازه‌ای را به این فهرست بلندبالا اضافه می‌کند. با این حال، نمی‌توان از چند شخصیت جالب قدرنادیده‌ی انیمیشن‌های دیزنی به سادگی گذشت.

به نظر می‌آید که در میان فهرست به‌یاد ماندنی قهرمان‌ها و ضدقهرمان‌های محبوب دیزنی، چند شخصیت چنان‌که باید و لایق آنند، محبوبیت کافی به دست نیاورده‌اند. شخصیت‌هایی که یا شرور بوده‌اند یا دوست و همراه حامی یا قهرما‌نان در سایه، و از همه لحاظ استانداردهای لازم را برای آنکه تبدیل به شخصیت محبوب و ماندگار میان طرفداران انیمیشن و دیزنی شوند داشته‌اند، اما به دلایلی نتوانستند توجه کافی را به خود جلب کنند. این فهرست با سرکشی به بعضی از کلاسیک‌های محبوب دیزنی، ده شخصیت جالب قدرنادیده‌ی انیمیشن‌های دیزنی را معرفی می‌کند.

• ۱۰ پدر و مادر برتر انیمیشن‌های دیزنی

۱. ویگینز در «پوکوهانتس» (Pocahontas)، شخصیت جالب قدرنادیده‌ی انیمیشن‌های دیزنی

«پوکوهانتس» که یکی از فیلم‌های دیزنی است که به لحاظ رعایت حقایق تاریخی شلخته و در هم به حساب می‌آید، هنوز ویژگی‌های خوبی هم دارد. یکی از بارزترین این ویژگی‌ها موسیقی فوق‌العاده‌ی آلن منکن و استفان شوارتز است و کارگردانی هنری درخشان این انیمیشن که پر است از رنگ‌های پاستلی روشن. اما گنج نهفته در این فیلم محصول ۱۹۹۵، شخصیتی است که طرفداران دیزنی کمتر درباره‌ی او حرف می‌زنند؛ ویگینز که شاید در یک نگاه به نظر آید که یار و دستیار قهرمان بی‌مصرف و به‌دردنخوری است اما در واقع چنین نیست.

ویگینز در فیلم پادوی شخصیت شرور قصه، فرماندار راتکلیف است. با اینکه این شخصیت به اندازه‌ی سایرین زمان زیادی از فیلم را به خود اختصاص نمی‌دهد، اما با نظرات هوشمندانه، شوخی‌های به‌جا و تلاش‌هایی که برای بهبودی اوضاع در دراماتیک‌ترین موقعیت‌ها می‌کند، برجسته می‌شود. با این حال، چرا سر از این فهرست در آورده است؟ چون با اینکه «پوکوهانتس» لحظات بامزه‌ی خودش را دارد، بهترین شوخی‌های فیلم مال ویگینز است. او همچنین در مقایسه با دیگران نسبت به اتفاقاتی که اطرافش می‌افتد، از همه هوشیارتر است. ویگینز با صداپیشگی حرفه‌ای و فوق‌العاده‌اش، دستیار قهرمانی است که شایسته‌ی توجه، احترام و میم‌های اینترنتی بیشتری است.

۲. لوسیفر در «سیندرلا» (Cinderella)، شخصیت جالب قدرنادیده‌ی انیمیشن‌های دیزنی

بسیاری از شخصیت‌های منفی یا شرور دیزنی، دست‌کم در دوره‌ی طلایی‌اش، جادوگر هستند، اما «سیندرلا» چند ضد قهرمان دارد که از قضا قدرت جادویی یا جادوگری ندارند؛ مثل لوسیفر، گربه‌ی نامادری. لوسیفر با آن چشم‌های شیطانی و لبخند منحصر به‌فردش، ویژگی‌های گربه‌صفتانه‌ی زیادی دارد، به‌خصوص آنجا که بالاخره یاد می‌گیرد چطور دشمنان ابدی‌اش جک و گاس را گیر بیندازد. جک و گاس در تمام طول فیلم از دوست‌دشمن گربه‌شان باهوش‌ترند و لوسیفر هر تاکتیکی برای گیر انداختن آن‌ها به کار می‌برد، با شکست مواجه می‌شود.

اما آنچه باعث شده لوسیفر سر از این فهرست درآورد، این است که او از جمله شخصیت‌های شرور دیزنی است که به شدت دست‌کم گرفته شده و توجه کافی را دریافت نکرده است. او برای آنکه زندگی تمام دوستان سیندرلا را بر هم بریزد، کارهای زیادی می‌کند و در عین حال، هیچ مهری هم نسبت به قهرمان فیلم ندارد. لوسیفر برای نامادری هم یار و همراه بهتری از دختران او، آناستازیا و گرزیلاست. جز این‌ها، به لطف طراحی فوق‌العاده‌ی انیمیشن این شخصیت، می‌توان گفت که لوسیفر بعضی از بهترین و جالب‌توجه‌ترین واکنش‌های چهره را در تاریخ انیمیشن‌های دیزنی دارد، مخصوصاً در سکانس فنجان چای.

۳. فرولو در «گوژپشت نوتردام» (The Hunchback of Notre Dame)

یکی از قدرنادیده‌ترین شخصیت‌های شرور تمام دوران در فرهنگ عامه، قاضی فرولوی انیمیشن «گوژپشت نوتردام» دیزنی است. او که با شخصیت ساخته‌ی ذهن ویکتور هوگو تفاوت‌هایی دارد، هر آنچه ویژگی وحشتناک (اما درخشان) که یک شخصیت منفی دیزنی می‌تواند داشته باشد و به یک فیلم اضافه کند، در خود دارد. هم ظاهری به‌یاد ماندنی دارد، هم دیالو‌گ‌های بی‌نظیر و از همه مهم‌تر، یکی از بهترین ترانه‌هایی که شخصیت‌های شرور دیزنی در انیمیشن‌ها اجرا می‌کنند.

با این حال، با وجود تمام این ویژگی‌های فوق‌العاده، فرولو معمولاً در میان اقیانوس کارتون‌های ماندگار و محبوب دیزنی فراموش می‌شود. فرولو شاید قدرت جادویی یا سایر جنبه‌های معمول و متعارف آدم‌بده‌های معروف و محبوب دیزنی را نداشته باشد، اما همین است که او را تبدیل به ضد قهرمانی می‌کند که نیاز به بازبینی دوباره دارد. او به مراتب از دیگر شخصیت‌های شرور دیزنی باورپذیرتر است. البته که تمام شخصیت‌های شرور دیزنی ارتباطی با مسائل مربوط به دنیای واقعی دارند، اما شخصیت فرولو دست روی جایی می‌گذارد که می‌تواند تاریخ بشر را در بعضی جنبه‌های زیر سؤال‌رفته‌اش بیشتر زیر سؤال ببرد و برجسته کند. تماشای مرگ او به خاطر همین حقیقت حتی موجه‌تر جلوه می‌کند.

۴. مگارا در «هرکول» (Hercules)

مگارای انیمیشن مهجور «هرکول»، که به دیالوگ‌های کوتاه جسورانه و ظاهر زیبای خیره‌کننده‌اش معروف است و در یادها مانده است، طرفداران خاص خودش را دارد. اما در فهرست بلندبالای شخصیت‌های محبوب دیزنی، او قهرمان زنی است که میزان توجه (یا بازاریابی)‌ای را حتی نزدیک به آنچه شایسته‌اش است، دریافت نکرده است. مگارا می‌داند چگونخ با لباس‌ها و موهای زیبایش، به لطف طراحی انیمیشن فوق‌العاده‌اش، دل همه را برباید. او همه‌چیز تمام است؛ شخصیت پیچیده‌ای دارد و سرگذشت ترسناک (و رابطه‌ای که با شخصیت شرور فیلم، هادس، دارد) این را ثابت می‌کند.

البته بیشتر قهرمانان زن انیمیشن‌های دیزنی همین ویژگی‌ها را دارند اما مگارا یکی معدود از شخصیت‌های زن انیمیشنی است که پیش از آنکه عشق واقعی به زودی بعد از اینش را ملاقات کند، قلبش شکسته است. او در اعتماد به دیگران و شکستن دیوار دفاعی‌اش هم سخت است؛ ویژگی‌ای که مخاطب از هر سنی که باشد با آن ارتباط برقرار و همذات‌پنداری می‌کند. ناگفته نماند که صداپیشگی زیبای سوزان ایگان هم به زیبایی و پویایی این شخصیت به‌یاد ماندنی افزوده و همین است که مگارا را از سایر شخصیت‌های دیزنی سوا می‌کند. علاوه بر این‌ها، این قرعه به نام او افتاده است که یکی از بهترین ترانه‌های تاریخ انیمیشن‌های دیزنی «نمی‌گم عاشقم» (I Won’t Say I’m In Love) را بخواند و فقط همین یک دلیل برای دوست داشتنش کافی است.

۵. ایزما در «زندگی جدید امپراتور» (The Emperor’s New Groove)

وقتی صحبت از شخصیت‌های شرور دیزنی که شایسته‌ی توجه، شهرت و محبوبیت بیشتری هستند می‌شود، ایزمای «زندگی جدید امپراتور» را می‌توان به آسانی در صدر فهرست قرار داد. از مجموعه‌ی لباس‌های بنفش زیبا تا معجون‌های فراوان بی‌پایانش، این جادوگر شیطان‌صفت حقیقتاً فیلم را مال خود می‌کند. می‌توان دلایل زیادی را برای اثبات آنکه این ضد قهرمان شایسته‌ی توجه و تحسین بیشتری است برشمرد، اما او یک ویژگی دارد که از تمام دلایل دیگر مهم‌تر است. و آن هم این است که نقص دارد.

بیشتر شخصیت‌های دیزنی با انسان کامل فرسنگ‌ها فاصله دارند. چه طلسم شده باشند چه آنکه قرار است درسی در زندگی بگیرند، بسیاری از بهترین شخصیت‌های دیزنی یک خصیصه‌ی ویژه دارند. اما وقتی پای ایزما به میان می‌آید، او از معدود شخصیت‌های شروری است که همه‌چیز را با هم یک‌جا ندارد. عیب دارد. اشتباه می‌کند، کسانی را استخدام می‌کند که حتی از خودش هم اشتباهات ناگوارتری مرتکب می‌شوند، و به ندرت پیش می‌آید که اصلاً کاری را درست انجام دهد. و تماشای او جالب و سرگرم‌کننده است، به‌خصوص با صداپیشگی حرفه‌ای و طراحی شخصیت بامزه‌ای که دارد. آنچه باعث شده است ایزما سر این فهرست درآورد و جز ده شخصیت جالب قدرنادیده‌ی انیمیشن‌های دیزنی قرار بگیرد، این است که تماشای یک شخصیت شرور دیزنی که به ملموس‌ترین (و کمدی‌ترین) شکل ممکن در کارهای شرورانه‌اش شکست می‌خورد، بسیار جالب و سرگرم‌کننده است.

۶. کازیمودو در «گوژپشت نوتردام»، شخصیت جالب قدرنادیده‌ی انیمیشن‌های دیزنی

وقتی صحبت از قهرمانان انیمیشن‌های دیزنی است، هیچ‌کس به اندازه‌ی کازیمودو جالب نیست. او با آن ظاهر غیرمتعارف و سرگذشت منحصربه‌فرد با تمام قهرمانان معمول دیزنی فرسنگ‌ها فاصله دارد. شخصیت کازیمودو با صداپیشگی و آواز دلخراش‌اش و طراحی شخصیت زیبایش، یکی از شخصیت‌های ویژه‌ی دیزنی است. نه تنها نماینده‌ی تمام کسانی که است به گونه‌ای در زندگی‌شان احساس درک‌نشدگی کرده‌اند، بلکه او (مثل فرولو) بازتاب‌دهنده‌ی یک سری مشکلات واقعی در جهان است.

از بزرگ شدن در محیطی مسموم تا تجربه‌ی نخستین شکست عشقی، کازیمودوی دیزنی هر چیز وحشتناکی که یک قهرمان ممکن است تجربه کند، از سر گذرانده است. با این حال، بر خلاف نسخه‌ی اصلی شخصیت که خالق آن ویکتور هوگوی بزرگ است، کازیمودوی دیزنی بیشتر به جای آنکه از سوی اطرافیان به خاطر ظاهر غیرمتعارف ناقص‌اش قضاوت شود، به خاطر پاکی درونش، مهر و تحسین دیگران را برمی‌انگیزاند. به همین خاطر، قصه‌ی کازیمودو حقیقتاً شایسته‌ی توجه و قدردانی بیشتری است.

۷. راوی در «رابین هود» (Robin Hood)، شخصیت جالب قدرنادیده‌ی انیمیشن‌های دیزنی

بعضی یاران قهرمانان دیزنی چون بامزه، نرم و، بیایید با هم صادق باشیم، قابل بازاریابی‌اند، به‌یاد ماندنی‌اند. اما بعضی از بهترین شخصیت‌های حیوانی انیمیشن‌های دیزنی آن‌ها هستند که با خود به یک قصه‌ی آشنا انرژی مهیج تازه‌ای می‌آورند. به همین خاطر است که راوی «رابین هود»، با صدای راجر میلرِ موزیسین، شخصیت فوق‌العاده‌ای در فهرست بلندبالای شخصیت‌های دوست‌داشتنی انیمیشن‌های دیزنی است. نه تنها او نسخه‌ی بسیار خوبی از شخصیت راوی قصه‌ی کلاسیک «رابین هود» است، بلکه به راحتی می‌توان او را یکی از بهترین راویان تمام فیلم‌های دیزنی دانست. با صدای گرم و روان میلر و پرسوناژ رهایش، این شخصیت معنای واقعی واژه‌ی «باحال» است.

راوی انیمیشن «رابین هود» خروسی است که قصه را همان‌گونه که هست تعریف می‌کند. او همیشه سعی می‌کند حتی در ناگوارترین مخمصه‌ها، مثلاً هرجا که رابین‌ هود گیر می‌افتد یا در معرض خطر است، نیمه‌ی پر لیوان را نگاه کند. او هم از شخصیت‌های به غایت قدرنادیده‌ی انیمیشن‌های دیزنی است که پر از انرژی و احساس خوب است. او ستاره‌ی راکی است که دیگران سعی کرده‌اند بارها در خلق شخصیت‌های خود از او تقلید کنند، اما هیچ شخصیتی یارای مقابله با او را ندارد.

۸. عمو والدو در «گربه‌های اشرافی» (The Aristocats)

«گربه‌های اشرافی» که به مجموعه‌ی شخصیت‌های جذاب و دوست‌داشتنی‌اش معروف است و بعد از این همه سال همچنان خوب در یادها مانده، به لحاظ زیباشناسی یکی از خوشایندترین فیلم‌های دیزنی است. از طراحی صحنه‌ی پاریس‌وارش تا رنگ‌های روشن پالتی‌اش، این انیمیشن بسیار بلندپرواز و دلنشین است. یکی از شخصیت‌های این کارتن که شاید مثل دوشس و بچه‌گربه‌هایش زیبا نباشد اما تقریباً می‌توان ادعا کرد که هیچ‌کس نمی‌تواند دوستش نداشته باشد، عمو والدو است.

این شخصیت که بیل تامسون بزرگ به جایش حرف می‌زند، یک غاز دست و پا چلفتی است که شخصیت بسیار مثبت و بامزه‌ای دارد. ورود به‌یاد ماندنی و تأثیر همان‌قدر خوشایند (هرچند کوتاه) او بر فیلم است که او را به یکی از نامزدهای محرز این فهرست ده قهرمان جالب قدرنادیده‌ی انیمیشن‌های دیزنی کرده است. از همان لحظه‌ای که از آشپزخانه به خیابان انداخته می‌شود، مخاطب می‌تواند بفهمد که عمو والدو یک غاز معمولی نیست. ترکیب بصری او در کنار دو خواهرزاده‌ی دوست‌داشتنی‌اش، ابیگیل و آملیا، بعضی از خنده‌دارترین لحظات فیلم را رقم می‌زند. عمو والدو دمدمی‌مزاج و عجیب و غریب است اما خواهرزاده‌هایش معنای واقعی کمال هستند.

۹. ونسا در «پری دریایی» (The Little Mermaid)

با توجه به اینکه ونسای «پری دریایی کوچک» فقط نسخه‌ی انسانی جادوگر دریایی بدنام قصه، ارسلا، است، شاید حضورش در این فهرست از نگاه شما انتخاب عجیبی به نظر بیاید. اما با اینکه ونسا و ارسلا در واقع یک نفرند، با هم فرق دارند. درست است که هواداران دیزنی و «پری دریایی» ارسلا را خوب در خاطر دارند (اصلاً مگر می‌شود او را به همین سادگی فراموش کرد!) و ونسا طرفداران کمتر اما باوفایی دارد، با این حال می‌توان گفت این شخصیت به آن اندازه که باید قدر ندیده است. ونسا با آن طراحی شخصیت که چهره‌ای وحشی به او داده و پرسونای مرعوب‌کننده‌اش حقیقتاً شایسته‌ی آن است که در مجمع شروران دیزنی توجه‌ زیادی را به خود جلب کند.

از آن لحظه‌ی ورود میخکوب‌کننده‌اش به سواحل امپراتوری اریک تا ترانه‌ای که جلو آینه و تصویر ارسلای خودش در آینه می‌خواند، ونسا ترکیب دلپذیری از عشوه و شکوه زنانه است. از آنجا که او ارسلای مخفی است، تمام خصوصیات خوب او را در خود دارد. و از آنجا که سعی دارد جای آریل را بگیرد، در ظاهرش دوگانگی زیبایی وجود دارد. انیمیشن‌هایی که بعد از «پری دریایی کوچک» ساخته شدند، مثل «شاهزاده‌خانم قو» (The Swan Princess) سعی کردند این پویایی را در طراحی شخصیت‌ها و کارگردانی هنری خود بیاورند. با این حال، این ونساست که اصالت دارد و این به هیچ وجه قابل انکار نیست، و هیچ جادوگر شیطان‌صفت مخفی دیگری هرگز نمی‌تواند به گرد پای او برسد.

۱۰. تارزان در «تارزان» (Tarzan)، شخصیت جالب قدرنادیده‌ی انیمیشن‌های دیزنی

شاید عده‌ای عقیده داشته باشند که قهرمان انیمیشن «تارزان» دیزنی که هم‌نام عنوان فیلم است، نباید در این فهرست باشد. در واقع، انیمیشن «تارزان» در مقایسه با سایر ساخته‌های دیزنی، به طور ویژه دهه‌ی ۱۹۹۰ دیزنی کمتر محبوب است. اما قهرمانش به دلیلی در این فهرست قرار گرفته است. البته که او نسخه‌ای دیگر از قهرمان کلاسیک ساخته‌ی ذهن ادگار رایس باروز است، اما وقتی صحبت از انیمیشنی که دیزنی از این شخصیت ساخته است به میان می‌آید، او یک قهرمانه دهه‌ی نودی است (طبعاً نود میلادی). تمرکز او نه بر نیروی نرینه‌ و غرایز حیوانی‌اش که از اساس بر پیچیدگی‌های احساسی‌اش است. در واقع تارزانی که ما در نسخه‌ی انیمیشنی دیزنی می‌بینیم، به دنبال جایی است که به آن تعلق داشته باشد و دقیقاً به همین خاطر است که در مقایسه با دیگر نسخه‌های سینمایی این شخصیت کلاسیک ملموس‌تر و قابل‌درک‌تر است؛ یعنی مخاطب با او ارتباط بهتری برقرار می‌کند.

یک دلیل دیگری که شخصیت تارزان دیزنی را به چیزی بیش از یک قهرمان انیمیشنی به لحاظ ظاهری (همچون سایر قهرمانان مرد دوره‌ی طلایی دیزنی که از جمله مهم‌ترین دلایل جذب مخاطبان جوان این انیمیشن‌ها بودند) تبدیل می‌کند، رفتار ستایشگرانه‌ی او نسبت به زنان در زندگی است. چه آن علاقه‌ی رمانتیک و احترامی که به جین پیدا می‌کند و چه آن ارتباط عمیقی که با مادر گوریلش، کالا، دارد. این تارزان بیشتر از تمام نسخه‌های پیشین این شخصیت برای زنان ارزش قائل است. به همین خاطر است که «تارزان» دیزنی با انیمیشن فوق‌العاده و موسیقی بی‌نظیر فیل کالینز که برای آن جایزه‌ی اسکار را هم دریافت کرده است، تا ابد نگاه مخاطبان را به این قهرمان مشهور عوض کرد. و به همین خاطر است که این قهرمان شایستگی آن را دارد که توجه و محبوبیت بیشتری را از هواداران دیزنی دریافت کند.

منبع: slashfilm