تلسکوپ هابل ترافیک ستارگان را در یک کهکشان رصد کرد

تلسکوپ فضایی هابل ترافیک ستارگان و مناطق درخشان ستاره‌زایی را در یک کهکشان که در جهت صورت فلکی دب اکبر قرار دارد، به تصویر کشید.

این تصویر از تلسکوپ فضایی هابل، کهکشان مارپیچی طراحی بزرگ NGC 3631 را نشان می‌دهد که در فاصله‌ی ۵۳ میلیون سال نوری از زمین در جهت صورت فلکی دب اکبر قرار دارد. به‌نظر می‌رسد که بازوهای این کهکشان در اطراف و درون هسته‌ی کهکشان می‌پیچند.

در این «کهکشان مارپیچ طراحی بزرگ» (Grand Design Spiral Galaxy) دو بازوی مارپیچی اصلی وجود دارد که از نزدیک مرکز آغاز و هر یک به بازوهای کوچک‌تر با سطح روشنایی کم‌تر منشعب می‌شوند. کهکشان‌های مارپیچ طراحی بزرگ، دارای بازوهای مارپیچی کاملا واضح و بزرگ هستند. بررسی دقیق بازوهای مارپیچی بزرگ NGC 3631 خطوط غبار تاریک و مناطق درخشان ستاره‌زایی را در امتداد بخش داخلی بازوهای مارپیچی نشان می‌دهد.

موقعیت کهکشان NGC 3631 در صورت فلکی خرس بزرگ (دب اکبر)
Credit: The Sky Live

مناطق «اچ ۲» (HII) درخشان در همه‌ی بازوها‌ی این کهکشان وجود دارد. مناطق اچ ۲ ابرهایی بزرگ با چگالی کم و گازهای یونیزه شده‌اند که ستارگان در آن‌ها متولد می‌شوند. NGC 3631 دارای سرعت تشکیل ستارگان متوسط ​​تا زیاد است و نرخ تولد ستارگان در این کهکشان ۴.۶ برابر جرم خورشید در سال برآورد شده است.

شکل‌گیری ستاره‌ها در مارپیچ‌های کهکشان شبیه به ترافیک بین شهری است. مانند اتومبیل‌هایی که در بزرگراه‌ها حرکت می‌کنند، ماده‌ی در حال حرکت کندتر، در دیسک مارپیچ یک گلوگاه ایجاد می‌کند و باعث انباشته شدن گاز و غبار ستاره‌ساز در امتداد بخش داخلی بازوهای مارپیچی می‌شود. این ترافیک ماده می تواند آن‌قدر متراکم شود که به صورت گرانشی به درون فرو بریزد و ستاره‌های جدیدی ایجاد کند. این نواحی در عکس به رنگ آبی-سفید روشن دیده می‌شوند.

نگاه جدید هابل به کهکشان NGC 3631

با شیب ۱۷ درجه این کهکشان تقریبا از روبه‌رو دیده می‌شود. برای ثبت این تصویر تازه، از داده‌های جمع‌آوری شده توسط دوربین میدان گسترده‌ی هابل ۳ و دوربین پیشرفته برای نقشه‌برداری استفاده شده است. رنگ آبی نشان‌دهنده‌ی طول موج‌های مرئی نور آبی و رنگ نارنجی نشان‌دهنده‌ی طیف فروسرخ است.

عکس‌ها: کهکشان مارپیچی NGC 6331
Credit: NASA, ESA, A. Filippenko (University of California – Berkeley), and D. Sand (University of Arizona); Image Processing: G. Kober (NASA Goddard/Catholic University of America)

منابع: NASA, (۱۹۹۴) The Carnegie Atlas of Galaxies, Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 437