چرا فیلم پرهزینه‌ی دنیای آب در گیشه شکست خورد؟
فیلم دنیای آب در سال ۱۹۹۵ در گیشه شکست خورد اما اشکال کار این فیلم با حضور کوین کاستنر چه بود و چرا این اتفاق افتاد؟ کاستنر یکی از بازیگران درجه یک هالیوود در اوایل دهه ۹۰ میلادی بود.
وی دارای تعداد زیادی فیلم در کارنامه خود است که رضایت منتقدان و مخاطبان را در پی داشتند، از جمله جان اف کندی، محافظ و فیلم برنده جایزه اسکار، رقص با گرگ‌ها که کارگردانی آن را هم برعهده داشت.
- منتقدان درباره‌ی فیلم شانگ-چی و افسانه‌ی ده حلقه چه می‌گویند؟
- من خیلی مراقبم؛ فیلمی خبیثانه اما دوست‌داشتنی
- نقد و بررسی فیلم مرده‌ها نمی‌میرند (The Dead Don’t Die)؛ شبح آقای پست مدرن!
کاستنر و کارگردان فیلم، کوین رینولدز همکارانی همیشگی بودند و پس از رابین هود: شاهزاده دزدان، به دنبال پروژه بعدی و مناسب خود می‌گشتند. آن‌ها همکاری خود را در قالب فیلم دنیای آب ادامه دادند که یک داستان اکشن ماجراجویی است که به شدت تحت تاثیر فیلم‌های مکس دیوانه قرار دارد. این فیلم در آینده‌ای آخرالزمانی روایت می‌شود که تمام قاره‌های روی زمین به دلیل ذوب شدن یخ‌های قطبی، زیر آب هستند و بقایای بشریت در جوامعی شناور که توسط دزدان دریایی محاصره شده‌اند زندگی می‌کنند. کاستنر نقش دریانوردی تنها را بازی می‌کند که با اکراه به یک دختر و سرپرستش که ممکن است راز اساطیری سرزمین خشک را بدانند، کمک می‌کند.
کاستنر و رینولدز با وجود همکاری‌های موفق قبلی خود، می‌خواستند فیلم تا حد ممکن، واقع‌گرایانه و با ابعادی حماسی باشد. در آن زمان، نفوذ آن‌ها در هالیوود به بالاترین حد خود رسیده بود و حتی استودیوی یونیورسال نیز بر اساس بینش و دیدگاه آن‌ها فروخته شد. با این حال، این فیلم موفق نشد و تقریبا به حرفه و دوستی آن‌ها پایان داد.
چه مشکلی در تولید دنیای آب پیش آمد
استیون اسپیلبرگ قبل از شروع فیلم‌برداری، به رینولدز و کاستر هشدار داده بود که در آب‌های آزاد فیلم‌برداری نکنند. اسپیلبرگ ۲۰ سال قبل برای تهیه فیلم آرواره‌ها، شرایط کابوس‌واری را پشت سر گذاشته بود. بنابراین تجارب خاصی به همراه داشت. با این حال، توصیه او مورد توجه قرار نگرفت و کاستنر و رینولدز هم‌چنان به دنبال ساخت یک فیلم دقیق و واقع‌بینانه بودند و احساس می‌کردند که برای دستیابی به چنین هدفی، تصویربرداری در اقیانوس، ضروری است. هشدار اسپیلبرگ به نوعی الهی بود، چرا که طوفان، سه هفته بعد از شروع فیلم‌برداری، روند تولید را مختل کرد. تاخیرات ناشی از این حادثه، همراه با مشکلات فیلم‌برداری در اقیانوس، منجر به روند طولانی تولید و در نتیجه، افزایش بودجه شد.
اتفاقات تصادفی متعدد و اشتباهاتی مرگ‌بار نیز گریبان فیلم را گرفتند. یک بدلکار در روند تولید، خیلی سریع از یک بلندی، شیرجه زد و نزدیک بود که بمیرد. ژان تریپل هورن و بازیگر کودک فیلم، تینا ماژورینو وقتی از قایق دریانورد به بیرون پرت شدند، نزدیک بود غرق شوند (توسط تیمی ۱۲ نفره از غواصان نجات یافتند) و حتی ستاره فیلم، کوین کاستنر نیز مجروح شد. او هنگامی که در قایق و در دریا بود، با شروع طوفان، محکم به دکل قایق برخورد کرده بود.
تنش‌ها در حالی بالا رفت که کاستنر در آن زمان در حال جدایی از همسر خود بود و این مسئله، همراه با فشار تولید، بر همکاری وی با رینولدز تاثیر گذاشت. آن‌ها در طول تولید، بر سر گرفتن تصمیمات، جر و بحث‌های شدید و بی‌پایانی داشتند. رینولدز پروژه را ترک کرد و کاستنر (کارگردان برنده اسکار برای فیلم رقص با گرگ‌ها) باقی ماند تا بقیه تصویربرداری را به پایان برساند. با وجود این، رینولدز هنوز به عنوان تنها کارگردان فیلم شناخته می‌شود.
چرا دنیای آب، هزینه زیادی بر جای گذاشت
در ابتدا استودیوی یونیورسال ۶۵ میلیون دلار بودجه برای فیلم اختصاص داد که به دلیل چشم‌انداز خاص فیلم و وسواس واقع‌گرایی سازندگان، به ۱۰۰ میلیون دلار افزایش یافت. بازسازی مجموعه‌ها و سایر تاخیرهای تولید، پروژه‌ای را که برای ۹۶ روز برنامه‌ریزی شده بود به فرآیندی ۱۵۷ روزه تبدیل کرد. به همین ترتیب، بودجه مجددا به ۱۳۵ میلیون دلار افزایش یافت و در نهایت در زمان پایان فیلم، به رکورد ۱۷۵ میلیون دلار رسید. برای درک بزرگی و مقیاس این هزینه، بهتر است بدانید که فیلم روز استقلال، سال بعد از اکران دنیای آب، با هزینه ۷۵ میلیون دلار ساخته شد.
۱۷۵ میلیون دلار در اواسط دهه ۹۰، آن هم برای فیلمی اصلی و بدون دنباله‌ای به منظور ایجاد فرانچایز، رقمی باورنکردنی بود. این بودجه با توجه به میزان تورم، امروزه تقریبا ۳۰۰ میلیون دلار خواهد بود. چنین بودجه‌ای برای این نسخه از مکس دیوانه بر روی آب (هزینه کل سه‌گانه مکس دیوانه جورج میلر تا آن زمان مجموعا کم‌تر از ۱۵ میلیون دلار شده بود) به علاوه فرآیند تولید پرتلاطم آن، باعث سروصدای رسانه‌ای بسیار شد. مطبوعات حتی قبل از این که فیلم منتشر شود، آن را فیشتار و دروازه کوین نامیدند و به نوعی به فیلم‌های شکست‌خورده قابل توجه گیشه، ایشتار و دروازه بهشت اشاره کردند.
چرا دنیای آب در گیشه شکست خورد (در صورتی که نباید چنین می‌شد)
پس از انتشار فیلم، نظرات متفاوت بود. منتقدان به خاطر صحنه‌های اکشن و سختی فیلم‌برداری در دریا، از فیلم تمجید کردند. با این حال، بیشترین انتقادات مربوط به سرعت آهسته، شخصیت‌های نه‌چندان جالب و مضامین مشتق‌شده (عمدی) دنیای آب از مکس دیوانه بود. در نهایت، این فیلم، یک اشتباه جاه‌طلبانه نامیده شد. با این وجود، در جایگاه اول گیشه قرار گرفت و ۸۸ میلیون دلار درآمد داخلی کسب کرد که متناسب با اواسط دهه ۹۰ میلادی، بد نیست. هم‌چنین ۱۷۶ میلیون دلار دیگر در گیشه بین‌المللی جمع کرد و در مجموع، به فروش جهانی ۲۶۴ میلیون دلاری رسید.
اما فروش گیشه‌اش برای یک فیلم این چنینی فاجعه‌بار به نظر می‌رسید، زیرا هزینه‌ای نجومی برای آن در نظر گرفته شده بود (۶۵ میلیون دلار دیگر برای بازاریابی و توزیع و اکران هزینه شد). مجموع فروش گیشه آن موفق شد از مجموع هزینه‌های خود فراتر رود اما آستانه استاندارد برای موفقیت مالی یک فیلم، معمولا فروشی دو برابر بودجه آن است، اگرچه بسته به درصد قرارداد بین سینماها و استودیو، این میزان می‌تواند تا سه برابر یا بیشتر از آن نیز افزایش یابد که از جایی به جای دیگر متفاوت است. دنیای آب به همراه اثر ناموفق دریایی دیگر همان سال، جزیره کاتروت، یک فیلم شکست‌خورده محسوب می‌شود.
اگر بخواهیم بر روی زخم سازندگان نمک بپاشیم، باید یادآور شویم که دنیای آب، چهار نامزدی تمشک طلایی از جمله بدترین فیلم، بدترین بازیگر و بدترین کارگردان را به خود اختصاص داد و دنیس هاپر، برنده تمشک طلایی بدترین بازیگر نقش مکمل مرد شد اما فیلم دختران نمایش در همان سال با رکورد ۱۳ نامزدی و ۷ تمشک، بیشتر توجهات را به سمت خود جلب کرد. دنیای آب در کنار فیلم پستچی در سال ۱۹۹۷، آثاری هستند که حرفه کوین کاستنر را به عنوان یک ستاره سینمایی و برجسته از بین بردند.
دنیای آب در نهایت چگونه به سود رسید
فروش گیشه سینما تنها یکی از راه‌های کسب درآمد برای یک فیلم است. اجاره و فروش ویدیوهای خانگی و هم‌چنین حقوق پخش تلویزیونی، در نهایت توانستند فیلم را از این شرایط سیاه خارج کنند تا پس از چند سال، سود ناچیزی کسب کند. یونیورسال در حال توسعه یک سریال تلویزیونی از دنیای آب با کارگردانی دان تراختنبرگ برای ادامه داستان است. هم‌چنین در همان سال اکران فیلم، یک جاذبه تفریحی با حضور چندین بدلکار بر اساس فیلم دنیای آب در استودیو یونیورسال هالیوود و سایر پارک‌های سراسر جهان افتتاح شد و به مدت ۲۵ سال با ترفندهای شگفت‌انگیز خود به سرگرم کردن جمعیت ادامه داد.
غرور سازندگان در پذیرفتن چنین ریسک عظیمی در آن زمان جواب نداد. با این حال، تلاش کاستنر و رینولدز برای واقع‌گرایی و ثبت هرچه بیشتر صحنه‌های جذاب، باعث شده است که دنیای آب، کیفیتی بالا داشته باشد. فیلم‌های پرهزینه دیگر در اواسط دهه ۹۰ میلادی، پر از جلوه‌های ویژه گرافیکی و کامپیوتری هستند و یا فراموش شده یا از مد افتاده‌اند اما دنیای آب به طرز جالبی، وضعیت بهتری دارد. صحنه‌های اکشن آن به خوبی طراحی و تصویربرداری شده‌اند و موسیقی جیمز نیوتون هاوارد کیفیت فوق‌العاده‌ای به این ماجراجویی می‌افزاید. نسخه کامل و طولانی فیلم دنیای آب که تقریبا سه ساعت طول می‌کشد، عمق بیشتری به داستان و شخصیت‌ها می‌بخشد و باید گفت که مستلزم نگاهی دیگر است.
رینولدز و کاستنر سرانجام سال‌ها بعد، روابط خود را بهبود بخشیدند و مجددا برای ساخت مجموعه تلویزیونی هتفیلدها و مک‌کوی‌ها در سال ۲۰۱۲، همکاری کردند. کاستنر هم‌چنین به عنوان بازیگر نقش مکمل در فیلم‌های مختلف و هم‌چنین نقش اصلی در سریال تلویزیونی موفق یلواستون، دوباره نام خود را بر سر زبان‌ها انداخت. به طور کلی، دنیای آب، در سینما به عنوان مثال این ضرب‌المثل شناخته می‌شود که اگر بیش از حد بلندپروازی کنید آن‌قدر به خورشید نزدیک می‌شوید که می‌سوزید اما شهرت این اثر به عنوان یک فیلم شکست‌خورده تنها یک طرف حقیقت ماجرا است.
منبع: screenrant
