ایستگاه فضایی بین‌المللی یک ماه کاری شلوغ در پیش دارد
جابه‌جایی فضانوردان از ایستگاه فضایی بین‌المللی به زمین و برعکس در ماه آوریل، یک ماه کاری شلوغ را برای این آزمایشگاه مداری زمین رقم خواهد زد.
هفت فضانورد آمریکا، روسیه، ژاپن و آژانس فضایی اروپا برای اعزام به ایستگاه فضایی بین‌المللی در ۹ و ۲۲ آوریل (۲۰ فروردین و ۲ اردیبهشت) آماده می‌شوند تا مأموریت «اعزام ۶۵» (Expedition 65) را آغاز کنند و جایگزین هفت خدمه‌ی کنونی ایستگاه شوند که قرار است ۱۷ و ۲۸ آوریل (۲۸ فروردین و ۸ اردیبهشت) به ترتیب در قزاقستان و سواحل فلوریدا فرود آیند.
نخستین مأموریت یک جابه‌جایی درون ایستگاهی است. طبق برنامه‌ریزی، فضاپیمای سرنشین‌دار دراگون اسپیس‌ایکس که هم‌اکنون به ایستگاه متصل است، به بندرگاه تازه‌ای از ایستگاه خواهد رفت. «مایک هاپکینز» (Mike Hopkins) فضانورد ناسا به‌عنوان فرماندهی کپسول سرنشین‌دار «تاب‌آوری» (Resilience) دراگون برای مانور ۴۵ دقیقه‌ای و تمام خودکار جابه‌جایی به «ویکتور گلاور» (Victor Glover)، «سویچی ناگوچی» (Soichi Noguchi) و «شانون واکر» (Shannon Walker) می‌پیوندد.
این سکوی تازه محل اتصال جدید کپسول سرنشین‌داری تاب‌آوری خواهد بود اما با توجه به اینکه فضانوردان در کپسول حضور خواهند داشت، اگر محل اتصال جدید مشکلی داشته باشد، فضانوردان که در تاریخ ۱۵ نوامبر (۲۴ آبان) در نخستین مأموریت عملیاتی سرنشین‌دار خصوصی راهی ایستگاه فضایی شده بودند، برای ورود مجدد به زمین آماده هستند.
طی این عملیات فضاپیمای «تاب‌آوری» دراگون از سکوی جلویی ماژول هارمونی ایستگاه جدا می‌شود و به موقعیتی بالاتر از آن پرواز می‌کند تا در سکوی بالای ماژول هارمونی پهلو بگیرد. این جابه‌جایی راه را برای کپسول سرنشین‌دار بعدی دراگون باز می‌کند تا برای اتصال به بخش جلویی کپسول هارمونی آماده باشد.
کپسول سرنشین‌دار دراگون اسپیس‌ایکس با نام تاب‌آوری در حالی که به ایستگاه فضایی متصل است.
Credit: NASA
همچنین پس از خروج مأموریت کرو-۱ (Crew-1) از ایستگاه در اواخر آوریل، این محل اتصال برای رسیدن کپسول باری دراگون آزاد می‌شود که قرار است آرایه‌ی خورشیدی تازه‌ای را به ایستگاه برساند. پیش از این فضانوردان طی چند راهپیمایی فضایی ایستگاه را برای نصب این آرایه‌های جدید آماده کرده بودند. قرار داشتن در بالای روی ماژول هارمونی به بازوی رباتیک ایستگاه فضایی این امکان را می‌دهد تا به آرایه‌ها دسترسی داشته باشد.
پس از این جابه‌جایی بندرگاه، یک فضاپیمای روسی سایوز MS-18 به فرماندهی «اولگ نویتسکی» (Oleg Novitskiy) و با همراهی «پیوتر دوبروف» (Pyotr Dubrov) روس و «مارک وانده هی» (Mark Vande Hei) فضانورد ناسا از زمین به سوی ایستگاه پرتاب خواهد شد. قرار است خدمه‌ی سایوز در ۹ آوریل (۲۰ فروردین) ساعت ۰۳:۴۲ صبح منطقه‌ی زمانی شرقی (۱۲:۱۲ به وقت تهران) از پایگاه فضایی بایکونور قزاقستان عازم ایستگاه شوند.
نویتسکی ۴۹ ساله پیش از در دو مأموریت قبلی خود ۳۴۰ روز را در ایستگاه گذرانده و وانده هی ۵۴ ساله سرهنگ بازنشسته‌ی ارتش آمریکا است که ۱۶۸ روز را طی یک مأموریت در فضا بوده است. دوبروف ۴۳ ساله هم نخستین سفر فضایی خود را تجربه می‌کند. قرار است فضاپیمای سایوز MS-18 در یک ملاقات سریع با ایستگاه، با زمان‌بندی کاملا دقیق ساعت ۰۷:۰۷ صبح منطقه‌ی زمانی شرقی (۱۵:۳۷ به وقت تهران) به ایستگاه بپیوندد.
کیهان‌نوردان مأموریت سایوز MS-18
Credit: NASA/GCTC/Irina Spector
بدین ترتیب تعداد خدمه‌ی ایستگاه به طور موقت به ۱۰ نفر افزایش می‌یابد تا هفته‌ی بعد امکان سفر فضانوردان مأموریت سایوز MS-17 به زمین باشد. قرار است این فضاپیما به فرماندهی «سرگی ریژیکوف» (Sergey Ryzhikov) و با همراه «سرگئی سورچکوف» (Sergey Kud-Sverchkov) به‌عنوان مهندس پرواز و «کیت روبینز» (Kate Rubins) در ساعت ۲۱:۳۳ منطقه‌ی زمانی شرقی (۰۶:۰۳) ۱۶ آوریل (۲۸ فروردین) از ایستگاه جدا شوند و ساعت ۱۲:۵۶ منطقه‌ی زمانی شرقی روز بعد در قزاقستان به زمین فرود آیند. این فضانوردان ۱۴ اکتبر (۲۳ مهر) راهی ایستگاه شده بودند و با بازگشت به زمین مأموریت ۱۸۵ روزه‌ی آن‌ها پایان می‌یابد.
با جابه‌جایی کامل خدمه‌ی سایوز، اسپیس‌ایکس و ناسا برای اجرای دومین مأموریت عملیاتی کپسول سرنشین‌دار دراگون آماده می‌شوند که قرار است ۲۲ آوریل (۲ اردیبهشت) انجام شود. فضاپیمای «اِندِور» (Endeavour) دراگون که به احترام شاتل اندور (تلاش) نامگذاری شده و سال گذشته در نخستین پرواز فضایی سرنشین‌دار خصوصی توسط فضانوردان ناسا «باب بنکن» (Bob Behnken) و «داگ هارلی» (Doug Hurley) آزمایش شده بود قرار است ساعت ۰۶:۱۱ منطقه‌ی زمانی شرقی (۱۴:۴۱ به وقت تهران) از مرکز فضایی کندی بلند شود.
همه‌ی خدمه‌ی این پرواز از فضانوردن پیشکسوت هستند که سوار بر موشک فالکون ۹ راهی فضا خواهند شد. فضانورد ناسا «شین کیمبرو» (Shane Kimbrough) خلبان بالگرد ۵۳ ساله‌ی ارتش فرماهندهی مأموریت را بر عهده خواهد داشت. او در گذشته یک بار با شاتل فضایی ایندیور در سال ۲۰۰۸ و یک بار در سال ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ در فضا بوده است.
فضانوردان مأموریت کرو-۱ در ایستگاه فضایی
Credit: NASA
«مگان مک‌آرتور» (Megan McArthur) 49 ساله هم تجربه‌ی یک پرواز با شاتل فضایی را داشته و پیش از انتخاب به‌عنوان فضانورد ناسا، یک اقیانوس شناس بوده است. او طی مأموریت خدماتی سال ۲۰۰۹ با شاتل فضایی آتلانتیس به مدار تلسکوپ فضایی هابل رفت و مأموریت امسال نخستین مأموریت او در ایستگاه فضایی بین‌المللی خواهد بود.
«آکیهیکو هوشیده» (Akihiko Hoshide) فضانورد ژاپن و «توماس پسکی» (Thomas Pesquet) فضانورد آژانس فضایی اروپا هم در این مأموریت حضور خواهند داشت. هوشیده ۵۲ ساله مهندس هوافضا با دهه‌ها تجربه در برنامه‌های فضایی ژاپن است که پس از مأموریت شاتل دیسکاوری در سال ۲۰۰۸ و سپس سال ۲۰۱۲ که چهار ماه در ایستگاه بوده، سومین پرواز خود را سپری خواهد کرد.
پسکی ۴۳ ساله هم خلبان سابق نیروی هوایی فرانسه است و تا کنون یک سفر به ایستگاه فضایی داشته است. او در سال ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ در مأموریت سایوز MS-03 با « اولگ نویتسکی» فضانورد روس همراه بود و اکنون با دو هفته اختلاف، دوباره با او هم‌ایستگاه خواهد شد.
اگر مأموریت طبق برنامه‌ریزی در ۲۲ آوریل انجام شود، کیمبرو و همکارانش در ساعت ۰۵:۲۹ بامداد منطقه‌ی زمانی شرقی (۱۳:۵۹ به وقت تهران) به ایستگاه می‌رسند. با رسیدن آن‌ها به ایستگاه طی پنج روز خدمه‌ی کرو-۱ ایستگاه را ترک خواهند کرد و در این مدت ایستگاه به طور موقت ۱۱ سرنشین خواهد داشت که یکی از شلوغ‌ترین زمان‌ها در طول مأموریت بیست ساله‌ی آن است. رکورد بیشترین تعداد فضانوردان در ایستگاه فضایی در سال ۲۰۰۹ و زمانی زده شد که ۱۳ فضانورد هم‌زمان در آن حضور داشتند.
قرار است فضانوردان کرو-۱ ۲۸ آوریل (۸ اردیبهشت) ساعت ۰۵:۰۰ صبح منطقه‌ی زمانی شرقی (۱۳:۳۰ به وقت تهران) از ایستگاه جدا شوند و ساعت ۱۲:۳۵ (۲۱:۰۵ به وقت تهران) همان روز در سواحل فلوریدا به زمین برسند. مقامات ناسا و اسپیس‌ایکس هم‌اکنون تاریخ پرتاب را تأیید کرده‌اند اما ۱۵ آوریل (۲۶ فروردین) پس از بررسی نهایی، آمادگی عملیاتی را اعلام می‌کنند تا مأموریت به طور رسمی آغاز شود.
عکس کاور: فضانوردان مأموریت کرو-۲ ناسا و اسپیس‌ایکس
Credit: SpaceX
منبع: Space Flight Now
