مانور ناسا برای شبیه‌سازی برخورد سیارک با زمین نتایج نگران‌کننده‌ای داشت
در مانور بین‌المللی شبیه‌سازی برخورد سیارک که با هدایت ناسا و حضور دانشمندان برگزار شد، یک سیارک با زمین برخورد کرد و دانشمندان فقط توانستند میزان خسارت را برآورد کنند.
در روزهای گذشته دانشمندان در یک تمرین بین‌المللی شرکت کردند که هدف آن شبیه‌سازی تأثیرات سیارک‌هایی است که می‌توانند با زمین برخورد کنند. این تمرین با شبیه‌سازی برخورد یک سیارک به عرض ۱۴۰ متر به زمین و همکاری بخش‌های گوناگون مانند سازمان فضایی اروپا (ESA) برگزار شد تا عواقب چنین برخورد بزرگی که می‌تواند منطقه‌ای به وسعت اروپای مرکزی را تحت تأثیر قرار دهد، بررسی شود. مانور امسال به‌ویژه بر منطقه‌ای خاص به عرض بیش از ۱۰۰ کیلومتر در مرز آلمان، اتریش و جمهوری چک اثر گذاشت.
اگرچه این شبیه‌سازی ممکن است کمی شبیه به یک بازی کامپیوتری به‌نظر برسد اما یک پروژه‌ی کاملا واقعی محسوب می‌شود و هدف این است که دانشمندان و پژوهشگران اطلاعاتی را درباره‌ی برنامه‌ریزی لازم برای برخورد یک سیارک واقعی به زمین، کسب کنند.
منطقه‌ی تأثیر پذیرفته در مانور برخورد سیارکی ۲۰۲۱
Credit: ESA
این شبیه‌سازی به میزبانی دفتر امور فضای بیرونی سازمان ملل متحد و تحت هفتمین کنفرانس بین‌المللی دفاع سیاره‌ای IAA انجام شد. پژوهشگر اندی ریوکین از آزمایشگاه فیزیک کاربردی جان هاپکینز خاطرنشان کرد که تمرین و آموزش برای شبیه‌سازی‌های گوناگون یک بخش مهم از آمادگی برای برخورد سیارکی است.
یکی از تفاوت‌های شبیه‌سازی امسال با شبیه‌سازی قبلی این بود که سیارک شبیه‌سازی شده، کاملا غافلگیرکننده بود و تا زمان کشف آن هیچ نشانه‌ای از اینکه در مسیر برخورد با زمین است، شناخته شده نبود. این سیارک شبیه‌سازی شده PDC 2021 لقب گرفت و در شبیه‌سازی تنها شش ماه پیش از برخورد به زمین پیدا شد.
در ابتدا احتمال برخورد این سیارک ۱ به ۲۵۰۰ تشخیص داده شد اما پس از نخستین روز شبیه‌سازی، شرکت‌کنندگان شانس برخورد تا ۱ به ۱۰۰ افزایش یافت و در نهایت در روز دوم احتمال برخورد ۱۰۰ درصدی تعیین و محل برخورد مشخص شد. با توجه به بازه‌ی زمانی کوتاه، شرکت‌کنندگان در این شبیه‌سازی جلوگیری از برخورد سیارک به زمین را غیرممکن عنوان کردند. بنابراین شبیه‌سازی به سمت یک فاجعه پیش رفت؛ موضوعی که اهمیت شناسایی سیارک‌های مشابه را نشان می‌دهد.
پس از قطعی شدن برخورد، شبیه‌سازی شناسایی سیارک، به شبیه‌سازی پیش‌بینی میزان خسارت احتمالی تغییر کرد. در سومین روز از شبیه‌سازی دانشمندان به تخمین تازه‌ای برای اندازه‌ی خسازتی که این سیارک با ۱۴۰ متر عرض می‌تواند ایجاد کند، دست یافتند. آن‌ها پیش‌بینی کردند «نقطه صفر زمین» (Ground Zero) که محدوده‌ی مستقیم تأثیر گرفته از انفجار است، در محدوده‌ی برخورد بیش از ۲۲۰ کیلومتر باشد اما این میزان در نهایت محدودتر شد و تخمین زده شد که برخورد سیارک PDC 2021 تا ۱۵۰ کیلومتر از هر جهت خسارت وارد کند.
طرحی گرافیکی از مأموریت دارت ناسا
Credit: NASA
«لیندی جانسون» (Lindley Johnson) افسر دفاع سیاره‌ای ناسا درباره‌ی این مانور برخورد سیارکی گفت: «هر بار که در تمرینی مانند این شرکت می‌کنیم، درباره‌ی اینکه نقش‌آفرینان اصلی در هنگام فاجعه چه کسانی هستند و هر بخش باید چه اطلاعاتی را درنظر داشته باشد، چیزهای بیشتری می‌آموزیم. این تمرین‌ها در نهایت به جامعه‌ی دفاع سیاره‌ای کمک می‌کند تا با یکدیگر و با دولت‌ها ارتباط برقرار کنند و اطمینان یابند که در صورت شناسایی تهدیدهای سیارکی در آینده، همه هماهنگ خواهیم بود.»
«پل کودس» (Paul Chodas) مدیر CNEOS هم گفت: «چنین تمرین‌هایی ما را برای اینکه هنگام برخورد یک سیارک بزرگ چه اقداماتی باید انجام دهیم، آماده می‌کند. جزئیات سناریو مانند احتمال برخورد سیارک و زمان و مکان برخورد، طی چند مرحله برای شرکت‌کنندگان منتشر می‌شود تا شیوه‌ی پیشروی یک وضعیت واقعی برخورد سیارکی شبیه‌سازی شود.»
علاوه بر چنین تمرین‌هایی، ناسا هم‌اکنون در حال انجام مأموریت «آزمایش تغییر مسیر سیارک دوتایی» (DART) است که نخستین آزمایش فناوری منحرف کردن مسیر سیارک‌ها خواهد بود. این آژانس قصد دارد اواخر امسال «دارت» (DART) را با یک موشک فالکون ۹ اسپیس‌ایکس به فضا پرتاب کند تا پس از برخورد به یک سیارک سرعت مداری آن را تغییر دهد.
عکس کاور: طرحی گرافیکی از برخورد یک سیارک به زمین
Credit: Getty Images
منابع: Slash Gear, Complex
سلام
اولا فقط ناسا تو زمین وجود نداره که بخواد ماه رو جا به جا کنه ما هم هستیم
دوما اگه اینا به روز قیامت اعتقاد داشتن همچین حرفی نمی‌زند
سوما ایرانی ها هیچ بودجه ای برای این کار ها کنار نمی‌گذارند اگه می‌گذاشتند به اینجا نمی‌رسیدند
اما اینکه ناسا رو بالاتر از خودمون فرض کنیم درست نیست
عامو ول کنید این حرفا، برید دو روز زندگیتون رو زندگی کنید تهش برای همه مرگه چه با سیارک چه بی سیارک
آقای محترم شما کلا تعطیل هستی مدار ماه
جابجا شه؟ یکم برو تحقیق کن بعد نظر بده به
طور طبیعی ماه داره از زمین دور میشه و کلی
هم درموردش بحث کردن تازه اگه دانشمندان آمریکایی احمق هستن پس تو چی هستی؟
نکه دانشمندان ایرانی چیز بیشتر از کپی کار هستن تازه ایران هست که بجای ایکه خرج رفاه مردم کند داره پول می ریزه برای کارخانه های تسلیحاتی تازه همه جای زمین اتمسفر یکسان نیست تازه خودشون هواسشون هست تو هم بهتره کار به دنیا نداشته باشی بری پی همون ساقیت
اینکه شخصی بنا به هر دلیلی صحبتی را بدون اطلاعات و یا چه بسا با اطلاعات کامل بزنه برای من الان اهمیتی نداره.فرض را بر این بگیریم که اقای قاسمزاده صحبتی کردن که به کام بعضی ها خوش نیومد. کاری به حقانیت و صحت صحبت هاش ایشون ندارم. ولی انگار خیلیا دلشون از کشور و ملت خودشون پره که تا دیدن می تونن اراجیف خودشونو با ریپلای زدن دیدگاه کسی بزنن، بیکار ننشتن و از فرصت نهایت استفاده را کردن. بنده الان نظرات خیلی هارا مطالعه کردم، برخی واقعا حرف های بجا و منطقی زده بودن، ولی برخی دیگه فقط درگیر حمایت از دانشمندان امریکایی بودن. اون دسته از عزیزانی که توی پیام هاشون داشتن به هم میهن خودشون بی احترامی می کردن و ازش درخواست به کار گیری منطق در حرفاشو داشتن، گویی خودشون ذره ای، حتی ذره ای از منطق بو نبردن. خنده داره که سنگ کسایی را به سینه می زنین که اصلا به شما و امثال شما فکر هم نمی کنن. الانم می دونم بعد از این پیام خیلیاتون می گین :ای بابا ، ما تو قرن ۲۱زندگی می کنیم ، توی جامعه امروز کسی به کسی کاری نداره و از این حرفا. عذرخواهی می کنم ولی من از همین الان جواب اون عزیزان را میدم:لطفا احمق نباشید و دست از این روشنفکری های بی منطقتون بردارید.شما فکر می کنید خیلی عاقل و با فکر هستین؟؟؟؟ خیر، نه عزیزم خیر… بنظرم تویی که داری میگی چرا به دانشمندای امریکایی توهین کردی ، بهتره خودت به فکر خودت و اطلاعات و دانسته های خودت باشی. چون ناسا سازمانی متشکل از دانشمندان برتر همه جهان هست. نه امریکایی ها…
مشکل ملت ما همینه که یه همچین آدم کم سوادی میخواد از نخبه ترین دانشمندان حال حاظر ایراد بگیره و راهکار نشون بده تازه میگه من قبلا گفتم اونا ولی نمیدونستن هرچی تکنولوژی تو دنیاست ساخت هموناست اونوقت تو که هنوز کار با گوشیتو یاد نگرفتی فریاد چه میکنید سر دادی
عزیز جان چشم دیدن پیشرفتهای اونها رو داری چشم دیدن پیشرفتهای کشور خودت رو نداری
یاچشاتو بستی با کوری
لا اقل درزمینه هوا فضا از ساخت آفتابه به اینجا رسیدیم که موشک نقطه زن داریم
ماهواره مخابراتی درمدارقراردادیم اون هم در شرایط تحریم وجنگ
بس کنین بابا
تا کی ایران خوبه بقیه بد
ایران چه کشفی کرده ماهواره هم دومی باشه؟؟!!
ناسا چیکارا می کنه ایران چیکار می کنه؟
همچین می گی پیشرفت انگار چیه؟منظورت همون موشک هایی هست که هواپیما های خودی رو می زنه؟
آقای باهوش اولا ماه یه قمر و با این حرکات تکون نمیخوره باهوش جان
بعد به اونا میگن دانشمند
بعد خب اگه پهباد فلان قدر میلیارد دلاری رو روی زمین تست نکنن کجا تست کنن واقعا هم شعور و مغز خوب چیزیه
بعد تو از فضا چی حالیت بجز اینکه بدونی منظومه شمسی ۸ سیاره داره فک کنم اونم ندونی
واقعا قبل از اینکه بیای یه حرفیو بزن قبل بهش فک کن نه اینکه بیای یه شکری رو بخوری و بری
سیاره‌ی ما زمانی توپی از گدازه داغ بود که قمر آن در پی برخوردی بزرگ در حدود ۴.۵ میلیارد سال پیش ایجاد شد. برخی معتقدند که وجود ترکیبات اولیه متفاوت در زمین که ناشی از برخورد سیاره‌ای از خارج از منظومه‌ی شمسی به آن است باعث شده که اتمسفر زمین شکل بگیرد و برخی دیگر باور دارند که جو زمین در اثر تکامل این سیاره ایجاد شده است.
اکنون دانشمندان با بررسی واکنش‌های شیمیایی درون سنگ‌ها و توپ‌های گدازه‌ای مشابه زمین در آزمایشگاه به کشف نحوه‌ی تشکیل اتمسفر زمین پرداخته‌اند.
سیاراتی که در همسایگی زمین قرار دارند دارای جو مملو از دی‌اکسید کربن و نیتروژن هستند و به رغم آن که سیارات همگی به شکل مشابهی تکامل یافته‌اند اما جو آن‌ها با جو زمین که دارای نیتروژن-اکسیژن است بسیار متفاوت است.
گروهی از محققان به سرپرستی پائولو سوسی(Paolo Sossi)، زمین شیمی‌دان از موسسه فناوری فدرال زوریخ(ETH Zürich) نمونه‌های کوچکی از زمین در حالت مذاب را از سنگ گوشته رایج زمین به نام پریدوتیت در آزمایشگاه ساختند. آن‌ها این گوی‌های مذاب را درون انواع مختلفی از گازهای شیمیایی شناور کردند این گازها می‌توانستند روزی تشکیل دهنده‌ی جو زمین بوده باشند.
محققان این گوی‌ها را که درون گازهای متفاوت قرار داشتند تا دمای ۲۰۰۰ درجه‌ی سانتی‌گراد گرم کردند تا تبدیل به گدازه شوند و سپس آن‌ها را به سرعت سرد کردند. گوی‌های شیشه‌ای به دست آمده اثراتی از جو را درون خود ثبت کردند.
آهن با توجه به میزان برخورد با اکسیژن به گونه‌های متفاوتی به آن متصل می‌شود زمانی که اکسیژن کافی وجود نداشته باشد یک اتم آهن به یک اتم اکسیژن متصل می‌شود اما هنگامی که اکسیژن بیشتری وجود داشته باشد آهن و اکسیژن به نسبت ۲ به ۳ متصل می‌شوند.
سوسی و همکارانش این نتایج را با سنگ‌های واقعی مقایسه کردند و نتیجه گرفتند که سیاره‌ی ما در حالت مذاب دی‌اکسید کربن و نیتروژن اولیه را ایجاد کرده است.
سوسی می‌گوید: در شرایطی که جو سیاره از مواد مذاب ایجاد شود، پس از سرد شدن ۹۷ درصد دی‌اکسید کربن و ۳ درصد نیتروژن تشکیل می‌شود که می‌توان نمونه‌ی آن را در مریخ و ناهید دید.
چنین شرایطی برای تشکیل آمینواسیدهای تشکیل‌دهنده‌ی حیات مناسب نیست.
اما برخلاف سیارات همسایه، زمین مملو از آب بود. ناهید در روزهای اولیه تکامل بیشتر آب خود را از دست داد که علت آن نزدیک بودن به خورشید بود و آب‌های مریخ به دلیل دور بودن از خورشید یخ زدند.
محققان در مقاله خود نوشتند: وجود آب در سطح زمین برای مدتی طولانی عامل اصلی تشکیل جو امروزی آن بوده است. آن‌ها معتقدند اقیانوس‌های شور دی‌اکسیدکربن را از جو به درون سیاره کشیده‌اند و در نتیجه دی‌اکسید کربن درون گوشته و پوسته زمین قرار گرفته است. فاصله‌ی مناسب سیاره ما از خورشید این امکان را به آن داد تا آب‌های سطحی را به اندازه‌ی کافی برای تغییر کلی جو حفظ کند و این موضوع آغازی برای تشکیل اکسیژن و حیات بود.
بر خلاف شب گذشته، دومین تلاش مریخ‌پیمای نبوغ برای چهارمین پرواز خود در جو مریخ موفقیت‌آمیز بود و این بالگرد کوچک با سرعت بیشتر مسافتی دورتر را پیمود.
پس از سه پرواز آزمایشی موفق، شب گذشته بالگرد نبوغ قصد داشت چهارمین پرواز خود را انجام دهد اما از سطح مریخ بلند نشد. امشب اما بالگرد نبوغ دومین تلاش خود را برای پرواز چهارم با موفقیت پیش برد و از تجربه‌ی خود در پروازهای قبلی فراتر رفت.
این بالگرد کوچک امشب ۳۰ آوریل (۱۰ اردیبهشت) چهارمین پرواز خود را در میدان هوایی «برادران رایت» (Wright Brothers) در دهانه‌ی جزرو (Jezero) مریخ انجام داد. طی این پرواز نبوغ ۱۱۷ ثانیه را در جو مریخ سپری کرد، تا ارتفاع ۵ متری بالا رفت و با سرعت ۳٫۵ متر بر ثانیه تا ۱۳۳ متر دورتر از محل استقرار خود رفت.
«باب بالارم» (Bob Balaram) مهندس ارشد بالگرد نبوغ از آزمایشگاه پیشرانش جت (JPL) ناسا پیش از این پرواز گفته بود: «هنگامی که نبوغ پس از پرواز سوم با موفقیت فرود آمد، می‌دانستیم که اطلاعات زیادی برای کمک به مهندسان در طراحی نسل‌های بعدی بالگردهای مریخ‌پیما جمع‌آوری کرده‌ایم. اکنون قصد داریم دامنه، سرعت و مدت زمان پرواز را افزایش دهیم تا باز هم بینش بیشتری نسبت به پرواز در مریخ داشته باشیم.»
پرواز بالگرد ۱٫۸ کیلوگرمی نبوغ در ساعت ۱۰:۴۹ منطقه‌ی زمانی شرقی (۱۹:۱۹ به وقت تهران) انجام شد اما با توجه به تأخیر در رسیدن داده‌ها به زمین تیم کنترل مأموریت ساعتی پیش موفقیت‌آمیز بودن مأموریت را اعلام کرد.
نبوغ با نخستین پرواز خود در ۱۹ آوریل (۳۰ فروردین) زمانی که تنها ۳ متر از سطح مریخ فاصله گرفت یک لحظه‌ی تاریخی را رقم زد. این مسافر کوچک از آن زمان تا کنون دو پرواز دیگر انجام داده که هر یک از دیگری دشوارتر بوده است. در پرواز دوم نبوغ ۵ متر از سطح فاصله گرفت و مسافتی ۲ متری را رفت و برگشت اما در پرواز سوم با سرعت ۲ متر بر ثانیه تا مسافت ۵۰ متری رفت و برگشت و یک عکس جذاب هم از مریخ‌نورد پشتکار منتشر کرد.
تصویر چهارمین پرواز بالگرد نبوغ از نگاه مریخ‌نورد پشتکار
تصویر چهارمین پرواز بالگرد نبوغ از نگاه مریخ‌نورد پشتکار
Credit: NASA/JPL-Caltech
اکنون در پرواز موفق چهارم هدف‌ها باز هم افزایش یافت و نبوغ تا ارتفاع ۵ متری بالا رفت و به سرعت ۳٫۵ متر بر ثانیه کیلومتر بر ساعت در حرکت افقی رسید. این مریخ‌پیما طبق برنامه‌ریزی ابتدا حدود ۸۴ متر به سمت جنوب رفت تا از موج‌های شنی، سنگ‌ها و دهانه‌های کوچک از بالا عکس بگیرد سپس باز هم ادامه داد تا در نهایت به فاصله‌ی ۱۳۳ متری رسید و با بازگشت به میدان هوایی در مجموع ۲۶۶ متر را پیمود.
با پرواز موفق چهارم، اکنون بالگرد مریخ‌پیمای نبوغ برای چالش بعدی و پنجمین پرواز آماده می‌شود. «می‌می آنگ» (MiMi Aung) مدیر پروژه‌ی بالگرد نبوغ پیش از این گفته بود که دوست دارد این بالگرد بتواند در پرواز نهایی حدود ۶۰۰ متر حرکت کند.
طبق برنامه‌ای که امروز اعلام شد، تیم مأموریت قصد دارد از مرزهای تعریف شده برای بالگرد فراتر برود و این کار با پرواز ششم و طی فاز نمایش عملیات از دو هفته‌ی دیگر آغاز می‌شود. تا آن زمان بالگرد با انجام پروازهای چهارم و پنجم، در فاز انتقالی قرار دارد.
مریخ‌نورد پشتکار ۱۸ فوریه (۱ اسفند) بر سیاره‌ی سرخ فرود آمد تا مأموریت دو ساله‌ی خود را برای یافتن نشانه‌های باستانی حیات میکروبی در مریخ آغاز کند. این کاوشگر همچنین نمونه‌هایی را از سطح مریخ جمع‌آوری خواهد کرد تا در یک مأموریت آینده به زمین آورده شود.
چند هفته بعد از فرود، بالگرد نبوغ آرام آرام از دل پشتکار خارج شد تا طی چالش‌های پروازی گوناگون یک نمایش فناوری را اجرا کند و امکان پرواز در جو رقیق مریخ را بررسی کند.
چالش‌هایی که یکی پس از دیگری با موفقیت انجام شد و این‌طور که «لوری گلیز» (Lori Glaze) مدیر بخش علوم سیاره‌ای ناسا می‌گوید: «از میلیون‌ها کیلومتر دورتر، نبوغ تمام جنبه‌هایی که ناسا برای امکان‌سنجی توانایی پرواز کنترل شده در مریخ را مد نظر داشت، بررسی کرد. اکنون مأموریت‌های کاوش آینده می‌توانند با اطمینان ظرفیت تازه‌ای را به کمک کاوش‌های هوایی داشته باشند که مأموریت نبوغ به ارمغان آورد.»
متوجه نمیشم که چرا بعضی از شما پیش بینی دقیق رو که کلی روش فکر شده بیهوده فرض میکنید و گفتین نباید با فضا و کلا نظم هستی کاری داشت!قطعا هدف قطعی اکثر انسان ها شناخت حقیقت هستی هست و با مشاهده و آزمایش نکردن نمیشه جهان رو شناخت…اگه ناسا و خیلی دانشمند های دیگه کنجکاو نبودن یا نگران آینده نبودن ما حتی الان کوچکترین پیشرفتی هم نکرده بودیم.
سلام من ساقی هستم وآقای قاسمزاده هم نمونه کارم هست ازهمه هم ارزونترمیدم وخودم باپست موتوری میارم خدمتتون