بهترین فیلم‌های ورزشی تاریخ؛ از «راکی» تا «فوتبال شائولین»
طرفدار ورزش و بازی‌های ورزشی هستید؟ وقتی که هیچ بازی ورزشی‌ای در حال پخش نیست، چه می‌کنید؟ خب، می‌توانید فیلم‌های ورزشی تماشا کنید، اما کدام فیلم ورزشی را باید تماشا کنید؟ شاید ما بتوانیم به شما کمک کنیم تا بهترین فیلم‌های ورزشی تاریخ سینما را بشناسید؛ آثاری که داستان‌هایی درباره‌ی شخصیت‌های ورزشکار یا کسانی که زندگی‌شان با ورزش گره خورده است را همراه با شخصیت‌پردازی‌های درخشان روایت می‌کنند. رسالت این فیلم‌ها آن است که مخاطب را وارد زندگی شخصیت‌های ورزشی کنند و به آن‌ها زاویه‌ی دیدی جدید هدیه نمایند.
بهترین فیلم‌های ورزشی آن‌هایی هستند که مخاطبان بعد از دیدنشان با شخصیت اصلی همذات‌پنداری می‌کنند و خودشان را در غم و اندوه یا شور و شعف آن‌ها شریک می‌دانند. همه‌ی ما وقتی که راکی آن مسابقه‌ی اول را می‌برد خشنود می‌شویم و همه‌ی ما وقتی که جیک لاموتا به نابودی کشیده می‌شود، اندوهناک هستیم. فیلم‌های ورزشی ما را وارد زندگی ورزشکاران می‌کنند و فیلم‌های ورزشی خوب، آن‌هایی هستند که استرس، هیجان و نشاط را در ما به جریان بیاندازند و هم‌زمان چند نکته درباره‌ی زندگی هم به ما بیاموزند.
۱. راکی (Rocky)
- سال تولید: ۱۹۷۶
- کارگردان: جان جی. اویلدسن
- بازیگران: سیلوستر استالونه، تالیا شایر، برت یانگ، کارل وترز
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۲ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۷۰ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۱ از ۱۰
اسم «راکی» را قطعا حتی اگر طرفدار ژانر ورزشی نباشید هم شنیده‌اید. این فیلم که یکی از بهترین فیلم‌های ورزشی است، داستان راکی بالبوآ، بوکسوری آس و پاس را روایت می‌کند که بخت با او یار می‌شود و او هم با تلاش و پشتکار مثال‌زدنی‌اش موفقیت را برای خودش به ارمغان می‌آورد. البته که اگر «راکی» را دیده باشید، می‌دانید که او در نهایت بازی را به قهرمان جهان، آپولو کرید، واگذار می‌کند، اما همین که موفق می‌شود ۱۲ راند در مقابل او ایستادگی کند، قابل ستایش است.
«راکی» در ۱۰ رشته نامزد دریافت اسکار شد و توانست اسکار بهترین فیلم را در رقابت با فیلم‌هایی مانند «راننده تاکسی» (Taxi Driver)، «همه‌ی مردان رئیس‌جمهور» (All the President’s Men) و «شبکه» (Network) دریافت کند. این فیلم که به عقیده‌ی بسیاری از منتقدان و مخاطبان سینمایی یکی از بهترین فیلم‌های ورزشی تاریخ سینما است، علاوه بر اسکار بهترین فیلم، اسکار بهترین کارگردانی و بهترین تدوین را هم به دست آورد. این فیلم نخستین فیلم سینمایی مهم استالونه بود و علاوه بر این که او را به نامزدی در مراسم اسکار رساند، توانست نام او را بر سر زبان‌ها بیاندازد. یکی از نکات مهم درباره‌ی «راکی» که خیلی‌ها از آن بی‌خبر هستند، این است که فیلم‌نامه‌ی این فیلم را هم خود استالونه نوشته است.
۲. فاکس‌کچر (Foxcatcher)
- سال تولید: ۲۰۱۴
- کارگردان: بنت میلر
- بازیگران: استیو کارل، چنینگ تیتوم، مارک روفالو، ونسا ردگریو
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۷ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۸۱ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷ از ۱۰
ما ایرانی‌ها، از محدود کشورهای جهان هستیم که برای ورزش کشتی احترام زیادی قایل می‌باشیم و این ورزش هنوز در کشور ما طرفدارهای زیادی دارد. «فاکس‌کچر» فیلمی است درباره‌ی کشتی. میلر برای کارگردانی این فیلم که یکی از بهترین فیلم‌های ورزشی دهه‌ی ۲۰۱۰ میلادی است، توانست جایزه‌ی بهترین کارگردانی را از جشنواره‌ی کن ۲۰۱۴ دریافت کند. این فیلم براساس زندگی دیو شولتز، قهرمان کشتی آزاد المپیک ساخته شده است و نقش او را در این فیلم چنینگ تیتوم ایفا می‌کند. در کنار بازی درخشان تیتوم، در این فیلم شاهد یکی از درخشش‌های کم‌نظیر استیو کارل در یک فیلم درام هستیم و در کنار این دو ستاره، مارک رافلو مثل همیشه یکی از بهترین‌ها است.
«فاکس‌کچر» در ۵ رشته نامزد اسکار و در ۳ رشته نامزد گلدن گلوب شد، اما در هیچ یک از این جشنواره‌ها به اندازه‌ی کن موفق نبود و نتوانست هیچ جایزه‌ای به دست آورد. «فاکس‌کچر» به دنبال فضاسازی درخشان، فیلم‌نامه‌ای گیرا و بازی‌های به یادمانی بازیگرانش در دل تاریخ سینما جای ویژه‌ای دارد و می‌توان از آن به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های ورزشی یاد کرد. اگر به ورزش کشتی علاقه دارید و دوست دارید در کنار چالش‌های یک کشتی‌گیر، شاهد کمی درام خانوادگی هم باشید، این فیلم را ببینید.
۳. شاه ریچارد (King Richard)
- سال تولید: ۲۰۲۱
- کارگردان: رینالدو مارکوس گرین
- بازیگران: ویل اسمیت، جان برنثال، لیو شرایبر، دیلان مک‌درموت
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۰ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۷۶ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۵ از ۱۰
اگر دنبال‌کننده‌ی اخبار ورزشی هستید، بی‌شک تا به حال نام خواهران ویلیامز به گوشتان خورده است؛ دو خواهر تنیس‌باز سیاه‌پوست آمریکایی. در «شاه ریچارد» ویل اسمیت نقش ریچارد ویلیامز، پدر این دو خواهر را ایفا می‌کند. این فیلم که یکی از بهترین فیلم‌های ورزشی چند سال اخیر است، داستان پدری دلسوز و فداکار را نشان می‌دهد که زندگی خودش را وقف استعداد و علاقه‌ی فرزندان خود می‌نماید و دو کودک توانا را با تصمیمات درست خود تبدیل به دو قهرمان بین‌المللی می‌کند. این فیلم در ۴ رشته نامزد دریافت گلدن گلوب، در ۴ رشته نامزد دریافت بفتا و در ۶ رشته نامزد دریافت اسکار شد، اما تنها ویل اسمیت توانست هر سه‌ی این جوایز را به دست آورد. اگرچه این فیلم در گیشه خیلی موفق نبود، اما طرفداران فیلم‌های ورزشی آن را ستایش کردند.
۴. زرنگ‌بازی (Hustle)
- سال تولید: ۲۰۲۲
- کارگردان: جرمایا زیگار
- بازیگران: آدام سندلر، کویین لطیفه، بن فاستر، رابرت دووال
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۳ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۶۸ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۳ از ۱۰
این فیلم که به عقیده‌ی بسیاری یکی از بهترین فیلم‌های ورزشی یک دهه‌ی اخیر است، محصولی است از نت‌فلیکس که آدام سندلر در آن نقش یک استعدادیاب بسکتبال را ایفا می‌کند. او که طی سال‌های فعالیت‌اش به عنوان یک استعدادیاب چندان نتوانسته است به موفقیت‌های زیادی دست پیدا کند، حالا که شانس به او رو می‌کند و موفق می‌شود بازیگری با استعداد را در بیرون از مرزهای آمریکا پیدا کند، تصمیم می‌گیرد قوانین را دور بزند. سندلر برای بازی درخشانش در این فیلم مورد ستایش منتقدان قرار گرفت. لبرون جیمز یکی از تهیه‌کنندگان اصلی این فیلم است.
۵. دنگل (Dangal)
- سال تولید: ۲۰۱۶
- کارگردان: نیتش تیواری
- بازیگران: عامر خان، ساکشی تنور، فاطمه ثنا شیخ، سانیا مالهورا
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۹ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۳ از ۱۰
ماهاویر سینگ پوگات (عامر خان) در حالی که به دنبال سختی‌های زندگی، نتوانسته است هرگز به رویاهای خودش در رشته‌ی ورزشی کشتی دست پیدا کند، مجبور می‌شود برای همیشه با آن خداحافظی کند. بعد از ازدواج، این کشتی‌گیر سابق سعی می‌کند رویای خودش را در فرزندانش پیدا کند. او با وجود علاقه‌ی فراوانی که به داشتن فرزند پسر دارد، فقط صاحب دختر می‌شود و پس از کش و قوس‌های فراوان یک روز تصمیم می‌گیرد دخترانش را تبدیل به کشتی‌گیر کند.
علاوه بر روایت یک داستان ورزشی درباره‌ی دو کشتی‌گیر زن موفق کشور هندوستان، «دنگل» به موضوعات اجتماعی زیادی هم می‌پردازد و سعی دارد در کنار تعریف کردن یک داستان حقیقی از موفقیت انسان‌های معمولی، باورها و فرهنگ‌های غلط جامعه را هم اصلاح کند؛ همین ویژگی است که «دنگل» را تبدیل به یکی از بهترین فیلم‌های ورزشی تاریخ سینمای هند می‌کند. «دنگل» که با بودجه‌ی ۸.۸ میلیون دلاری ساخته شده بود، توانست در گیشه به فروش ۳۴۰ میلیون دلاری دست پیدا کند و تبدیل به پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینمای هند شود.
۶. محبوب میلیون دلاری (Million Dollar Baby)
- سال تولید: ۲۰۰۴
- کارگردان: کلینت ایستوود
- بازیگران: هیلاری سوانک، کلینت ایستوود، مورگان فریمن، مایکل کولتز
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۰ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۸۶ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۱ از ۱۰
در این فیلم، بوکس بیش از هر فیلم دیگری با تراژدی ترکیب شده است. این فیلم داستان زندگی مارگارت فیتزجرالد را تعریف می‌کند. ماری (هیلاری سوانک) دختری است سی و خورده‌ای ساله که عاشق بوکس شده است و می‌خواهد با این که فرصت زیادی ندارد، تبدیل به یک بوکسور حرفه‌ای شود. او برای دستیابی به این هدف خود به سراغ مربی کشتی، فرانکی دان (کلینت ایستوود) می‌رود و اگرچه دان قبول نمی‌کند که مربی دخترها شود، اما ماری آن‌قدر پافشاری می‌کند تا دان چاره‌ای جز قبول کردن نداشته باشد.
«محبوب میلیون دلاری» دومین اسکار بهترین کارگردانی را برای ایستوود به ارمغان آورد و علاوه بر آن توانست در سه رشته‌ی دیگر هم اسکار بگیرد؛ اسکار بهترین فیلم، اسکار بهترین بازیگر نقش اصلی زن برای هیلاری سوانک و اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای مورگان فریمن. هیلاری سوانک و کلینت ایستوود هر دو توانستند جایزه‌ی گلدن گلوب را هم به دست بیاورند. پایان تراژیک و غیرقابل پیش‌بینی «محبوب میلیون دلاری» یکی از آن ویژگی‌هایی است که آن را تبدیل به یکی از بهترین فیلم‌های ورزشی تاریخ سینما می‌کند. این فیلم با بودجه‌ی ۳۰ میلیون دلاری توانست در گیشه ۲۱۶.۸ میلیون دلار بفروشد.
۷. سرزمین رویاها (Field of Dreams)
- سال تولید: ۱۹۸۹
- کارگردان: فیل آلدن رابینسون
- بازیگران: کوین کاستنر، ایمی مدیگان، جیمز ارل جونز، ری لیوتا
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۸ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۵۷ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۵ از ۱۰
«سرزمین رویاها» ژانر ورزشی را با فانتزی ترکیب کرده است و داستانی جدید برای روایت کردن یافته. به عقیده‌ی برخی، این فیلم خیلی ساده‌انگارانه است و بعضی دیگر آن را ساده و معمولی می‌دانند. با این حال، «سرزمین رویاها» یکی از بهترین فیلم‌های ورزشی است و توانسته با گذر زمان، جایگاه خودش را در دل تاریخ ماندگارتر کند. کوین کاستنر در این فیلم یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌های خودش را ارائه می‌دهد. یک روز از عالم غیب به ری (کوین کاستنر) الهام می‌شود که اگر وسط حیاط خانه‌اش یک زمین بیسبال راه بیاندازد، ستاره‌ها از عالم دیگر به این دنیا خواهند آمد و درون آن بازی خواهند کرد. در کنار تمام نکات مثبت این فیلم، دیالوگ‌های آن هم باید مورد توجه ویژه قرار بگیرند. در این فیلم می‌توانید شاهد یکی از ماندگارترین دیالوگ‌های تاریخ سینما باشید: «اگه بسازیش، او خواهد آمد.»
۸. چراغ‌های جمعه‌شب (Friday Night Lights)
- سال تولید: ۱۹۸۹
- کارگردان: پیتر برگ
- بازیگران: بیلی باب تورنتون، کانی بریتون، لوکاس بلک، گرد هدلاند
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۲ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۷۰ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰
«چراغ‌های جمعه شب» کتابی بود که پیش از این که یک اقتباس تلویزیونی از آن صورت بگیرد، یک فیلم سینمایی ماندگار از آن ساخته شده بود. چند فیلم دیگر هستند که می‌توانند بگویند جایزه‌ی ای‌اس‌پی‌وای را برای بهترین فیلم ورزشی سال برده‌اند؟ این فیلم نهمین فیلم تاریخ بود که توانست این جایزه را بگیرد چرا که این جایزه فقط به ۱۰ فیلم اهدا شد. روایت اصلی این فیلم درباره‌ی یک تیم فوتبال آمریکایی دبیرستانی است و بیلی باب تورنتون در آن نقش سرمربی‌ای را ایفا می‌کند که باید بازیکنانش را به مسیر درست هدایت کند.
۹. رودی (Rudy)
- سال تولید: ۱۹۹۳
- کارگردان: دیوید آنسپا
- بازیگران: شان آستین، ند بیتی، چارلز اس. داتن، لیلی تیلور
- امتیاز راتن تومیتوز: ۷۷ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۷۱ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۵ از ۱۰
وقتی که به فیلم‌های قدرنادیده‌ی ژانر ورزشی فکر می‌کنید، بی‌شک نام «رودی» نخستین نامی خواهد بود که به ذهنتان می‌رسد. شان آستین در این فیلم نقش مرد جوانی را ایفا می‌کند که با وجود قامت کوچک‌اش آرزو دارد برای تیم فوتبال آمریکایی نوتردام بازی کند. با وجود تمام محدودیت‌ها، او با پشتکار موفق می‌شود به هدف خودش دست پیدا کند. این فیلم می‌تواند منبع الهامی باشد برای هر آدمی که اطرافیانش به او باور ندارند. بنیاد فیلم آمریکا سال ۲۰۰۶ لیستی به عنوان «۱۰۰ سال ۱۰۰ تحسین» منتشر کرد که نام «رودی» در آن به چشم می‌خورد.
۱۰. سندلات‌ها (The Sandlot)
- سال تولید: ۱۹۹۳
- کارگردان: دیوید میکی اوانز
- بازیگران: مایک ویتار، پاتریک رنا، مارک یورک، تام گوئیری
- امتیاز راتن تومیتوز: ۶۵ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۵۵ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۸ از ۱۰
فیلم‌هایی که داستان‌هایی مربوط به دهه‌های قبل‌تر از دوران خودشان را روایت می‌کنند همیشه طرفداران زیادی دارند و این یکی از قدرت‌های گذشته است. «سندلات‌ها» فیلمی است محصول دهه‌ی ۹۰ میلادی که وقایع آن در دهه‌ی ۶۰ میلادی رخ می‌دهند. مادر یک خانواده بعد از نقل مکان کردن به محله‌ی جدید، فرزند خودش را تشویق می‌کند تا دوست‌های جدید پیدا کند و به دنبال همین هدف، فرزند او با گروهی از بچه‌ها که هر روز تحت عنوان تیمی به نام «سندلات‌ها» در محله بیسبال بازی می‌کنند، آشنا می‌شود.
۱۱. تایتان‌ها را به خاطر بیاور (Remember the Titans)
- سال تولید: ۲۰۰۰
- کارگردان: بوآز یاکین
- بازیگران: دنزل واشنگتن، ویل پاتون، دونالدو فایسون، نیکول آری پارکر
- امتیاز راتن تومیتوز: ۷۲ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۴۸ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۸ از ۱۰
وقتی که دنزل واشنگتن یکی از بازیگران فیلم شما است، بی‌شک مخاطبان فیلم شما را جدی خواهند گرفت. فراموش نکنید او کسی است که باعث شد مردم فیلمی را ببینند که نامش «رمان جی. عزرائیل» (Roman J. Israel, Esq.) بود. در این فیلم او نقش یک سرمربی فوتبال آمریکایی را بازی می‌کند که سعی دارد همرا با تیمش در دهه‌ی ۹۰ میلادی به موفقیت دست پیدا کند. تنش‌های زیادی در این فیلم وجود دارند و «تایتان‌ها را به خاطر داشته باش» موفق می‌شود مخاطب را درگیر داستان خودش کند. منتقدان بعد از انتشار این فیلم آن را ستودند و یکی از بهترین فیلم‌های ورزشی نامیدند.
۱۲. داک‌های قدرتمند (The Mighty Ducks)
- سال تولید: ۱۹۹۲
- کارگردان: استیفن هرک
- بازیگران: امیلیو استیونز، جاشوا جکسون، وینسنت لاروسا، الدن هنسون
- امتیاز راتن تومیتوز: ۲۳ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۴۶ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۶ از ۱۰
«دی ۲: داک‌های قدرتمند»، بیشتر از قسمت نخست یعنی «داک‌های قدرتمند» بامزه و خنده‌دار است؛ فکر کنید نقش منفی یک فیلم یک تیم هاکی از آیسلند باشند. با وجود بامزه‌تر بودن قسمت دوم، اگر قسمت اول و موفقیت آن وجود نداشت، هرگز سه‌گانه‌ی «داک‌های قدرتمند» ساخته نمی‌شد. گوردون بامبای (امیلیو استیونز) در این فیلم نقش یک وکیل بی‌آبرو شده را ایفا می‌کند که به عنوان خدمات اجتماعی باید رهبری یک تیم هاکی کودکان از مینه‌سوتا را برعهده بگیرد. او آینده‌ی این تیم و اعضایش را برای همیشه تغییر می‌دهد و در حال انجام این کار خودش هم چیزهای زیادی یاد می‌گیرد.
۱۳. هر یکشنبه‌ی کذایی (Any Given Sunday)
- سال تولید: ۱۹۹۹
- کارگردان: الیور استون
- بازیگران: آل پاچینو، کامرون دیاز، جیمی فاکس، جیمز وود
- امتیاز راتن تومیتوز: ۵۲ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۵۲ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۹ از ۱۰
به نظر می‌آید الیور استون هیچ علاقه‌ای به ساختن یک فیلم واقعگرایانه درباره‌ی فوتبال ندارد؛ البته باید بگوییم او هیچ علاقه‌ای به ساختن فیلم واقعگرایانه در هیچ زمینه‌ای ندارد. در «هر یکشنبه‌ی کذایی» الیور استون توانسته است با آل پاچینو در سال‌های اوج خودش همکاری کند و این همکاری قدرتمند آن‌ها باعث ساخته شدن یکی از بهترین فیلم‌های ورزشی دهه‌ی ۹۰ میلادی شده است. اگر این فیلم را دیده باشید، بی‌شک صحنه‌ی سخنرانی پرشور و الهام‌بخش آل پاچینو را فراموش نخواهید کرد؛ صحنه‌ای که می‌تواند برای هر ورزشکاری الهام‌بخش باشد.
۱۴. طولانی‌ترین فاصله (The Longert Yard)
- سال تولید: ۱۹۷۴
- کارگردان: رابرت آلدریچ
- بازیگران: برت رینولدز، ادی آلبرت، اد روتر، ریچارد کیل
- امتیاز راتن تومیتوز: ۷۶ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۶۱ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۱ از ۱۰
ما درباره‌ی نسخه‌ی اصلی حرف می‌زنیم، نه نسخه‌ی سال ۲۰۰۵ که آدام سندلر در آن نقش‌آفرینی می‌کند. البته آن نسخه هم خیلی فیلم بدی نیست، اما به خوبی نسخه‌ی برت رینولدز هم نیست که در آن گروهی از زندانیان مجبور می‌شوند که یک مسابقه‌ی فوتبال آمریکایی با نگهبان‌های زندان برگذار کنند. این فیلم یکی از بهترین فیلم‌های ورزشی قدرنادیده است که اگر به ورزش علاقه دارید، باید ببینید. بازی درخشان برت رینولدز و فیلم‌نامه‌ی دقیق تریسی کینان وین، در کنار کارگردانی قدرتمند رابرت آلدریچ این فیلم را ارزشمند و قابل ستایش می‌کند.
۱۵. ارابه‌های آتش (Chariots of Fire)
- سال تولید: ۱۹۸۱
- کارگردان: هیو هادسن
- بازیگران: شریل کمپبل، پیتر ایگل، نایجل هیورز، لیندزی اندرسون
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۳ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۷۸ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۱ از ۱۰
«ارابه‌های آتش» یکی از بهترین فیلم‌های ورزشی تاریخ است؛ این فیلم به اندازه‌ای مورد استقبال قرار گرفت که توانست اسکار بهترین فیلم را به دست آورد. این جایزه باعث می‌شود «ارابه‌های آتش» هرگز به فراموشی سپرده نشود، اما اگر از منظر یک فیلم ورزشی به آن نگاه کنیم، این فیلم کمی از همتایانش ضعیف‌تر است. هر چه نباشد، بیش از هر چیز، «ارابه‌های آتش» یک درام تاریخی است درباره‌ی دو دونده در المپیک ۱۹۲۴. همه‌ی آن چه یک فیلم برای تبدیل شدن به درام دوره‌ای و تاریخی نیاز دارد، در «ارابه‌های آتش» به چشم می‌خورد، پس خیلی منتظر دیدن صحنه‌های اکشن نباشید.
۱۶. استعداد ذاتی (The Natural)
- سال تولید: ۱۹۸۴
- کارگردان: بری لوینسون
- بازیگران: رابرت ردفورد، رابرت دووال، گلن کلوز، کیم بسینگر
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۳ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۶۱ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰
حتی اگر «استعداد ذاتی» را ندیده باشید، احتمالا به خوبی می‌دانید که این فیلم چگونه به پایان می‌رسد. «استعداد ذاتی» یک فیلم به یادماندنی است که در انتهای آن، روی هابز (رابرت ردفورد) بالاخره موفق می‌شود استعداد و توانایی‌های ذاتی خودش را کشف کند. البته «استعداد ذاتی» یکی از بهترین فیلم‌های ورزشی تاریخ سینما است و علاوه بر یک پایان‌بندی درخشان، ویژگی‌های خیره‌کننده‌ی دیگری هم دارد؛ مانند یک تیم بازیگری بی‌نظیر و یک کارگردان مولف که دیدن تمام فیلم‌هایش لذت‌بخش است. این فیلم در ۴ رشته نامزد دریافت اسکار شد و کیم بسینگر توانست نامزد دریافت جایزه‌ی گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل شود.
۱۷. هوزیرها (Hoosiers)
- سال تولید: ۱۹۸۶
- کارگردان: دیوید آنسپاو
- بازیگران: جین هکمن، باربارا هرشی، دنیس هوپر، برد بویل
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۱ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۷۷ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰
در این جا با یکی از بهترین فیلم‌های ورزشی رو به رو هستیم که تمرکز خود را به جای بازیکنان روی سرمربی‌ها گذاشته است، البته وقتی که درمی‌یابیم نقش مربی‌ها را جین هکمن و دنیس هوپر ایفا کرده‌اند، می‌توانیم درک کنیم که چرا چنین تصمیمی گرفته شده است. نام هکمن را در ادامه‌ی این لیست باز هم خواهید دید، چرا که هیچکس نمی‌تواند به خوبی او نقش یک سرمربی جدی و ثابت‌قدم را ایفا کند. او می‌تواند نقش هر چیز جدی و ثابت‌قدمی را ایفا کند. صحنه‌های بسکتبال این فیلم هم به خوبی ساخته شده‌اند و می‌توانند شما را به هیجان بیاورند.
۱۸. مثل بکام کات‌دار بزن (Bend It Like Beckham)
- سال تولید: ۲۰۰۲
- کارگردان: گاریندر چادا
- بازیگران: پارمیندا ناگرا، جاناتان راس میرز، کیرا نایتلی، آرچی پنجاپی
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۵ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۶۶ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۷ از ۱۰
کیرا نایتلی پیش از این که تبدیل به یک ستاره‌ی سینما شود، به عنوان یکی از نخستین تجربه‌های بازیگری‌اش در یک فیلم رمانتیک، کمدی و ورزشی نقش‌آفرینی کرد و درخشید. اگرچه شخصیت اصلی این فیلم پارمیندا ناگرا است. او در این فیلم نقش یک دختر هندی را بازی می‌کند که در لندن زندگی می‌کند و با فوتبال بازی کردن از دستورات مستقیم والدینش سرپیچی می‌کند. این فیلم یکی دیگر از همان داستان‌های کلاسیک است درباره‌ی افراد جوان و تلاش آن‌ها برای پیدا کردن جرقه‌هایی که زندگی آن‌ها را تغییر دهند. حتی بدبین‌ترین بینندگان سینما هم باید به دنبال خوش‌ساخت بودن این فیلم، برایش اندکی احترام قائل شوند.
۱۹. مردان سفید نمی‌توانند بپرند (White Men Can’t Jump)
- سال تولید: ۱۹۹۲
- کارگردان: رن شلتون
- بازیگران: وزلی اسنایپس، وودی هارلسون، رزی پرز، تایرا فرل
- امتیاز راتن تومیتوز: ۷۵ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۶۵ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۸ از ۱۰
حتی بهترین فیلم‌های ورزشی هم می توانند درباره‌ی تازه‌کارها باشند، البته با وجود این، بیلی و سیدنی به شیوه‌ی خودشان خیلی هم حرفه‌ای هستند. آن‌ها از طریق بازی‌های خیابانی کلاهبردارانه برای خودشان پول در می‌آورند که البته اگر اشتباه کنند یا در مقابل افراد نامناسبی قرار بگیرند می‌تواند برایشان بسیار خطرناک باشد. وودی هارلسون و وزلی اسنایپس هردو بامزه هستند و به طور عجیبی این فیلم بدون این که درباره‌ی ورزش حرفه‌ای باشد، موفق می‌شود داستانی جذاب درباره‌ی دو بازیکن بسکتبال خیابانی روایت کند که چیزی از بسکتبالیست‌های حرفه‌ای کم ندارند.
۲۰. روزهای تندر (Days of Thunder)
- سال تولید: ۱۹۹۲
- کارگردان: تونی اسکات
- بازیگران: تام کروز، نیکول کیدمن، رابرت دووال، رندی کواید
- امتیاز راتن تومیتوز: ۳۸ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۶۰ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۱ از ۱۰
اگر به درستی ساخته شوند، تماشای فیلم‌هایی درباره‌ی مسابقات اتومبیل‌رانی می‌تواند بسیار هیجان‌انگیز باشد. با وجود همه‌چیز آیا یک مسابقه‌ی اتومبیل‌رانی چیزی بیش از چرخیدن به دور یک بیضی است؟ «روزهای تندر» داستان راننده‌ای جذاب را با بازی تام کروز روایت می‌کند که یک سرمربی خردمند با بازی رابرت دووال عهده‌دار هدایت کردن او شده است. این بازیگران قدرتمند و البته قدرت ریسک‌طلبی کارگردان فقید هالیوودی تونی اسکات باعث شده است این فیلم در دل تماشاگران سینمایی جا باز کند و تبدیل به یکی از بهترین فیلم های ورزشی تاریخ سینما شود.
۲۱. من تونیا هستم (I, Tonya)
- سال تولید: ۲۰۱۷
- کارگردان: کریگ گیلسبی
- بازیگران: مارگو رابی، سباستین استن، آلیسون جنی، بابی کاناواله
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۰ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۷۷ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۵ از ۱۰
تونیا هاردینگ وقتی که طی دهه‌ی ۹۰ میلادی، خبر آسیب دیدن نانسی کریگان توسط یکی دیگر از اسکیت‌بازان منتشر شد، تبدیل به شخصیتی منفور شد. با گذشت زمان اما پیچیدگی‌های بیشتری به داستان هاردی اضافه شد. اگرچه مارگو رابی در این فیلم در نقش تونیا هاردینگ بی‌نظیر است، اما آلیسون جنی توانست تمام نگاه‌ها را معطوف به خودش کند. او برای بازی در نقش مادر تونیا توانست اسکار بهرتین بازیگر نقش مکمل را به دست آورد. علاوه بر این، «من تونیا هستم» در دو بخش دیگر هم نامزد اسکار شد.
این فیلم در حالی که یکی از بهترین فیلم‌های ورزشی تاریخ است، می‌تواند با کمدی تلخ خود شما را به خنده بیاندازد و با داستان اندوهناکش درباره‌ی حرفه‌ی ورزشی یک ورزشکار که در محیطی نامناسب رشد کرده است و از هیچ گونه حمایتی از سمت خانواده‌اش برخوردار نیست، شما را به گریه بیاندازد. «من تونیا هستم» بیش از هرچیز یک داستان انسانی است درباره‌ی یک انسان شکننده. این فیلم در گلدن گلوب هم نامزد دریافت سه جایزه شد و آلیسون جنی توانست از گلدن گلوب هم با دست پر بیرون بیاید.
۲۲. هرج‌ومرج فضایی (Space Jam)
- سال تولید: ۱۹۹۶
- کارگردان: جو پیتکا
- بازیگران: مایکل جوردن، وین نایت، تریسا رندل، بیل مری
- امتیاز راتن تومیتوز: ۴۳ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۵۷ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۵ از ۱۰
اگر می‌خواستیم آن بخش از طرفدارنمان را که طی دهه‌ی ۹۰ میلادی کودک بودند، راضی نگه داریم، مجبور بودیم که «هرج‌ومرج فضایی» را در این لیست بگنجانیم. باید پذیرفت که مایکل جردن خیلی بازیگر خوبی نیست و این فیلم یک داستان ساده دارد و مخصوص کودکان است، اما نباید فراموش کنیم که بیل موری و وین نایت هم در این فیلم حضور دارند و هنگام دیدن آن لحظاتی وجود دارد که فیلم می‌تواند با موفقیت مخاطب را به فکر فرو ببرد. با وجود تمام نواقصش، «هرج‌ومرج فضایی» محصول ۱۹۹۶ از نسخه‌ی دیگری که لبرون جیمز در آن بازی کرد، بهتر است.
۲۳. جایگزین‌ها (The Replacements)
- سال تولید: ۲۰۰۰
- کارگردان: هاوارد دویچ
- بازیگران: کیانو ریوز، بروک لنگتون، جان فاوارو، اورلاندو جونز
- امتیاز راتن تومیتوز: ۴۱ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۳۰ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۶ از ۱۰
هنگامی که «جایگزین‌ها» ساخته شد، پیش از آن صدها فیلم ورزشی قدرنادیده ساخته شده بودند. با این حال اگر بخواهیم یکی از بهترین فیلم های ورزشی قدرنادیده را نام ببریم، نباید «جایگزین‌ها» را فراموش کنیم. در این فیلم کیانو ریوز نقش یک بازیکن خط دفاعی بازنشسته را ایفا می‌کند که زیر نظر چشمان تیزبین جین هکمن، گروهی از بازیکنان تعویضی را در مسیر افتخارات پیش می‌برد. این فیلم در کنار ساده‌انگارانه بودن و بی‌آلایشی، سعی دارد فیلمی اجتماعی باشد و هم‌زمان در تلاش است تا خنده را هم بر لب مخاطبانش بیاورد.
۲۴. یونایتد لعنتی (The Damned United)
- سال تولید: ۲۰۰۹
- کارگردان: تام هوپر
- بازیگران: مایکل شین، تیموتی اسپال، کالم مینی، جیم برودبنت
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۲ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۸۱ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۵ از ۱۰
احتمالا هرگز اسم برایان کلا را نشنیده‌اید. «یونایتد لعنتی» یک داستان بریتانیایی است، اما یکی از آن سرگرم‌کنند‌هایش. مایکل شین در این فیلم نقش کلا را ایفا می‌کند؛ یک سرمربی با استعداد اما پرحاشیه‌ی فوتبال. او به عنوان سرمربی تیم لیدز یونایتد دوران اوج کوتاهی داشت؛ تیم او برای دوران کوتاهی یکی از بهترین تیم‌های دنیا بود. این فیلم یک داستان درام است که به فوتبال می‌پردازد و همین نکته باعث شده است در لیست بهترین فیلم‌های ورزشی جای بگیرد. بعد از اکران، این فیلم باعث به وجود آمدن حواشی زیادی شد، چرا که بسیاری از شخصیت‌های حقیقی از آن شکایت کردند.
۲۵. گرگ نوجوان (Teen Wolf)
- سال تولید: ۱۹۸۵
- کارگردان: رود نیل
- بازیگران: مایکل جی. فاکس، جیمز همپتون، لوریا گریفین، جری لوین
- امتیاز راتن تومیتوز: ۴۶ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۲۵ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۱ از ۱۰
«گرگ نوجوان» هم به اندازه‌ی «هرج‌ومرج فضایی» کودکانه و احمقانه است، اما این فیلم یک سلاح مخفی دارد که «هرج‌ومرج فضایی» فاقد آن است؛ مایکل جی. فاکس. جی. فاکس در این فیلم نقش یک گرگینه را ایفا می‌کند که بسکتبال بازی می‌کند. این فیلم با بودجه‌ی ۴ میلیون دلاری توانست در گیشه به فروش ۳۰ میلیون دلاری دست پیدا کند. سال ۱۹۸۷، فیلمی به عنوان «گرگ نوجوان ۲» (Teen Wolf Too) به عنوان دنباله‌ی این فیلم ساخته شد که این بار جیسون بیتمن نقش گرگ‌نما را ایفا کرد.
۲۶. بول دورهام (Bull Durham)
- سال تولید: ۱۹۹۸
- کارگردان: ران شلتون
- بازیگران: کوین کاستنر، سوزان ساراندون، رابرت وول، تیم رابینز
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۷ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۷۳ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۱ از ۱۰
به نظر می‌آید کوین کاستنر عاشق بیسبال است. از بین تمام فیلم‌های بیسبالی‌ای که او در آن‌ها ایفای نقش کرده، «بول دورهام» بهترین است. یکی از مهم‌ترین دلایل خوب بودن این فیلم، تیم بازیگری درخشان آن است. «بول دورهام» یکی از بهترین فیلم‌های ورزشی است که کوین کاستنر، تیم رابینز و سوزان ساراندون ایفا کننده‌ی نقش‌های اصلی آن هستند. علاوه بر این، گاهی داستان زندگی یک بازیکن درجه‌ی دوم مانند کرش دیویس، از داستان زندگی هر ستاره‌ای جذاب‌تر است. ران شلتون در بخش بهترین فیلم‌نامه‌ی غیراقتباسی نامزد دریافت اسکار شد و ساراندون هم توانست نامزد دریافت گلدن گلوب شود.
۲۷. معجزه (Miracle)
- سال تولید: ۲۰۰۴
- کارگردان: گوین اکونر
- بازیگران: کرت راسل، پاتریشا کلارکسون، نوآ امریک، شان مک کان
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۱ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۶۸ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۴ از ۱۰
«معجزه» روی یخ، به اندازه‌ی هر فیلم خوب دیگری می‌تواند مخاطب را درگیر داستان جذاب و هیجان‌انگیز خودش کند. البته پایان این فیلم از همان ابتدا مشخص است و همه می‌دانند که ایالات متحده قرار است اتحاد جماهیر شوروی را شکست دهد، اما با این وجود، کرت راسل در نقش سرمربی این تیم هاکی روی یخ می‌درخشد و بعضی از صحنه‌های اکشن این فیلم می‌توانند شما را به هیجان بیاورند. این فیلم با بودجه‌ی ۲۸ میلیون دلاری ساخته شد و توانست در گیشه به فروش ۶۴.۵ میلیون دلاری دست پیدا کند.
۲۸. فوتبال شائولین (Shaolin Soccer)
- سال تولید: ۲۰۰۱
- کارگردان: استیون چو
- بازیگران: استیون چو، جائو وی، دنی چان، پاتریک تسه
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۹ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۶۸ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۳ از ۱۰
«فوتبال شائولین» در گستره‌ی واقع‌گرایی، دقیقا نقطه‌ی مقابل «معجزه» است. «فوتبال شائولین» بیش از هرچیز شبیه به یک انیمیشن لایو اکشن است. استیون چو اهمیتی به واقعگرا بودن این فیلم نمی دهد. او فقط می‌خواهد همان اکشن‌های همیشگی و دیوانه‌وارش را این‌بار در گستره‌ی فیلم‌های ورزشی پیاده کند و در کمال تعجب دیوانگی‌های او به خوبی با این ژانر جور در می‌آید و باعث خلق شدن یکی از بهترین فیلم‌های ورزشی می‌شود. این فیلم نامزد دریافت ۱۴ جایزه از بیست و یکمین جشنواره‌ی فیلم هنگ کنگ شد و توانست در ۷ بخش جوایز را به دست آورد؛ از جمله بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین بازیگر نقش اصلی مرد و بهترین بازیگر نقش مکمل مرد.
۲۹. سردسته (Kingpin)
- سال تولید: ۱۹۹۶
- کارگردان: برادران فارلی
- بازیگران: وودی هارلسون، بیل موری، ونسا آنجل، رندی کواید
- امتیاز راتن تومیتوز: ۴۹ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۴۳ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۹ از ۱۰
«سردسته» یک فیلم کمدی است، درست همان‌طور که از برادران فارلی انتظار می‌رود. بعضی از شوخی‌های این فیلم ممکن است زننده باشند و در مجموع شاید این فیلم مسخره به نظر برسد، اما یک مرد وجود دارد که به تنهایی بار این فیلم را به دوش می‌کشد و آن را تبدیل به یکی از بهترین فیلم‌های ورزشی تاریخ می‌کند؛ بیل موری. موری در نقش ارن بزرگ، موفق می‌شود هر صحنه‌ای که در آن حضور دارد را مال خودش کند. اگر یکی از طرفداران بیل موری هستید حداقل یک‌مرتبه این فیلم را ببینید تا شاهد درخشش یک ستاره‌ی کمدی باشید.
۳۰. ژتون‌های آبی (Blue Chips)
- سال تولید: ۱۹۹۶
- کارگردان: ویلیام فریدکین
- بازیگران: نیک نالت، مری مک‌دانل، اد اونیل، جی. تی. والش
- امتیاز راتن تومیتوز: ۳۸ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۵۴ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۳ از ۱۰
ران شلتون دوباره دست به قلم می‌شود. نویسنده‌ی «بول دورهام» این بار فیلم‌نامه‌ی یک فیلم ورزشی درباره‌ی بسکتبال را می‌نویسد. از آن جایی که شکیل اونیل جوان و پنی هاردوی جوان، دو تن از بازیگران حرفه‌ای ان‌بی‌ای، در این فیلم نقش‌آفرینی می‌کنند، این فیلم جذاب است و می‌شود به تماشای آن نشست. شکیل به اندازه‌ای از بازی کردن در کنار هاردوی لذت برد که مدیران تیم واقعی خودش را راضی کرد تا او را به خدمت بگیرند. بر خلاف «بول دورهام» کارگردانی این فیلم را خود شلتون برعهده ندارد و ویلیام فریدکین سرشناس آن را ساخته. در گیشه اما این فیلم نتوانست به موفقیت دست پیدا کند و با بودجه‌ی ۳۵ میلیون دلاری، تنها ۲۶ میلیون دلار فروخت.
۳۱. آن را روشن کنید (Bring It On)
- سال تولید: ۲۰۰۰
- کارگردان: پیتون رید
- بازیگران: کریستن دانست، آلیرا دوشکو، جس بردفورد، گبریل یونیون
- امتیاز راتن تومیتوز: ۶۵ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۵۲ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۱ از ۱۰
به همان اندازه که فیلم‌های مربوط به ورزشکاران را فیلم‌های ورزشی می‌نامند، باید فیلم‌های مربوط به تشویق‌کنندگان را هم فیلم‌های ورزشی نامید. این فیلم در رابطه با دو دسته از دختران تشویق‌کننده است که شانه به شانه‌ی یک‌دیگر در مسابقات پیش می‌روند. کارگردان این فیلم به تازگی «مرد مورچه‌ای» (Ant-Man) را برای مارول کارگردانی کرده است و کریستین دانست هم که نیازی به معرفی ندارد. تمام عوامل این فیلم توانسته‌اند با گذشت زمان به موفقیت دست پیدا کنند و این فیلم نقطه‌ی آغازی برای آن‌ها بوده است. این فیلم با بودجه‌ی ۱۱ میلیون دلاری ساخته شد و توانست در گیشه به فروش ۹۰.۵ میلیون دلاری دست پیدا کند.
۳۲. بهشت می‌تواند صبر کند (Heaven Can Wait)
- سال تولید: ۱۹۷۸
- کارگردان: وارن بیتی، باک هنری
- بازیگران: وارن بیتی، دیان کانن، جولی کریستی، جیمز میسون
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۷ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۷۹ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۹ از ۱۰
وارن بیتی دوست داشت روی پروژه‌های سینمایی خود کنترل زیادی داشته باشد و «بهشت می‌تواند صبر کند» هم یکی از همان پروژه‌ها بود. او فیلم‌نامه‌ی این فیلم را با همکاری الین می نوشت و کارگردانی آن را همراه با باک هنری انجام داد. بیتی در این فیلم نقش یک مدافع فوتبال آمریکایی را ایفا می‌کند که به اشتباه کشته می‌شود، پس فرشتگان او را در قامت یک مرد ثروتمند به زمین بازمی‌گردانند. به عنوان یکی از بهترین فیلم‌های ورزشی، این فیلم مورد ستایش زیادی قرار گرفت و نامزد ۹ اسکار شد. «بهشت می‌تواند صبر کند» همچنین سه جایزه‌ی گلدن گلوب هم به دست آورد؛ بهترین فیلم کمدی، بهترین بازیگر نقش اصلی مرد فیلم کمدی برای وارن بیتی و بهترین بازیگر نقش مکمل زن فیلم کمدی برای دیان کانن.
۳۳. مشت‌زن (The Fighter)
- سال تولید: ۲۰۱۰
- کارگردان: دیوید او. راسل
- بازیگران: کریستین بیل، مارک والبرگ، امی آدامز، ملیسا لئو
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۱ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۷۹ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۸ از ۱۰
حالا که صحبت از بهترین فیلم‌های ورزشی محبوب اسکار شد، بهتر است به فیلمی اشاره کنیم که نه تنها نامزد اسکار شد بلکه توانست دست پر مراسم را ترک کند. کریستین بیل و ملیسا لئو برای ایفای نقش‌های مکمل خود در این فیلم توانستند اسکار بگیرند. علاوه بر این، «مشت‌زن» در ۵ رشته‌ی دیگر هم نامزد اسکار شد. همه‌ی بازیگران این فیلم که درباره‌ی بوکس است، درخشان‌اند. میکی وارد، معروف‌ترین ورزشکار دنیای واقعی نیست، اما به هر حال، این فیلم که با بودجه‌ی ۱۱ میلیون دلاری ساخته شده بود، توانست در گیشه به فروش شگفت‌انگیز ۱۲۹.۲ میلیون دلاری دست پیدا کند. بیل و لئو علاوه بر اسکار، توانستند گلدن گلوب را هم برای بازی در این فیلم به کارنامه‌ی هنری خودشان اضافه کنند.
۳۴. لیگ برتر (Major League)
- سال تولید: ۱۹۸۹
- کارگردان: دیوید اس. وارد
- بازیگران: تام برنگر، چارلی شین، کوربین بنسن، وسلی اسنایپ
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۳ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۶۲ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰
«لیگ برتر ۲» (Major League II) و «لیگ برتر: بازگشت به دسته‌های پایین» (Major League: Back to the Minors) دنباله‌های این فیلم هستند و هیچ‌کدام آن‌ها فیلم‌های خوبی نیستند. قسمت نخست این سه‌گانه اما هنوز هم یکی از بهترین فیلم‌های ورزشی دهه‌ی ۸۰ میلادی است. داستان گروهی از ورزشکاران ضعیف که برای رسیدن به بهترین‌ها می‌جنگند. تهیه‌کنندگان توانستند با استفاده از نام تیم های واقعی در این فیلم، جذابیت آن را برای هوادارن بیسبال چند برابر کنند و همین نکته باعث شد که این فیلم با بودجه‌ی ۱۱ میلیون دلاری به فروش ۷۵ میلیون دلاری دست پیدا کند.
۳۵. کرید (Creed)
- سال تولید: ۲۰۱۵
- کارگردان: رایان کوگلر
- بازیگران: مایکل بی. جردن، سیلوستر استالونه، تسا تامپسون، فلیشیا راچد
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۵ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۸۲ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۶ از ۱۰
درست وقتی که به نظر می‌آمد دنباله‌های «راکی» دیگر مانند قبل جذاب نیستند و نمی‌توانند بیش از این مخاطبان را به سالن‌های سینما بکشانند، تصمیم بر آن شد که داستانی جدید ساخته شود که تمرکزش بر روی یک قهرمان بوکس جدید باشد. مایکل بی. جوردن قرار شد نقش آدونیس کرید، فرزند دوست، همکار و مربی راکی، آپولو کرید را ایفا کند. سیلوستر استالونه برای بازی در نقش مربی کرید توانست نامزد اسکار شود و گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را بگیرد. همچنین مجموعه فیلم تازه‌ای متولد شد که دوباره می‌توانست نظر مخاطبان را جلب نماید.
۳۶. شلاق بزن (Whip It)
- سال تولید: ۲۰۰۹
- کارگردان: درو بریمور
- بازیگران: الیوت پیج، مارسیا گی هاردن، کریستن ویگ، درو بریمور
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۵ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۶۸ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۹ از ۱۰
این فیلم نخستین‌بار در جشنواره‌ی بین‌المللی تورنتو به نمایش درآمد. «شلاق بزن» درباره‌ی گروهی از زنان ورزشکار است که رهبرشان بلیس کوندر (الیوت پیج) سعی دارد در ورزش اسکیت، خلاقیت و جذابیت پیدا کند و در نهایت هم موفق می‌شود چنین کند. این فیلم یک کمدی دل‌پذیر است درباره‌ی کشف کردن خویشتن و پیدا کردن جامعه‌ای که شما را بپذیرد. حتی اگر با ورزش اسکیت آشنایی ندارید، می‌توانید به این فیلم علاقه‌مند شوید. این فیلم در گیشه ۱۶.۶ میلیون دلار فروخت. «شلاق بزن» اولین تجربه‌ی کارگردانی درو بریمور بود.
۳۷. هپی گلیمور (Happy Gilmore)
- سال تولید: ۱۹۹۶
- کارگردان: دنیس داگن
- بازیگران: آدام سندلر، جولی بوون، کارل وترز، کریستوفر مک‌دونالد
- امتیاز راتن تومیتوز: ۶۲ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۳۱ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷ از ۱۰
آیا «هپی گلیمور» واقعی است؟ آدام سندلر در این فیلم نقش یک بازیکن هاکی شکست‌خورده را ایفا می‌کند که با تشکر از انگیزه‌های بزرگ‌ش تبدیل به یک گلف‌باز حرفه‌ای می‌شود. راهنمای او هم مردی است که تمساحی یک دستش را قطع کرده. داستان احمقانه است، اما یکی از بامزه‌ترین فیلم‌های آدام سندلر است و باب بارگر هم در نقشی کوتاه در این فیلم می‌درخشد. این فیلم با بودجه‌ی ۱۲ میلیون دلاری ساخته شد و توانست در گیشه به فروش ۳۸.۸ میلیون دلاری دست پیدا کند.
۳۸. مانیبال (Moneyball)
- سال تولید: ۲۰۱۱
- کارگردان: بنت میلر
- بازیگران: برد پیت، جونا هیل، کریس پرت، فیلیپ سیمور هافمن
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۴ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۸۷ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۶ از ۱۰
بیلی بین از هر چه می‌توانست و نمی‌توانست استفاده کرد تا بتواند تیم بیسبال ورزشکاران اوکلند را تبدیل به یک تیم خوب و لایق قهرمانی کند. آیا به نظر می‌رسد که این جمله بتواند تبدیل به فیلمی خوب شود؟ «مانیبال» یک فیلم خوب است و در حقیقت یکی از بهترین فیلم‌های ورزشی دهه‌ی ۲۰۱۰ میلادی. برد پیت در نقش بین خارق‌العاده است و جونا هیل هم در نقش یک شخصیت غیرواقعی می‌درخشد. این فیلم داستانی جذاب را از پشت صحنه‌ی تیم‌های ورزشی روایت می‌کند. «مانیبال» با بودجه‌ی ۵۰ میلیون دلاری، توانست ۱۱۰.۲ میلیون دلار بفروشد. این فیلم در ۶ رشته نامزد اسکار شد و برد پیت توانست جایزه‌ی بهترین بازیگر را از حلقه‌ی منتقدان فیلم نیویورک دریافت کند.
۳۹. شب‌های تالادگا: تصنیف ریکی بابی (Talladega Nights: The Ballad of Ricky Bobby)
- سال تولید: ۲۰۰۶
- کارگردان: آدام مک‌کی
- بازیگران: ویل فارل، جان سی. ریلی، ساشا بارون کوهن، گری کول
- امتیاز راتن تومیتوز: ۷۱ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۶۶ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۶.۶ از ۱۰
ویل فرل در چند فیلم ورزشی کمدی ایفای نقش کرده است. با ابراز عذرخواهی نسبت به آن‌هایی که نتوانستند به این لیست راه پیدا کنند، «شب‌های تالادگا» تنها فیلمی است که ارزش دیدن دارد. فارل در نقش ریکی بابی واقعا می‌درخشد و نقش‌آفرینی جان سی. ریلی هم دیدنی است. آدام مک‌کی که در ساختن فیلم‌های زندگینامه‌ای تبحر خاصی دارد، توانست در ساختن این فیلم هم موفق شود و علاوه بر روایت داستانی گیرا، لحظه‌های کمیک فراموش نشدنی‌ای خلق کند. این فیلم با بودجه‌ی ۷۲.۵ میلیون دلاری ساخته شد و توانست در گیشه به فروش ۱۶۳.۴ میلیون دلاری دست پیدا کند.
۴۰. پادوی گلف (Caddyshack)
- سال تولید: ۱۹۸۰
- کارگردان: هارولد رامیس
- بازیگران: بیل موری، چوی چیس، رادنی دنگرلفیلد، تد نایت
- امتیاز راتن تومیتوز: ۷۲ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۴۸ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۲ از ۱۰
چیزهای زیادی در این فیلم وجود دارند که می‌توانید به راحتی فراموششان کنید. گاهی این فیلم می‌تواند بچه‌گانه به نظر برسد و گاهی به نظر می آید هیچ چیز سر جای خودش نیست، اما چوی چیس، بیل موری، تد نایت و رادنی دنگرفیلد هر کدام‌شان در نقطه‌ی اوج کارنامه‌ی حرفه‌ای خود هستند و با همکاری چهارنفره‌ی خود موفق شده‌اند این فیلم را به یکی از بهترین فیلم‌های ورزشی کمدی تبدیل کنند. «پادوی گلف» با بودجه‌ی ۶ میلیون دلاری توانست در گیشه به فروش ۶۰ میلیون دلاری برسد و همین نکته باعث شد هشت سال بعد، قسمت دوم این فیلم به نام «پادوی گلف ۲» (Caddyshack II) هم منتشر شود.
۴۱. کشتی‌گیر (The Wrestler)
- سال تولید: ۲۰۰۸
- کارگردان: دارن آرونوفسکی
- بازیگران: میکی رورک، مریسا تامی، ایوان ریچل وودز، ران کیلینگز
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۸ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۸۰ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۹ از ۱۰
به عقیده‌ی بسیاری کشتی حرفه‌ای شاید ورزش نباشد، بلکه یک سرگرمی ورزشی باشد، اگرچه تمام کشتی‌گیران حرفه‌ای، بدن خود را فدای این کار کرده‌اند؛ درست مانند هر ورزشکار دیگری. آن چه «کشتی‌گیر» می‌خواهد به آن اشاره کند هم همین است. رندی، طی سال‌ها کشتی‌گیر حرفه‌ای بودن، بدن خود را نابود کرده است. در این فیلم می‌توانید مشاهده‌گر مقدار خرابی‌ای باشید که کشتی حرفه‌ای می‌تواند به وجود بیاورد. این فیلم تا اندازه‌ای تلخ و تاریک است، اما با دیوانگی‌های مخصوص خودش، آرونوفسکی موفق می‌شود یک‌بار دیگر داستانی جذاب را به شکلی گیرا برای مخاطبان تعریف کند.
۴۲. لیگ خودشان (A League of Their Own)
- سال تولید: ۱۹۹۲
- کارگردان: پنی مارشال
- بازیگران: جینا دیویس، تام هنکس، مدونا، گری مارشال
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۱ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۶۹ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۳ از ۱۰
گروه بازیگران این فیلم، می‌تواند به تنهایی برای مخاطبان راضی‌کننده باشد. در نوک هرم، زوج درخشان تام هنکس و جینا دیویس قرار دارند و بعد می‌توانید مدونا، لوری پتی، رزی اودانل، گری مارشال و به خصوص جان لاویتز را به این زوج طلایی اضافه کنید. این فیلم بامزه است و می‌تواند احساسات شما را هم بر انگیخته کند. این فیلم با بودجه‌ی ۴۰ میلیون دلاری ساخته شد و توانست در گیشه ۱۳۲.۴ میلیون دلار بفروشد. این فیلم نه تنها یکی از بهترین فیلم‌های ورزشی است، بلکه یکی از ماندگارترین دیالوگ‌های تاریخ سینما را در خودش جای داده است: «تو بیسبال، گریه کردن نداریم.»
۴۳. گاو خشمگین (Raging Bull)
- سال تولید: ۱۹۸۰
- کارگردان: مارتین اسکورسیزی
- بازیگران: رابرت دنیرو، جو پشی، کتی موریارتی، فرانک وینسنت
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۲ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۹۰ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۸.۱ از ۱۰
«گاو خشمگین» یکی از شاهکارهای مارتین اسکورسیزی است و به عقیده‌ی بسیاری از منتقدان، بهترین فیلم ورزشی تاریخ سینما. با این حال این فیلم برای اسکورسیزی اسکار به ارمغان نیاورد، اگرچه رابرت دنیرو توانست با درخشش در این فیلم، دومین اسکار را به کمد افتخارات خودش اضافه کند. این فیلم زیبا است و تصاویر دوربین مایکل چپمن شما را به سرگیجه خواهد انداخت. تصاویر سیاه و سفید این فیلم باعث می‌شود بار دراماتیک آن بیشتر شود و دنیای تراژیک جیک لاموتا بیش از همیشه به مخاطبان معرفی گردد.
«گاو خشمگین» توانست ۲۳.۴ میلیون دلار بفروشد و علاوه بر اسکار بهترین بازیگر نقش اصلی مرد، اسکار بهترین تدوین را هم به کارنامه‌ی هنری تلما شونمیکر اضافه کند. اگر این فیلم را دیده باشید بی‌شک بازی درخشان جو پشی در نقش برادر و مشاور جیک را هم از خاطر نخواهید برد. صحنه‌های پرتنش رویارویی این دو بازیگر درست به اندازه‌ی صحنه‌های جذاب داخل رینگ، گیرا هستند و می‌توانند باعث حبس شدن نفس‌ها در سینه شوند. دنیرو برای بازی در نقش جیک لاموتا، بوکسور آمریکایی میان‌وزن، توانست گلدن گلوب را هم به دست آورد.
۴۴. گسستن (Breaking Away)
- سال تولید: ۱۹۷۹
- کارگردان: پیتر ییتس
- بازیگران: دنیس کوپر، دنیس کوآید، دنیل استرن، جکی ارل هیلی
- امتیاز راتن تومیتوز: ۹۵ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۹۱ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۷ از ۱۰
دوچرخه‌سواری هیجان‌انگیزترین ورزش دنیا نیست، اما «گسستن» یکی از بهترین فیلم‌های ورزشی تاریخ است. شخصیت‌پردازی‌ها و خط روایی این فیلم شما را تا لحظه‌ی آخر پای صفحه‌های نمایش نگه می‌دارد. این فیلم یک داستان کلاسیک و درخشان دارد که به طور اتفاقی درباره‌ی دوچرخه سواری است. سازندگان این فیلم موفق می‌شوند رقابت‌های دوچرخه سواری را به مسابقاتی جذاب تبدیل کنند. این فیلم با بودجه‌ی ۲.۳ میلیون دلاری، توانست ۲۰ میلیون دلار بفروشد. این فیلم همچنین در ۵ رشته نامزد اسکار شد که استیو تسیچ برای نوشتن فیلم‌نامه‌ی غیراقتباسی آن توانست اسکار را به خانه ببرد. این فیلم در ۴ رشته هم نامزد گلدن گلوب شد و توانست گلدن گلوب بهترین فیلم کمدی یا موزیکال را به دست آورد.
۴۵. ضربه‌ی محکم (Slap Shot)
- سال تولید: ۱۹۷۷
- کارگردان: جرج روی هیل
- بازیگران: پل نیومن، استروتر مارتین، مایکل اونتاکین، لیندسی کروس
- امتیاز راتن تومیتوز: ۸۵ از ۱۰۰
- امتیاز متاکریتیک: ۶۱ از ۱۰۰
- امتیاز IMDb به فیلم: ۷.۳ از ۱۰
نقش اصلی این فیلم پل نیومن است و به نظر می‌آید همین برای یکی از بهترین فیلم‌های ورزشی بودن کافی است. اگرچه این فیلم به موضوعات فراوانی می‌پردازد، اما فیلمی نیست که بعد از تماشای آن حس خوبی به شما دست دهد. در حقیقت اعضای تیم چارلزتون، گروهی دوست نداشتنی هستند از یک تیم در حال نابودی که از یک شهر در حال نابودی آمده‌اند. آن‌ها مردمی هستند با مشکلات شخصی که با خودشان هم کنار نمی‌آیند و در نهایت مجبور می‌شوند خشونت روی یخ را به آغوش بکشند. این فیلم با وجود بامزه بودن، گاهی به شدت خشن است. «ضربه‌ی محکم» با بودجه‌ی ۶ میلیون دلاری ساخته شد و در گیشه به فروش ۲۸ میلیون دلاری دست یافت.
منبع: msn
